เบื่อ เบื่องานอ่ะ

[kampoo]

เรื่องมีปัญหากับคนในที่ทำงานเนี่ย คิดว่ามีกันทุกประเทศเลยเน๊อะ เราเองอยู่ที่ญี่ปุ่นที่ว่ากันว่า เป็นประเทศที่มารยาทดี ยังเจอเลยแต่เป็นประเภท หน้าอย่างหลังอย่าง แต่ที่ทำงานเรามีแต่ผู้หญิง และอายุมากกว่าเราทั้งนั้น เราเองยอมในางครั้ง แต่ถ้าทนไม่ไหวก็ไม่ยอมเหมือนกัน

[lifeisajourney]

แพลนไว้ว่า สักวันพี่จะไปแบคแพคอินเดีย ชอบกินนานกับแกงกะหรี่แพะ แต่ยังไง ยำวุ้นเส้น กับกะเพราไก่ไข่ดาว ก็ของโปรดยืนพื้นค่ะ พยายามไม่เครียดค่ะ เดี๋ยวหัวจะหงอกไปมากกว่านี้ รักษาเนื้อรักษาตัวนะคะ ย่างเข้าหน้าหนาว

[lifeisajourney]

<span style='color:blue'>คุณkampoo</span> ใช่ค่ะปัญหามีทุกที่ แต่เผอิญช่วงนี้เป็นช่วงจิตตกของเรามั๊ง มันก็เลยเครียดกำลังสอง แต่ที่บริษัทเราเหมือนบริษัทครอบครัวอ่ะ ลูก หลาน พี่ น้อง ทำงานแบ่งพรรค แบ่งพวกกันสนุกสนาน ส่วนมากพนักงานใหม่มักจะมีปัญหากับพนักงานเก่าที่อยู่กันมานาน สงสัยพรุ่งนี้กลับไปทำงาน ต้องไปฉี่ไว้สี่ทิศ แล้วปักป้ายไว้ด้วยว่า "เขตกรู ห้ามเข้า" อิอิอิอิ

[sreda]

เห็นด้วยกับคุณหมูแดงค่ะ ทำงานกับฝรั่งห้าม"อะไรก็ได้" ยอมเขาหมดทุกอย่าง เขาข่มตายเลยและคำพูดหยาบคายไม่ควรมีนะ ขนาดสามีเราเขายังไม่เคยพูดหยาบกับเราเลย และที่สำคัญมีปัญหาอะไรปรึกษาสามีค่ะ เค้าอาจช่วยให้คำปรึกษากับเราได้

[modnoi]

พี่เบื่องาน หนูเบื่อที่ไม่มีงานทำ

[หญิงป้า ณ คุ้มฮาแตก]

ถ้าไม่สามารถแก้ไขเพื่อนร่วมงานพันธุ์จริงแต่แปลกคนนี้ได้
เพราะไม่มีอะไรจะไปโปรดให้เขาพ้นมาจากนรกที่เขากำลังอยู่
และสร้างนรกให้คนใกล้เคียง
คุณ..ต้องเดินออกมาจากนรกขุมนั้นเอง

สภาพของคุณที่กำลังอยู่ในขณะนี้
ทำร้ายจิตใจอย่างรุนแรง
และถ้าปล่อยนานกว่านี้ คุณจะ overspannen.
จากนั้นคุณก็จะมีสภาพเป็นผู้ป่วยทางจิต

คนดัตช์ที่พบเห็นมายี่สิบกว่าปี
ก็เหมือนคนไทยที่พบเห็นมาเกือบห้าสิบปี
มีทั้งดี มีทั้งไม่ดี...
เพียงแต่ว่า คุณเป็นคนมีกรรม เพราะต้องไปอยู่กับคนดัตช์เช่นนั้น

คุณอาจจะเล่าให้ใครต่อใครฟังได้
ทุกคนเห็นใจ เข้าใจคุณ
แต่คุณคือผู้ชี้ชะตาชีวิตของตัวคุณเองว่า
จะอยู่กับอาจมหรือว่าเดินข้ามอาจมนั้น (โดยไม่เหยียบมันให้เปรอะเท้าคุณ)

[lifeisajourney]

