ครัวไกลบ้าน

เมื่อวันเสาว์ ที่ 13 มิถุนายน คือเสาว์ที่แล้ว นี่เอง ใครที่ได้อ่านข่าวหนังสิอพิมพ์พาดหัวข่าวหน้าหนื่งในประเทศ(ฝรั่งเศส)ในวันนั่น ต้องตกใจมาก เพราะในรถมีแต่เด็กตัวเล็กๆทั้งคัน... ในรถคันนี้ มีลูกชายพี่ติดอยู่ในนั้นด้วย ...
รถพลิกควํ่าลงข้างทางเวลา ประมาณ 9 โมงเช้า แต่มาได้ร้บข่าวตอน 3 โมงครึ่ง ตอนได้ร้บข่าวเข่าอ่อนเลย คำแรกที่ถามคิอ เด็กๆเป็นอย่างไรบ้าง คนที่โทรมาบอกพี่ เขาบอกว่ายังบอกไม่ได้ คิดดูซิค่ะคนที่เป็นพ่อแม่แมื่อรู้ข่าวแบบนี้หัวใจมันจะแตกสลายไปแล้ว..(เดี๋ยวมาต่อน่ะคะ)

<span style='color:green'>คุณนาย เกดเข้ามาอ่าน ยังตกใจแล้วตอนนี้เด็กๆ ปลอดภัยกันทุกคนหรือเปล่าคะ น้องทะเลร้องแง้วๆ อยู่ข้างๆ คิดไปว่าถ้าเป็นลูกเรา เราคงเป็นลมไปแล้วหลายตลบ</span>

ตกใจมากค่ะ เข้าใจหัวอกคนเป็นแม่คน

พี่นายมาเล่าต่อนะคะ

ยังไงเป็นกำลังใจให้ค่ะ

ขอให้คุณพระคุณเจ้าคุ้มครอง

ตอนที่พี่ได้รับข่าวพี่กำลังไปจ้บจ่ายซื้อของเพื่อจัดงานวันเกิดให้ลูกสาวคนโตในวันรุ่งข์้น พี่ออกจากบ้านตอน 10 โมงเข้า อุบัติเหตุเกิดขึ้น 9 โมงเช้า แล้วก็ไม่ได้กับมาทานข้าวเที่ยงที่บ้านกะว่าทานที่ตลาดเลยแล้วไปจับจ่ายซื้อของต่อ เขาคงจะติดต่อมาที่บ้านแล้วแต่ไม่มีใครรับสาย ลูกสาวคงไม่อยากตื่นมารับสาย และเขาคงต้องติดต่อกับพ่อแม่เด็กคนอื่นอีกหลายคน แลัวมาถึงพี่ก็ครึ่งวันพอดี. ตอนนั้นพี่ทิ้งของที่ซื้อจนหมดเลยไม่องไม่เอามันแล้วลืมหมดทุกอย่างคิดอย่างเดี่ยวคือกับบ้านไปรอฟังข่าวที่บ้านรอเขาติดต่อมาใหม่..แต่รอแล้วรอเล่า.. ใจมันไม่อยู่กับต้วเลยตอนนั้น เลยติดต่อไปที่เบอร์เขียวหน่อยฉุกเฉิน ได้เรื่องค่ะตอนนี้ เราบอกเขาว่าเราเป็นพ่อแม่ของเด็กชื่อนื้..ที่เกิดอุบัติเหตุรถควํ่า แล้วเขาส่งโอนสายไปยังโรงพยาบาลที่หน่อยรถฉุกเฉินส่งไป หน่อยรับสายรับ แล้วส่งต่อสายไปโรงพยาบาล หน่อยพยาบาลส่งต่อไปยังหมอเด็ก ..(กว่าจะรู้เร่ืองพี่เป็นลมไปแล้ว เพราะ ในขณะที่กำลังรอข่าวที่ติดต่อกับหมอพี่ขลิกเข้าไปฟังข่าวในอินเตอร์..รู้ข่าวว่ามีเด็กตายหนึ่งคน ซึ่งเด็กคนนั้นอยู่ที่เมืองเดืยวกับลูกเรา ตอนนี้พี่คิดมาถึงลูกอกจะแตกตายไปเลยใจสั่นจนเป็นลม) หมอก็บอกว่าเด็กปลอดภัยแล้วและได้สติแล้ว หมอบอกว่า ลูกแขนซ้ายหักตรงกลาง และมีบาดแผลไม่มาก และตอนนี้ได้สติแล้ว พ่อขอพูดกับลูกได้ใหม๊ ? หมอก็ไห้พูดค่ะ แต่หมอบอกว่าอย่าตั้งคำถามลูกค่ะ เพราะเด็กกำลังกลัวอยู่ พอพ่อได้คุยกับลกสองสามคำเท่านั้นแหละ พี่ก็ฟื้นมายังไม่ได้คุยกับลูกสักคำ พ่อบอกว่าลูกของเราปลอดภัยแล้ว พี่ก็ใจชื้นขึ้นบ้าง....เดี๋ยวมาต่อค่ะ

