นินทาสามี

[noi007]

ความซื่ออออออ(บื้อ)!!!! ของสามี

ประมาณสิบเอ็ดโมง (ช่วงรอคุณแม่ทำอาหารเที่ยงให้พวกเราทาน) สามีหน่อยก็เดินอยู่ในสวนหลังบ้าน

ที่สวนหลังบ้านเค้ามีเรือนกระจกสำหรับปลูกฝักต่างๆ ในนั้นก็มีองุ่นที่กำลังสุกได้ที่ และมะเขีอเทศอยู่ด้วย

หน่อยกับพ่อของสามีเราก็นั่งคุยกันสับเพเหระ พ่อสามีก็ถามสาระทุกข์สุขดิบ หน่อยเลยบ่นเรื่องลูกชายแก จะบ่นอย่างเดียวก็ เดี๋ยวจะหาว่า กล่าวหา

"พ่อๆ อยากกินองุ่นมั้ย มานี่สิค่ะ" หน่อยบอกพ่อสามี พร้อมเดินมาที่ระเบียงใกล้สวนหลังบ้าน (สามีโบกมือทักทายจากสวนหลังบ้าน)

พ่อสามีเดินตามมา

"ที่รัก ในกรีนเฮ้าอ่ะมีองุ่นด้วยหละ รสชาติดีด้วย เข้าไปดูสิ" หน่อยตะโกนบอกสามี
"หรอ"สามีว่าพลางดินเข้าไปดู

จังหวะนั้น

"ฉันบอกว่าดูอ่ะ ไม่ได้หมายความแค่ดูนะ" หน่อยบอกสามี (หมายความให้เก็บมาด้วย)
สามีเดินออกมาจากกรีนเฮ้าส์
พร้อมยิ้มแฉ่งหน้าบาน
"ฉันชิมแล้วอ่ะหน่อย"

555555555555 หน่อยกับพ่อสามีหัวเราะลั่น (สามียิ้มแต่ไม่เข้าใจหัวเราะอะไรกัน)

เฮ้ออออออออออออ(หน่อยกับพ่อสามี ไม่ต้องรู้จะว่าไงค่ะ)

"เก็บมาให้พ่อเค้าชิมด้วยสิคุณ" หน่อยบอก แล้วหน่อยกับพ่อสามีก็กลับมานั่งที่เดิม

สักพักสามีกลับมาพร้อมยื่นองุ่นให้พ่อ
จ้อดดดดดดดด สมองสามีหน่อย มันยื่นองุ่นที่เก็บมาเพียงลูกเดียวให้พ่อ!!!!

"พ่อชิมดูสิ อร่อยดี"สามีหน่อยแกว่า

555555555555555

[noi007]

ตอน ตกใจหมดเลย

หลังจากเราทานข้าวเที่ยงเสร็จ พ่อกับแม่ (ของสามี) ก็เอาของขวัญมาให้ เนื่องในวันเกิด

(มีของขวัญหลายอย่างแต่ที่ขาดไม่ได้คือเงิน แม่แกชอบให้ของขวัญป็นเงินเพราะเราอยากได้อะไรก็ไปหาซื้อเอง) สามีหน่อยก็เล่นริบบินไปชำเลืองตามองไป

หน่อยรับแกะของขวัญพร้อมกับขอบคุณเรียบร้อย
ก็ถือมาเก็บในบ้าน

(ยังคงเล่นริบบื้นอยู่ โดยพันไว้ระหว่างสองมือพยายามทำให้มันตึงไม่หลุดออกจากกัน)

"อือ ดูสิ มีตั้งหลายอย่างแหนะ" หน่อยบอกสามี

จังหวะนั้นริบบินริบิ้นก็หลุดจากมือ แกตกใจสะดุ้งเฮือก (คนเดียวแกอ่ะ แล้วทำเหมือนว่ามีใครเห็นมั้ยเนี่ย) หน่อยอดไม่ได้ เลยยิ้มแล้วว่า
"ตกใจริบบิ้นเนี่ยนะ ทุเรศสิ้นดี"
"........"สามีไม่ตอบ (งอนนิดๆ โดนเมียว่า)

ผ่านไปสองนาที สามีรวบรวมความกล้า ทั้งหมดที่มี
"หน่อยๆ เธอได้ของขวัญตั้งหลายอย่างขอแบ่งมั่งดิ"สามี

แอ้ !!!! ปรีชามาก กล้าคิด !!

