โพสต์แล้ว: พฤหัสฯ. มิ.ย. 19, 2008 4:27 pmขอบอกก่อนนะคะว่าอ้อยพิมพ์ไม่เก่งเข้าครัวก็มาอ่านๆแล้วก็หาสูตรอาหาร
ไม่ได้ห่างหายไปไหนหรอกค่ะ..ชีวิตวันๆทำแต่แต่งานทำเสร้จก็กลับบ้าน
ไม่เคยไปนินทาว่าร้ายใครและไม่เคยคิดที่จะอิจฉาใครๆเขาด้วย..อ้อยมีความสุข
ในสิ่งที่อ้อยมีอยู่แบบพอเพียง..แต่วันนี้มีน้องคนหนึ่งเมื่อก่อนเขาก็อยู่ใน
ครัวนี่แหละค่ะเขาสั่งไส้อั่วและวันนี้น้องเขาก็มาเอาไส้อั่วและมาคุยอะไรๆให้ฟัง
ว่ามีเพื่อนรุ่นน้องของอ้อยที่อยู่Ramsgateนี่แหละรู้จักกันก้นาน10กว่าปีได้แล้ว
อ้อยไม่เคยคิดร้ายต่อเขาเลยปี2002เขาป่วยหนักเข้าโรงพยาบาลที่นี่อ้อยกับสามี
ก็ไปดูแลเขาทำอาหารไปให้เขากินไปดูแลเขาแทบจะทุกวันหลังเลิกงาน..เพราะ
สงสารที่เขาไม่มีญาติพี่น้องที่นี่และขอบอกก่อนนะคะว่าเขาป่วยหนักมากๆ
เกือบตายเลยหมอให้เวลาเขาอยู่ได้แค่2ชั่วโมงเองแต่น้องเขาก็รอดมาได้
แต่ก็ต้องพักฟื้นทำกายภาพบำบัดทุกอย่างอ้อยและสามีเป็นคนพาเขาหัดเดินใหม่
อะไรที่เขาอยากกินอ้อยก็จะไปซื้อให้เขากินพาเขาเข้าห้องน้ำเช็ดขี้เช็ดเยี่ยวให้เขา
แต่วันนี้ข่าวที่อ้อยได้ยินมาเขาใส่ร้ายอ้อยหาว่าอ้อยทำไส้อั่วใส่ขนหมาเข้าไปด้วย
น้องคนที่จะสั่งไส้อั่วของอ้อยเขาก็เลยกลัวไปเลย..เพื่อนๆว่ามันน่าน้อยใจมั้ยค่ะขณะ
ที่พิมพ์ไปอ้อยก็น้ำตาไหลไปด้วยค่ะมันเป็นอะไรที่สุดๆเลยขอบอก..บ้านอ้อยตอนนี้
ก็ไม่มีหมาแล้วหมาของอ้อยมันตายไปตั้ง4ปีแล้วค่ะแล้วของที่อ้อยทำขายอ้อยก้กินด้วย
อ้อยนึกถึงความสะอาดเป็นอันดับแรกที่จะทำของขาย..อ้อยไม่เข้าใจเลยว่าคนที่เรา
ช่วยเหลือเขาทุกอย่างทำไมเขาถึงทำกับอ้อยได้นี่ยังไม่จบนะคะมีเวลาเมื่อไหร่อ้อยจะไปถามเขาถึงที่ทำงานเลยค่ะว่าที่พูดยังงี้หมายความว่ายังไง..เสียดายเวลา
เสียความรู้สึกที่ดีๆที่มีให้เขา..พี่สาวเขาที่อยู่นอเวย์มาเยี่ยมเขาตอนที่เขาป่วย
อ้อยก็ให้ที่พักพิงกับพี่สาวเขาแล้วทำไมเขาถึงทำกับอ้อยได้ถึงขนาดนี้....
