โทรถูกกลับเมืองไทย

[รัตติ]

ตามมาอ่านจ้า ก็ยังหนุกหนามในความเศร้าเหมือนเดิม
ยังไงก็ยังติดตามเรื่อยๆนะจ๊ะ

[Tarta]

แว๊กกกกกก มาให้ไวเลยอะ อย่ามาทำให้อยากแล้วจากไปดิ๊ คุณเมรี เจ้าขา

[phimmanee]

เห็นกระทู้นี้ ตั้งแต่เมื่อวานแล้วค่ะ เพราะเห็นหัวข้อน่าสนใจว่า ค่าโทรมีปัญหาหรืออะไร เลยเข้ามาดู แต่กลายเป็นเรื่องเกี่ยวปัญหาทางบ้าน ที่ถามหาความช่วยเหบือจากลูกสาวคนนึง

ก็เข้าใจนะคะ เพราะสังคมไทย พ่อแม่ก็คาดหวังว่าจะได้พึงพิงลูก ๆ ที่เลี้ยงดูมาแต่เล้กแต่น้้อย ในยามแก่เฒ่า นั่นก็คือสิ่งที่เด็กไทยทุกคนถูกสั่งสอนมาแต่เกิดทุกคน ถึงความกตัญญูกตเวที

เพราะฉะนั้น การตัดพ้อถึงปัญหาระหว่างบุพการี ไม่ใช่เรื่องผิดแต่อย่างไร เพียงแต่ว่าการเอามาเขียนในที่สาธารณะเช่นนี้ เพื่อให้คนอื่นอ่าน คิดว่าไม่ใช่เรื่องที่ถูกต้องนักค่ะ เราควรจะไให้ความเคารพบุพการีของเรา เพราะท่านให้กำเนิด และเลี้ยงดูเรามาจนโต มีบุญคุณกับเรามากกว่าใครทั้งหมด เพราะฉะนั้นการเอาเรื่องของบุพการีมาเขียนทำนองนี้ อาจทำให้คนอ่านคิดไปต่าง ๆ นานา เกี่ยวกับบุพการีของคุณ อาจเป็นได้ทั้งในด้านบวก และด้านลบนะคะ พ่อแม่เลี้ยงดุเรามาจนโต ท่านหมดเงินไปกับเรามากกว่าที่เราให้ท่านเสียอีก ถึงตอนนี้ยามที่ท่านแก่เฒ่า ก็เป็นเวลาของเราแล้วที่ควรจะเอาใจใส่ดูแลท่านบ้าง เพราะท่านไม่ได้อยู่กับเราตลอดไปหรอกค่ะ

จากที่ฟังคุณเมรีเล่ามา คุณเองก็มีลูกที่ฝากท่านเลี้ยง พ่อแม่คุณก็ย่อมต้องมีรายจ่ายเป็นธรรมดา มันก็เป็นเรื่องธรรมดาที่เขาต้องขอความช่วยเหลือจากคุณบ้าง เพื่อไปเลี้ยงดูลูกคุณ คุณก็ควรจะเข้าใจท่านด้วยนะคะ เพราะท่านเองก็คงแก่มากแล้ว้ และไม่มีรายได้อะไร ท่านคงไม่ได้อยากรบกวนคุณหรอกค่ะ เพียงแต่ท่านมองไม่เห็นทางออกที่ดีกว่านี้ เพราะการสังสอนแต่นานนมมา ก็เชื่อว่า การเลี้ยงดู พ่อแม่ยามแก่เฒ่าเป็นสิ่งที่ลูกควรทำ

ทำไปเถอะ่ะ เพราะความดีมันก้จะย้อนกลับมาหาคุณ เหมือนที่คุณปฎิบัติกับครอบครัวคุณ

ดิฉันไม่ได้มีเจตนาร้ายแต่อย่างไรกับคุณ แต่ดิฉันแค่อยากเขียนให้คุณลองทบทวนถึง ความถูกต้องในการนำเรื่องนี้มาเขียน ว่าคุณคิดถูกแล้วหรือที่พุดเรื่องนี้ในที่สาธารณะ

