คุณแม่ทั้งหลายค่ะ ประสบการณ์ึึคลอดลูกน่าจดจำแค่ไหนค่ะ

[แป้งหอมเด็กน่ารัก]

เด็ก 1- 2 เดือน ทานครั้งละ 5 ออนซ์คะ ~ Feed 5 ครั้ง Per 24 Hrs คะ ....

โอ้โห....ทานได้ครั้งละเยอะดีจังค่ะ ของเจ้าหนูแมกซ์ครั้งละ 3 ออนซ์นี่ก็ลุ้นแทบแย่ แต่ทานบ่อยค่ะ 8 มื้อ ก็ตกไปประมาณวันละ 22-24 ออนซ์ ค่อยยังชั่วหน่อยที่รวมทั้งวันใกล้เคียงกับที่คุณpete_malateeบอกมา

น้ำหนักของน้อง เท่า ๆ ของน้องเจ้าหญิงตอนเกิดเลยค่ะ 2,130 กรัม แล้วก็ สองเดือนกว่า เหมือน ๆๆ กันเลย แสดงว่า อายุเท่า ๆๆ กัน อิอิ
ได้นวดหน้าอกไหมค่ะ จะได้มีน้ำนมเยอะ ๆๆ ตอนแรกเปิ้ลก็ไม่มีพอ ให้นมขวดด้วย แต่พอให้ลูกดูด ๆๆๆ นวด ๆๆๆๆ ทีนี้ล่ะ เพียบเลยค่ะ ลูกดูดทีงี้สำลักเลย เหอๆ

ดีใจจังค่ะ มีเพื่อนร่วมรุ่น เจ้าหนูแมกซ์เพิ่งฉลองครบ 2 เดือนไปเมื่อวานเองค่ะ หนัก 10 ปอนด์ ก็ประมาณ 4500 กรัม น้องเจ้าหญิงตอน 2 เดือนหนักเท่าไหร่คะ แล้วตอนนี้น้องเจ้าหญิงแสดงความสามารถทางกายกรรมพลิกคว่ำพลิกหงายรึยังคะ เจ้าหนูแมกซ์ยังทำไม่ได้เลยค่ะ

เรื่องนมแม่..ทั้งนวดทั้งปั๊มค่ะ แต่ไม่มีหวังเลยยยย แถมน้องแมกซ์มีปัญหาแพ้นมวัว ตอนนี้เลยทานนมถั่วเหลืองค่ะ

[เจ้าหญิงของแม่]

ตอนน้องเจ้าหญิง 2 เดือน นี่ประมาณ สี่โลกว่า ๆๆ ค่ะ ตอนนี้ ย่าง 11 weeks ว่าจะไปชั่งวันนี้ ดันไปช้า คลีนิคปิดก่อน ฮ่า ๆๆๆ ต้องรออาทิตย์หน้าค่ะ อิอิ น้องเจ้าหญิงกินนมแม่ค่ะ กินเก่งสุด ๆๆ ทั้งกินทั้งบ่น สงสัยนมจะเผ็ด ฮี่ ๆๆๆ

[prettypass2000]

ชอบของเปิ้ลจังที่น้องเจ้าหญิงมีกินไปบ่นไป อิอิอิ ตอนนี้ชาร์ลอตต์ดื่มนมวัวแล้วค่ะ เพราะคุณหมอที่นี่บอกให้ดื่มหลังจากชาร์ลอตต์อายุครบหนึ่งขวบค่ะ

[Sunisa]

น้องหญิงหรือสุนิสาคือชื่อของลูกสาวพี่จุ๋มนะคะ ตอนเค้าเกิดมาตัวเล็กมากแค่2950กรัมแพ้นมวัวทานได้แต่นมที่ทำจากพืชเท่านั้น เค้าจะตัวผอมมากพอได้ขวบครึ่งก็ไม่สบายหนักอาเจียนตลอดต้องนอนอยู่ร.พ.ถึง2อาทิตย์ หลังจากนั้นคุณหญิงสุนิสาก็ดีวันดีคืนจนทุกวันนี้22ปี ไม่เคยมีคำว่าผอมเข้ามาแผ้วผ่านเลยจ้า พี่จุ๋มบ่นเค้ามาตลอดจนตอนนี้อ้วนเองซะแล้ว ไม่รู้ว่าหมอเค้าทำไงเนอะ ใครที่ลูกยังเล็กๆก็สนุกกับการเลี้ยงลูกกันต่อไปนะจ๊ะ

