ข่าว ครูตบนักเรียน

[bunny]

เฮ้อ

[แม่เจ้าC D E]

แต่ในความรู้สึกของตัวเองนะคะ คิดว่าแม้เด็กจะก้าวร้าว และพฤติกรรมแย่ขนาดไหน ครูก็ไม่มีสิทธิืที่จะทารุณ ตีเขาถึงขนาดนี้ เด็กสู้กำลังผู้ใหญ่ไม่ได้หรอกค่ะ เขาคงไม่สู้กับครูแน่นอน ความเป็นผู้ใหญ่ และความเป็นครูด้วยแล้ว ถึงจะโกรธเด็กที่แจกของลับให้อย่างไร มันก็น่าจะมีวิธีที่ดีกว่า เอาหัวเด็กโขกกระดาน ทุบหัวเด็ก ดูทารุณเกินค่ะ ยังไงก็ไม่เห็นด้วยกับอารมณ์ที่ระงับไม่อยู่ของครู ผิดที่ครูใช้กำลังกับเด็ก และครูอยู่กับเด็กคนนี้มา ก็น่าจะพอรู้ว่าเขาเป็นเด็กสมาธิสั้น ไม่ได้เป็นเด็กปกติ ยิ่งไม่น่าจะทำเขาขนาดนี้ ความที่เขาไม่ปกติก็รู้ๆ อยู่
คุณครูคนนี้โชคร้ายที่เขาไม่ระงับอารมณ์ตัวเอง เลยต้องเจอปัญหาใหญ่ๆ เข้าแล้ว ยังไงสังคมก็โทษครูไว้ก่อน เด็กเหลือขอ เด็กดื้อยังไง ไม่ใช่พ่อแม่ เขาไปตีเขาแบบนี้คงไม่ได้

เห็นด้วยกะพี่พิมมากๆๆ เลย ยิ่งได้เข้าไปดูคลิป โอ้ มันโหดจังครูคนนี้

ต้อม ก็มีลูกเลี้ยงที่สมาธิสั้น เด็กแบบนั้น เป็นเด็กที่ไม่ปกติ ต้องดูแลฝึกฝนและอดทนมากเป็นพิเศษ

ครูคนนั้นไม่น่าทำร้ายเด็กอย่างนั้นเลย สงสัยพี่แกยั๊วมากถึงทำกะเด็กขนาดนั้น เฮ้ออออ

[chayatree]

อยากบอกว่าตอนอยู่ป.3โดนครูประจำชั้นทั้งยีกทั้งตีจนหลังเขียวไปหมดเลย โดนเพราะครูให้ออกไปยืนทำเลขบนกระดานดำแล้วทำไม่ได้ (เท่าที่จำได้ครูเป็นคนเจ้าอารมณ์ด้วย)
แย่จริงๆ

[joe]

โอยย! โหดร้ายจังค่ะสังคมไทยสมัยนี้เหรอเนี่ย! ครูทำเกินเหตุไปเหรอเปล่าว แค่เด็กตัวเล็กๆ แถมเด็กยังสมาธิสั้นอีกต่างหาก หรือถึงแม้ว่าเด็กจะมีพฤติกรรมกร้าวร้าวหรือเลวกับครูยังไง ส่วนตัวแล้วคิดว่าถ้าขึ้นชื่อว่าครูอาจารย์แล้ว ก็ไม่สมควรกระทำหรือแสดงพฤติกรรม หรือทำโทษที่ใช้ความรุนแรงถึงขนาดนี้ โดยเฉพาะกระทำต่อหน้าเด็กๆ, ก็คงไม่แปลกหรอกค่ะ ที่เด็กจะกร้าวร้าวกับครูบ้าง!
ส่วนตัวแล้วไม่ตัดสินว่าใครถูกใครผิดหรอกนะคะ แต่เป็นครูต้องใช้สติ ปัญญา ไม่ใช่ใช้กำลังหรือความรุนแรงต่อเด็ก เด็กเรียนรู้จากครู เพราะครูคือผู้สอน อนาคตของชาติ.....