อิอิอิ ขอแอบบอกว่า รอพี่โจ๊กมาเคาะกะโหลกอยู่เนี่ยค่ะ จริงๆ ค่ะพี่โจ๊ก กรรมของหนูจริงๆ หนูขอยอมรับค่ะว่าตอนที่ทำงานที่เมืองไทยก็เคยแรงมาก่อน แต่มาที่นี่เจอแรงกว่า เลยจ๋อยๆ อยู่ ขอสารภาพบาปตรงนี้เลยค่ะ ตอนทำงานด้าน Air frieght ที่เมืองไทย ช่วงนั้นเป็นช่วงการเมืองในบริษัทแรงมาก พี่ร่วมงานในแผนกลาออกหมด เหลือหนูคนเดียวทำงานทั้งกลางวัน กลางคืน พอรับพนักงานเข้ามาใหม่ให้หนูเทรนด์ แต่พี่ผู้ชายเค้าไม่จด พี่เค้าช้ากับโปรแกรมมาก บอกเค้าแล้วว่าไม่เข้าใจให้ถาม แต่ก็ไม่ถาม มันเหมือนกับว่าเราเด็กกว่าเค้ามากแล้วไปสอนเค้า เค้าไม่รับก็เลยงัดข้อกันขึ้น ตอนนั้นกำลังหัวเสียด้วยเพราะทำงานคนเดียว พี่เค้าหยุดไม่มาทำงาน หยุดไปเฉยๆ ไม่ลาด้วย พี่เค้าคงท้อ แล้วเราโทรไปก็ไม่รับ เลยเพจไปว่า ถ้าทำงานไม่ได้ ก็ออกไปเลย พี่เค้าไปฟ้องฝ่ายบุคคล แล้วฝ่ายบุคคลเข้าข้างเรา พี่เค้าก็เลยออกไปเลย ตอนนี้แหละค่ะ ก็เลยคิดว่า กรรมตามเราแล้ว ตอนนี้หนูถือว่าใช้กรรมแล้ว แล้วก็ไปสู่ที่ชอบๆ ละกัน

ตอนนี้เป็นอย่างที่พี่โจ๊กพูดจริงๆ ค่ะ รู้สึกว่า overspannen มาก แต่หนูก็คิดแล้วค่ะ ไม่อยากเป็นเหยื่อให้คนอื่นใช้ฟรีๆ พรุ่งนี้ไปทำงานจะดูค่ะว่าจะเกิดอะไรขึ้น แต่หนูขอย้ายไปอยู่แผนกบัญชีดีกว่าค่ะ ขออยู่สงบๆ ซักพัก เบื่อการเมืองที่ไม่สปอร์ตน่ะค่ะ

ขอบคุณมากค่ะพี่โจ๊ก ยิ่งได้อ่านข้อความพี่โจ๊กทำให้หนูมั่นใจในการตัดสินใจของหนูมากขึ้นค่ะ ตอนนี้เข้าฤดูใบไม้ร่วง ฝนแฉะ พี่โจ๊กรักษาสุขภาพนะคะ

[meawmark]

เข้ามาเห็นใจด้วยอีกคน ถ้ามันไม่สบายใจมากๆลองหางานอื่นไปด้วยดีมั้ยคะ เพราะฟังดูพี่ก็เป็นคนมีความสามารถคนหนึ่งนะคะ ถ้าต้องอดทนจริงๆก็ลองมองในมุมที่มันทำให้สบายใจ เปรียบเทียบกับคนที่กำลังตกงานอย่างคุณน้องดูสิ แล้วคุณพี่จะได้สบายใจขึ้นมาระดับหนึ่งนะ ยิ้มๆเข้าไว้ค่่ะ (เดียวผมหงอกมาเยือน ล้อเล่นนะ...อย่าเครียตมาก)

[lifeisajourney]

คุณ sreda ขอบคุณค่ะ เราก็ปรึกษาสามีค่ะ เค้าก็แนะนำแบบคนดัชต์ค่ะ สามีกับพี่ชายแล้วก็เพื่อนๆ ให้การซัพพอร์ทเรา แล้วก็ให้คำปรึกษาค่ะ แต่มันเหมือนกับเรารู้สึกอบอุ่นกว่าที่ได้ระบายออกเป็นภาษาไทย มีคุณคอมเม้นต์ด้วยเป็นภาษาไทย มันอธิบายไม่ถูกน่ะค่ะ แต่บอกได้ว่ามันรู้สึกอบอุ่นคนละแบบ

[lifeisajourney]

คุณมดน้อยสวยมาก อิอิอิ ปัก ฉึก ฉึก กลางอก แต่ก่อนพี่ก็เบื่ออยู่บ้าน แต่ตอนนี้ เบื่อออออออ มันมากอ่ะ

[lifeisajourney]

น้องเหมียว ขอบคุณมากค่ะ พี่เป็นคนอดทนได้ในระดับนึง แต่ไม่มากน่ะค่ะ ค่อนข้างหยิบโหย่งพอประมาณ แต่อย่าเปรียบเทียบกันเลยค่ะ ความสุขกับความสนุกของแต่ละคนไม่เหมือนกัน พี่ถือความสุขและความสนุกเป็นใหญ่ในชีวิต ถ้าให้เปรียบเทียบพี่ก็คงคิดว่าคนอื่นเค้ามีลูกกันหมดแล้ว พี่ยังไม่มีเลยค่ะ
ปล ตอนนี้ผมก็หงอกเยอะแล้วค่ะ ย้อมทุกเดือน อิอิอิ