โอ๊ย พี่นายอ่านแล้วตกใจมากเลยค่ะ แล้วตอนนี้น้องเป็นไงบ้างค่ะ กลับมาเล่าต่อนะค๋ะ โชคดีค่ะ คุณพระคุ้มครอง คิดถึงพี่นายนะจ๊ะ

<span style='color:blue'>วันก่อนแจ่มก็ดูข่าวอยู่เหมือนกันค่ะรถคว่ำน่ากลัว ยังคุยกะแฟนอยู่ว่าอุบัติเหตุแบบนี้ไม่มีบ่อยในฝรั่งเศส
เห็นพี่นายมาโพสยังตกใจเลยค่ะบอกแฟนว่าลูกเพื่อนพี่ติงๆอยู่ในรถที่คว่ำวันก่อนด้วยเค้ายังถามว่าเป็นไงมั่งเพราะวันก่อนดูมีเด็กเสียชีวิตด้วยคนนึง
เข้ามาอ่านอีกก็ใจชื้นหน่อยอยากน้อยก็ไม่ใช่เด็กคนนั้น ตอนนนี้ก็ปลอดภัยแล้ว ขอให้ลูกชายพี่นายหายไวๆนะคะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ</span>

Oh, sorry to hear that naka, hope he get well soon naka.

ขอให้หายไวๆ ปลอดภัยดีนะคะ ยังไงส่งข่าวมาเรื่อยๆนะคะ

พยาบาลถามว่าพ่อแม่อยู่ที่ไหนใกล้หรือไกล พอเราบอกว่าเราอยู่ห่างจากเมืองที่เกิดเหตุประมาณ 280 กิโลเมตร ทางหน่อยงานบอกว่าถ้าคุณมาตอนนี้คงอีกนานมากๆกว่าจะถึงโรงพยาบาล แต่พ่อแม่ที่ทราบข่าวก่อนเขาออกเดินทางกันเลย แต่กว่าจะถึงก็นานโขค่ะ เพราะถนนรถติดยาวเยียด ผู้คนที่ติดในถนนเส้นนี้ต้องออกมาเดินหาที่ปลดบ่อยค่ะมันนานมากๆกว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจะคลี่คลายได้บ้าง..ถึงตอนนี้พี่ไม่มีกำลังใจจะจัดงานวันเกิดให้ลูกสาวเลย คิดจะยกเลิกก็ไม่ทัน และในใจไม่อยากจะบอกว่าเหตุการณ์นี้เกิดขึ้น กลัวเพื่อนๆจะถาม และพี่เองไม่มีใจจะตอบคำถามใครเลยในตอนนั้น ในใจของพี่มีแต่คิดถึงเด็กที่ตาย สงสารพ่อแม่เด็กแทน ร้องให้ตลอดเสียใจแทนเขา คิดขึ้นมาว่าขออย่าให้เป็นลูกของประทานชมรมฟุตบอลเลย ..
รุ่งเช้าลงความเห็นว่าให้พ่อกับลูกสาวคนเล็กไปหาเยี่ยมลูก ส่วนพี่ก็อยู่เตรียมจัดงานวันเกิดให้ลูกสาวคนโตต่อ วันนั้นเงียบมาก.....

