ครัวไกลบ้านได้ทำการปรังปรุงเวบไซต์ให้ใช้งานได้ง่ายขึ้นในระบบสมาร์ทโฟน และได้รวมข้อมูลเมนูอาหารและ สมาชิกจากทั้งเวบไซต์เก่าและใหม่เสร็จเรียบร้อยแล้ว

สมาชิกท่านไหนมีปัญหาไม่สามารถล็อกอินได้ ให้ทำการเปลี่ยนพาสเวิร์ดโดยคลิ๊กลิ้งค์นี้ ลืมรหัสผ่าน
ถ้าท่านใดมีชื่อสมาชิกมากกว่าหนึ่งชื่อแล้วต้องการรวมโพสทั้งหมดให้อยู่ในชื่อสมาชิกเดียว หรือมีปัญหาในการใช้เวบไซต์
สามารถส่งอีเมล์แจ้งรายละเอียดมาได้ที่ admin@kruaklaibaan.com หรือส่งข้อความได้ที่ user: sillyfooks

ถ้าชอบครัวไกลบ้าน อย่าลืมคลิ๊กไลค์เฟสบุ๊คให้ครัวไกลบ้านด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ

อดีตเศรษฐีนีผู้มีกรรม

อยากคุย อยากเล่า อยากบ่น เรื่องสุข เรื่องทุกข์ เรื่องสารพันปัญหา เชิญคุยกันได้ตามสบายที่ห้องนี้ค่ะ

โพสต์โดย naddyswiss » พฤหัสฯ. ก.ค. 23, 2009 7:46 am

<span style='font-size:14pt;line-height:100%'><span style='color:red'>เครดิตเรื่องจาก <a href='http://thai-swiss.com/' target='_blank'>http://thai-swiss.com/</a>

อ่านแล้วดูมีอุทาหรณ์ดีค่ะเลยเอามาฝากเพื่อนๆกัน บวกเศร้าอีกต่างหาก การพนันไม่ได้ช่วยอะไรให้ชีวิตใครดีขึ้นค่ะ</span></span>

โลกใบนี้ที่เราอาศัยอยู่ ดู ๆ แล้วมันใหญ่นัก เพราะพื้นที่ของมันใหญ่เกินกว่าที่จะบอกให้ทราบได้อย่างละเอียดมีทั้งพื้นที่ ที่เป็นน้ำนั่นหมายถึงทะเล มหาสมุทร ตลอดจนพื้นที่ ที่เป็นแผ่นดิน หรือดินแดนอาณาเขตของประเทศต่าง ๆ ไม่รู้อีกกี่ประเทศตลอดเกาะเล็กเกาะน้อยอีกนับไม่ถ้วน แต่สำหรับตัวดิฉันเองคิดว่าโลกในนี้เป็นเพียงพื้นที่แคบ ๆ ที่หนึ่งเท่านั้น เพราะเรื่องที่ดิฉันกำลังจะบอกอยู่ ณ ขณะนี้นั้นเป็นเรื่องที่ดิฉันเอง หากมานั่งนึกตรึกตรองแล้วมันไม่น่าที่จะเป็นไปได้ แต่มันได้ประสบเกิดขึ้นจริงกับตัวดิฉันเอง ดิฉันจึงอยากจะนำเรื่องของดิฉันมาเป็นอุทาหรณ์เอาไว้สอนใจและเตือนใจกับอีกหลายท่าน...ซึ่งดิฉันเองไม่มีเจตนาที่จะนำชื่อของตัวเองมาประจานแต่อยากให้คนอื่น ๆ อีกหลายคนได้รับรู้และอย่าทำเรื่องที่ไม่ดีเหมือนดิฉันอีกซึ่งปัจจุบันนี้ดิฉันอดที่จะคิดถึงอดีตไม่ได้ แต่ก็ไม่อาจจะย้อนเวลาอันมีค่านั้นกลับคืนได้