[หญิงป้า ณ คุ้มฮาแตก]

ขอบคุณมากค่ะพี่โจ๊ก ยิ่งได้อ่านข้อความพี่โจ๊กทำให้หนูมั่นใจในการตัดสินใจของหนูมากขึ้นค่ะ ตอนนี้เข้าฤดูใบไม้ร่วง ฝนแฉะ พี่โจ๊กรักษาสุขภาพนะคะ

za. 24 oct. vanaf 12:00 uur

ฮาแตกที่บ้านพี่
ไปแล้วคลายเครียด
กลับบ้าน ก็ยังขำไม่หมด
ไม่รู้ว่าคุยอะไรไปมั่ง...

จะรอฟังว่าแก้ปัญหายังไง
บางครั้งปัญหาที่เกิดจากคนอื่น เราไม่สามารถแก้ไขเขาได้
แต่เราสามารถแก้ไขให้มันจบปัญหาที่ตัวเราได้

อย่าไปโทษตัวเองว่าเคยทำแบบนี้กับคนอื่นมาก่อน
จึงมาพบกับสิ่งที่เราไม่ต้องการ
การทำงานให้ลุล่วงอย่างชอบธรรมเป็นสิ่งที่ถูกต้อง

เหมือนพ่อของพี่ที่กลับมาจากสงครามทุกครั้ง
พ่อจะรู้สึกผิด ที่ต้องฆ่าพวกศัตรูทั้งที่ไม่รู้จักกัน
แต่พ่อต้องทำ เพราะถ้าพ่อไม่ทำ
พวกนั้น จะมาทำลายคนอื่น...

พี่ได้เรียนรู้สิ่งนี้จากพ่อ
และนำมาใช้กับงานเสมอ
ครั้งหนึ่งพี่เป็นคนไล่น้องชายแท้ๆออกจากงาน
เพราะเขาไม่ทำงานให้พนักงานอื่นทำตามเขา...
ผลก็คือ ไม่ได้เห็นหลานสาวของป้าถึงสามปี
แต่พี่ต้องทำ เพราะส่วนรวม

[lifeisajourney]

ก่อนอื่นขอบคุณทุกคนนะคะ ที่เข้ามาให้ความคิดเห็นและกำลังใจ วันนี้มาอัพเดทค่ะ ว่าเหตุการณ์เป็นยังไงต่อ

วันพุธเราก็กลับไปทำงาน แต่ยังป่วยอยู่นะ แต่ก็ไป เดี๋ยวเค้าจะหาว่าท้อ (จริงๆ ก็ท้อแหละ) เราก็ไปแต่เช้าเพราะรู้ว่างานต้องเยอะ พอเจ๊แกมา (เพื่อนร่วมงานที่มีปัญหาอยู่ตอนนี้) แกก็ว๊ากใส่ทันที เป็นไงบ้างล่ะ เราก็เลยบอกว่าค่อยยังชั่วแล้วถึงได้มา ไม่งั้นจะมาให้ติดหวัดเหรอ แกก็เลยงอน พอประมาณ 10.30 ประชุมด่วนทันที เราก็คิด โห มาวันแรกงานเข้าเลย