[milk]

เจ็บสุดๆเลยค่ะ แต่เป็นเจ็บที่ทนได้ พอได้ยินเสียงลูกเท่านั้นไม่รู้น้ำตามาจากไหน ร้องแบบหนักสุดๆ แบบไม่เคยร้องไห้หนักอย่างนี้มาก่อน สามีก็เข้ามาหา พอเห็นหน้าสามีก็ร้องอีกเพราะที่หน้าและตัวมีสะเกร็ดเลือดของเราเต็มเค้าเลย เราก็ร้องเค้าก็รู้ว่าเราเจ็บมากหลัวจากเห็นหน้าลูกก็ลืมความเจ็บทั้งหลาย มีแต่ความสุข พอสามีเห็นเราเจ็บมากๆหลังจากออกจากโรงพยาบาลคุณชายไปทำหมันเลยค่ะ กลัวเราเจ็บอีก.. ตอนนี้อยากมีอีกคน(เหมือนกัน)อยากให้ลูกมีเพื่อนแต่สายไปแย้วววววววว....

[นางสีดา]

มาแจมด้วยคน เห็นว่าในครัวนี้มี แม่บ้านหลายท่านกำลังท้องและท้องแรกอยู่หลายคน
ของมีมี่นี้ ท้องแรกไม่แพ้ท้องมีแต่เหนื่อย 3วันหลังกำหนดคลอดไม่ยอมเจ็บท้องไม่มีวี่แววว่าเจ้าตัวเล็กจะออกมา (คิดอยู่ในใจว่าเมื่อไหร่จะออกมาหว่า สร้างบ้านอยู่ในนั้นหรือไง) วันที่ 18เมษายน 2002 ตอน8โมงเช้าเข้าห้องน้ำไปทำกิจธุระ ก็ใช้ทิชชูทำความสะอาดมองดูเห็นมีสีชมพูจางๆ อยู่ในกระดาษเราก็ยังเฉยอยู่มันไม่เจ็บนี้น่า แต่พอสักพักโทรคุยกับเพื่อนรุ่นพี่ ซึ่งมีประสบการณ์มาแล้วบอก โทรไปหาสามีเธอได้แล้วจะคลอดแล้วยังไม่รู้เรื่องอีก เราบอกแฟนไปประชุมติดต่อไม่ได้ เลยโทรไปหาปู่กับย่า ซึ่งเป็นคนจัดการเรื่องทางโรงพยาบาลให้ เขานัดไปตรวจในตอนนเย็นหลังจากสามีเลิกงาน ไปโรงพยาบาล ช่วง 5โมงเย็น ตรวจแล้วมดลูกไม่เปิดเขาถามจะนอนโรงพยาบาลหรือจะกลับบ้าน เราบอกกลับบ้านเดี๋ยวพรุ่งนี้มาใหม่ หมอนัด 10 โมงเช้าของวันที่ 19 เมษายน2002 เรามาโรงพยาบาลอีกรอบมดลูกก็ไม่เปิด ท้องก็ไม่เจ็บแต่มีเลือดออกนิดหน่อย หมอเลยให้ยาทางเส้นเลือดดำทางสายน้ำเกลือ แต่ขอบอกคะพี่น้องมันไม่เจ็บท้องเลย พยาบาลมาถามว่าเจ็บหรือยัง จากเวลา 10 โมงเช้าถึง17 นาฬิกา ในช่วงเย็นนอนให้น้ำเกลือมันหยดอยู่นั้นละ (พยาบาลมาถามมากว่า 10ครั้ง) มันไม่เจ็บหมอเลยบอกว่าถ้ามดลูกไม่เปิดต้องผ่าแล้วละ แค่นั้นแหละเริ่มเจ็บท้องเข้าห้องน้ำ หมอบอกว่า ถ่ายหนักถ่ายเบาก็ทำอยู่ที่เตียงนี้หละ เราก็บะ คนเยอะใครจะถ่ายออกละ แต่มันเจ็บชวนเบ่งสุดๆ ตอนนั้นมดลูกเปิด6เซ็นติเมตร เขาไม่ให้เบ่งเพราะเดี๋ยวไอ้นั้นไม่สวย แต่เราบอกไม่ไหวละจะเบ่งอิๆๆ เบ่งไปหกที สวรรค์ นรก อยู่ตรงนั้นแหละ อะไรมันจะออกง่ายแท้ ลูกชายน้าหนักตัว 3.946 กรัม อยากบอกว่าไม่น่ากลัวเลยจ้า ส่วนเจ้าคนเล็กลูกสาว ได้พ่อกับแม่มาเยี่ยมที่นอร์เวย์ด้วย จำได้ว่าเจ็บท้องตี3 วิ่งเข้าออกห้องน้ำจนถึง7โมงครึ่งในตอนเช้าวันที่ 5กรกฏาคม 2004 ก่อนไปโรงพยาบาลเรายังไปอาบน้ำทั้งที่เจ็บทุกๆห้านาที ขับรถไปถึงโรงพยาบาล 8โมงเช้า มดลูกเปิด8เซ็นแล้วเข้าห้องน้ำก่อนเข้าห้องคลอด เกือบคลอดในห้องน้ำ อิๆ เบ่งไปห้าทีก็ออก น้ำหนักตัวลูกสาว 3.640กรัม จำได้ว่าแม่เราบอกไอ้มี่นี้มันคลอดง่ายน่าจะมีลูกซัก10 คน อจึย! นอนที่โรงพยาบาลแค่คืนเดียวเองแบบกำลังใจดีมากๆ มีทั้งพ่อแม่ และหลานชายมาเยี่ยม ที่นอร์เวย์คลอดลูกแล้วเขาบริการเหมือนเทวดาเลยอิๆ อยากบอกว่าคลอดลูกง่ายและเหมือนเป็นบุญ เด็กครบ 32 ประการและแข็งแรงดี ตอนนี้ คนโตลูกชายจะ5 ขวบเร็วๆนี้ ส่วนคนเล็กลูกสาวก็ 2ขวบ ครึ่งพอดี

