ครัวไกลบ้าน • แสดงกระทู้

โดย **Sanhathai** » จันทร์ ก.ค. 24, 2006 1:35 pm

ตามมาอ่านอีกจ้า...ยังสนุกและน่าติดตามอยู่เหมือนเดิม

และก็อีกน่ะแหล่ะค่ะ ใครจะไปรู้ว่าอนาคตจะนำอะไรมาให้เราบ้าง

ผู้เฒ่าผู้แก่มักจะพูดว่า แข่งอะไรก็แข่งได้ แต่แข่งบุญแข่งวาสนานี่แข่งไม่ได้จริงๆ

เพราะแล้วแต่ดวงของแต่ละคน

เอมี่ก็เหมือนกัน ใครจะไปรู้ว่าวันหนึ่งจะได้แต่งงานกับหนุ่มโสด เพราะเราก็มีลูกติด
ตอนนั้นก็คิดว่า ใคร๊ จะบ้ามาเอาแม่ม่ายหย่าสามี (ผัว) ทุกวันนี้ยังสงสัยอยู่เลย
ว่ารักเราตรงไหน?

จริงๆนะเรื่องของบุพเพอาละวาดนี่ ไม่มีใครทราบล่วงหน้าจริงๆ เหมือนพี่มิ้นท์กับแฟนน่ะ อย่างกับพระเจ้าท่านเล่น

กลตลก เสกเป่าให้เราได้พบกันแบบสายฟ้าฟาดแน่ะค่ะ เลยรักเมืองหิมะนี้มากๆ

น้องหนูซี ออนสวีเดน 

เรื่องวีซ่า,,,หรือเรื่องแต่งงาน,,ที่เมืองไทย,,ก็ตอบจากความคิดตัวเองนะคะ,,,บางคนก็ว่าจดที่เมืองไทย,,แล้วขอวีซ่าง่าย,,

บางคนก็ว่ายาก,,,ฮิๆๆๆ,,,,คนฟังก็ไม่รู้ว่าจะเชื่ใคร เพราะฉะนั้นพี่ว่า,,หนูสดวกยังไงก็เลือกเอาแบบนั้นเถอะค่ะ,,,สะดวก

เรา,,ง่ายที่สุดค่ะ,,

แน๊ตตี้

อ่านซะเพลิน จริงเปล่าค่ะ ดีจังใจที่น้องๆชอบ ไม่เสียแรงที่ตั้งใจเอามาฝาก,,

ปล,,พีบ้ายอนิดหน่อยค่ะ

หมูแดง 

ไม่เป็นไรจ้ะ หมูแดง ขำเราขำได้,,,ไม่เสียค่าเช่าที่,,

ไม่เข้าใจเหมือนกันค่ะว่าทำไมต้องใช้ลูกน้ำ,,ไม่มีเหตุผลค่ะ รู้แค่ว่า,,ตัวเอง

จิ้มๆๆๆๆไปแล้วมัน นิ้วมือจะต้อง เคาะๆๆลูกน้ำเสมอ,,สงสัยว่าเคยตัวค่ะ มองแล้วรู้สึกว่าดูสวยค่ะ,,,ยอตัวเองค่ะ,

,ที่จริงแล้วมันก็จริงอย่างที่หมูแดงว่าแหละเน๊าะ,,,เอ,,หรือว่าเราจะทำให้ภาษาเราเสียหรือเปล่าค่ะ,

,,จะว่าไปแล้วก็ไม่รู้ว่า ดี หรือไม่ดีนะคะเนี่ย,ชอบบอกหน่อยนะคะ,แค่เคยมือน่ะค่ะ,,,

katai_123

กระต่าย..ณ ลักเซมเบร์ก..ตัดผมมาค่ะ

หายไปไหนแล้วภาพนั้น,,ฮิๆๆๆๆ,,,ดีใจที่ชอบค่ะ น้องสาว

 Goofy

ตายหล่ะค่ะ ,,,ดีใจจังค่ะ ที่ทำให้กุ๊ฟฟี้ ชอบอ่านได้,,,พี่หล่ะบ้านิยายจังเลยค่ะ เวลาอ่านเรื่องรักหวานๆทีไร

หลงคิดว่าตัวเองเป็นนางเอกทุกที,,

bakerkitchen



ใจเย็นๆน้อง จะได้ตีพิมพ์เนี่ย สงสัยพี่จะต้องพิมพ์เอง ขายเองซ่ะมัง,,ว่าแต่ว่าจะซื้อจริงหรือเปล่าค่ะ,,,เนี่ยพี่,,

ใส่แฟ้มความจำเอาไว้เลย,,ชื่อนี้แหละล,,ฮิๆๆๆๆ

มอมแมม

สำนวนไหนหนอ เรียกว่าสำนวนวัยรุ่น,,

,จะว่าไปแล้ว อายุพี่ก็วัยรุ่นนะคะ,,เพราะฉะนั้นก็สมวัยไงน้องจ๋า,,, เหอๆๆๆ

แพม

ขอร้องเลยนะคะ เรียกตามสบายเลยค่ะ อย่าเรียกคุณเลยค่ะ,,,มัน,,จั๊กกะจี้,,ไงไม่รู้ค่ะ,,,ฮิๆๆๆ

