ท้อกับสามี(เซ็ง)

[noi007]

หน่อยเริ่มท้อและเบื่อหน่ายสามีอยากบอกไม่ถูกค่ะตอนนี้

หน่อยท้องเข้าเดือนที่แปด เราอยู่ต่างบ้านต่างเมือง เริ่มกลัวไปหมด ลูกคนแรกด้วย คนแรกที่เราคิดว่าเราจะพึ่งพาได้คงหนีไม่พ้นสามีเราเองใช่ไหมคะ

แต่สามีหน่อยมีนิสัยที่แย่ๆอยู่เรื่องหนึ่งคะ คือ "นอนตื่นสายมากกกก"

หลายเรื่องหน่อยไม่เก็บมาเป็นเรื่องใหญ่ แต่นิสัยที่หน่อยรับไม่ได้ หรือทำหน่อยสติแตกโมโหระเบิดได้ตลอดเวลา คือ การนอนตื่นสายของสามีหน่อย
(วันนี้ วันจันทร์ เวลานี้ 10.30น สามีก็ยังไม่ตื่นเลยค่ะ ยังนอนอยู่เลย)

"บอกดีๆ" คุยกันด้วยเหตุด้วยผล ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"ด่า" ขอใช้คำนี้เลยค่ะ ไม่ได้ว่าค่ะ แต่ด่าเลย ด้วยอารมณ์โกรธ โมโห ก็ไม่เป็นผล
"บอกทั้งน้ำตา" บอกเหตุผลของเรา ถามหาเหตุผลของเขา ก็ยังไม่มีอะไรเปลี่ยน
"ฟ้อง" ฟ้องพ่อกับแม่เค้าให้ช่วยเตือนกันหน่อยเพราะมันแย่มากไม่ไหว พ่อกับแม่ก็รู้นิสัยลูกชายสุดที่รัก ทั้งบอกทั้งบ่นทั้งด่าวันเดียวกันสามีท่านก็ไม่ว่ายังไง
สุดท้ายคุณแม่กับคุณพ่อท่านเลยว่า
"สามีของเธอ ไปบอกกันเอาเอง เพราะตั้งแต่ฉันเลี้ยงมาฉันไม่เคยบอกมันได้เลยเรื่องนอนตื่นสายเนี่ย นั่น!!!! เป็นงั้นไปอีกค่ะ"

(พ่อบอกฉันก็ไม่ชอบเบื่อมาก แต่ไม่รู้จะทำไง ตั้งแต่เด็กๆไปไม่เคยทันรถโรงเรียน ลำบากพ่อไปส่งทุกกกกกวัน!!!)

บางวันมีน้ำโหขนาด เคยบอกว่า ถ้ามรึงไม่ปรับปรุงตัวเอง ยังนิสัยแย่และขี้เกียจแบบนี้ คลอดลูกแล้วไปหย่ากัน ไม่ต้องทนกันแล้ว ก็ยังไม่เป็นผลค่ะ

(จ้าๆที่รัก ฉันรู้ว่ามันแย่ฉันจะปรับปรุงนะ จะพยามตื่นให้เช้ากว่านี้ สามีบอก ผ่านไปสองปีแล้วค่ะ)

หน่อยอยากให้ตื่นเช้าจะได้ไปทำงานแต่เช้า เย็นจะได้กลับเร็ว มีเวลาอยู่ด้วยกันมากหน่อย แล้ได้มีโอกาสปรึกษาหารืเรื่องต่างๆกันมากขึ้น

เรื่องที่หน่อยเคยถาม คุย และขอร้องสามี

1)ตอนใกล้คลอดจะทำไง
ใครจะไปส่งหน่อยโรงพยาบาลหรือเขามีรถมารับ หรือหน่อยต้องไปนอนรอที่โรงพยาบาล
(ไม่รู้ค่ะ สามีบอกเดี๋ยงเช็คให้ตั้งแต่ท้องเดือนที่หก จนป่านนี้)

2)เดี๋ยวนี้ลูกดิ้นมากจนนอนไม่ได้ บางวันขึ้นมาสูงเกิน หายใจลำบาก เหนื่อยง่ายมาก คุณช่วยทำอาหารเช้าให้ฉันหน่อยได้มั้ย
(ได้ๆ แต่ป่านนี้ไม่เคยทำสักครั้งเพราะตื่นสาย)

3)เวลาคลอดแล้ว ถ้าเหนื่อยมากๆช่วยทำกับข้าวให้ฉันกินหน่อยได้มั้ย
(ได้ๆ สามีตอบ แต่หน่อยทานข้าวเช้าตอน7.30-8.00น. สามีหน่อยยังไม่ตื่นเลย)

หรือเป็นที่หน่อยท้องฮอร์โมนพลุ้งพล่าน ไม่ปกติหรอคะ เลยโมโหฉุนขาดขนาดนี้

[mareecha]