[ainsworth]

เข้ามาอ่านไว้เป็นความรู้เพื่อเตรียมตัวบ้างค่ะ อีกเกือบสี่เดือนก็คงถึงวันของเรา กลัวก็กลัว แต่ก้อยากเจอหน้าลูกไวๆ เจ็บแค่ไหนคงต้องสู้ตายล่ะค่ะงานนี้ สู้ สู้

[nuntita_air]

ถึงประสบการณ์ของแต่ละคนจะเป็นยังไง
สิ่งที่เหมือนกันก้อคือ ได้รู้จักความรักที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลกใช่มั้ยคะ

[misspiggyNuchKa]

<span style='font-size:14pt;line-height:100%'>ตอนทีุ่นุชตั้งท้องไม่เคยมีอาการแพ้ใดๆทั้งสิ้นค่ะ แต่ที่ผิดสังเกตก็คือผิวจะ
ครํ้มมากตรงบริเวณต้นคอค่ะ ใช้เวลาคลอดเกือบ 15ชั่วโมง เจ็บมากไม่มีคำบรรยาย นุชอึดมากค่ะไม่กินยาแก้ปวด ไม่ยอม Block หลัง ไม่มีเครื่องช่วยระังับความเจ็บปวดเลยค่ะ</span>

[fatgirl_1226]

เห็นยังงี้ แล้วไอ้หนูโจ จะกล้ามีลูกไหมเนี้ยะ เด็กก็น่ารักดีนะ แต่ว่า กว่าจะคลอด กว่าจะปวด ตาย ๆ <span style='color:red'><span style='font-size:14pt;line-height:100%'>รักแม่ที่สุดเล้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย</span></span> EM130

[Thida]