พี่มิ้นท์ 

แหม,,,มิ้นท์,,พ่อเด็กเขาไม่ร้องหรอกค่ะเพราะข่าว ล่ามาเร็ว,,ลูกชายเราเพิ่งจะบอกว่ามีน้องชายคนใหม่,,เพราะพ่อเขามี

ภรรยาคนใหม่ อายุเท่าลูกชายคนโตเรา,,,ภรรยาคนที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้,,,ได้ข่าวว่ายังไม่มีใครอดทนได้เท่าเราสักคน,,สมควรที่

จะดีใจ หรือเสียใจดีค่ะเนี่ย,,,

ปล,,,มิ้นท์,,,ไม่ใช่ว่าโดนข้าวสารเสก อย่างเรานะคะ

pimja

ขอบคุณที่ติดตามอ่านค่ะ ก็หวังว่าจะถูกใจตลอดไปนะคะ

ไอติม

ได้เลยค่ะน้อง,,เตรียมเสื่อเตรียมหมอน มาจองที่นั่งด้านหน้าๆได้เลยค่ะ

บุษรา ...

ไม่ช้าหรอกค่ะบุษ,,,มาตอนไหน ว่างตอนไหนก็ตอนนั้นแหละค่ะ,,เป็นไงสบายดีนะคะ,,,

งานการเป็นไงบ้างค่ะ...

รุ้ง 

ขอบคุณที่ชอบค่ะ น้องค่ะ,,,ภาษา ก็คงต้องง่ายๆแบบนี้แหละค่ะ เพราะเขียนได้แค่นี้,

,,ตอนนี้กำลังคิดว่า อยากจะเขียนอีก หากแต่ยังไม่มีความมั่นใจพอเลยค่ะ,,,

ainsworth 

กลัวมิตรรักแฟนเพลงจะงอนค่ะ นี่การบง การบ้านก็ไม่ได้ทำ,,ใกล้จะสอบแล้วด้วย,,,

nichuda

ขอบคุณ ที่ตามมาอ่านค่ะ

ก.ไก่

กลับมาแล้วค่ะ อ่านหรือยัง,,,ใจเย็นๆๆๆ,,ได้อ่านจนเบื่อแน่ๆค่ะ

Sanhathai

เมื่อก่อนพี่ก็คิดแบบเอมี่นี่แหละ,,แม่หม้าย,,อย่างเรา,,,ฮิๆๆๆๆ,,ลำบากนะคะ,,,สำหรับคำๆนี้

เมย์

เอ้า..มาอ่านได้เลย มาแปะเอาใจวัยรุ่นแล้วนะคะ อย่าโกรธ กันนะคะ

kookmartin

โอ๊ย,,,,น้องกุ๊กจ๋า,,หวังว่าพี่คงเข้ามาทันเวลานะคะ,,,อย่าพิ่งขาดนะคะ เดี๋ยวจะต่อให้ติดยากค่ะ

sweetybell

จะว่าไปแล้วก็เคยส่งสำนักพิมพ์หนี่ง นานมาแล้วค่ะ เขาไม่รับ,,เพราะเขียนยังไม่หวานพอค่ะ แต่ก็ไม่เสียใจหรอกนะคะ ถือซ่ะว่า

ยังเก่งไม่พอ,,ตอนนี้เห็นน้องๆชอบ ก็เลยอยากจะลองเอาไปส่งอีกแล้วค่ะ,,เผื่อจะถูกใจสำนักพิมพ์บ้าง,,,จะได้เอามาขายน้องๆ

ไง,,ดีไหมค่ะ,,

bunny

บันนี้ยังไม่ไปเที่ยวเหรอค่ะ,,,เป็นไงบ้างค่ะการเรียน ใกล้จะสอบจอหงวน เหมือนพี่หรือยัง

กมลวัทน์

มาแล้วนะคะ ติงติง เห็นไหมค่ะ ว่าไม่ต้องจุดธูป,,เหอๆๆๆๆ

siriruk 

มาต่อให้แล้วนะคะ,,,,รักสาหยัญ น้อยๆ แต่ขอให้รักนานๆจ้า

.......................