"อือ อยากได้ไรอ่ะ หยิบเอาสิตามใจ" หน่อยยังคงงงกับสามีแต่ก็อนุญาต
สามีหน้าบูดเหมือนน้ำพริกข้ามวัน
" จะเอาได้ไงหละก็เธอเก็บตังส์เข้ากระเป๋าไปแล้วอ่ะ"

"................."หน่อย
อือ ฮื้อออออ ช่างไม่มียางอายเล้ยยยยยยย
(นี่วันเกิดหน่อยนะคะ อย่าลืม!!!!)

[noi007]

มะยมเปรี้ยว
ตอบพี่มะยม มันก็นะคะ
สามีท่านไม่เข้าใจหรอกค่ะ ถ้าสามีไม่มองหน้าหน่อยตอนนั้นมันคงถาต่อน่ะค่ะทำไมต้อนวนโบสถ์อ่ะ
มีครั้งหนึ่งสามีพาไปซื้อเสื้อกันหนาว
"สีแดงสิเธอสวยดี"สามีว่า
"เอ้ยยย ไม่ได้ ตัวก็ดำใส่สีแดงคนไทย เขาเรียกว่า อีกาคาบพริก" หน่อยบอกสามี
ด้วยความซื่อของสามี มันก็ถามแบบไม่คิดทันควัน
"ทำไมมันคาบไม่ได้ มันเผ็ดเหรอหน่อย!!!!!"
".........."
อือ มั้ง ตรูก็ไม่รู้เหมือนกันนนน

[noi007]

poussin
เอาเรื่องที่บ้านมาเล่ามั่งค่ะ อย่าปล่อยหน่อยโม้คนเดียวสิคะ

ทัพพี
อย่าขำอย่างเดียวสิ!!!!

[ColourPencil]

กร๊าก ๆ มานอนขำ สุขสันต์วันเกิดนะคะคุณหน่อย ขอให้มีความสุขมาก ๆ ค่ะ สุขเยอะก็มาเล่าเยอะ ๆ อิอิ ิแล้วขอให้สนุกกับการเรียนภาษาเยอรมันนะคะ

[noi007]

ตอบทีเดียวหลายๆคนพร้อมกันเลยค่ะ

วิวทะเล คุณป่าน น้องแหม่ม พี่ออ(ไม่รู้เรียกถูกมั้ยนะคะ) พี่กิ๊บ คุณแก้วกล้า และคุณเกด

เรื่องลากิจเนี่ยนะมันต้องมีบ้างหละ (อิอิ ใครจะมีเรื่องขำได้ทุกวัน น่านนนนน พูดเหมือนสามีหน่อยเลย) น้ำใจเรื่องเค้กนี่ อย่าหวังค่ะ ไม่แบ่งหรอก เรื่องไรหละ กินคนเดียวยังไม่พอเลย อิอิ
(ล้นหลามมากกกกก น้ำใจหน่อย)

ว่าแต่แฟนพี่กิ๊บนี่ เขาพัฒนาทุกปีนะคะ!!! อิอิ

สำหรับหน่อยทุกวันอ่ะสำคัญหมดหละค่ะ หน่อยไม่มีวาระ ไม่มีโอกาส ถ้าหน่อยนึกจะให้ดอกไม้สามีหน่อยก็ให้ ไม่รอวันใดๆ

วันหนึ่งหน่อยไปกินกาแฟคนเดียว ขากลับเลยแวะเดินดูของ ไอ้เราก็เห็นว่าสามีไม่ค่อยมีกางเกงยีนส์ หรือไอ้ที่มีก็เก่ามากกกกกก เราเลยซื้อมาสองตัว

เดินๆมาหน่อยเห็นดอกไม่มันสวย หน่อยก็ซื้ออีก เพราะอยากให้กำลังใจสามีที่เขาทำงานหนักหาตังส์ให้เราใช้

พอสามีกลับถึงบ้าน หน่อยก็เอาของที่เตรียมไว้ใหสามีมาให้แก

"ที่รักฉันซื้อของให้คุณน่ะค่ะ ดูซิถูกใจมั้ย" หน่อยว่า พร้อมกับยื่นช่อดอกไม่ให้ด้วย
"โอ ทีหลังไม่ต้องซื้อให้หรอกนะที่รัก แหมเธอคงจะลำบากแย่เก็บตังมาซื้อให้ฉันเนี่ย บลา บลา "สามีสาธยายความลำบากอุตสาหของภรรยากว่าจะเก็บเงินซื้อให้ได้ แต่ก็ยิ้มหน้าบานเท่ากระด้ง
หลังจากท่านชื่มชมผ่านไปสิบนาที

"หน่อยคราวหลังฉันขอเป็นเสื้อยืดกับ เข็มขัดและรองเท้าสีน้ำตาลนะ"
"..........."หน่อย
เมื่อกี้มันบอกไม่ให้ซื้อให้มันอีก ดูมันนนนสามี!!!!