ดิฉันเป็นคนจังหวัดนครราชสีมาแต่กำเนิด แต่เนื่องจากความลำบากยากจนของทางบ้านจึงผกผันชีวิตตัวเองขึ้นมาโดยการเต้นกินรำกินหรือที่หลายคนอาจจะรู้จักในคำบ้านนอกว่านางบำเรอ จนมีโอกาสเข้ามาอยู่กรุงเทพฯ และทำงานย่านสุขุมวิทและดวงก็ผกผันให้มารู้จักกับฝรั่งคนหนึ่ง ซึ่งเขามีความน่ารักและจริงใจกับตัวดิฉันมาก จึงได้ขอแต่งงานกับดิฉันโดยการเซ็นยอมรับการแต่งงานและยอมเดินทางตามเขาเพื่อมาอาศัยอยู่กับเขาในยุโรปของคุณแม่



เวลาผ่านไปทำให้ดิฉันเหมือนฝันไปจากที่ไม่มีอะไรเลย ก็ได้มาอยู่บ้านหลังใหญ่โตที่ๆดินเป็นของตัวเองด้วยอายุที่ยังน้อยนัก ด้วยวัยในขณะนั้นเพียง 17 ปี ดิฉันบอกตรง ๆ ว่ายังไม่รู้เรื่องอะไรเสียด้วยซ้ำ พอมาอยู่กับเขาไม่นานก็มีลูก 2 คน เป็นลูกชายและลูกสาวอย่างละคนดิฉันเองยอมรับว่าสบายเกินกว่าที่จะรับได้ เพราะมันเหมือนฝันมีเงินติดกระเป๋าตลอดทำอะไรก็ดูดีไปหมดมีเพื่อนมากหน้าหลายตา เพื่อนบางคนกลับเรียกชื่อคุณหญิงก่อนเรียกชื่อดิฉันต่อ มันช่างเป็นภาพที่แสนจะดูเว่อร์ แต่มันเป็นเรื่องจริงสาวต.จ.ว.จากจังหวัดโคราชตัวเล็ก ๆ คน หนึ่ง หน้าตาก็ใช่ว่าจะดีนักแต่กลับได้มายืนอยู่ถึงจุดนี้ได้ แต่เวลานั้นผันผ่านไปอย่างรวดเร็วนัก ความที่คนเราคิดว่าแน่นอนนั้นมันอาจจะไม่แน่นอนนักก็เป็นได้เมื่อดิฉันได้มีโอกาสเดินทางหรือบินกลับมาเที่ยวเมืองไทยพร้อมกับเพื่อน ๆ อีก 3 – 4 คนดิฉันยอมรับว่ากลับมาบ้านในฐานะคนมีเงินคนหนึ่งซึ่งดูแล้วหลายคนอาจจะต้องอิจฉาดิฉันเสียด้วยซ้ำ ดวงคนเรานั้นไม่แน่นอน มันเป็นเหตุที่เปลี่ยนชีวิตของดิฉันจากในอดีตมาถึงเวลาในปัจจุบันได้มากเลยทีเดียว ดิฉันไม่เคยโทษดวงหรืออะไรทั้งสิ้น แต่ดิฉันจะโทษตัวของดิฉันเองมาโดยตลอด


ดิฉันผิดเองกับการกระทำที่ไม่ดีในครานั้น ทั้งที่ดวงและโชคชะตาได้อุตส่าห์พาให้ดิฉันมาพบกับแม่ของตัวเอง (ยังไงก็อย่าทำแบบนี้นะคะมันไม่ดีเลย)