[chocolate]

ให้สามีดูคลิป สามีงงเลยว่าอะไรมันจะขนาดนั้น ส่วนตัวเห็นว่าครูใช้วิธีรุนแรงเกินไปค่ะ
แต่สมัยนี้เด็กก็ใช่ย่อยแสบๆก็เยอะค่ะ

ขอบคุณที่เอามาให้ดูนะคะ

[Orr]

<span style='color:red'>ไม่ได้เข้าไปดูคลิปเพราะกลัวของขึ้นเหมือนกันค่ะ แต่เท่าที่อ่านคอมเม้นท์ก็พอเข้าใจเรื่องราว ทำให้นึกถึงสมัยน้องชายยังเล็กอยู่ แม่ส่งไปเนอสเซอรี่ แล้วน้องหิวมาก ไปหยิบชมพู่บนโต๊ะของครูกิน ครูมาเห็นตบหัวน้องชาย แล้วลากน้องชายลงบันไดแบบถูลู่ถูกัง จะส่งกลับบ้าน ไอ้เราก็ยังเล็ก ไม่มีแรงยื้อยุดกับครูให้หยุดกระทำแบบนั้น แม่โมโหมากเลย ทุกวันนี้ก็ยังจำได้อยู่

ส่วนตัวคิดว่า ครู คือ พ่อแม่คนที่สอง (เหมือนที่มีคำบรรญัติไว้เกี่ยวกับครูอยู่บ่อยๆ) เค้าส่งลูกมาเรียนด้วย ก็หวังพึ่งพิงให้ครูได้สอนลูกๆ ของเค้าให้เป็นคนดีมีความรู้มากขึ้น ในเมือ่เด็กไม่ดี หน้าทีของครูก็คือสอนสั่งให้ดีขึ้นค่ะ ไม่ใช่ใช้อารมณ์เป็นใหญ่ ถ้าครูใช้อารมณ์แบบนี้แล้ว จะไปสอนใครให้เป็นคนดีได้ เด็กก็ยิ่งแย่เข้าไปใหญ่... สมัยนี้ครูลืมจรรยาบรรณของตัวเองไปกันแทบจะหมดแล้วมั๊งค่ะ


</span>

[kaibicker]

โหหหห....ไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองเลยค่ะ ครูสมัยนี้ทำโทษนักเรียนแบบนี้แล้วหรือค่ะ น่ากลัวจังเลยค่ะ....แค่ตีหัวอย่างเดียวก็แย่แล้วค่ะ มีการจับหัวโขกกับกระดานดำด้วย เห็นแล้วสงสารเด็กจังเลยค่ะ....

[own_kub]