ขอโทษนะคะคุณ purple ไม่ได้คิดจะสอใส่เกือกเลย แต่พอได้อ่านที่คุณตอบ Mary UK แล้วคันไม้คันมืออยากเขียนตอบแทน(ขอโทษนะคุณ Mary UK ที่ตอบแทนคุณ)จากที่อ่านดูคุณ Mary UK ไม่ได้มีเจตนาที่จะลบหลู่บุพการีเลย แล้วคุณรู้ได้ไงว่าบุพการีของคุณ Mary UK แก่มากแล้วและไม่มีรายได้อะไร คุณเองก็เดาเอาทั้งนั้น แล้วคนที่อ่านก็คงไม่มีใครคิดไม่ดีเกี่ยวกับบุพการีของเธอหรอกค่ะ(ดิฉันคนหนึ่งล่ะที่ไม่คิด) แล้วก็คงไม่มีใครคิดอะไรมากมาย ไม่มีใครรู้จักบุพการีของเธอดีไปกว่าตัวเธอเองหรอกค่ะ ทุกคนอยากอ่านเพื่อความบันเทิงเพราะคุณ Mary UK เขียนได้ขําจริงจริง ดิฉันยังชอบอ่านที่เธอเขียนเลย แล้วดิฉันก็รู้ว่าคุณ Mary UK น่ะรู้ดีว่าถ้าทําดีกับครอบครัวเธอจะได้ผลดีตอบแทน คงไม่ต้องให้ใครมาบอกเธอหรอกค่ะ มือไม่พายก็อย่าเอาเท้ารานํ้าเลยนะ คนอื่นเค๊าจะฟังกัน
(เขียนแบบนี้จะมีใครหมั่นไส้มั้ยนี่)กลับมาต่อไวไวเลยนะคะ คุณ Mary UK

[CakeLarvik]

รอ รอ รอ รอ รออยู่นะคะพี่เมรี ให้ไวค่ะ.... อิิอิ

[Mary UK]

<span style='color:blue'>หลบมาแล้วพี่น้องเห้อ เอามาฟังเมรีเล่านิทานต่อกันเถอะ แต่ขอนอกเรื่องออกตัวสานิด

<span style='color:blue'>ว่าขอเถอะพี่น้องเห้อ ชนกลุ่มเล็กๆแต่คับคลั่งของครัวเรา อยู่กันให้ บาย บาย

นิดๆหน่อยๆอย่าได้นำมาเป็นอารมณ์ สรรสร้างสิ่งใดขึ้นมาโดยไม่มีที่ติ นั้นมันสิ่งที่หาได้น้อยเต็มที มันเป็นเรื่องธรรมชาติ ผู้เขียนเองที่เลินเล่อไม่รับผิดชอบต่อเรื่องที่เขียน
สื่อให้ผู้อ่านไม่เต็มเม็ดเต็มหน่วย และผู้เขียนได้แหลงกะพี่เล็กเป็นการส่วนตัว ตอนนี้เลยไม่มีอารายไปมากกว่าคำว่าเพื่อน ใส่อารามณ์นั่งยิ้มกะนิทานผู้เขียนดีกว่า เล่าให้หนุกๆ อย่าได้สนใจกะเรื่องอื่น ถ้ามีปัญหาไรมา ผู้เขียนรับผิดชอบเอง ขอบคุณน่ะค่ะ
<span style='color:red'>
ความเติมแต่วาน</span>

เมื่อชานชลาจอดเทียบที่ขบวนรถไฟเป็นที่เรียบร้อย เมรีกะบ่าวหวอดก้อวิ่งหน้าตั้งไปยังป้ายรถเมล์ ขณะที่รอรถสองประตูสิบแปดหน้าต่างอยู่นั้น เมรีขอบ่าวหวอดไปพักกะเพื่อนเมื่อครั้งสมัยที่เริ่มต้นทำงานงานมาด้วยกันที่บางกอก บ่าวหวอดเห็นด้วยสาเหตุุุก็คือ บัดสีพี่น้องเองที่ไปเอาเมรีคืน ช่วงที่อยู่บางกอกเมรีก้อได้งานโดยเพื่อนเป็นคนหาให้ บ่าวหวอดก้อไปมาหาสู่เฉพาะช่วงวันหยุด และทุกครั้งที่มาก้อต้องรบกันทุกที เพื่อนเลยเห็นใจยัดเงินใส่มือ ให้เมรีลงไปหางานที่เกาะใกล้บ้าน เมื่อมาถึงเกาะโดยมีพี่ของเพื่อนคอยช่วยเหลือ และฝากงานให้ที่สถานฑูตในแผนกดูแลลูกค้า ช่วงนั้นเมื่อกะที่เคยเล่าไว้เมื่อนานตะการกาเล เมรีเรืองรุ่งมากในด้านเงินตรา ลูกค้าค่อนโลกที่เมรีต้อนรับ ล้วนชอบอกชอบใจในท่าในทางของกามโลกีย์ เมื่อตัวตนอยู่อย่างอิ่มเอมมีหรือคนหลังจะไม่เอิบอิ่มตามเมรี แต่นั้นแระส่งแต่ตังค์เพราะคำสั่งห้ามเจอลูกไม่งั้นตายสถานเดียว แล้วก้ออดไม่ได้ตายเป็นตายขอเจอสักครั้งหอมซัดฟอด ตายไม่สนถือว่าคุ้ม เมรีจึงขึ้นฝั่งเผื่อขอเจอลูกสาวทันที ขณะที่รถวิ่งไปยังบ้านนั้น ตาเมรีก็เหลือบไปเห็นบ่าวหวอด จึงเรียกบอกคนขับให้เหลียวหัวกลับ ไม่ได้คิดจะหลบไปทักบ่าวหวอดนะ คือเหลียวหัวกลับไปเกาะเหมือนเดิม และเป็นครั้งสุดทายที่ได้เห็นบ่าวหวอด ปีครึ่งหลังจากวันนั้นเมรีก็ได้รับข่าวดีจากทางบ้าน ว่าบ่าวหวอดลูกแทงตายคาทีสามแผล คือ ที่ปอด หัวใจ และตับ นานแสนนานที่ห่างเหินวันนี้แล้วสินะจะได้เจอลูกสาว </span></span>