สวัสดีค่ะ จอยก็ใกล้คลอดแล้วค่ะหมอนัดจอยสิ้นเดือนนี้ค่ะ แต่เวลาคิดทีไรกลัวทุกทีค่ะและตื่นเต้นค่ะ ใจหนึ่งก็อยากคลอดเร็วๆเพราะอยากเห็นหน้าเจ้าตัวเล็ก แต่ใจหนึ่งกลัวเวลาเจ็บท้องคลอด ตอนนี้หน้า มือ เท้า บวมมากๆค่ะ แล้วเวลามองตัวเองในกระจก จอยว่าจยเหมือน แม่พันธ์ุหมูนะคะ เกิดมาไม่เคยคิดเลยว่าตัวเองจะอ้วนได้ขนาดนี้ เพระาก่อนท้องจอยหนักแค่ ๔๘ แต่ตอนนี้ ๖๙ ค่ะ แต่ยังคุณสามีก็บอกว่าสวยไปอีกแบบค่ะ แต่จอยว่าการที่เราได้เป็นแม่นี้มันดีจริงๆค่ะและภูมิใจด้วยค่ะ เอาไว้คลอดแล้วเดี๋ยวจอยมาเล่าให้ฟังค่ะว่าเป็นอยา่งไรค่ะ EM352

[Sweet_Meaw]

<span style='color:green'><span style='font-size:14pt;line-height:100%'>เอ่อ....เหมียวก็ยังไม่มีมีสักกะหน่อค่ะ คงอีกนาน แต่ขอเข้ามาเก็บประสบการณ์ของพี่ๆหน่อยนะคะ.....</span></span> EM170

[pla]

ขอปลาแจมด้วยนะคะ ถึงแม้ว่าจะผ่านไปสามเดือนแล้วแต่ก็ยังจําแม่นอยู่เลยค่ะ หมอกําหนดคลอดวันที่เจ็ด แต่ปลายังไม่มีอาการเจ็บท้องแต่อย่างใด หมอเลยบอกให้รอไปอีกสองอาทิตย์ สองอาทิตย์ผ่านไปก็ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น หมอนัดมาตรวจอีกที วันที่สิบเก้า ตอนเช้าพยาบาลบอกว่าจะให้ยาเร่งแล้วก็ต้องนอนที่โรงพยาบาลเลย อ้าวไม่ได้เตรียมอะไรมาเลย สามีต้องกลับไปลางานมาเฝ้า หลังจากให้ยาเร่งก็เริ่มจะเจ็บขึ้นมาเรื่อย โอ๊ยๆๆๆ พยาบาลบอกว่าลแงแช่นําอุ่นดูมั้ย จะได้ดีขึ้น เอ้า แช่ก็แช่ แต่ไม่เห็นจะหายปวดเลย แงๆ เจ็บสุดๆ พยาบาลมาอีกแระ ลองดมแก๊สไหมคะ รีบเอามาเลยค่ะ ดมไปหัวเราะไป แต่ก็ยังเจ็บอยู่ก็ดี พยาบาลมาอีกแล้ว จะให้ปากมดลูกเปิดเร็วต้องเดินเยอะๆนะคะ โห อย่าว่าแต่เดินเลยค่ะ ยืนก็จะไม่ไหวอยู่แล้ว พยาบาลคงสงสารเลยบอกว่าบล๊อกหลังเถอะค่ะ พอบล๊อกแล้วก็ไม่เจ็บเลย แหมน่าจะให้บล๊อคตั้งนานแล้ว เวลาผ่านไปจนถึงเช้าวันที่ยี่สิบ หมอมาตรวจอีก ตรวจแล้วก็ส่ายหน้า ปากมดลูกยังเปิดไม่พอ จะรอต่อไป หรือว่าจะผ่า ผ่าค่ะปลารีบตอบแบบไม่ต้องคิดเลยค่ะ ทนไม่ไหวแล้ว แล้วซักพักก็มีคนมาเข็นไป ตอนผ่าไม่รู้สึกอะไรเลย นอกจากตื่นเต้นแล้วก็กลัว ลูกฉันจะสมบูรณ์ไหมน้า ไม่นานก็ได้ยินเสียงร้อง แง๊ แง๊ ปลารีบถามเลย ครบไหมคะ ครบไหมคะ สามีบอกว่าได้ลูกผู้หญิง สมบูรณ์แข็งแรง พยาบาลเอาน้องแคร์ไปทําความสะอาดแล้วก็มาให้ดู นําตาร่วงเลยค่ะ รู้สึกว่าที่ทนเจ็บมานี่ คุ้มจริงๆ
อ้อ ขอแถมเรื่องให้นมลูกหน่อยนะคะ ตอนให้นมลูกแรกนี่ เจ็บมากๆ ลูกดูดที นําตาก็ร่วงที ไม่ไหวแล้ว ให้ลูกกินนมป๋องดีกว่า แต่ทุกคนบอกว่าทนหน่อย เดี๋ยวก็ชินไปเอง ตอนนั้น ปลาคิดว่า เจ็บจะตาย จะชินได้ไง พยาบาลก็หายามาให้ทา ปลาก็ทายาไปทนเจ็บไปอยู่ประมาณอาทิตย์กว่าๆ หลังจากนั้นก็ไม่เจ็บอีกเลยค่ะ ชินจริงๆด้วย คุณแม่มือใหม่ทุกคนสู้นะคะ เพราะว่านมแม่ดีที่สุด