เรื่องมีอยู่ว่าในวันหนึ่งหลังจากที่ดิฉันได้เดินทางกลับมาจากยุโรปพร้อมกับกลุ่มเพื่อน ๆ 3 – 4 คน พวกเราได้มีโอกาสได้มาพักอยู่ที่โรงแรมหรูใจกลางเมือง ในย่านประตูน้ำ ซึ่งมันเป็นจุดศูนย์กลางอะไรหลายอย่างของกรุงเทพฯ วันนั้นเป็นวันที่ร้อนมากในยามบ่าย ๆ ราว 15 นาฬิกา ดิฉันได้ลงมาจากโรงแรมหรูดังกล่าว จนมาพบผู้คนมากมายที่ขวักไขว่ไปมาซึ่งเป็นเรื่องธรรมดาของย่านใจกลางเมืองของกรุงเทพฯอย่างประตูน้ำ และแล้วดวงตาทั้งคู่ขอดิฉันก็ได้ไปเหลือบเห็นผู้หญิงสูงอายุคนหนึ่งอยู่ข้างถนน ซึ่งเธอกำลังนั่งอยู่ในสภาพค่อนข้างแย่พร้อมกับภาชนะพาสติกเพื่อสำหรับใส่เศษสตางค์จากผู้คนที่สัญจรไปมา มองดูจากด้านข้าง ๆ แล้วคล้ายมาก พอมองทางขวาก็เหมือนพอสมควร โอ้พระเจ้าช่วย ! นั่นคือแม่ของดิฉันหรือนั้น ใน ณ จังหวะนั้นพวกเพื่อนของดิฉันที่ได้เดินทางไปเมืองไทยด้วยก็ลงมาบรรจบถึงตัวพอดี ทำให้ดิฉันทำตัวไม่ถูกจริง ๆ มิใช่ว่าจะไม่ยอมรับกับสภาพในตอนนั้นไม่ได้ แต่ว่าเหตุการณ์หลายอย่างมันพาไปอย่างรวดเร็ว ดิฉันจึงไหว้วานให้เพื่อนของดิฉันให้เอาเงินไปให้หญิงชราคนที่นั่งอยู่ข้างถนนดังกล่าว และให้ฝากบอกว่าวันรุ่งขึ้นให้มานั่งรอที่นี่อีกแค่นั้น ดิฉันบอกตรง ๆ ว่า ดิฉันไม่ได้ตั้งใจ เพื่อนของดิฉันเข้าไปหาหญิงชราคนดังกล่าวพร้อมให้เงินกับเธอเป็นเงิน 1,000 บาท แล้วก็พยายามบอกหญิงชราคนนั้นให้มาอีก แต่ดูเหมือนว่าหญิงชราคนนั้นจะดีใจที่ได้เงินมากทั้งที่ไม่เคยได้มากมายจึงได้ลุกขึ้นเดินหนีไปตามทางเดินที่คนเดินกันเต็มถนนอยู่ไปหมด จนหายลับตาไป

จนกระทั้งวันรุ่งขึ้นหญิงชราคนดังกล่าวก็ไม่มาอีกเลย ดิฉันเสียใจมากไม่รู้เหมือนกันว่าจะปรึกษาใคร จนมานั่งคิดไม่ตก ทำให้เพื่อนสนิทในกลุ่มคนหนึ่งเอ่ยปากขึ้นถามว่าคิดถึงป้าคนนั้นเหรอ ดิฉันตอบว่าแค่อยากเจอแกอีก สงสารแกมาก จนเพื่อนของดิฉันบอกตอบมาแบบตรง ๆ ว่า เขาได้ทราบทุกอย่างแล้วเนื่องจากเธอได้สอบถามหญิงชราคนนั้นว่า ทำไมเธอถึงมานั่งขอทานอยู่ตรงนี้ แล้วลูกเต้านั้นไปอยู่ไหนกันหมด หญิงชรานั้นตอบว่า หญิงชรามีลูกทั้งหมด 3 คน ลูกสาวคนโตแต่งงานไปแล้วกับตำรวจ ส่วนคนที่ 2 ได้ไปอยู่เมืองนอกตั้งนานแล้ว อีกคนเธอไม่ได้แจ้งให้ทราบ หลังจากที่หญิงชราคนนั้นได้เล่าให้ฟังว่าลูกสาวคนที่ 2 ของเธอได้ไปอยู่เมืองนอก ทำให้เพื่อนของดิฉันเอะใจตั้งนานอกแล้ว มิหนำซ้ำอาการของดิฉันมันฟ้องด้วยว่า มีความกังวลและคิดมากในบางอย่าง ดิฉันจึงไม่ปกปิดอะไรเพื่อนสนิทของดิฉันคนนี้ ดิฉันเล่าให้เขาฟังทุกอย่างว่าดิฉันรู้สึกอย่างไร