[noi007]

ColourPencil
ขอบคุณค่ะ
มาสิแจมเล่าอีก
นินทาสามีนี่เหมือนกับการกินส้มตำอ่ะคุณน้องแหม่ม
คนเดียวไม่สนุก

[Pan299]

อยากเล่ามากๆ แต่เล่าไม่เป็นน่ะจิ วุ้ย อาภัพ

แต่วันหน้าจะกลับมาเล่าให้ฟังนะคะ วันนี้อ่านของพี่หน่อย และคนอื่นไปก่อน

วันนี้อากาศที่นี่ดี๊ ดี ไม่มีแดดเลยค่ะ แล้วที่นั่นเป็นไงบ้างคะ

[ColourPencil]

อืม แหม่มว่างานนี้กินส้มตำยังจะได้ใจกว่าอ่ะ ไม่ได้กินตำปูมานาน เปรี้ยวปาก ๆ อ้าว แหมมมมมมมมมม ขอย้ำอีกที คาสโนวี่คนนี้ยังไม่มีสามีค่ะ มีแต่คนรู้ใจนอนเตียงเดียวกัน ก้อนะ เตียงมันหย่ายยยย นอนคนเดียวกลัวผีอำ กร๊าก ๆ

[Kiblemongrass]

<span style='color:green'>ไม่รู้ว่าใครพี่หรือน้องนะ แต่กิ๊บอายุ 25 จ้า

มีคนเรียกพี่แล้วเขิลอ่ะ อิ อิ

ดีนะที่แฟนกิ๊บเขายังรู้จักปรับปรุงตัว ถ้าไม่งั้น วันเกิดตัวเอง คงต้องไปซื้อดอกไม้ให้ตัวเอง ฟังแล้วมันชอบกลๆนะว่ามั้ย

แฟนหน่อยเนี่ย ถึงเขาจะป้ำๆเป๋อๆไปบ้าง แต่กิ๊บว่าเขาก็น่ารักตามแบบของเขาเนอะ
ไม่งั้นหน่อยจะยอมสละความโสด มาใช้ชีวิตอยู่กะเขาเรอะ ใช่ม๊า???</span>

[noi007]

ColourPencil
น้องแหม่
เป็นโสดทำไม อยู่ไปให้เศร้าเหงาทรวง ไม่คิดจะหาคู่ควงเดี๋ยวจะล่วงพ้นวัยไปก่อน
(โอ้ โอ เพลงของเจ๊ เป็นไงหละ ยอดรัก ซะงั้น อายุของเพลงนี่ นะคะ เท่าอายุน้องป่านเลย อิอิ)
ว่าแล้วเนอะ อยากกินส้มตำจังเลยน่ะค่ะ ส้มตำปูหน่อยไม่สนหรอกค่ะ หน่อยชอบส้มตำปลาร้า(ตัวไม่ต้องใส่มา เกรงใจเพื่อนบ้าน!!!อิอิ)

ปล.เป็นสาวเป็นแส้ห้ามบอกกลัวผีนะ!!!(เค้ามีคำผวนที่ทะลึ่งๆมากมายเกี่ยวกับผีอ่ะ เลยห้ามบอกกลัวผี)

คุณป่าน

อากาศที่นี่ดีค่ะวันนี้ แดดดี
เวลาจะเล่าเรื่อง
1.เราต้องมีจุดเด่นของเรื่อง ที่เราจะนำเสนอ
2.ตัวละครต้องไม่เยอะ (บรรยากาศของเรื่อง)
3. ไม่ต้องบรรยายรายละเอียดมากปล่อยให้ผู้อ่านจินตนาการเองด้วยจะได้รสชาติของเรื่องเล่า (ตลก)มากขึ้นค่ะ
ลองดูค่ะน้องแหม่ม

ปล. อิอิ แต่ถ้าบางมุขแป็กเหมือนหน่อยบางตอนก็นะให้คิดซะว่า หม่ำ จ๊กม๊กยังไม่ดังข้ามวันเลย อิอิ อย่าไปคิดมากก