แต่อ้อยถือคติว่าคิดดี ทำดี สิ่งดีๆก็จะเข้ามาหาเราเอง
อ้อยแค่น้อยใจขอบ่นหน่อยเถอะค่ะ..ต่อไปจะช่วยเหลือใครคงจะเอา1000หารดูก่อน
ไม่ได้ห่างหายไปไหนหรอกค่ะ..ชีวิตวันๆทำแต่แต่งานทำเสร้จก็กลับบ้าน
ไม่เคยไปนินทาว่าร้ายใครและไม่เคยคิดที่จะอิจฉาใครๆเขาด้วย..อ้อยมีความสุข
ในสิ่งที่อ้อยมีอยู่แบบพอเพียง..แต่วันนี้มีน้องคนหนึ่งเมื่อก่อนเขาก็อยู่ใน
ครัวนี่แหละค่ะเขาสั่งไส้อั่วและวันนี้น้องเขาก็มาเอาไส้อั่วและมาคุยอะไรๆให้ฟัง
ว่ามีเพื่อนรุ่นน้องของอ้อยที่อยู่Ramsgateนี่แหละรู้จักกันก้นาน10กว่าปีได้แล้ว
อ้อยไม่เคยคิดร้ายต่อเขาเลยปี2002เขาป่วยหนักเข้าโรงพยาบาลที่นี่อ้อยกับสามี
ก็ไปดูแลเขาทำอาหารไปให้เขากินไปดูแลเขาแทบจะทุกวันหลังเลิกงาน..เพราะ
สงสารที่เขาไม่มีญาติพี่น้องที่นี่และขอบอกก่อนนะคะว่าเขาป่วยหนักมากๆ
เกือบตายเลยหมอให้เวลาเขาอยู่ได้แค่2ชั่วโมงเองแต่น้องเขาก็รอดมาได้
แต่ก็ต้องพักฟื้นทำกายภาพบำบัดทุกอย่างอ้อยและสามีเป็นคนพาเขาหัดเดินใหม่
อะไรที่เขาอยากกินอ้อยก็จะไปซื้อให้เขากินพาเขาเข้าห้องน้ำเช็ดขี้เช็ดเยี่ยวให้เขา
แต่วันนี้ข่าวที่อ้อยได้ยินมาเขาใส่ร้ายอ้อยหาว่าอ้อยทำไส้อั่วใส่ขนหมาเข้าไปด้วย
น้องคนที่จะสั่งไส้อั่วของอ้อยเขาก็เลยกลัวไปเลย..เพื่อนๆว่ามันน่าน้อยใจมั้ยค่ะขณะ
ที่พิมพ์ไปอ้อยก็น้ำตาไหลไปด้วยค่ะมันเป็นอะไรที่สุดๆเลยขอบอก..บ้านอ้อยตอนนี้
ก็ไม่มีหมาแล้วหมาของอ้อยมันตายไปตั้ง4ปีแล้วค่ะแล้วของที่อ้อยทำขายอ้อยก้กินด้วย
อ้อยนึกถึงความสะอาดเป็นอันดับแรกที่จะทำของขาย..อ้อยไม่เข้าใจเลยว่าคนที่เรา
ช่วยเหลือเขาทุกอย่างทำไมเขาถึงทำกับอ้อยได้นี่ยังไม่จบนะคะมีเวลาเมื่อไหร่อ้อยจะไปถามเขาถึงที่ทำงานเลยค่ะว่าที่พูดยังงี้หมายความว่ายังไง..เสียดายเวลา
เสียความรู้สึกที่ดีๆที่มีให้เขา..พี่สาวเขาที่อยู่นอเวย์มาเยี่ยมเขาตอนที่เขาป่วย
อ้อยก็ให้ที่พักพิงกับพี่สาวเขาแล้วทำไมเขาถึงทำกับอ้อยได้ถึงขนาดนี้....
แต่อ้อยถือคติว่าคิดดี ทำดี สิ่งดีๆก็จะเข้ามาหาเราเอง
อ้อยแค่น้อยใจขอบ่นหน่อยเถอะค่ะ..ต่อไปจะช่วยเหลือใครคงจะเอา1000หารดูก่อน