มันเป็นอะไรที่บอกหรือบรรยายลำบากมาก จะว่าเจ็บใจไหมใช่ค่ะ เสียดายไหมกับโอกาสที่จะได้เจอแม่ ก็ใช่อีก การกระทำของดิฉันจากวันนั้นถึงวันนี้ บาปกรรมนั้นมันได้ตามทันฉันเสียแล้วจริง ๆ ความจริงมันย่อมเป็นสิ่งที่ไม่ตาย อดีตดิฉันอาจจะรับอะไรตรงนั้นไม่ค่อยจะได้ แต่ปัจจุบันนี้ดิฉันยอมรับความจริงทุกประการ เพราะความจริงก็คือสิ่งที่แท้แน่นอน หากดิฉันสามารถย้อนเวลาของวันนั้นวันที่ดิฉันได้มีโอกาสมาพบคุณแม่ผู้ให้กำเนิดอีกสักครั้งได้ ดิฉันอยากจะย้อนไปกราบขอโทษท่าน อยากเข้าไปขอไออุ่นจากตัวท่าน อยากรู้ว่าท่านเป็นอย่างไรบ้าง ดิฉันนึกถึงเรื่องนี้ทีไร อดที่จะน้ำตาไหลไม่ได้ ดิฉันผิดเองทุกอย่างของวันนั้นผิดจนกว่าจะหมดกรรม หลังจากที่กลับมาจากเมืองไทย ดิฉันกับเพื่อนสนิทคนตัวกล่าวที่ไปเมืองไทยด้วยกันก็ได้กลับมายังประเทศออสเตรีย และเขาก็รับปากดิฉันว่าจะไม่เอาเรื่องดังกล่าวที่เขาได้ทราบจากเมืองไทยมาบอกเล่าต่อให้ใครฟัง แน่นอนค่ะว่าเราจะไปห้ามปากคนได้อย่างไร พอดิฉันกลับมาดิฉันได้ใช้ชีวิตตามภาษาของคนที่เคยอยู่สบายเกินไปเช่นเดิม โดยการเที่ยวคบเพื่อนมาก ซึ่งเพื่อน ๆ ที่เข้ามาคบกับดิฉันล้วนแล้วแต่อาจจะมาคบดิฉันเพราะเงินมากกว่า พอดิฉันเริ่มมารู้จักการพนันยิ่งหนักเข้าไปอีกก็เพราะเพื่อนอีกนั้นแหละ แต่ขอบอกเอาไว้ตรงนี้ด้วยว่าตัวเองก็คือต้นเหตุเหมือนกัน ไม่ได้โทษคนอื่นหรอกค่ะ


ดิฉันเริ่มมีปัญหากับสามีเพราะความไม่รู้จักพอของดิฉัน ทั้งที่ตัวเองก็มีความเป็นอยู่ที่ค่อนข้างจะสบายกว่าหลายคนเสียด้วยซ้ำ ดิฉันยอมรับว่าติดการพนัน ติดการเที่ยวกลางคืน และไม่ได้เอาใจใส่เรื่องครอบครัว ตลอดจนลูก ๆ ที่ยังเล็กอยู่ในขณะนั้น ดิฉันเป็นผู้หญิงที่ไม่ดีในสายตาคนรอบข้าง จนในที่สุดสามีที่แสนดีของดิฉันก็ต้องขอหย่า เพราะทนกับดิฉันไม่ได้ หลังจากหย่ากับสามีออกมาดิฉันได้เงินค่าชดใช้จากการหย่าเป็นเงินสดก็มากพอประมาณ ตีเป็นเงินบาทก็หลักล้านเมืองไทย และลูก ๆ ก็อยู่ในความดูแลของสามีดิฉัน ดิฉันได้เงินมามากจากการหย่าแต่ก็ใช้เงินก้อนนั้นไม่เป็น เพื่อนฝูงเข้ามาในชีวิตของดิฉันมากกว่าเดิมอีก พร้อมยังขนานนามดิฉันเป็นคุณหญิงอีกต่างหากยอมรับว่าเวอร์และก็เวอร์ ในช่วงเวลาเพียง 3 เดือน เงินก้อนดังกล่าวก็หมดไปกับการพนัน การเที่ยวแบบไม่เป็นประโยชน์เลย เพื่อน ๆ เริ่มตีตัวออกห่าง จนดิฉันไม่ทราบว่าจะทำอย่างไรต่อชีวิตดี ยอมรับว่าแย่มาก ๆ งานก็ไม่มีทำ จึงมีความจำเป็นที่จะต้องเริ่มหางาน งานที่หาได้ก็ไม่พ้นงานทำความสะอาด เพราะไม่ต้องใช้ภาษามาก ทำความสะอาดเงินเดือนมันน้อย ไม่พอใช้จ่ายเดือนต่อเดือน


