คนเป็นแม่นะค่ะ อะไร ๆ ก็นึกถึงแต่ลูก
ตอนอยู่เมืองไทยย มีปัญหาเกี่ยวกับมดลูก หมอบอกว่าอาจจะไม่มีโอกาสมีลูกก็ได้
คุยกับสามี ถ้าปาไม่มีลูกให้ จะยังรักเราอยู่ไหม เค้าบอกว่าลูกถ้ามีก็ดี แต่ ถ้าไม่มีก็ไม่ได้หมายความว่า
เค้าจะหมดรักนี่นา ก็พยายามทพบุญอธิฐานขอให้มีลูก โชคดีค่ะ เกิดติดขึ้นมา
สามีนี้ดีใจอย่างหนัก รีบให้ทำเรื่องมาอยู่ที่อังกฤษทันที
คลอดลูกนะค่ะ โห ทรมานค่ะ หมอบอกกำหนดคลอด 29 ตุลา ไอ้เราก็นอนใจเพราะไม่มีอาการผิดปกติ
มาวันที่ 16 ตุลา สามีขอออกไปดื่มนอกบ้าน ก็ประมาณหกโมงเย็น พอสามีออกไปพ้นบ้านเท่านั้นแหละค่ะ
น้ำเดินทันที ก็ไม่ตกใจนะค่ะ อาบน้ำแต่งตัวทำอาหารเย็นทานดูทีวีไปพลาง
ประมาณ สองทุ่มก็โืรคุยกับน้องคนไทยที่พึ่งคลอดลูกได้ไม่กี่เดือน เค้ารีบให้โทรบอกสามี
ไอ้เราก็ยังติดตลกส่งข้อความเข้ามือถือเค้า อย่าเมานะ เพราะไม่แน่ ลูกอาจคลอดคืนนี้
เค้ารีบโทรมาหา ปาก็บอกว่า น้ำเดินตั้งแต่หกโมงเย็นแล้ว แต่นั้นหล่ะค่ะ รีบออกจากผับกลับบ้านทันที
( ขนาดมีลูกติดสองคนม่แล้วนะนั่น) โทรถามที่โรงบาลว่าจะไปตอนนี้ไ้ด้ไหมหรือต้องทำยังไง
( ไอ้เราก็เตรียมกระเป๋าสำหรับคลอดเรียบร้อยมาหลายวันแล้ว )พอเค้าบอกให้ไปเท่านั้นแหละ
คุณสามีรีบหิ้วกระเป๋าและบึ่งรถไปโรงพยาบาลทันที ( ตอนนั้นยังไม่มีอาการปวดค่ะ)
หมอให้นอนรอดูเผื่อว่าปากมดลูกจะเปิดมากกว่าเดิม ณ ตอนนั้นเริ่มมีอาหารปวดขึ้นมาบ้างแล้ว
นอนคืนแรก ปากทดลูกก็ไม่เปิด อาการปวดเริ่มมากขึ้น คืนที่สองก็ยังเท่าเดิม ตอนนี้ทรมานมากค่ะ
เพราะปวดเหลือเกิน ลูกขยับตัวที น้ำตาร่วงเลยหล่ะค่ะ เค้าให้ยาเร่ง ก็เหมือนเดิมไม่เปิด
ทำทุกวิธี แช่น้ำอุ่น ผ่อนลมหายใจ หรืออะไรก็แล้วแต่ที่เค้าแนะนำ ก็ยังไม่หายปวด
นอนก็ไม่ได้ ทำอะไรก็ไม่ได้ จนหมอต้องให้ยานอนหลับ
เช้าวันที่ 19 ตุลา แปดโมงเช้า พาเข้าห้องคลอด ตอนนี้สามีมานั่งอยู่ข้าง ๆ
หมอให้ยาเร่งคลอดอีก (ลูกชายท่าจะหัวดื้อและขี้เกียจน่าดู ) ก็เหมือนเดิม
จนหมออีกคนต้องมาบอกให้ทำการผ่าตัดซะ เพราะน้ำเดินมาสี่วันเต็ม ๆ แล้ว
เราก็บ่น ทำไมไม่พูดตั้งแต่วันที่สองที่รู้ว่าปากมดลูกไม่เปิดหล่ะ มัวแต่รอรอ อยู่นั่นแหละ
ตอนเข้าห้องผ่าตัดสามีตามไปด้วยค่ะ หมอแค่ใส่ยาชาให้ แล้วก็มีหมอคนหนึ่งเข้ามาคุยให้เราหายกังวล
ส่วนสามีหรือค่ะ หน้านี้ซีดเชียวค่ะ กลัวเจ็บ ลูบหน้าลูบตา
ปาไม่ต้องกลัวนะ ไม่เจ็บ ไม่เจ็บ พูดอยู่ได้ จนเราต้องปลอบเค้า
พอเค้าเิาตัวลูกออกมาเท่านั้นหล่ะค่ะ My son my son ตะโกนลั่นห้อง ( เค้าบอกว่าหน้าเหมือนลูกชายคนโตเค้าค่ะ)
เห็นหน้าลูกเท่านั้นหล่ะค่ะ ความเจ็บที่เคยมีหายหมด ร้องให้ด้วยความดีใจ แต่เค้าต้องเอาลูกไปอบก่อน เพราะไม่แข็งแรง งานนี้เลยต้องนอนอยู่โรงพยาบาล อาทิตย์หนึ่งเต็ม ๆ ลูกอยู่ในตู้อบได้สามวัน ก็กลับมาอยู่ในอ้อมกอดของแม่
ตอนเกิดนะตัวเล็กเชียวค่ะ ให้นมลูกได้ไม่ถึงสองเดือน น้ำนมไม่ไหลซะนี่ ลูกเลยหย่านมตั้งแต่อายุได้สองเดือน
ตอนเกิดน่ารักๆๆๆๆๆๆๆๆ แต่ โตมา เฮ้อ ลิงยังไงยังงั้น
เล่าประสบการณ์ตอนคลอดน้องแดนให้ฟังค่ะ แล้วของเพื่อน ๆ ในบอร์ดหล่ะค่ะ
เล่าสู่กันฟังค่ะ