ปล,,,หากว่าหลงลืม ชื่อใครไปบ้างก็ถามมาใหม่ได้นะคะ,,ขอโทษที,,ป้าตาลายค่ะ

โดย **nichuda** » จันทร์ ก.ค. 24, 2006 4:57 pm

เหมือนติดยาเลย วนเวียนอยู่แถวๆนี้ วันนี้ได้อ่านสมใจค่ะ ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่าดีๆๆค่ะ

มันส์ส์ส์ส์ส์ส์........ค่ะพี่พัช สงสัยพี่พัชนี่คงจะเฮ้วน่าดูนะคะ

ว่างๆมาดวน(อ้วก)กันหน่อยไหม๊พี่นกก็คอไวน์ขาวเหมือนกันนะ สองวันก่อนเมาตกบันไดตาเขียวเลย

สาละมีต้องอดหลับอดนอนคอยประคบน้ำแข็งให้

โดย **bunny** » อังคาร ก.ค. 25, 2006 10:23 am

อิอิ พี่พัช วันศุกร์ก็สอบแล้ว ที่นี้ก็เปิดแนบละ เดี่ยวจะเที่ยวเพื่อนะพี่นะ อิอิ แล้วมาเขียนต่อเด้อ รออยู่จ้า

อยากอ่านตอนแอบแหล่กิ๊กอะ ก๊ากกกกก มีปะพี่พัช EM125 ไปละ เดี๊ยวพ่อบ้านพี่พัชตีหัวแตก

โดย **nongnooc** » อังคาร ก.ค. 25, 2006 12:20 pm

ตามเข้ามาอ่านอีกแล้วค่ะ พี่พัช ติดงอมแงมแล้วเนี่ยะ ขอบคุณนะคะที่พี่พัชให้ความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องแต่งงานค่ะ ทีแรกหาอยู่ตั้งนานที่คุยเจ๊าะแจ๊ะหาไม่เจอค่ะ คิดอยู่เหมือนกันอาจจะย้ายมาอยู่ห้องเรื่องเล่าชาวครัวหรือซีสับสนก็ไม่รู้ค่ะ อิอิ...

nichuda

อย่าให้เหมือนติดยาเลยนะคะ เดี๋ยวจะมีคนรวยเพิ่ม ขอบคุณที่ติดตามอ่อานค่ะ

nigelgreen66

น้องอยู่ที่ไหนล่ะค่ะ อย่าลืมแปะที่อยู่ไว้นะคะ เดี๋ยวพี่จะตามไป,,เฮ้วด้วย,,

bunny

แหม,,ใครจะกล้าตีหัวบันนีหล่ะค่ะ ยังไงๆก็ขอให้สอบผ่านฉลุยนะคะ

nongnooc ...

น้องเอมีย้ายมาค่ะ แต่ก็เจอแล้วใช่ไหมค่ะ,,

++ ตอนที่สี่ ++

คนเรา เกือบจะทุกคน โดยเฉพาะ สาวๆ ถือว่า ,,ไม่ใช่ เรื่องแปลก เลยนะคะ,,

ที่ทุกคน ต้องมี ความฝัน ที่อยากจะ " แต่งงาน " ตัวเรา

เอง ก็เหมือนกัน เคยมีความฝัน เหมือน กะสาวๆ หลายๆคน กะ เขาเหมือนกัน คือ เมื่อ ตอนที่เริ่มเป็นสาว

เนื้อแตก,,ดัง เป๊าะ ดังแป๊ะ เสียงแตกสาวดังขนาดนี้มีใครได้ยินบ้างไหมค่ะ ?

,,เมื่อเราเติบโต เป็นสาว กะเขา ขึ้นมา ใหม่ๆ ก็เริ่มมีความฝัน ที่จะได้แต่งงาน,,,,,

,,ค่ะ...ได้แต่งงาน แล้วก็ ต้องสวมชุดสีขาว ด้วยนะคะ สีอื่นๆ ก็ไม่เอา..

.แต่...เอ...จะว่าไปแล้ว ก็ไม่รู้เหมือนกันว่า.. ทำไมจะต้องเป็นสีขาว ? ก็เอาเป็นว่า

ตัวเราชอบก็แล้วกันนะคะ ทำตามความชอบของตัวเอง ไม่มีใครมาตำหนิเราได้ หากแต่ความหวัง ในครั้งนั้น

ของเรา ก็มาสลายอย่างไม่เป็นท่า เพราะ การตัดสินใจ ที่ผิดๆ ของตัวเอง ที่เลือก,

,,จะรัก ใครสักคนเพราะคิดว่า,, ,,,ความรัก นั้น มันจะ สามารถ ทำให้เรา อดทนได้ทุกอย่าง,,

,,,ไม่ว่าจะเป็น " การกัดก้อน เกลือกิน เหมือนใน,,หนัง ที่เราดู หรือ นิยาย จากหนังสือ ที่เราอ่าน "

,, ,,ชีวิตในความเป็นจริง สำหรั บนางเอก อย่างเรา ไม่ได้โรยด้วย...ดอกกุหลาบ...นะคะ

หากแต่โรยไปด้วย...ลวดหนาม...ต่างหากหละค่ะ

,,,, ชีวิตเมื่อเริ่มจาก,,วัยสาว,,, ในตอนนั้น ตัวเราเองนั้น ช่างเป็นคนที่ ค่อนข้างจะดื้อรั้น