จนต่อมา ดิฉันก็มามีปัญหากับเพื่อนสาวคนสนิทที่ไปเมืองไทยด้วยกันเมื่อครานั้น เขาเอาเรื่องของดิฉันที่ได้ไปพบแม่มาประจานให้คนอื่นฟัง ดิฉันเลยกลายเป็นคนที่แย่ หรือจะว่าชั่วก็ได้ ในสายตาคนไทยอีกหลายคน แน่นอนค่ะ ที่เพื่อนสนิทมิตรสหายได้หายจากไปเกือบหมด จนดิฉันไม่มีทางออก พร้อมตัดสินใจทำงานบาร์อีกครั้งหนึ่ง การทำงานด้านขายบริการทางเพศ มันเป็นสิ่งที่แย่ แต่ดิฉันไม่มีทางออกเลย หลังจากนั้นดิฉันก็ได้มีโอกาสมาทำความรู้จักกับผู้ชายคนหนึ่งซึ่งเขามีอายุน้อยกว่าดิฉันประมาณ 10 ปี ตอนแรกก็คิดว่าเขาจะเป็นคนดีช่วยดิฉันได้ แต่ต่อมาเขาก็ต้องติดคุกเพราะคดีเก่า ๆ ที่ยังไม่ลงตัว ดิฉันมีลูกกับเขาอีก 4 คน


ซึ่งมันก็มิเป็นการสมควร ทั้งที่ดิฉันก็รู้ว่าเขามีปัญหากับตำรวจตลอดเวลา ดิฉันไม่ทราบเหมือนกันว่ามีลูกกับเขาได้อย่างไร เขาจะเป็นอย่างไรก็ช่างดิฉันก็ยังรักเขา ถึงแม้จะเคยคิดที่จะเลิกกับเขาไม่รู้กี่ครั้งแล้วก็ตามมันเหมือนมีกรรม บางครั้งต้องไปเยี่ยมเขาที่คุกดีแต่ว่าที่นี่ทางกรมตำรวจให้แฟนดิฉันผ่อนติดคุกเอา เพราะเรามีลูก หากถึงเวลาใกล้เทศกาลสำคัญเช่นปีใหม่หรือจะเป็นวันเกิดลูกเขาก็จะอนุญาต ให้แฟนของดิฉันนั้นออกมาอยู่กับครอบครัวมันก็ดีอีกอย่างหนึ่ง แฟนของดิฉันคนนี้ไม่มีความคิดที่จะโตเป็นผู้ใหญ่เสียที งานการก็ไม่ทำ ดิฉันต้องรับหน้าที่ทำงานบ้านทุกอย่าง ถึงแม้อาจะต้องลำบากบ้างมันก็ต้องยอม


แฟนดิฉันเคยหลอกให้เพื่อนมาเที่ยวที่บ้านแล้วก็ให้เพื่อนของขารุมข่มขืนจนดิฉันต้องวิ่งออกจากบ้านตัวเองมาขอความช่วยเหลือจากเพื่อนบ้านข้างเคียงดิฉันเข้ามาสอบถามปัญหาอีกครั้งก็ได้ความว่าแฟนดิฉันนั้นได้ไปติดการพนันเช่นกัน และเล่นเสียเลยอยากจะหาทางเงินหักหนี้ ดิฉันขอบอกตรง ๆ ว่าดิฉันเป็นผู้ผิดเอง ที่ยอมเขามาโดยตลอด บางครั้งไม่มีอาหารให้ลูกก็ต้องไปขอติดตามร้านไทยของคนไทยด้วยกันที่สนิทกัน ยังดีมีเพื่อนอีกคนหนึ่งซึ่งเขาคอยช่วยเหลือดิฉันอยู่บ้าง ดิฉันเขียนเรื่องราวบ้า ๆ บอ ๆ มาเล่า ไม่ได้ต้องการมาประจานตัวเองแต่อยากจะเล่าไห้เป็นอุทาหรณ์สอนใจกับคนที่อยู่เมืองไทยอีกหลาย ๆ คนที่กำลังอาจจะลืมตัวอย่างดิฉันประมาทกับอนาคตกับสิ่งที่เราอาจจะคิดว่าแน่นอนแต่มันก็คือสิ่งที่ไม่แน่นอน และเมื่อคนไทยยังมีความคิดอยากจะมาอยู่เมืองนอกว่ามันไม่ง่ายเลย จากวันนั้นวันที่ดิฉันได้พบหน้าแม่ ดิฉันไม่เคยได้มีโอกาสไปเมืองไทยแผ่นดินแม่อีกเลย และไม่รู้ว่าจะอีกนานแค่ไหนถึงจะมีโอกาสอีก หรือจะต้องรอจนกว่าจะหมดกรรมจริง ๆ
naddyswiss
 