[noi007]

Kiblemongrass
ตอบคุณกิ๊บ
เอาๆ ไม่ว่ากันอายุเป็นเพียงตัวเลข (บุ๋ง บุ๋ง บุ๋ง ดำน้ำเหมือนตอนตอบคุณป่านเลยย อิอิ) รุ่นราวคราวเดี่ยวกัน (จริง จริ๊งงงง)

จะเป็นไรไปคะ วันเกิดตัวเองซื้อของให้ตัวเองเยอะแยะไปค่ะ แต่ถ้าวาเลนไทน์ซื้อกุหลาบให้ตัวเองนี่สิ มันยังไงๆอยู่นา!!(ใครๆก็ไม่รัก ว่างั้นเถอะ)

"<span style='color:red'>แฟนหน่อยเนี่ย ถึงเขาจะป้ำๆเป๋อๆไปบ้าง แต่กิ๊บว่าเขาก็น่ารักตามแบบของเขาเนอะ
ไม่งั้นหน่อยจะยอมสละความโสด มาใช้ชีวิตอยู่กะเขาเรอะ ใช่ม๊า???"</span>

เนี่ยประโยคนี้ มุขนี้ เคื้องงงงง เคืองกิ๊บ เจ๊เคืองมากกกกกกก ถือดียังไงมาว่าสามีอิฉัน!!! (มันไม่ได้แค่ป้ำๆ เป๋อๆ นะ มันมากกว่านั้นนนน มันไมเซ็นส์ใดๆเลยน่ะค่ะ)
ส่วนเรื่องที่หน่อยมาแต่งงานกะคนแบบนี้ได้ มันอุบัติเหตุ(ของหัวใจ)ค่ะ ถ้ารู้แต่ต้นคงไม่มาแต่งหรอกค่ะ (จริงๆนะ ปวดหัวกะมัน)

ตอนหน่อยบอกเพื่อนๆว่าหน่อยจะแต่งงานเพื่อนๆบอก

"มรึงจะฆ่าตัวตายหรอหน่อย!!???"

ตอนนี้รู้แล้วเพื่อนหมายความว่าไง

แต่เพื่อนๆคงไม่รู้หรอกว่าที่เพื่อนๆพูดเล่นกันอ่ะ มันจริงงงง (อิอิ)

อิอิ นะไปว่าเขา(สามี)มาก......

[noi007]

ก่อนไปทำความสะอาดบ้าน
แถมอีกตอนแล้วกัน


ตอน ของเก่า

สามีแกมีเสื้อผ้าเยอะมากกกกถึงมากที่สุด (แต่ไม่ค่อยมีกางเกงยีนส์) หน่อยเลยบอกว่าถ้าอันไหนไม่ใช้ก็ให้เอาไปบริจาค เก็บไว้ไม่มีประโยชน์ คนที่รอของพวกนี้อยู่มีมากมาย

ว่าแล้วเราก็มาเลืกเสื้อผ้าอันไหนเอาไม่เอา บริจาคไม่บริจาค
เลือกไปเลือกมา


ฉับพลันสายตาหน่อยก็มาหยุดที่สูทชุดหนึ่ง แก่ เก่า โบราณมากกกกก !!!!

"คุณๆดูสูทชุดนี้สิ !!!???" หน่อยเรียกสามี
"ของคุณพ่อหรอ"หน่อยต่อ(มาได้ไงวะ!! สงสัยพ่อลืมไว้แน่เลย)
"อือ เท่มั้ย"สามีตอบพร้อมกับเอาชุดมาทำท่าลองแนบตัว หมุนไปมา
"ฉันชอบเลยขอคุณพ่อมา ท่านก็ใจดีให้มา ชุดโปรดของคุณพ่อเลยนะนั่นหนะ" สามีตอบแบบภูมิใจมากกกกก

"....อื้อ ฮือ...มรึงนี่กล้าจริงๆอ่ะ" หน่อยคิด (พยายามกลั้นไม่หัวเราะ)


(ช่างไม่กลัวฟ้าดินลงโทษเลยอ่ะ!!)