และ เอาแต่ใจ ตัวเอง ไม่ยอมรับฟังคำสอน หรือ ห้ามปราม ใดๆ จากใครๆเลยในตอนนั้น

พร้อมกับ แรงทิฐิ บ้าๆที่ตัวเองมี จึง ตัดสินใจที่ จะทำลาย ความฝันนั้นลงด้วยตัวเอง โดยที่

ไม่เคยปรึกษากะใครๆเลย ,,,,,,,นี่แหละกระมัง...ที่,,พ่อ - แม่ - ผู้เฒ่า - ผู้แก่ หรือ คนโบราณ,,, ของเรา

,,ได้ว่าไว้ ว่า ใครก็ตามที่ ,,,,ทำให้..พ่อ - แม่ ,,,, หรือ บุพารี ..ต้องเสียน้ำตา แล้วละก็ ชีวิตของคน

คนนั้น ก็จะไม่มีความสุข เหมือนกัน เพราะทำให้.. ท่านผู้มีพระคุณเหล่านั้น เสียใจ,,,

สิ่งนั้นจะกลาย เป็นตราบาป ติดตัวเราไปเสมอ,,เชื่อไหมค่ะว่า ? ไม่ว่า แม่ จะว่ากล่าว

ตักเตือนอย่างไร ในวัยเด็กของเรา ในตอนนั้น ก็ไม่เคยมีความหมาย เพราะคำพูดเหล่านั้น

ไม่เคยเข้าหูของเรา เราก็ไม่เคยฟัง ซ้ำมิหนำ ยังย้อนแม่ ทุกๆคำพูด ด้วยนะ เพราะว่าไม่เชื่อท่านไงค่ะ ,,

มีเรื่องให้ได้ ขัดแย้ง และ ต่อว่า กะ แม่อยู่เสมอๆว่า ,,

" แม่ ,,,ไม่ต้องโกหก,,หรอกนะคะ ว่า,,,บาปกรรม มันเป็นตัวยังไง " หนู ไม่เคยรู้ หนูไม่เคยเห็น..

..หนูไม่กลัว,,,บาปกรรม มันเป็นตัวยังไงหละ ไหนอยู่ไหน ? เอามาให้ดูสิหนู

ถึงจะเชื่อแม่ แม่ไม่มีหลักฐาน ไม่มีอะไร มาพิสูจน์ อย่างนี้ก็ต้องเป็นเรื่องโกหก เรา

เคยคิดแม้กระทั่งดูถูกแม่ เพราะรู้ว่า แม่เรียนหนังสือมา ต่ำกว่าเรา,,

,,,,,ใช่ค่ะ ตอนที่อายุน้อยๆ เราไม่เคยนึกถึง และก็ ไม่เคยรู้หรอกว่า...

.....,," บาป - บุญ -คุณ - โทษ " ...

นั้นคืออะไร ? หากเมื่อเวลาเปลี่ยนแปลงไป จนอายุเรามากขึ้น เราก็เริ่มรู้แล้วค่ะว่า,,

,,สิ่งที่แม่ เคยว่ากล่าวตักเตือน และ สั่ง สอน,,,บาป และ กรรม,,นั้น มีตัวตนจริงๆ ไม่ต้องรอ

ให้มันถึงชาติหน้าหรอกนะคะ ชาตินี้แหละ ตามมาเร็วกว่าเราเปิดอินเตอร์เน็ตอีกค่ะ,,,

,ส่วนใครจะเชื่อ หรือ ไม่เชื่อนั้น ? ก็ตามแต่ใจใครจะคิดนะคะ หากแต่ว่าตัวเราเองนั้น...

มาถึงตอนนี้ และ วินาทีนี้,,เราเชื่อแล้วค่ะ เชื่ออย่างที่ไม่มีข้อสงสัยใดๆเลย,,,,,

.....ความฝัน กะ ความฟุ้งเฟ้อ....ของเรา เมื่อเป็นวัยรุ่น ในครั้งนั้น ใช้ กะ เราได้เป็นอย่างดี เราไม่

สามารถ ,,,,,,,นึก ลงโทษ หรือ ต่อว่า...ว่าเป็นใคร ที่ทำให้ ชีวิตในวัยสาว ของเราเปลี่ยนแปลงได้เลย..

.เพราะทุกสิ่งที่เกิด ขึ้นมานั้น เป็นเพราะการกระทำ ของเราเองทั้งนั้น และเริ่มที่จะรับรู้หละค่ะว่า

นี่แหละคือ,,กรรม,,ที่เราเริ่มจะได้รับ เกลียด....ที่ตัวเองที่,,,โง่...โง่,,,,เพราะคิดว่าตัวเอง...เก่ง,,,,

แต่แล้ว ความเป็นจริง กะ นิยาย มันต่างกันโดยสิ้นเชิง,,,

,ดังนั้นความฝันที่จะได้,,,สวมชุดสีขาว,,,ของเรา จึงหายไป,,,,,,,และจากการ ที่ ตัวเองเคยมีครอบครัว

ที่แตกแยก มาก่อน ดังนั้น จึงคิดว่า ความอดทน จะทำให้ ชีวิตครอบครัว เราเป็นไปในทางที่ดีขึ้น

หากแต่เรา ก็คาดการณ์ผิด,, ความรัก,, ความหวัง และ,, ความฝัน..... ครั้งแรกของเรา...