<span style='color:fuchsia'>อย่าคิดมากไปเลยค่ะพี่หน่อย เรื่องเซ็งสามีส้มก็เป็นบ่อยๆค่ะ แต่เดี๋ยวเดียวมันก็หาย ช่วงนี้ส้มว่าพี่หน่อยใกล้คลอดเลยหงุดหงิดง่าย ส้มว่าถ้าพี่หน่อยเกิดอาการเจ็บปวดท้องขึ้นมาในขณะที่แฟนพี่หน่อยยังหลับอยู่ เค้าก็ต้องตื่นมาพาพี่หน่อยไปโรงพยาบาลทันแน่นอนค่ะ ใจเย็นๆนะคะอย่าเครียดมากมันจะส่งผลไปถึงลูกด้วยนะคะ แต่ว่าถ้าเครียดอะไรแล้วก็ระบายมาเถอะค่ะ วิธีนี้ก็ช่วยลดความเครียดได้ค่ะ ดีกว่าเก็บไว้คนเดียว ยังไงส้มก็เอาใจช่วยให้ทุกอย่างดีขึ้นเร็วๆนะคะ</span>

[nongtai]

คนท้องฮอร์โมนจะเปลี่ยนแปลง ทำให้อารมณ์เปลี่ยนแปลง เป็นเรื่องธรรดาค่ะ บางครั้งทำให้หงุดหงิดง่าย บางครั้งก็มีอารามณ์น้อยใจอยู่บ่อยๆ แนะนำนะคะ อย่าเครียดมากเพราะมันจะยิ่งสะสมทุกวันค่ะ ยิ่งจะทำให้เครียดไปใหญ่เลย ตอนช่วงใกล้คลอดจะลำบากนิดหน่อยค่ะ เพราะแทบจะไม่ได้นอนลูกดิ้นมาก บางครั้งถึงกับหายใจไม่ออกเลย คิดเสียว่าเราทำหน้าที่คุณแม่นะคะ ยิ่งมีลูกก็ยิ่งทำให้นึกถึงคุณแม่มากขึ้นกว่าเมื่อก่อน เพราะการเป็นแม่นี้ไม่ง่ายเลยค่ะ ต้องใช้ความอดทนอยู่พอสมควรเหมือนกันค่ะ นึกถึงใกล้จะเห็นหน้าลูกน้อยๆในเร็ววันนี้สิค่ะ เดียวเห็นหน้าลูกครั้งแรกก็จะหายเองค่ะ ขอให้มีความสุขกับการเป็นคุณแม่ในเร็ววันนี้นะคะ ต่ายเองก็ไม่ชอบตอนแฟนชอบนอนกลาง วันหมือนกันค่ะ เพราะไม่มีเพื่อนคุย และอีกอย่างไปไหนก็ต้องรอเขาตื่น ก็มีหงุดหงิดเหมือนกันค่ะ แก้ปัญหาโดยการเล่นกับลูกๆพอลูกหัวเราะกันเสียงดัง เขาก็จะตื่นเอง อิอิ

[noi007]

ตอบคุณส้มกับคุณต่าย

หน่อยขอบคุณค่ะที่เข้ามาคุยกัน

หน่อยกลัวไปหมดน่ะค่ะตอนนี้ กลัวว่าอยู่บ้านคนเดียวแล้วเกิดเจ็บท้องจะทำไง สามีก็ยิ่งมาเป็นแบบนี้อีก (ชอบไม่รับโทรศัพท์เวลาทำงาน) บอกให้เอาเบอร์ฉุกเฉินต่างๆไว้ให้หน่อยก็มีแต่เดี๋ยวๆๆๆๆ พอบ่นมากเข้าก็งอนไปอีก หรือพอว่าหน่อยก็เป็นเรื่องอีก หน่อยรำคาญมากค่ะ

เมื่อวันเสาร์ หน่อยบอกว่าเราต้องเตรียมซื้อของได้แล้วนะ อย่ารอเวลา เพราะมีไว้ก่อนอ่ะดีกว่ามาวิ่งหาทีหลัง ทำอะไรต้องวางแผนสิ หน่อยว่า
สามีหน่อยแกเลยว่า งั้นเราไปซื้อของกัน หน่อยกับสามีเรามือใหม่ทั้งคู่ ไม่รู้หรอกค่ะว่าจะซื้ออะไรบ้าง หน่อยเลยบอกสามีว่าในนิตยสารสำหรับคุณแม่(เวอร์ชั่นภาษาเยอรมัน ที่หน่อยอ่านแล้วรู้มั่งไม่รู้มั่งว่ามันคืออะไร) เขามีบอกให้เตรียมหรือซื้ออะไรมั่ง ให้สามีเอาไปด้วย
พอไปถึงที่ห้างขายของเด็ก
หน่อยก็ถามหานิตยสารนั่นจะได้ไล่ซื้อไปทีละอย่าง
สามีบอกไม่ได้เอามาเพราะไม่อยากถือ

พอเห็นของเยอะแยะไปหมด เราที่ไม่รู้อะไรจำเป็นหรือไม่จำเป็นสักอย่างเริ่มมองหน้ากัน จะซื้ออะไรก่อน หรือจะซื้ออะไร