แว๊บ ขอเข้าร่วมแสดงความคิดเห็นนิดนะครับ ในฐานะที่ผมเป็นลูกครึ่ง(ไม่ใช่ครึ่งบกครึ่งน้ำนะครับ) คือเป็นทั้ง ผู้ใหญ่ และเด็ก เรียกอีกอย่างว่าเข้าสู่ช่วงบรรลุนิติภาวะนั่นเอง ผมขอแสดงเหตุผล(ยาวนิดนะครับ) ในส่วนของ พ่อและแม่พิมพ์ของชาติ ถ้าคุณครูที่เข้ามาเจอผมโพสต์ข้อความนี้ถ้ามีสิ่งใดผิดหรือเสียหายก็ขอกราบประทานโทษมานะที่นี้ด้วย ผมขอชวนพี่ๆชาวครัวที่น่ารักวางใจให้เหลือศูนย์ ในวิถีพุทธคือวางใจให้เป็นกลางและรับฟังกันนิดนะครับ ในทุกวันนี้สังคมความดีหดตัวเหลือแคบทุกที บุคคลที่เรียกได้ว่าเป็นพ่อและแม่พิมพ์ของชาตินั้น จะต้องสละ สละในที่นี้ไม่ใช่ชีวิต แต่เป็นการสละใจให้กับบุคคลที่เรียกว่าเป็นศิษย์ สละอะไรบ้าง อันดับแรก สละอารมณ์ รักโลภ โกรธและหลง ในตัวศิษย์แต่ละคนออก วางใจให้เป็นกลาง เพราะเด็กทุกคนนั้นเท่าเทียมกัน ไม่ใช่แต่ ว่าจะเป็นลูกใครแล้วเลือกปฎิบัติ แต่ต้องปฏิบัติ กับเด็กทุกคนให้เท่าเทียมกัน เด็กเกิดมานั้นไม่เหมือนกันไม่ว่าจะด้วยสมอง หรือ ปัญญา แต่วิถีชีวิตอาจคล้ายกัน บุคคลที่เป็นครูนั้น เปรียบได้ดังโพธิสัตว์ ที่โปรดสัตว์น้อยใหญ่ให้เห็นทางธรรมไม่โง่เขลาให้เป็นเหยื่อของเดรัจฉาน ครูก็เปรียบเช่นนั้น ครูคือบุคคลที่มากพร้อมด้วยคุณวุฒิ วัยวุฒิ และประสบการณ์ ย่อมเห็นว่าศิษย์คนนั้นจะเป็นเช่นไร ถ้าเขายังประพฤติตนเช่นนั้น ครูนั้นได้กำไรชีวิตมากกว่าคนอื่นตรงที่ได้เห็นชีวิตทุกรูปแบบ การใช้อารมณ์ โทษะ อคติ ย่อมไม่เห็นทางแก้ไข มีแต่ทางทำลายด้วยกันทั้งสองฝ่าย ถ้าุครูเปรียบดั่งโพธิสัตว์ผู้มีความบริสุทธิ์ ศิษย์เปรียบดังสัตว์น้อยใหญ่ผู้ยังเขลาวิชา ถ้าโพธิสัตว์ เกิดอารมณ์ รัก โลภ โกรธ หลง วิถีนั้นก็ไม่ต่างจากสัตว์ซึ่งเขลาวิชา อย่าลืมนะครับ สิ่งที่จะประสบผลความสำเร็จในอาชีพครู คือการสอนให้ศิษย์ผู้เขลาวิชาพบทางสว่างในชีวิต ไม่ใช่เป็นครูเพราะเห็นแก่ บำนาญ และลาภยศเลื่อนขั้น หรือความมั่นคงในอาชีพข้าราชการ นั่นคือความมั่นคงในชีวิต แต่ไม่ทั้งหมด ความมั่นคงจริงๆ คือใจครับถ้าใจมั่นคงสิ่งใดมากระทบมันก็กระเด้งกลับไป คล้ายกับภารดรตีลูกเทนนิสเข้ากำแพงครับ ถ้าภารดรตีแรง แต่กำแพงแข็งแรงทนทานกว่าลูกเทนนิสก็จะกระเด้งเข้าหน้าภารดรเองครับ(เกี่ยวกันมั้ย) ก็เหมือนกับกรณีนี้ ถ้าเด็กท่านเหลือรับประทานทั้งโต๊ะคณะรัฐมนตรีฯสังสรรค์ตามสโมสร ถ้าจิตครูระงับได้ สิ่งที่เด็กคนนั้นทำก็จะเข้าสู่ตัวเขาเองอย่าลืมนะครับว่าเด็กยังไม่ประสบความสำเร็จในชีวิตยังต้องเจออะไรอีกมาก ครูคือผู้ประสบผลสำเร็จมาได้ครึ่งทางแต่เด็กยังไม่ได้ออกจากจุดสตร์าทเลยนะครับ เพราะเหตุนั้น ถ้าครูนิ่งเสีย(ใจนิ่งนะครับ)ต่อให้เด็กคนนั้นแจกของลับหรือต่อให้แก้ผ้า(ถ้ามันไม่อาย) สิ่งที่เด็กคนนั้นทำก็จะไปหาตัวเขาเอง ความจริงแล้วครูน่าจะรอดูชีวิตเด็กคนนี้ด้วยซ้ำไม่น่าไปทำอย่างนั้น เพราะยังไงเด็กก็ยังไม่ผิด(ทั้งที่มันน่านัก)ในสายตาสังคม แต่เวรกรรมไม่มีคำว่าเด็กหรือผู้ใหญ่นะครับ มันจะเริ่มสะสมสิ่งที่เราทำตั้งแต่เรายังอุแว้กันเลย ถ้าเด็กคนนี้คิดทำกรรมไม่ดี กรรมนั้นก็จะถึงตัวเค้าเอง ความจิงถ้าเป็นผมนะ(ขอย้ำว่าเป็นผมนะเพราะจิตใจคนเราต่างกัน) จะอมยิ้มในใจเลย แล้วรอดูความหายนะของเด็ก(โหดไปมั้ย) ระหว่างนั้นเราก็สอนและมอบสิ่งดีๆให้ไป ย้ำว่าต้องมาจากใจจริงอย่าอาฆาต และถ้าเด็กไม่รับหรือทำปฏิกิริยาไม่ดีทั้งๆที่เราทำสุดความสามารถแล้ว ทีนี้รีบเลยนะครับ รีบไปไหนนะเหรอ รีบเข้าครัว หยิบเป๊บซี่ คว้าป๊อบคอร์น นั่งโซฟารอดูชะตากรรมเด็กคนนี้ได้เลยครับ ไม่นานเกินรอ กรรมนั่งเฟอร์รารี่ ใส่แว่นกุชชี่มาหาเด็กคนนั้นแล้ว นึกดูนะครับ ถ้าเด็กนั่นยังมีพฤติกรรมอย่างนั้นอยู่ และเกิดวันดีคืนวันฮาโสวีน เด็กนั่นทำพฤติกรรมอย่างนั้นกับเด็กอาชีวะเลือดโซดาไฟละก้อ เหอะๆ แบนเป็นพิซซ่าขอบชีสหน้าฮอทดอก ราดซอสมะเขือเทศแน่ๆ ทีนี้เด็กคนนั้นพอได้รับบทเรียนแล้วครูก็เข้าไปอธิบายสิ่งผิดถูก แต่ถ้าเด็กไม่รับอีกทีนี้ก็ปล่อย แต่อย่าตามเวรตามกรรมนะครับเดือดร้อนสังคม เราปล่อยให้เวลาสอนเค้าเอง ถ้าเขานึกได้เราก็ค่อยสอน แต่ถ้ายังคิดไม่ได้อีก ก็ปล่อยเถอะครับคิดว่าเราทำบุญร่วมกันแค่นี้(?) ที่เหลือโชคชะตา และมัจจุราชท่านสอนให้ครับ ถ้าครูคนใดมาอ่านเจอเข้าขอให้ใช้วิธีนี้นะครับ ผมเข้าใจว่าครูทุกคนลำบากแค่ไหน แต่ถ้าทุกท่านเข้าใจอย่างผมได้แล้วชีวิตจะมีความสุข แต่ตอนนี้ผมขอตัวสักครู่นะครับต้องไปปฏิบัติภารกิจเพื่อชาติ(อุ้มน้องหมาไปดิ๊งด่อง=ชิ้งฉ่อง) แล้วจะกลับมาเมื่อชาติต้องการ ขอบคุณท่านเจ้าของกระทู้ที่มีพระคุณรุณช่องมากนะครับ ที่ปล่อยให้กระผมได้แสดงความคิดเห็นให้รกกระทู้เล่น(แต่จริงๆไม่ได้เล่นนะครับ) และขอบคุณพี่ๆแฟนคลับทั้งหลาย(?)ที่ได้ทนปวดตาอ่านมาจนถึง ณ ที่นี้ ขอขอบพระคุณครับ แล้วรอบหน้าจะว่ากันด้วยเรื่อง "วิธีรับมือเด็กแสบ"