จึงพังทลายอย่างไม่เป็นท่า...,,ไม่มีการแต่งงาน และ ไม่มีการ สวมชุด สีขาว,,อย่างที่

เคย]วาดหวังไว้,,,,,

,,,,,ทั้งนี้ ก็มาจาก ความดื้อรั้นของเราเอง,,,,, ดังนั้นเรา จึงได้แต่หวัง มาตลอดว่า..สักวัน,,,และก็...สัก

วัน , ความหวัง และ ความฝันของเรา มันอาจจะเป็นจริง ขึ้นมาใครจะรู้ ?..ในที่สุด ความหวังอัน ค่อนข้าง

ที่จะริบหรี่ ของเรา ก็ดูเหมือน จะเป็นรูป เป็นร่าง ขึ้นมา เมื่อเราได้มาพบรักครั้งใหม่ กะ,,

, สามีฝรั่ง,,,คนที่ชื่อ,," มาร์ติน ",,นี่แหละค่ะ .,,อาจจะเป็น ด้วยความ

บังเอิญแบบ,, " บุพเพอาละวาด " หรือด้วยแบบ,, " เวทมนต์คาถา ",, 

ก็ไม่รู้หล่ะค่ะ,,แรกๆ ก็ ทำท่าจะไม่ได้ ดังที่หวังไว้หรอกค่ะ เพราะ สามีเป็นคนคิดมาก,,

ย้ำเลยค่ะว่า..คิดมาก.. จริงๆ คือสามีเธอ เป็นคน ที่ค่อนข้าง จะรอบคอบมากๆหน่ะค่ะ

,,,แน่ะๆ อย่าเพิ่งคิดเลย ไปถึงว่า สามี เธอคิดมาก เรื่อง ที่มี..เมียแก่นะคะ....,ไม่ใช่ค่ะ.

..ไม่ใช่..สามี..เธอ..คิดถึงอนาคต.,,ของเรา สองคนต่างหาก หล่ะค่ะ

เพราะฉะนั้น ,,การที่จะมี...แฟนเป็นคนไทย พร้อมกะ ลูกติดอีกสองคน ที่เป็น ของแถม ,,

, จึงเป็นเรื่องค่อนข้างใหม่สำหรับสามีเรา เพราะตอนในนั้น สามีก็ยังเรียนไม่จบ

แล้วการที่จะทำ ให้เราอยู่ด้วยกันได้ สำหรับคนต่างด้าว อย่างเรา ก็จะมีเพียง,,,แค่,,

 " การแต่งงาน "

กันเท่านั้น,, เพราะหากไม่แต่งงาน เราก็จะมาที่นี่ ได้แค่เพียงในนามของนักท่องเที่ยว เท่านั้น,,,

,,เริ่มแรก เราก็คิดง่ายๆ แค่เพียงว่า ,,เราแค่ จดทะเบียนสมรส,,,ก็หมดเรื่อง เพราะถือว่าเป็น,

,,การแต่งงาน,, เหมือนกัน หากแต่ว่า,การจดทะเบียนสมรส,,,นี้เมื่อก่อนเราก็จดทะเบียนสมรส กะ

สามีคนไทยเหมือนกัน ดังนั้น เราจึงไม่ต้องการ ที่จะทำอะไรแบบซ้ำๆ กะ สิ่งเดิมๆที่ผ่านมาแล้ว

แค่จดทะเบียน เหมือน กะ สามีคนแรก แค่นั้น มันก็จะธรรมดาเกินไป ไหนๆก็จะเริ่มชีวิตใหม่

กะ ฝรั่ง,,,ก็ขอให้มันมีอะไรใหม่ๆ มั่งเถอะค่ะ จริงไหมค่ะ?

,,,เราอยากให้มี งานแต่งงาน ที่มีพิธีจริงๆ เพราะ..แม่ของเรา.. ก็อยาก จะเห็นการแต่งงานของ

ลูกสาวคนเดียว คนนี้ เพราะ,,,การใช้ชีวิตครั้งแรก,,, กะ ,,พ่อของลูกทั้งสอง,,ของเรานั้น

ไม่มีพิธีแต่งงาน ดังนั้น การแต่งงานในครั้งนี้ จึงเป็นความหวัง และความภาคภูมิใจ ของแม่เหลือเกิน,,,และที่

จริงแล้วตัวเอง,,,ก็อยากจะแต่งงาน นั่นแหละค่ะ หากแต่ เอาแม่มาอ้าง,,,เพื่อที่จะทำให้สามีใจอ่อน,,,ฮิฮิ

ดังนั้น หมายกำหนดงานวัน และ เวลา ในพิธีแต่งงานแบบไทยๆ จึงกำหนดขึ้นตามฤกษ์สะดวกของเรา

ในวันที่ ๙ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๔๒ ด้วยความดีใจ ของเราทั้ง ๒ ฝ่าย,,,,.