หน่อยโมโหสามีแบบฉุนขาด เดินกลับมาที่รถสงบจิตสงบใจก่อน พยามบอกตัวเองว่าเราท้องเลยโมโหง่าย ใจเย็นๆ
แต่พอเห็นหน้าสามีเท่านั้นหละค่ะ
หน่อยด่ากระจายเลย
สามีหน่อยว่า
"ฉันคิดว่ามันจะง่ายๆอ่ะเธอ ไม่คิดว่าของเด็กมันเยอะขนาดนี้"
ดูเค้าตอบ ตอบมาได้ไง

สุดท้ายเราเดินซื้อของไปถามคุณแมท่านอื่นๆที่มาซื้อของไปค่ะ
(หน่อยต้องถามต้องคุยเองค่ะด้วยภาษาเยอรมันที่ดีเยียมเหลือหลาย ทั้งไม้ทั้งมืมือ ช่วยกันเข้า เพราะสามีอาย หน้าบาง ไม่กล้าถาม กลัวเขาว่าเราไม่รู้อะไรเลย ซึ่งมันก็จริงอย่างนั้น ไม่รู้จะอายอะไร)

สี่ชั่วโมงค่ะ เดินซื้อของ

(ขากลับ ไม่รู้หน่อยยังโกรธหรือหน่อยเหนื่อยก็ไม่รู้ นั่งน้ำตาซึมเลย ไม่อยากมองหน้าสามีกลัวอดด่าไม่ได้)

[NooPang]

คนท้องโฮโมนเปลี่ยนแปลงมากค่ะ &nsbp; &nsbp;ต้องทำใจเย็นนะคะ หงุดงิด มีผลต่อลูกค่ะ &nsbp; &nsbp;ค่อยๆ นั่งคิด นั่งเตรียมทีละอย่าง ลูกคนแรกอาจจะยุ่งยากนิดหน่อย ขอแนะนำให้เท่าๆ ทีช่อยได้นะคะ

1.ตอนที่ท้อง หิวง่ายค่ะ ก็หาอะไรทานง่ายๆ ค่ะ ไม่ต้องไปทำอะไรให้วุ่นวาย บ้างทีทำแกงอะไรก็ทำมันมากๆ กินมันหลายๆ วัน ทอดหมู ทอดปลา ทานกับแกงเผ็ดๆ แค่นี้ก็อร่อยแล้วค่ะ

2. ท้องแก่นอนตอนกลางคืนไม่ค่อยสนิทค่ะ เพราะมันท้องโต อึดอัด ก็หาเวลางีบตอนกลางวันที่มีโอกาสทำได้ค่ะ &nsbp; &nsbp;บางคนนอนไม่พอก็ อารมณ์เสียง่าย เบื่อโลก ได้เหมือนกัน

3.เวลาคลอดแล้ว เหนื่อยกว่านี้ เป็นหลายเท่าค่ะ &nsbp; &nsbp;นอนก็ไม่ได้นอนดี กินก็ไม่ได้กินดี &nsbp; &nsbp;แต่ต้องทำใจค่ะ เลี้ยงลูกเราให้ดีที่สุด เพราะเด็กเบบี้พอพ้นสัก 4 เดือน ก็ค่อยสบายค่ะ ลูกดิฉัน พอ 4 เดือน &nsbp; &nsbp;ก็นอนหลับปุ๋ยตลอดคืนค่ะ แม่ก็ได้นอนดีๆ ซักที ได้ทำอาหารอร่อยๆ กิน


อดทนนะคะ...เชื่อว่าสามีคุณรักลูก และคุณมากๆๆๆๆ แต่ลูกคนแรก แต่ละคนไม่มีประสบการณ์ค่ะ และบางคนแสดงความรักไม่เหมือนกันค่ะ

[aorangelus]

ก็ไม่เห็นว่าจะเป็นปัญหาใหญ่ตรงไหนเลยนะเรื่องนอนตื่นสายนี่ ถ้ามันไม่กระทบกับงานที่เค้าทำอยู่ ตาอ้วนพี่ก็นอนตื่นสาย รวมทั้งพี่เองด้วย เวลาที่ไม่ต้องทำงานนะคะ นอนตื่นกัน บ่ายสี่โมงโน่นแหละ เรายังปรับตัวไม่ได้หรือเปล่าคะ เราคาดหวังอะไรในตัวสามีมากไปหรือเปล่า แบบว่าอยากเปลี่ยนแปลงอะไรในตัวเค้ามากไปหรือเปล่า พอเค้าทำไม่ได้เราเลยหงุดหงิดน่ะ ทำใจเย็นๆ ลองหาวิธีอื่นๆที่พอจะอธิบายให้เค้าเข้าใจอะไรๆมากขึ้นดีกว่าไหม ตอนคบกันเรารู้หรือเปล่าว่าเค้านอนตื่นสาย พี่ว่าคนเราอยู่ด้วยกันก็ควรจะยอมรับทุกๆสิ่งซึ่งกันและกันนะคะ รักได้แต่อย่าคาดหวังให้เป็นไปในแบบที่เราต้องการ จงยอมรับในความเป็นเค้าจะดีกว่า หรือไม่เราก้ปรับเวลาเป็นเวลาเดียวกับสามีไปซะ จะได้หมดปัญหา