[phimmanee]

เมรีน่ะเอาอีกแล้ว มาหยอดพอให้อ่านกันลงแดงตาย เฮ้อ!แต่ก็ต้องคอยจนกว่าคุณหญิงเธอจะมาเขียนต่อ ทําไงได้ล่ะ
อยากอ่านนี่ คุณหญิงเธอใช้ภาษาที่อ่านแล้วไม่ค่อยจะเข้าใจเท่าไหร่ แต่ก็พอเดาได้

[panatsorn]

แนนก็อ่านมาตั้งแต่ต้นนะคะ บางทีก็ไม่เข้าใจ อย่าง ประโยค ที่ว่า

"หางานที่เกาะใกล้บ้าน เมื่อมาถึงเกาะโดยมีพี่ของเพื่อนคอยช่วยเหลือ และฝากงานให้ที่สถานฑูตในแผนกดูแลลูกค้า ช่วงนั้นเมื่อกะที่เคยเล่าไว้เมื่อนานตะการกาเล เมรีเรืองรุ่งมากในด้านเงินตรา ลูกค้าค่อนโลกที่เมรีต้อนรับ ล้วนชอบอกชอบใจในท่าในทางของกามโลกีย์"

ตรงนี้ค่ะ ที่ไม่เข้าใจว่าเป็นงานอะไร เป็นงานที่สถานทูต แล้วเกี่ยวกับกามโลกีย์ยังไงค่ะ แล้วเกาะที่บอก เป็นเกาะอะไรค่ะ งงจัง เห้อ จะงง คนเดียวหรือปล่าวนี่ อ่านไปก็ งงไป ทุกที จะตีความหมายเอง ก็ไม่มีข้อมูลพอค่ะ แล้วก็ไม่กล้าตีความด้วย เดี๋ยวความหมายจะเพี้ยนไป ขอความกรุณา ผู้เขียนหรือคนที่เข้าใจ อธิบายให้ทีค่ะ

[Mary UK]

<span style='color:blue'>วันนี้ไม่มีไรคืบหน้าเกี่ยวกะนิทานมาเล่าเพิ่มเติม พอดีพี่แนนสงสัยและไม่เข้าใจกะประโยคเนื้อความที่เขียนเล่า คือมันก็ไม่มีอารายมากดอกถ้าพี่แนนเคยอ่านนิทาน
ของเมรีในกระทู้ที่ชื่อ <span style='color:red'>เมรี</span> และ<span style='color:red'> เมรีเอฟพาโสด 2</span> แล้วล่ะก้อพี่แนนจะไม่งงบ้าหวันอย่างนี้แน่ๆเลย และเป็นที่แน่นอนว่าเกาะต้องไม่ใช่ฝั่งเป็นแน่แท้ และขอบอกอย่างไม่ต้องสงสัยเลยว่า ไม่ใช่พี่แนนคนเดียวดอกที่งง เค้าก้อพากันงงกันเหม็ดน่ะแระ นี่ยังดีขึ้นมาหน่อยแล้วน่ะค่ะ สมัยก่อนพี่ๆน้องบางคนลงทุนเปิดพจนาณุกรมอังกฤษ-ไทย ก้อยังแปลกันยังไม่ถูกเลย เพราะผู้เขียนเรียนจบมาทางด้านกายท่าบำบัดสาขากระสันต์ศาสตร์ จึงด้อยปัญญาที่จะร่ายร่ำตัวหนังสือพิมพ์ได้ถูกต้องอย่างนักอักษรศาสตร์ และต้องขอโทษพี่แนนเป็นอย่างมาก
ที่ไม่สามารถระบุบตำแหน่งสถานที่นั้นๆให้ทราบมา ณ .ที่นี้ด้วย</span>

[panatsorn]

สวัสดีค่ะ พี่เมรี ง่า เรียกแนนว่าพี่ซะงั้น เกิดหลังพี่เมรีหลายปีโขอยู่ค่ะ ง่า สรุปก็คือ ยังงง ต่อไป เพราะว่าอ่านคำอธิบาย ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี เง้อ โง่จังเรา - -''

ก็ขอขอบพระคุณที่พยายามอธิบายค่ะ