...เอ๊ะ...หรือว่าจะ มีแค่เราเพียงคนเดียว หรือ อาจจะเป็นความทุกข์ ของสามี ก็ไม่รู้นะคะ ?

งานแต่งงานของเรา งานแต่งงาน ของลูกสาวคนเดียวของแม่ ที่แม่ ฝันอยากจะเห็น มาโดยตลอด

หากแต่...แม่...ก็ไม่มีโอกาสได้เห็นงานแต่งงาน ที่แม่หวังไว้ จนตลอดชีวิตของท่าน ท่านมาเสียชีวิต

ในวันที่ ๒๓ กันยายน ก่อน หมายกำหนดงานแต่งงานของเรา เพียง แค่ ๒ เดือน เท่านั้นเองค่ะ ตั๋วที่เราทั้ง

สองคน ได้จองเอาไว้ในตอนนั้น เพื่อที่จะบินไปในงานแต่งงานของเรา กลับต้องมาเปลี่ยนเพื่อไป

" งานศพของแม่ " ในคืนวันที่เจ็ด ซึ่งเป็นวันสวดคืนสุด

ท้ายเพราะ เราไม่มีตั๋วกลับมาก่อนนั้นได้เลย ดังนั้น เราจึง " เก็บเอาศพ " ท่านเอาไว้ โดยที่ยังไม่เ

ผา เหมือนกะศพคนจีน ที่เรียกว่า " ฮ้วงจุ๊ย หรือว่าฮ้วงซุ๊ย " (ไม่แน่ใจค่ะ )

นั่นแหละค่ะ ดังนั้น เรา กะ สามี จึงกลับไปแต่งงาน ที่เมืองไทย ในวันที่ ๙ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๔

ตามสัญญาใจ,, ที่สามีเรามีไว้ กะ แม่ค่ะ,, ซึ่งเราทั้งสองคน...ก็ทำได้แค่เพียงแค่ มีดอกไม้ พร้อม

ทั้ง " จุดธูป-เทียน...บอก กะ แม่เท่านั้น "และ เราก็ได้แต่หวังว่า....ท่านคงจะยืน มองดู ลูก

สาวคนนี้ อยู่มุมใดมุมหนึ่ง ของโลกใบนี้ และไม่ว่า ท่านจะ " รับรู้ได้ " หรือ " ไม่ได้ " ก็ตาม หากแต่

เรา ก็ภูมิใจ ที่อย่างน้อย เราก็ได้ทำในสิ่ง ที่แม่ต้องการ มาตลอดชีวิต เป็นผลสำเร็จ,,,,, ,, หากแต่เรื่อง

มันยังไม่จบ แค่นั้นนะคะ เพราะ หากจบแค่นั้น แล้วเรา จะมีอะไร ให้เขียนต่อหล่ะค่ะ จริงไหมค่ะ? เท่านั้นยัง

ไม่พอ เรายังมี ความหวังอีกต่อไปว่า ,,เมื่อครบกำหนด แต่งงาน ๑๐ ปีเมื่อไหร่

เราอยาก จะฉลอง ด้วยการแต่งงานอีกรอบ ด้วยการทำ ,,,,,, ,,พิธี

ในโบสถ์,,,แบบฝรั่งๆ ,,อ้าว...อ้าว....ก็อันตัว ข้าพเจ้านี้ ไม่ใช่คนธรรมดาๆนะคะ หากแต่ เป็น

เมียฝรั่งไม่ใช่เมียคนไทย ธรรมดานะคะ คนที่จะ ,,,,เป็นเมียฝรั่ง,, ได้นี่ก็

ต้อง,,ไม่ธรรมดา...เอ๊ะ,,ไม่ธรรมดา,,,ความคิด ของเรา ก็แค่ อยากจะมี พิธีแต่งงาน

แบบฝรั่งๆ ก็เท่านั้นเองแล้วมันผิดตรงไหนหล่ะ ? ก็ไอ้เจ้า ความอยากเนี่ย มันห้ามกันได้ ที่ไหนหล่ะค่ะ

จริงไหมค่ะ ? แหม...เราก็ต้องหาเสียงเข้าตัวเองมั่งสิค่ะ...,,, หาพวก ค่ะ หาพวก,, ประเดี๋ยว จะไม่มีใคร

เชียร์ อีกหล่ะก็ ยุ่งเลย ,,ใช่ค่ะ มันก็ไม่ผิดหรอกนะคะ หากแต่ ผัวฝรั่ง ของเรา ถึงกะต้อง...ส่ายหน้า ด้วย

ความโมโห...พร้อมๆ กะ.. ปวดหัว..เลยหล่ะค่ะ และก็เพราะไม่รู้ จะพูดปฎิเสธ อย่างไร เพื่อที่เรารับฟัง และ

จะไม่ทำให้เรามีน้ำโห...เอาหล่ะสิ... ทีนี้ ผัวฝรั่ง คนนี้จะทำอย่างไรดี ? ไม่ได้มี แค่อาการปวดหัว แต่เพียง

อย่างเดียวนะคะหากแต่ ยังมีคำถาม มาถามเราอีกว่า....