โพสต์โดย kuk » พฤหัสฯ. ก.ค. 23, 2009 8:26 am

เฮ้ออออออ.....

เข้ามาถอนหายใจก่อนคนแรก ..

พูดไม่ออก บอกไม่ถูก นี่แหละน้า ชีวิต....

คนเราคิดดี คิดชั่ว อยู่ที่ตัวเองแท้ ๆ
<i><span style='font-family:Times'><span style='font-size:14pt;line-height:100%'>ความรู้สึกดี ๆ ๆ มีให้กันเสมอ</span></span></i><br><br><img src='http://i198.photobucket.com/albums/aa193/kuk_111/49339c8d679b5-1.jpg' border='0' alt='user posted image' /><br><br><a href='http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=baanbaitong' target='_blank'>บ้านใบตองคะ</a>
ภาพประจำตัวสมาชิก
kuk
แม่ไข่กุ้ง พ่อไข่ปู
 
โพสต์: 1810
ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ก.ค. 02, 2007 2:17 am

โพสต์โดย Viewtalay » พฤหัสฯ. ก.ค. 23, 2009 8:40 am

อ่านแล้วเศร้า เป็นอุทธาหรณ์ จริง ๆ

เขาอาจจะพลาด ณ ตอนนี้ ยังมีลูก อีก สี่ คน ยังไงแล้วอย่าแพ้

สู้เพื่อลูกนะคะ
<a href='http://' target='_blank'><a href="http://lilypie.com/"><img src="http://lpmm.lilypie.com/7hZZp2.png" width="200" height="80" border="0" alt="Lilypie Premature Baby tickers" /></a></a>
ภาพประจำตัวสมาชิก
Viewtalay
แม่ไข่ตุ๋น พ่อไข่ต้ม
 
โพสต์: 198
ลงทะเบียนเมื่อ: อาทิตย์ เม.ย. 02, 2006 9:20 am

โพสต์โดย แม่เจ้าC D E » พฤหัสฯ. ก.ค. 23, 2009 11:46 am

เฮ้อ เศร้าอ่ะโหน่ง หมดคำบรรยาย
ภาพประจำตัวสมาชิก
แม่เจ้าC D E
แม่ไข่กุ้ง พ่อไข่ปู
 
โพสต์: 1704
ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ส.ค. 06, 2007 2:40 am

โพสต์โดย singha » พฤหัสฯ. ก.ค. 23, 2009 12:28 pm

เศร้าเหมือนกันแหละ แต่คนเราถ้าทำอะไรโดยขาดสติ
หลงคำยกย่องชมเชย หลงตัวเอง
โอกาสเสี่ยงที่จะต้องสูญเสียก็เป็นแบบนี้แหละ
singha
 

โพสต์โดย singha » พฤหัสฯ. ก.ค. 23, 2009 12:28 pm

เศร้าเหมือนกันแหละ แต่คนเราถ้าทำอะไรโดยขาดสติ
หลงคำยกย่องชมเชย หลงตัวเอง
โอกาสเสี่ยงที่จะต้องสูญเสียก็เป็นแบบนี้แหละ
singha
 

โพสต์โดย keetar » พฤหัสฯ. ก.ค. 23, 2009 12:32 pm

คนเรามันต้องเคยผิดพลาดกันบ้าง แต่พลาดแล้ว ก็ต้องรู้จักปรับปรุงตัวด้วย

พี่เค้าได้รับบทเรียนนั้นแล้ว ตอนนี้ก็ขอเป็นกำลังใจให้พี่เค้าสู้ต่อไป สู้เพื่อลูกทั้งสี่นะ