[Pan299]

พี่หน่อยมันขนาดนั้นเลยหรือคะ ป่านเชื่อว่าพี่หน่อยคงสุดจะทนแน่ๆ เลยก็เลยเอามาเล่าสู่กันฟัง และตอนนี้พี่หน่อยก็ท้องด้วย ป่านคิดว่าเกิดจากความวิตกกังวล หงุดหงิดมากกว่าค่ะ ป่านก็หงุดหงิดเอะอะอะไรก็ไปลงที่แฟนค่ะ สงสารเค้าอ่ะ วันนี้เค้าต้องไปทำงานแต่เช้ามืด พอเห็นเค้าแล้ว เราร้องไห้เลย เพราะเราไม่ได้ช่วยอะไรเค้าเลย แต่ยังมาทำให้เค้าเสียใจอีก ตอนนี้เจ็ดโมงเช้า ป่านตื่นพร้อมกับเค้าเพราะเตรียมอาหารเช้าให้เค้าไปทำงาน เค้าทำทุกๆ อย่างเพื่อป่าน เพื่อลูกของเราในอนาคต ป่านมาคิดทบทวนแล้วค่ะ จะเลิกนิสัยขี้งอน เอาแต่ใจ

พี่หน่อยคะ กรณีพี่หน่อย เป็นเพราะสามีพี่เป็นแบบนี้มาตั้งแต่เด็กไงคะ มันก็เลยแก้ไม่หาย ป่านไม่กล้าพูดอะไรมากค่ะ เพราะตัวเองก็ทำหน้าที่ภรรยาได้ไม่ดี แต่ป่านอยากให้พี่หน่อย ทำใจให้สบายนะคะ ใกล้คลอดแล้ว อย่าไปเครียดค่ะ อย่าพยายามคิดมากเลยค่ะ เพราะท้องแปดเดือนมันเป็นอะไรที่ ทำอะไรก็ลำบากไปหมด

สามีพี่ก็ไม่ได้แย่ไปหมดทุกเรื่องนะคะ นึกถึงเรื่องดีๆ ของเค้าจะดีกว่าค่ะ


คลอดง่ายๆ นะคะ

[ทัพพี]

<span style='color:green'>เข้ามาเอาใจช่วยคุณหน่อยนะคะ ยังไงก็อดทนจนกว่าน้องจะคลอดนะคะ หลังจากคลอดแล้วค่อยวีน ก็ยังไม่สายค่ะ อิอิอิ</span>

[Kiblemongrass]

<span style='color:green'>พี่หน่อย กิ๊บว่า ตอนนี้ปล่อยเขาไปก่อนเหอะพี่ ตอนนี้เหมือนเขายังไม่รู้อ่ะ วางตัวไม่ถูก ว่าคนจะเป็นพ่อ มันต้องทำตัวยังไง
ก็คนมันไม่เคยมีลูกนี่หน่าพี่ ก็งี้แหละ

แต่เด้วคลอดน้องแล้ว เขาก็ปรับปรุงตัวเอง เพราะสัญชาตญาณความเป็นพ่อมันรุมเร้าอ่ะ เด้วลูกร้อง เขาก็ต้องตื่นมาช่วยกันบ้าง เราก็ทำตัวโทรมๆ ทำท่าเหนื่อยให้พี่แกดู ถ้าไม่รู้สึกรู้สา มันก็คงจะไม่ได้แล้วล่ะ
เห็นเพื่อนแฟนทุกคน ตอนโสดก็ทำตัวสำมะเลเทเมา ไม่มีวินัย ไม่ค่อยมีความรับผิดชอบกันเท่าไหร่ แต่พอมีลูกก็เห็นจอดกันหมด
ผู้ชายฝรั่งส่วนมากจะมีความรับผิดชอบในตัวลูกสูงนะพี่ ไม่เหมือนชายไทย ที่โยนความรับผิดชอบเรื่องลูก ไว้ที่แม่คนเดียว

รอดูกันต่อไป ตอนนี้ทำใจเย็นไว้ก่อน เด้วน้องออกมาอารมณ์ร้ายเลี้ยงยาก จะพาลให้พี่หน่อยประสาทเสียไปมากกว่านี้อ่ะ</span>

[แตง]