,,,,,ที่ร้าก....กกกกกกกก ( ต้องลากเสียง อ่าน

ให้มันยาวๆและก็ เป็นสำเนียง ฝรั่งๆหน่อยนะคะ,,เดี๋ยวมันจะไม่สมจริงค่ะ )

ที่จริงแล้ว เราก็แต่งงานไป " ตั้งสองครั้ง สองคราวแล้ว " ทำไม ? เราจะต้อง จัดงานแต่งงาน อีกหล่ะ

อีกอย่าง ผมก็ไม่ได้เป็นสมาชิก ของโบสถ์ สมาชิกของโบสถ์ ในที่นี้ หมายถึงคนที่นับถือศาสนาคริสต์

ไม่ว่าจะเป็นนิกายอะไรก็แล้วแต่ ในประเทศเยอรมันนีนี้ จะต้องเสียค่าสมาชิก ทุกๆเดือน เรียกว่า

เป็น การบังคับ เราทางอ้อม เลยหละค่ะ แต่เราก็ยังมีสิทธิ์ ที่จะเลือกนะคะ หากว่าเราไม่อยากเป็นสมาชิก

เราก็ไม่ต้องจ่ายเงินรายเดือนนี้ ดังนั้น คนที่ไม่ได้เป็นสมาชิก ก็จะไม่มีสิทธิ ใช้โบสถ์ประกอบงานพิธีใดๆ

ไม่ว่า จะเป็นงานรื่นเริง,," อย่างงานแต่งงาน หรือ แม้กระทั่งงาน ศพ, ",,


หลายๆท่านอาจจะสงสัยว่า หากเราเสียชีวิตหละ ? ,,,ค่ะ...เขาก็จะมีโบสถ์ ไว้สำหรับ

คนที่ไม่ได้เป็นสมาชิกของโบสถ์ อย่างเราเช่นเดียวกันค่ะ,,, ไม่ต้องสงสัย หรอกนะคะ

ว่า..เอ๊ะ..แล้วหากเราเกิดเสียชีวิตขึ้นมาหละ เมื่อเรา ซึ่งไม่ได้เป็นสมาชิก เขาจะเอาเราไปทิ้งไปขว้าง

ไว้ตรงไหน ? สำหรับตัวเราเอง ได้สั่งการ กะสามี เอาไว้เป็นมั่นเป็นเหมาะเลยนะคะว่า,,

" ไม่ว่าเราจะเสียชีวิต โดยวิธีใดๆก็แล้วแต่ ที่นี่ สามีจะต้องทำการ,,เผาศพ

เรา แล้วเอากระดูก กลับไปให้ญาติพี่น้องเรา หรือไม่ก็อาจจะเป็น วัดที่เมืองไทย เก็บ

ไว้,,, ไม่จำเป็นต้องยกเอา เราไปทั้งศพ ไปเผาที่เมืองไทยหรอกนะคะ เพราะว่าค่าเครื่องแพงค่ะ

" เห็นไหม ? ตายก็ยัง,,งก,,,,,ฮิฮิฮิฮิ,,, ก็คิดให้มัน ง่ายๆ ก็แล้วกันนะคะว่า มันก็

จะเป็นเหมือน กะการที่ เราเป็น สมาชิกอะไรก็ตามแต่

เราก็ย่อมจะมีสิทธิ์ ในสิ่งนั้นๆมากกว่า คนที่ไม่ได้เป็น สมาชิกก็เท่านั้นเองค่ะ เพราะฉะนั้น หากว่า

เราจะแต่งงานในโบสถ์ มันก็จะมีปัญหา แบบนั้น แบบนี้,,,บลาๆๆๆๆ ,,ก็คน มันไม่อยากจะทำหน่ะค่ะ

ก็หาข้อมาอ้าง ได้ทั่วแหละค่ะ หากแต่เราก็ไม่สนใจ เถียงไปข้างๆคูๆ เหมือนกันว่า,,,

,,ไม่รู้หล่ะ คนอื่นเขาแต่งกันได้ ฉันก็ต้องแต่งกันได้ เหมือนกัน จะเป็นสมาชิก หรือไม่เป็น ฉันก็ไม่สน