[นิรินธนา]

<span style='color:purple'>อ่ะนะขอเล่าประวัติของพี่ซะหน่อย

วีรกรรมเยอะมาก วันจะคลอดนะสามสิบแปดวีคกว่าๆ ไอ้ความที่เจ็บท้องมานาน
ก็เจ็บหายๆเป็นพักๆ เลยชะล่าใจ ตอนกลางคืนนอนๆอยู่ท้องก็แข็งเป็นประจำ
วันที่คลอดนะ ตอนตีสี่รู้สึกว่ามันpopเหมือนถุงน้ำมันจะแตก แต่มันก็ไม่มีอะไรออกมา
แต่ก็ปลุกพ่อน้องขึ้นมา เค้าก็ถามว่าจะไปรพ.เลยมั้ย เราก็ขอรออีกนิดน่า น้ำไม่เห็นเดินเลย

รอจนหกโมงเช้า พ่อน้องเลยบอกว่าต้องตัดสินใจแล้วนะ เช้าๆชั่วโมงเร่งด่วนรถติดนะ
พี่ก็ไปก็ไปวุ้ย อาบน้ำสระผมก่อนแล้วกัน (เผื่อต้องผ่าออก แหะ แหะ เตรียมการซะไม่มี)
อีตอนอาบน้ำสระผมเนี่ยสิ เจ็บท้องตัวงอเลย แต่งตัวเดินขึ้นรถแทบไม่ไหว

นั่งรถไปรถติดไฟแดงที ไม่ไหวแล้ว เข็มขัดนิรภัยก็คาดไม่ไหวแล้ว
รถขับกระเทือนทีแทบคลั่ง หันไปดุอีกว่าขับนิ่มๆหน่อย พี่แกก็บอกขับช้าไม่ได้จ้า
เอออออ แต่ตรูม่ายไหวแล้ว เตะประตูถีบกระจกรถแทบพัง

คิดดูเหอะถึงรพ.เจ็ดโมงเช้าปากมดลูกเปิดเก้าเซ็นแล้วอ่ะ อีกเซ็นเดียวได้เบ่งแล้ว
พยาบาลฉุกละหุกกันน่าดู แต่ว่าโทษทีค่ะ
คิดดูสิเก้าเซ็นเจ็ดโมงเช้าอ่ะ คลอดตอนทุ่มครึ่ง

ขอบอกกกก ว่าตายก็ไม่มีวันลืมมมม สุดยอดเลยชีวิตนี้ อิ อิ มีต่อภาคสองนะ
เดี๋ยวจะมาเม้าท์ให้อ่านว่าเจ็ดโมงเช้าถึงทุ่มครึ่งอ่ะ มันหฤโหดเพียงใด สงสัยอีกคนท่าจะไม่ไหวแล้วววว</span>

[Amelia]

เดี๋ยวคุณนิรินธนา กลับมากับภาค ๒ พร้อมท้องที่ ๒ ด้วยค่ะ หนูไม่เอาแล้ว เข็ดแล้ว แต่พอลูกคนแรกไม่ทันหย่านม ก็ท้องคนต่อไปพอดี ฮ่าๆๆๆๆๆ