หน่อยกำลังท้องและคิดล่วงหน้าไปก่อน ทำให้หวาดกลัวกับเหตุการณ์ในอนาคต พี่ว่าถ้าตอนใกล้คลอดมันจะมีอาการปวดท้องถี่ๆ เป็นๆหายๆ ถ้าสามีมันขี้เกียจตื่นมาช่วยเราละก้อ ขับรถไปโรงพยาบาลคนเดียวเลย พี่รับรองว่าขับไหวแน่ะ เพราะตอนพี่ใกล้คลอดมีเลือดซึมออกมานิดๆแต่ไม่ปวดมาก รอตั้ง ครึ่งค่อนวันกว่ามันจะปวดมากๆ พี่เคยอ่านเรื่องน้องมารตี ตอนจะคลอดเธอนั่งมอเตอร์ไซด์ไปโรงพยาบาลคนเดียวด้วยซ้ำไป ทำอย่างนี้ดูสิว่าสามีเค้าจะว่ายังไงบ้าง ขนาดเมียจะคลอดถ้าไม่ตื่นมาช่วยกันละก้อให้มันรู้ไป
เรื่องตื่นสายนะ หน่อยหานาฬิกาปลุกที่เสียงมันดังมากๆ พอถึงเวลาจะให้ตื่นก็กดเสียงให้มันดัง อย่าวางใกล้ตัวเค้านะเพราะเดี๋ยวเค้าตื่นแล้วเอื้อมมือมาปิดเสียง วางในห้องประมาณว่าเค้าต้องเดินมาหยุดเสียง ทำมันทุกวันนั่นแหละ เป็นการฝึกให้ตื่น ถ้าเค้าเดินมาหยุดเสียงนาฬิกาแล้วนอนต่อก็ช่างมัน เราเริ่มนิสัยให้ตื่นก่อน ทำมันทุกวันนั่นแหละต่อไป เค้าจะชินและตื่นตามเวลาที่เราตั้งนาฬิการปลุกเอง พ่อบ้านพี่นะ ตื่นตีสี่ทุกวัน เพราะนาฬิกาปลุกนี่แหละ จนชิน วันหยุดบอกให้นอนตื่นสายๆหน่อยก็ดันตื่นแต่ตีสี่ตีห้าซะอีก
ยังไงก็อย่าเครียดมาก มันมีผลกระทบกับเด็กในท้อง

[noi007]

NooPang

หน่อยหิว เหนื่อย วังวล ง่าย เพราะโฮโมนเปลี่ยนแปลงไปมากจากเดิมตรงนี้หน่อยเข้าใจมากๆค่ะ
แต่หน่อยมาเจ็บใจ ตรงที่สามีนอนนนนนนน ไม่ยอมตื่นนี่หละค่ะ

Pan299
พี่ป่าน หน่อยปกติไม่ใช่คนเจ้าอารมณ์หรือไม่มีเหตุผลน่ะค่ะ หน่อยทุกอย่างต้องมีเหตุมีผล ทำอะไรต้องคิด อะไรแบบนี้อ่ะ
หน่อยท้องหน่อยก็รู้ว่าอารมณ์ไม่คงที่เนื่องจากหลายอย่างเปลี่ยนแปลง ความคล่องตัวไม่มี หน่อยไม่ใส่อารมณ์ ไม่งอนเรื่องไม่เป็นเรื่อง ไม่ว่าถ้าไม่เหลือเกิน หรือเกินไป (ซึ่งส่วนมากแล้วคุณสามีจะเป็นคนงอนเรื่องไม่เป็นเรื่อง ส่วนหน่อยจะง้อแทน ในบางเรื่องที่สมควรง้อ หรือมีเหตุผลเท่านั้น)
แต่นิสัยเดียวเลยที่สุดทนคือ เรื่องตื่นสาย
หากมีบ้างบางวันในวันหยุด หน่อยไม่มาบ่นมาว่าค่ะ ปล่อยเขานอนไปเพราะเราคิดว่าเขาทำงานหนัก (จริงๆเราก็ทำงานในส่วนของเราซึ่งหน่อยว่าหนักไม่แพ้กัน แต่คนละส่วนเท่านั้นเอง)

หน่อยไม่ได้มองว่าสามีแย่ทุกเรื่องหรอกค่ะคุณป่าน ส่วนดีๆก็มีเยอะ แต่เซ็งเรื่องตื่นสายน่ะค่ะ (เรื่องเดียวหละค่ะ)

aorangelus
หน่อยไม่รู้จะตอบยังไงค่ะ เพราะปัญหาของหน่อยคือหน่อยไม่ชอบคนตื่นสาย หน่อยว่าเหมือนคนขี้เกียจสันหลังยาว (คนอื่นๆหน่อยคงไม่ไปว่าเขาน่ะค่ะ หน่อยว่าคงเพียงแค่สามีหน่อย) ส่วนตอนคบกันมันไม่เกี่ยวกับตอนนี้ค่ะ หน่อยเป็นคนไม่มองไปที่อดีต เพราะมันผ่านไปแล้วย้อนกลับไม่ได้ มีเพียงตอนนี้กับพรุ่งนี้เท่านั้นค่ะสำหรับหน่อย

หน่อยต้องเลยหละค่ะ ต้องพยามเปลี่ยนแปลงสามี เพราะมันเป็นเรื่องที่สมควรต้องเปลี่ยน หากว่ามันดีแล้วหน่อยจะชื่นชมและให้กำลังใจเค้าทำต่อไป
แต่ถ้าแย่ หน่อยไม่ถือหางค่ะ ว่ากันตามนั้นเลยไม่ใช่เด็กๆแล้วต้องมานั่งโอ๋กัน