ทั้งนั้น,,,หากว่า แต่งที่นี่ไม่ได้ ฉันก็จะไปเช่าโบสถ์ แต่งที่เมืองไทยก็ได้ ...เอ๊ะ.หรือว่า..เธอต้องการ

จะเก็บเอาไว้ แต่ง งานกะ คนอื่นอีก ถึงได้ไม่อยากจะแต่งงาน กะ ฉัน ..เธอ... ไม่ต้องพูดเลย..,,

,,เป็นไงหล่ะ ?เรื่องอะไร เราจะไปยอมหล่ะ ,,,,ใช่ไหมค่ะ ? หากเรายอม เขาใน ตอนนี้แล้ว เรา

ก็ต้องยอมเขาตลอดไป ,,,มาถึงตอนนี้แล้ว ผัวฝรั่ง ก็ถึงกะ " จุก " และ " อึ้ง " ไปอีกนาน และก็ "

จนพูดไม่ออก " หากก็ยังคงรักษาน้ำใจ ตอบอ้อมแอ้ม...มาให้เราได้ยินเหมือนกันว่า....

,,,ครับๆๆ ,,,แต่งก็แต่ง,,,

ค่ะ..สั้นๆ...แต่ได้ใจความ... มันก็ แค่นี้หล่ะค่ะ ที่อยากจะได้ยิน ,,ไอ้คนโรคจิตอย่างเรา,,

ก็อยาก จะทำได้,, แค่เพียงเป็นผู้ชนะ,,มันก็เท่านั้นเอง ตอบ,,ครับ,,ซ่ะแต่แรก

เราก็ไม่ต้อง พูดๆๆๆๆ ยาวมากขนาดนี้.. ดูสิ..เราต้องอดทนมากๆเลยนะคะที่จะพูดมา ให้ได้จนจบ

และก็ ได้รับคำตอบ ว่า,,ตกลง,,นี่หน่ะค่ะ ก็บอกแล้วไง..ว่าแต่งงาน กะ เรา มันดีไปซ่ะ ทุกอย่าง

มีมั่งไหมหล่ะ ใครที่มี,,,ลูกบ้า เหมือนเรา ?,,,มีใคร เคยได้ยินไหมค่ะ สุภาษิตที่ว่า

+ ได้คืบ ก็จะ เอาศอก,,ได้ศอก ก็จะเอาวา + ,,หรือไม่ก็,, + ได้ ๕ ก็จะเอา ๑๐,,ได้ ๑๐ ก็จะเอา ๒๐ +

อะไรประมาณนี้ แหละค่ะ เห็นไหมหล่ะค่ะ ? ว่าเป็นเราจริงๆ ที่จะต้องอดทน,,,,ร๊อ..รอ..

รอให้ครบรอบแต่งงาน ๑๐ ปี,,,จึงจะได้มีโอกาสนี้,,,นั่งรอ..ก็แล้ว นอนรอ...ก็แล้วก็มัน ๑๐ ปี นะคะ

ไม่ใช่แค่ ๑๐ วัน..ก็นั่งนับอยู่ทุกวันนี่แหละค่ะ มันก็เลยไม่ถึงสักที,ซึ่งจะว่าไปแล้ว ตอนนี้ก็ได้ตั้งเจ็ดปีแล้วนะ

ค่ะเนี่ย.....โถ....โถ...ก็แล้ว ทำไม เราจะต้องอดทน นานขนาดนี้ด้วยนะคะ ไม่ดีเลยนะคะ

,,,เชื่อหรือยังค่ะว่าเกิดมาเป็น,,มาร์ติน,,,ก็ต้องอดทน,,,?

...............................................................................

โดย **คุณนาย** » อังคาร ก.ค. 25, 2006 6:23 pm

มาแล้วจ้าๆ รีบกิน ม่าม่า ลิ้นพองเลยคะ รีบเข้ามาติดตาม นายจะเข้าไปอ่านต่อเลยเพื่อไม่เสียคะ อิๆๆๆๆกำลังมันส์

โดย **ก.ไก่** » อังคาร ก.ค. 25, 2006 6:33 pm

อีก 3 ปีข้างหน้า โบสถ์ไหนบอกผ่าน .......RTL , VOX มาทางสวิสนะครับพี่

โดย **คุณนาย** » อังคาร ก.ค. 25, 2006 6:50 pm

พัช อยู่ติดกับฝรั่งเศสนี่คะ รออีกสามปีครบกำหนดแต่งงาน ส่งกาดส์เชิญไปไห้เรานะ เราจะมางานแต่งพัชจ่ะ เอ้าพูดจริงนะๆ หิๆๆๆอยากมาดูพ่อเท่ง มาตินน่ะจ่ะ หุๆๆๆว่าทำไหม้ ถึงหลงไหลนางเอกคนนี้เสียจริ้ง ก้ากๆๆๆๆๆๆ

,,,เปิดโปง เมียฝรั่งคนนี้,,,,

ผู้ใช้งานขณะนี้