แขกที่เชิญเริ่มทยอยมาหลายครอบครัวแล้วทุกๆคนถามถึงสามีและลูกคนเล็ก ..เงียบค่ะ ไม่ตอบ ...รอจนมากับหมด ทุกคนแปลกใจมากที่พี่เป็นแบบนี้ รอค่ะที่จะบอกในที่สุดก็บอกให้ทุกคนทราบตอนนั้นเศร้ากันหมด งานเงียบมากๆอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน ทุกๆครั้งที่พี่จัดงานอะไ งานจะครึกครื้นมาก แต่วันนี้เงียบสุดๆ มีเพื่อนพี่ที่สนิทมากๆคนหนึ่ง บอกว่าเธออยากไปเดี๋ยวนี้ใหม๊? แล้วสามีของเธอจะอยู่ดูแลทางนี้ให้เอง ..ใจของพี่มันไปแล้วในทันทีที่ชวน แต่ไม่ไปทิ้งลูกและเพื่อนไปไม่ได้.งานก็วันเกิดของลูกสาวคนโตดำเนินไปแบบเศร็าๆ... งานจัดทานกันเที่ยงไปถึงมื้อเย็น รู้สึกผ่านไปช้ามาก ..สักพัก สามีโทรมาบอกว่าตอนนี้ลูกดีมาก..ใจชื่นขึ้นเพื่อนดีใจคะเริ่มมีเสียงหัวเราะมีการคุยยอกล้อ เพื่อนคอยปลอบโยนอยู่ตลอดเวลา งานเลิกลาแชกกลับไปด้วยความเป็นห่วง...รุ่งเช้าพี่โทรไปถามข่าวลูก พ่อบอกว่าตอนนี้ลูกเดินไม่ได้ กระดูกเชิงกรานเลื่อน และไขสันหลังมีเลือดปนเวลาฉี่มีเลือดปนมาด้วย ใจยิ่งเสียเพิ่มขึ้นอีก ก้เมื่อวานบอกว่าลูกแค่แขนหัก แล้ววันนี้เป็นแบบนี้ พี่จะอยู่ไดไง?
สักพักเพื่อนโทรมาถาวข่าว และบอกว่าจะไปหาลูกใหม๊เขาจะพาไป คราวนี้ไม่รอช้าตอบตกลงเดินทางเดี๋ยวนั้นเลยค่ะ...

พี่นายคะ เสียใจด้วยคะพี่ แต่ยังดีที่น้องปลอดภัยแล้ว ขอให้น้องหายไวๆ นะคะ
ต่อไป ก็ขอให้ครอบครัวพี่นายหมดเรื่องทุกข์ มีแต่ความสุข และโชคดีคะ

อ่า่นไปร้องไห้ สงสารน้องมากเลยค่ะพี่นาย น้องคงเจ็บนะคะ เราเป็นไรนิดก็เจ็บแล้ว แต่ตอนนีี้พี่นาย มานั่งเขียนให้พวกเราอ่านคิดว่าน้องคงดีขึ้นมาก ไม่เป็นไรมาแล้ว ยังไงก็มาส่งข่าวเรือย ๆ นะจ๊ะ ว่าน้องและเด็ก ๆ คนอืน ๆ เป็นไงกันมั้ง ส่งใจไปหาทุกวันนะจ๊ะ

ขอให้ลูกชายพี่นายอาการดีขึ้นไวๆนะคะ แล้วพี่นายอย่าลืมรักษาสุขภาพตัวเองด้วยนะคะ