แต่ที่หน่อยบ่นเรื่องตื่นสายเนี่ย จะว่ามันเป็นเรื่องใหญ่สำหรับหน่อยก็คงไม่ใช่ซะทีเดียว แต่มันเป็นส่วนที่ต้องปรับเข้าหากันไม่ใช่หรือคะพี่
พรุ่งนี้ลูกจะลืมตามาดูโลกแล้ว กะแค่รับผิดชอบตัวเองแค่เรื่องนอนตื่นให้เช้ายังทำไม่ได้ แล้วจะไปทำไรกินดีอ่ะคะ


ทัพพี
อิอิ หน่อยไม่ได้บ้าวีนซะหน่อย พี่ทัพพีก็แหมมมมม จริงๆเลย
แค่บ่นเรื่องสามีตื่นสาย เซ็งมันค่ะ

[noi007]

Kiblemongrass
กิ๊บ พี่ก็หวังเหลือเกินนนน ว่าคุณสามีจะเปลี่ยนน่ะค่ะ
(เห็นใครๆเขาก็ว่าเพื่อนๆหรือสามีเค้าเหมือนเพื่อนกิ๊บหละ พี่หน่อยก็แอบหวังไว้ในใจ)เฮ้อออออออออออ คุณสามีมันจะทำได้มั้ยเนี่ยยยยย!!!!?????

แตง
แตงคะ มันจริงอย่างพี่ว่านั่นหละ หน่อยวิตกกังวลมากไป จนบางทีเรื่องเล็กๆน้อย ๆหน่อยกลัวไปหมด สามีก็ให้กำลังใจดีค่ะในส่วนนี้

แต่........ เรื่องสายนี่สิคะพี่แตง เรื่องเดียวเลย
นาฬิกาปลุกแบบทั่วไปก็ช่วยไม่ได้ค่ะ (ลองแล้ว สุดท้ายเป็นหน่อยทนไม่ได้ต้องไปปิดเอง)
ยี่ห้อ หน่อย ทั้งเขย่าทั้งเรียก สามีตื่นแล้วนอนต่อได้อีก เอากะมันสิคะ!!!จนระเน้องสาว่ยใจแล้วอ่ะคะเลยมาบ่นให้ฟัง

ถ้าเป็นเมื่อก่อนหรือตอนอื่นๆ (ที่ไม่ได้ท้องแก่ แถมอยู่ต่างบ้านต่างเมืองแบบนี้ หน่อยคงไม่กลัวหรอกค่ะ)

หน่อยมองโลก มองสามีเป็นเรื่องขำๆตลกๆมาตลอดน่ะค่ะพี่แตง ไม่ว่าสามีจะทำอะไร หน่อยไม่บ่น ไม่ว่า ไม่ถือ แต่เรื่องเดียวที่คนอย่างหน่อยออกปากขอ แต่สามีกลับให้ไม่ได้ หน่อยเลยกลัว ว่าตอนคลอดจะไปโรงบาลยังไง (เรามีรถคันเดียวหละคะ สามีขับไปทำงาน)

วันนี้หน่อยไปโรงพยาบาล(ตรวจท้อง)มา
คุณหมอถามหน่อยกับสามีว่า
"เตรียมตัวเป็นคุณพ่อคุณแม่หรือยัง" คุณหมออารมณ์ดีถาม
"ก็เตรียมเท่าที่รู้หละค่ะ"หน่อยยิ้มๆ ตอบไปอย่างไม่รู้เหนือใต้


"ไม่มีไรมากหรอก อาจยุ่งยากนิดหน่อย แต่ถ้ามีคุณพ่อบ้านคอยช่วยเหลือในช่วงแรก เช่น อาจตื่นมาเตรียมอาหารเช้าแทนภรรยา หรือช่วยกันอาบน้ำให้ลูกบ้างภาระต่างๆก็บรรเท่าไปเอง" คุณหมอตอบแล้วยิ้ม อย่างให้กำลังใจ..

ไอ้ตอนหมอบอกตื่นมาเตรียมอาหารให้ภรรยาเนี่ยหละคะ หน่อยเซ็งขึ้นมาเฉยๆซะงั้นเลยค่ะพี่แตง

[naddyswiss]

คุณหน่อยคะ คือโหน่งอยากจะบอกว่าถ้าลูกคลอดออกมาคุณหน่อยต้องเจออะไรมากกว่านี้อีกค่ะ คือตอนนี้อยากให้คุณหน่อยใจเย็นสักนิดค่ะ

ก่อนอื่นขอถามว่าสามีคุณหน่อยทำงานกะกลางคืนหรือเปล่าคะถ้าใช่ เค้าคงจะเหนื่อยและง่วงนอนมากน่ะค่ะ แต่ดิฉันก็ไม่ทราบเหมือนกันว่าสามีคุณทำงานอะไรเค้าถึงเข้าสายได้ ถ้ามันไม่ได้ทำให้กระทบกระเทือนต่อหน้าที่เค้า ซึ่งจะส่งผลให้ครอบครัวด้วย ก้อปล่อยให้เค้านอนไปจะดีกว่าค่ะ