ค่ะ EM002 &nsbp; &nsbp;EM002
<span style='font-size:14pt;line-height:100%'><span style='color:blue'>ไม่มีอะไรที่เราทำไม่ได้ ตราบใดที่เรายังไม่ได้ลงมือทำ</span><br><br><span style='color:red'>อย่ามัวแต่พูด คิดแล้วต้องลงมือทำ ไม่ลงมือทำ มันก็จะไม่มีวันที่ทำได้</span></span><br><br>
ภาพประจำตัวสมาชิก
keetar
แม่ไข่ยัดไส้ พ่อไข่ลูกเขย
 
โพสต์: 680
ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ ก.ค. 30, 2008 2:16 pm

โพสต์โดย momo » พฤหัสฯ. ก.ค. 23, 2009 12:59 pm

ทั้งเศร้าทั้งสงสาร เชื่อว่ากรรมนั้นมีจริงๆค่ะ ยิ่งทำกับบุพการีด้วยแล้ว
ขอให้อดทนและสู้ให้ถึงที่สุด คิดและทำแต่สิ่งดีๆ เพื่อลูกๆ
ภาพประจำตัวสมาชิก
momo
แม่ไข่ยัดไส้ พ่อไข่ลูกเขย
 
โพสต์: 659
ลงทะเบียนเมื่อ: อาทิตย์ พ.ค. 28, 2006 11:44 am

โพสต์โดย wasinee » พฤหัสฯ. ก.ค. 23, 2009 3:07 pm

เศร้าค่ะ ความแน่นอนคือความไม่แน่นอนจริงๆ ขอบคุณน้องโหน่งนะคะที่หามาให้อ่าน เตือนสติในการใช้ชีวิตได้ดีทีเดียวค่ะ
<img src="http://i50.photobucket.com/albums/f307/ooo2520/macrolens/63-1.jpg" height=200><br><a href='http://www.navigator-eu.com/' target='_blank'>แวะเข้ามาชมหน่อยนะคะ</a>
ภาพประจำตัวสมาชิก
wasinee
แม่ไข่ดาว พ่อไข่เจียว
 
โพสต์: 505
ลงทะเบียนเมื่อ: เสาร์ เม.ย. 08, 2006 8:54 am

โพสต์โดย ปอ.ปลาตากลม » พฤหัสฯ. ก.ค. 23, 2009 6:58 pm

<span style='color:green'>ทุกขัง อะนิจจัง อะนัตตา</span>
<a href="http://www.yenta4.com/cutie/view_img.php?d_id=1040&cate_id=4" target="_blank"><img src="http://www.yenta4.com/cutie/upload/40/1040/47afcefd96ef2.gif" border="0" alt="รูปสวย น่ารัก glitter emoticon www.yenta4.com" title="รูปสวย น่ารัก glitter emoticon www.yenta4.com"></a><br /><br><b>ดีชั่วอยู่ที่ตัวทำ สูงต่ำอยู่ที่ทำตัว</b>
ภาพประจำตัวสมาชิก
ปอ.ปลาตากลม
แม่ไข่ดาว พ่อไข่เจียว
 
โพสต์: 393
ลงทะเบียนเมื่อ: พฤหัสฯ. ส.ค. 30, 2007 5:54 pm

โพสต์โดย annaubon » พฤหัสฯ. ก.ค. 23, 2009 7:40 pm

ขอบคุณคะ โหน่งที่หามาให้อ่าน ชีวิตนาก้ไม่ได้ต่างจาก ผู้หญิงคนนี้เท่าไหร่คะ อ่านแล้วมันทำให้นามีความหวัง อย่างน้อยก็อยังมีหลายๆๆ ชีวิตที่แย่กว่าเรา
มันทำให้นามีกำลังใจในการสู้ชีวิต
ขอบคุณคะ
ขอเป็นกำลังใจให้ คุณคนนั้น จงสู้ต่อไปคะ เพื่อลูกน้อย อีก 4 ชีวิต
ภาพประจำตัวสมาชิก
annaubon
แม่ไข่ดาว พ่อไข่เจียว
 
โพสต์: 305
ลงทะเบียนเมื่อ: อาทิตย์ ต.ค. 26, 2008 11:29 am
ที่อยู่: เมืองโรบินฮูด ภาคกลาง ของเกาะอังกริดจ้าตัว