[Rotjana Geneva]

อากาศที่นี่ดีค่ะวันนี้ แดดดี
เวลาจะเล่าเรื่อง
1.เราต้องมีจุดเด่นของเรื่อง ที่เราจะนำเสนอ
2.ตัวละครต้องไม่เยอะ (บรรยากาศของเรื่อง)
3. ไม่ต้องบรรยายรายละเอียดมากปล่อยให้ผู้อ่านจินตนาการเองด้วยจะได้รสชาติของเรื่องเล่า (ตลก)มากขึ้นค่ะ
ลองดูค่ะน้องแหม่ม

เข้ามาขำคิกคิกกับเรื่องสามีคุณหน่อยด้วย ดูน่ารักดีทั้งสามีภรรยา บังเอิญพี่รจ (ขอเรียกพี่แล้วกันเพราะอายุมากกว่าหน่อยประมาณ ๒๐ ปี) ก็มีสามีเป็นนักกฎหมายเยอรมัน เลยพอจะเข้าใจอารมณ์ความรู้สึก แต่คนของพี่เป็นคนมีอารมณ์ขัน ตลกหน้าตาย พูดเหน็บแนมเก่ง เป็นคนหัวไว โต้ตอบ(ต่อปากต่อคำ)เร็ว แม้จะเป็นคนจริงจังกับชีวิต และขี้โมโหในเรื่องอื่น ๆ เรามีเรื่องหัวเราะกันบ่อย ๆ

พี่ชอบที่หน่อยบอกเคล็ดลับการเขียนเรื่องให้สนุก แม้แต่วิธีบอกก็ยังกระชับเหมือนวิธีการเขียนเรื่อง เยี่ยมค่ะ

พี่เล่าเรื่องขำขำของสามีมาแลกก็แล้วกัน (อาจจะแป้กก็ได้)

เมื่อวันที่ฉันป่วย

ปกติฉันทำกับข้าว วันหนึ่งไม่สบาย ทำไม่ไหว สามีดีใจหาย วิ่งเข้าครัว ขนาดทำกับข้าวไม่เป็น หาของใช้ในครัวยังไม่ค่อยจะเจอเลย

"รจ รจ ซุปถุงนี้ให้อุ่นยังไร"
"เอาทั้งถุงใส่ในหม้อน้ำเดือด ไอใส่น้ำไว้แล้ว" (ฉันดันเกิดอยากอุ่นซุปโดยเอาทั้งถุงต้มในหม้อ เพราะเห็นเขาเขียนไว้หน้าห่ออย่างนั้น)

สิบนาทีผ่านไป ซุปวางควันร้อนกรุ่น ฉันลุกขึ้นไปชิม
"เอ๊ะ ทำไมซุปมันน้ำใสจัง" (ไม่มีรสชาติ)
"อ้าว ก็เอาซุปเทใส่น้ำเดือดในหม้อตามที่ยูบอกไง"

น้ำสองลิตร กับซุปถุงนิดเีดียว ลองนึกภาพสิคะท่าน

คราวหลังป่วยยังไงก็อาหารกินเองดีฝ่า.... จะว่าไปเราก็เรื่องมากเอง วิธีอุ่นธรรมดามี แต่ไม่ทำ เฮ้อ

[noi007]

ของเก่า ตอนสอง

สามีหน่อยแกก็ใช่ว่าจะแต่งตัวเชยนะคะ แกแต่งตัวดีค่ะ ทันสมัยเท่ แต่ของที่แกมีนี่สิ!!!! (มันรันทดใจเหลือเกิน ให้ตายสิโรบิ้นนน!!!) เนื่องจากแกไม่ยอมทิ้งซะที

วันหนึ่งสามีหน่อยมีประชุมต้องแต่งตัวดีนิดหนึ่ง (วันไหนมีประชุมท่านต้องใส่สูทค่ะ)

อาบน้ำเสร็จสรรพ แล้วท่านก็หายเข้าไปแต่งตัว
สักพักท่าน (สามีก็เดินออกมา)
หัวก็โล้น (โกนใหม่ๆ ยังใสแหง่ว อยู่เลย!!) สูตรสีเหลืองครีมทอง !!!

"หน่อยๆชุดนี้เป็นไงมั่ง" ท่านถามหน่อย
"ซื้อนานยังชุดนี้อ่ะ" หน่อยถาม แทนคำตอบ

โอโห!!! จ้อดดดด นายมั่นมากกก ทำได้ไงวะ!!!


"สูทนี้สำหรับ หน้าร้อนโดยเฉพาะเลยนะหน่อย" ป้าดดด....สามีตอบไม่ยอมคิด!!


(ยิ่งกว่า อรหันต์ซัมเมอร์อีกแหนะ)