โหน่งเข้าใจนะคะว่าคนท้องน่ะเหนื่อยและเพลียมาก แต่อยากบอกว่าถ้าเราไม่ค่อยออกกำลังตัวเรามากๆน่ะ มันจะทำให้คลอดลูกยากค่ะ คือตอนโหน่งท้องคนที่สอง ลูกชายคนโตแค่แปดเดือน โหน่งก้อต้องทั้งทำอาหาร ทำงานบ้านทุกอย่าง ขับรถ อุ้มลูกคนโตเพราะเค้ายังเดินไม่ได้ค่ะ จ่ายตลาดอีกสาระพัดค่ะ ทำทุกอย่างเยี่ยงชายชาตรี ทำจนคลอดก่อนกำหนดไปเลยล่ะฮ่ะ ทำมากจัด อิอิ เพราะอะไรโหน่งถึงไม่สามารถให้สามีช่วยได้ เพราะเค้ามีหน้าที่ต้องออกไปทำงานเพื่อที่จะได้มีเงินมารับผิดชอบลูกที่จะเกิดมาอีกคนน่ะค่ะ

โหน่งมีแม่สามีอยู่ใกล้ๆนะคะ แต่โหน่งก้อไม่ได้ใช้แก เพราะเราไม่ใช้แรงคนแก่ค่ะ

ส่วนเรื่องฟ้องแม่ ฟ้องพ่อเค้าลืมไปดีกว่าค่ะ ฝรั่งพอลูกเค้าเริ่มโตเค้าให้คิดกันเองหมดแล้วค่ะ

โหน่งว่าเรื่องอยู่ไกลบ้านแล้วเรากลัวมีกันทุกคนค่ะ ส่วนสามีนี่ช่างผลัดสามีโหน่งก้อเป็นนะ แต่ที่เค้าผลัดเพราะว่าเค้าลืมมากกว่าน่ะค่ะ เค้ามีงานให้คิดมาก เลยบางทีลืมเรื่องของเราไป ลองโทรไปย้ำให้เค้าตามเรื่องให้เราบ้างก้อดีค่ะ

เรื่องอาบน้ำให้ลูก หรือเรื่องตื่นมาทำอาหารให้หลังคลอด อิฉันทำเองหมอค่ะ

เอาอย่างนี้ไหมคะ ทำเรื่องให้คุณแม่คุณหน่อยมาเยี่ยมสักสามเดือนแรกตอนที่คลอดใหม่ๆน่ะค่ะ ตอนคลอดคนแรกโหน่งทำเองหมดค่ะ แต่ช่วงแรกๆก้อมีเศร้าๆเหมือนกัน แต่ไม่นานก้อหาย

แต่ท้องคนที่สองทำเรื่องให้แม่มาช่วยดูลูกสามเดือนค่ะ ก้อเลยสบายใจดีเหมือนกันได้อยู่ใกล้ๆแม่ของเราค่ะ

[Pan299]

พี่หน่อย ถามก่อนทำไมเดี๋ยวนี้เรียกป่านว่าพี่ล่ะคะ

ป่านเข้าใจค่ะ ว่ามันไม่ไหวแล้ว เรื่องของป่านเหมือน แฟนป่านเค้าก็ไม่ไหว แล้วกับป่านเหมือนกันค่ะ หลังจากที่ป่านตั้งกระทู้เรื่องขี้งอนไปนั้น ก็ทำให้ป่านมีสติขึ้นมาค่ะ ว่าเราหาเรื่องงอนไปเพื่ออะไร ทั้งๆ ที่เรารักกันมากกว่า จริงอย่างที่ใครหลายๆ คนพูดค่ะ ว่าเราต้องยอมรับกับสิ่งที่เราเลือกมาแล้ว

ป่านอีเมลล์คุยกันกับแฟนแล้วค่ะ ว่าต่อไปจะไม่เป็นแบบนี้อีกแล้ว สงสารเค้ามากๆ เค้าดีทุกๆ ด้วย (ด้านที่ด้อย คือ ขี้สงสาร อ่อนไหวง่าย) เมื่อเช้าเค้าต้องตื่นนอนตีห้าครึ่งซึ่งมันมืดมากๆ เลยค่ะ เพราะที่นี่ฝนตก อากาศมันก็เลยเหมือนยังดึกๆ อยู่ แต่แฟนต้องลุกขึ้น เพื่อเตรียมตัวที่จะไปทำงาน คือวันนี้เค้าต้องแต่เช้าค่ะ เพราะแวะออกกำลังก่อนไปทำงาน เมื่อก่อนที่ป่านจะมาอยู่กับเค้า เค้าจะไปออกกำลังกายทุกๆ ตอนเย็น หลังเลิกงานค่ะ แต่ตอนนี้เค้าปรับเปลี่ยนเวลา เพราะเค้าไม่อยากเอาเวลาทั้งหมด เป็นเรื่องของเค้าคนเดียว เค้าอยากกลับบ้านเพื่อมาอยู่กับป่าน และมาทานอาหารฝีมือป่าน เค้าประหยัดเงินที่จะไปทานข้าวกลางวันกับเพื่อนๆ เพื่อเก็บเงินที่จะซื้อกล้องวิดีโอให้ป่านในวันเกิด ที่เราอยากได้เพราะว่า เมื่อป่านคลอดลูก เราจะได้มีกล้องตัวนี้ไว้บันทึกความทรงจำ ของลูกเราได้ ป่านบอกว่าเราไปยืมเค้าเอาก็ได้นะ คุณไม่จำเป็นต้องประหยัดขนาดนี้ เค้าบอกไม่เป็นไร เพราะเพื่อนๆ ที่ทำงานเค้าก็ทำกัน