โพสต์โดย prettypass2000 » ศุกร์ ก.ค. 24, 2009 4:27 am

น่าสงสารผู้หญิงคนนี้มากเลยนะคะ เสียดายชีวิตที่เคยสุขสบายของเขาแทนค่ะ แต่ถ้าคิดอีกทีชีวิตของคนเราเกิดมาเพื่อใช้กรรมเก่า กรรมเก่าของเขาอาจจะรุนแรงก็ได้เลยทำให้เขาต้องมาเจอชีวิตเช่้นนี้น่ะค่ะ
<img src='http://i134.photobucket.com/albums/q90/prettypass2000/180032_160763360641641_100001239355999_351328_6246049_n-1.jpg' border='0' alt='user posted image' />
ภาพประจำตัวสมาชิก
prettypass2000
แม่ไข่กุ้ง พ่อไข่ปู
 
โพสต์: 2049
ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ ส.ค. 23, 2006 3:22 am

โพสต์โดย อาหมวยดีซี » ศุกร์ ก.ค. 24, 2009 3:10 pm

คล้ายกับละครเรื่อง แม่อายสะอื้น เลยค่ะ
อ่านแล้วเศร้าค่ะ เสียดายโอกาสแทน
ทั้งหมดนี้แอมป์คิดว่าเป็นกรรมหนักจากการทอดทิ้งบุพการีแน่นอนเลยค่ะ
คนไม่กตัญญูเนี่ย ชีวิตจะล้มเหลว เห็นถูกเป็นผิด เห็นผิดเป็นถูก หน้ามืดตามัวไปหมด
แต่ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้พี่คนนี้ สู้ต่อไป เพื่อลูกๆ และอนาคตอีกยาวไกลที่ยังเหลืออยู่ค่ะ
<b>♥ Believe..Dream..Giving..Relax..Peace..Love ♥</b>
ภาพประจำตัวสมาชิก
อาหมวยดีซี
แม่ไข่ตุ๋น พ่อไข่ต้ม
 
โพสต์: 159
ลงทะเบียนเมื่อ: พฤหัสฯ. ก.ค. 31, 2008 11:12 pm
ที่อยู่: DC Area, USA

โพสต์โดย น้ำพริก » ศุกร์ ก.ค. 24, 2009 4:28 pm

พูดไม่ออกค่ะ
<span style='font-size:21pt;line-height:100%'><span style='color:green'>Numprik@U.S.A</span></span>
ภาพประจำตัวสมาชิก
น้ำพริก
แม่ไข่ตุ๋น พ่อไข่ต้ม
 
โพสต์: 113
ลงทะเบียนเมื่อ: อาทิตย์ ม.ค. 15, 2006 7:34 pm

โพสต์โดย puy2 » ศุกร์ ก.ค. 24, 2009 11:43 pm

<span style='color:red'><span style='font-size:14pt;line-height:100%'>บุญมี แต่กรรมบัง</span></span>
สรุป ตอนนี้ก็ ทุกข์ทั้งใจ ทุกข์ทั้งกาย น่าเสียดาย เวลาที่ผ่านมา
คนเราอาจจะเลือกเกิดไม่ได้ แต่ก็เลือกที่จะเป็นได้...???
เป็นกำลังใจให้อีกหนึ่งแรงก็แล้วกันค่ะ โชคดีนะคะ.
ขอบคุณสำหรับคุณโหน่ง ที่นำเรื่องราวมาเผยแผ่ ให้ชาวครัวได้อ่าน และจำเอาไว้ เป็นอุทาหรณ์ค่ะ
<img src='http://i774.photobucket.com/albums/yy22/elsajulie/IMG_3810-1.jpg' border='0' alt='user posted image' /><br><br><br><span style='color:purple'><span style='font-size:14pt;line-height:100%'>""""""" Elles Sont ma vie """""""</span></span>
ภาพประจำตัวสมาชิก
puy2
แม่ไข่ตุ๋น พ่อไข่ต้ม
 
โพสต์: 276
ลงทะเบียนเมื่อ: เสาร์ มิ.ย. 06, 2009 12:18 pm

ต่อไป

ย้อนกลับไปยัง คุยกันเจ๊าะแจ๊ะ

ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิกใหม่ และ บุคคลทั่วไป 1 ท่าน