[Mr Tee]

<a href='http://www.youtube.com/watch?v=u1zQLhVqWaE' target='_blank'></a>

เห็นคลิปแล้วเศร้าคับ เหตุการณ์แบบนี้เคยเกิดขึ้นกับผม ตอนนั้นผมอยู่ม.2 โรงเรียนที่ผมเรียน เป็นโรงเรียนเอกชนมีชื่อ แต่บางทีค่าเทอมแพงก็ไม่ได้หมายความว่า จะดีเสมอไป วันนั้นเรียนวิชาคณิต ครูคนนี้ไม่รู้อารมณ์เสียมาจากไหน ผมกำลังนั่งทำแบบฝึกหัดอยู่ดีๆ เค้าเดินมาข้างหลังผม อยู่ดีๆก็ตบ!!เข้าที่บ้องหูผม ตบเข้าไป5ครั้ง ยังไม่หนำใจ เค้ายังถีบผม ล่วงลงเก้าอี้เลย รู้มั้ยคับเค้าบอกว่าไง ที่ตบผม เค้าบอก"ทำไมมึงไม่ขีดเส้นใต้" ผมไม่กล้าเถียง แต่ในใจคิดว่าก็ผมยังทำไม่เสร็จนี่หว่าจะขีดได้ไง ผมโดนขนาดนี้ผมยังไม่กล้าบอกพ่อแม่เลย ทั้งๆที่พ่อผมเป็นนายทหาร ผมว่าเหตการณ์ยังนี้คงเกิดกับเด็กหลายๆคน และเด็กหลายๆคนคงเป็นอย่างผม ไม่กล้าบอกพ่อแม่ เพราะยังไงเค้าก็แค่โดนตำหนิ และยังคงสอนเราต่อไป น้อยรายที่จะโดนไล่ออก