เรื่องไอพอด อีกค่ะ เค้าจะเป็นคนที่ชอบฟังเพลงมากๆ แต่ตอนนี้มันเหมือนจะเจ๊งแล้วค่ะ ป่านเลยบอกเค้าไปว่า ทำไมคุณไม่ซื้อใหม่ล่ะ เราก็กินกันอย่างประหยัดก็ได้ จากการที่ไปทานข้าวข้างนอก 3-4 ครั้งต่อสัปดาห์ ลดมาเหลือแค่ครั้งเดียวก็ได้ เค้าก็บอกไม่เป็นไร เหมือนเดิมค่ะ


เค้าต้องทำงานคนเดียว และค่าใช้จ่ายก็มากมาย ทั้งผ่อนบ้าน และที่ดิน และรถอีก สองคัน และบิลต่างๆ จิปาถะ เห็นแล้วก็อดสงสารเค้าไม่ได้ ป่านเคยไปทำงานเป็นแคชเชียร์ที่ปลั๊ม แล้วมาบ่นให้เค้าฟัง เค้าก็บอกว่าไม่ต้องไปทำหรอก รอให้เรียนจบก่อน แล้วค่อยว่ากัน ป่านก็เลยต้องทำตามใจเค้าค่ะ เพราะไม่เช่นนั้นเค้าจะไม่สบายใจ เพราะป่านชอบมาบ่นว่า นี่ถ้าชั้นอยู่เมืองไทย ชั้นคงไม่ต้องมาทำงานแบบนี้ เมื่อยขา อะไรประมาณนี้น่ะค่ะ


ที่ป่านเล่ามาซะยาว เพียงอยากจะสื่อถึงตัวป่านเองค่ะ ว่าป่านเป็นภรรยาที่ไม่เอาไหนเสียเลย เห็นแก่ตัว เอาแต่ใจ ไม่นึกถึงหัวใจคนที่เรารักบ้างว่าจะเป็นอย่างไร เมื่อคืนก็เลยนอนคิดทั้งคืนค่ะ ว่าจะเลิกงอน และกลับมาเป็นภรรยา และเพื่อนที่ดีเหมือนเมื่อก่อน เพราะงอนไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา สู้ยอมรับกับความเป็นจริง และปรับปรุงตัวเองให้ดีมากกว่านี้ดีกว่าค่ะ

[นิรินธนา]

หน่อยเริ่มท้อและเบื่อหน่ายสามีอยากบอกไม่ถูกค่ะตอนนี้

หน่อยท้องเข้าเดือนที่แปด เราอยู่ต่างบ้านต่างเมือง เริ่มกลัวไปหมด ลูกคนแรกด้วย คนแรกที่เราคิดว่าเราจะพึ่งพาได้คงหนีไม่พ้นสามีเราเองใช่ไหมคะ

แต่สามีหน่อยมีนิสัยที่แย่ๆอยู่เรื่องหนึ่งคะ คือ "นอนตื่นสายมากกกก"

หลายเรื่องหน่อยไม่เก็บมาเป็นเรื่องใหญ่ แต่นิสัยที่หน่อยรับไม่ได้ หรือทำหน่อยสติแตกโมโหระเบิดได้ตลอดเวลา คือ การนอนตื่นสายของสามีหน่อย

บางวันมีน้ำโหขนาด เคยบอกว่า ถ้ามรึงไม่ปรับปรุงตัวเอง ยังนิสัยแย่และขี้เกียจแบบนี้ คลอดลูกแล้วไปหย่ากัน ไม่ต้องทนกันแล้ว ก็ยังไม่เป็นผลค่ะ

หรือเป็นที่หน่อยท้องฮอร์โมนพลุ้งพล่าน ไม่ปกติหรอคะ เลยโมโหฉุนขาดขนาดนี้

คุณหน่อยคะ คือโหน่งอยากจะบอกว่าถ้าลูกคลอดออกมาคุณหน่อยต้องเจออะไรมากกว่านี้อีกค่ะ คือตอนนี้อยากให้คุณหน่อยใจเย็นสักนิดค่ะ

<span style='color:red'>จริงๆจ้าเดี๋ยวลูกคลอดออกมา ปัญหาจะตามมาอีกล้านแปด

หุ หุ แล้วจะลืมปัญหากระจุุ๋มกระจิ๋มนี้ไปเลยจ้า

ใจเย็นๆค่ะ

เรื่องหย่งเรื่องหย่า อย่าไปคิดมันเล้ย จริงๆนะ

สงสัยใกล้จะคลอดแล้ววิตกกังวลมากกว่าอะนะเห็นตั้งกระทู้ถามเืรื่องน้ำเดิน


</span>