ในที่ประชุมก็มีเราหัวหน้าแผนกทั้งสองคน เจ๊แก หัวหน้าแผนกเก่าเรา แล้วก็เพื่อนร่วมงานอีกคนนึง ที่ก็มีปัญหากับเจ๊แกด้วยแต่ไม่แสดงออก เรียกว่าเปิดอกคุยกัน เจ๊แกก็เปิดฉากว่าเราไม่ค่อยพูด มีปัญหาก็ไม่ถาม รอจนแก้เองไม่ได้แล้วถึงจะถาม เราก็เลยสวนเลยว่า ใครจะไปเดาอารมณ์เธอถูกล่ะ ถามแล้วโดนตวาด มาทำงานนะ ไม่ได้มาเป็นทาส เจ๊แกก็บอกว่า ฉันก็เป็นคนแบบนี้ ฉันอาจจะพูดแรง แต่ไม่ได้มีความหมายอะไร เราก็เลยบอกว่า เราไม่ชิน ไม่ชอบ แล้วก็คุยกันแบบตรงๆ เลย เค้าก็ว่าเค้าไม่เข้าใจเราเพราะไม่เคยแสดงให้รู้ว่าโกรธ มารู้อีกทีก็ตอนที่เราโกรธจัด แล้วก็เม้งกันเลย เค้าก็เลยงง เค้าอยากให้เราสู้คนมากกว่านี้ (ไม่ต้องมาลูบหลังเลย ไม่ไว้ใจ) หัวหน้าอีกคนก็เลยกล่อมว่า เราทำงานทางด้านเรือนะ แล้วในด้านนี้ต้องแรง เดี๋ยวต่อไปเธอก็ชินเอง แล้วก็คุยเรื่องงาน ตกลงเจ๊แกพอใจที่เราทำงานแอสสิทแก แกบอกว่าเราทำงานดี (อันนี้ งง มากอ่ะ เห็นตวาดเราแว๊ดๆ) แต่เรายังไม่เข้าใจระบบงานทั้งหมด เราก็บอกว่า ก็บอกตั้งแต่ต้นแล้วว่าไม่มีประสบการณ์ด้านทรานชิปเม้นต์ ดังนั้นในระหว่างที่เจ๊แกพักร้อน เค้าก็ให้เพื่อนร่วมงานอีกคนที่มีประสบการณ์มากกว่าคอยช่วยดูห่างๆ เราก็บอกไปเลยว่าอันไหนเราทำ อันไหนเราไม่ทำ แยกไปเลย (แหงล่ะ เงินเดือนก็ไม่ขึ้นแต่ให้ทำงานทั้งหมดของโคออร์ดิเนเตอร์ กินข้าวนะ ไม่ได้กินหญ้า)

หัวหน้าแผนกเก่าเราเค้าก็ซัพพอร์ทเรามากเลย เค้าก็บอกทุกคนว่าเค้ารู้ว่าเราทำได้ และอยู่แผนกนี้เราจะได้เรียนรู้อีกมากมาย แถมยังย้ำอีกว่า เธอเป็นนักสู้นะ อย่าลืมสิ อย่าท้อ
แล้วหัวหน้าแผนกเรา ที่ทำอยู่ขณะนี้ เค้าก็บอกว่า เค้าเห็นว่าเราเครียด คือทุกคนเครียดหมด เพราะแผนกเราเป็นแผนกใหม่ต้องเรียนรู้แก้ปัญหากันเอง สรุปคือเค้าอยากให้เราทำงานกับแผนกเค้าต่อไป (แหงดิ หาเหยื่อใหม่ไม่ได้แหงๆ)
ไม่ให้ย้ายสรุปกล่อมเราอยู่ แล้วก็คำขอสุดท้าย เค้าอยากให้เราร่าเริงเหมือนเดิม

ตั้งแต่วันพุธ จนถึงวันนี้ก็ดูสถานการณ์ดีขึ้น เมื่อวานเจ๊แกถามเรา หายโกรธแกยัง

[lifeisajourney]

ตอบพี่โจ๊กค่ะ
หนูรู้ค่ะ หนูไม่ใช่คนเด็ดขาดมาก ค่อนข้างแคร์ความรู้สึกของคนอื่น อยากเป็นคนดีว่างั้น ไม่นินทา ไม่ออกความเห็นในทางลบ ดังนั้นในสังคมที่หนูทำงานตอนนี้ เค้าเลยมองว่าเรา na gemaakt น่ะค่ะ แต่เพื่อนแผนกเก่าที่รู้นิสัยกันแล้วเค้าก็รู้ว่าหนูเป็นแบบนี้ มีเพื่อนคนนึงขึ้นไปฟ้องกับฝ่ายบุคคลเลย ที่หนูโดน pest

[หญิงป้า ณ คุ้มฮาแตก]

ปัญหาชาวไทยที่ออกจากประเทศไทยแล้วมาทำงานร่วมกับคนตะวันตก
ก็จะมีคล้ายๆกับหนูทุกคนแหละค่ะ (หนูไม่ได้เป็นคนเดียว)
ชาวไทยที่เรียนจบเมืองนอก จะชินกับการทำงานกับฝรั่งมากกว่า
จึงมีปัญหาน้อยกว่า เพราะใช้วิธีการทำงานแบบเดียวกัน
หนูก็พยายามเรียนรู้วิธีการใช้ชีวิตร่วมกับเขาให้มากๆ
แต่ก็มีข้อเสียคือ พอคบกับฝรั่งได้แล้ว
คนไทยด้วยกันจะคบเราไม่ค่อยได้ เพราะเราพูดตรงไป

วันที่ 31ต.ค. เขามาเรียนแกะสลักสบู่ที่บ้าน
สนใจก็เชิญได้ พี่โจ๊กไม่ได้สอน แต่คุมนักเรียน (อาจารย์ผู้ปกครองค่ะ)
ฮ่าฮ่าฮ่า