สวัสดีค่ะเพื่อนพี่ๆๆชาวครัวไกลบ้าน &nsbp; &nsbp;
เข้ามาบ่นเรื่องเจอไอ้โรคจิตรน่ะค่ะ
อันที่จริงถ้าเจอแล้วไม่เจออีกก็ไม่คงจะน่ากลัวเท่าไร
เนื่องจากเมื่อวันที่19เดือนที่แล้วต้องมาเรียนแต่เช้าเพราะว่าบ้านอยู่ไกล
ก็เลยกะเวลาไม่ถูก ตกลงว่าเราไปเร็วเกือบชั่วโมง
อีกอย่างเห็นเขามีงานแข่งเรือยาวที่หน้าวัดใหญ่
ก็เลยเออไหนๆๆก็ไหนเรามาเช้าแล้วลงไปถ่ายรูปส่งไปโชว์ที่รักจักกะหน่อย
ตรงนั้นเป็นหน้าศาลปกครองตรงข้ามวัดอะไรจำไม่ได้ วัดนี้จะตรงข้ามกะวัดใหญ่
ถ่ายไม่เยอะหรอกค่ะ สอง สามรูป ก็จะกลับมาที่รถข้างบน
ตรงบนฟุตบาท มันจะมีศาลาที่เขาทำเป็นร้านค้า แต่เขาจะปิดช่วงกลางวัน
เพราะมันเป็นร้านขายนมสด คนพิโลกจะรู้ดี
เราก็ไม่ได้สนใจอะไรแต่เห็นล่ะว่าเป็นผู้ชายยืนอยู่ตรงนั้น
เห็นเขาถลกเสื้อขึ้นเราก็คิดว่าเขาคงร้อนเพราะเราอยู่ด้านล่างมันเป็นขั้นบันไดลงไปริมแม่น้ำน่าน
และอีกอย่างแนวต้นไม้และดอกไม้บังไว้
พอเรามาควบแมงกะไซ ถเขาก็ตามเรามาชักเข้าชักออกให้เราได้เห็น แหมเมิงง ทำเป็นเอาเสื้อมาปิดหน้า อายไมว่ะ
แต่ไม่ทันได้ดูหรอกค่ะ พอจะเดาออกว่ามันทำอะไรจากปฏิกิริยาของมัน
ทั้งตกใจทั้งกลัวเพราะว่าเช้ามากและไม่มีคน
แต่ก็ยังได้มีโอกาศหันไปด่ามันว่า ไอ้โรคจิตแล้วก็สตาร์ทรถหนีทันที
มองซ้ายมองขวาก็ไม่มีใครตูไปดีกว่า
เห็น รปภ ที่หน้าอาชีวะ คิดว่าเป็นตำรวจ เข้าไปบอก แกบอกว่าเด็กแถวนั้นนะเจอประจำ
กำ แล้วไม่มีใครทำไรเลยเหรอ
ยังๆๆๆๆยังไม่หมด ผ่านมาอีกอาทิตย์เจออีกจนได้ที่เก่าเวลาเดิม
มันมาอีกแล้วแต่คราวนี้เราไม่ได้จอดรถแค่ขับรถผ่านมันกำลังจะปฏิบัติการโชว์
ข้างหน้าเรามีคนวิ่งออกกำลังกายนะเป็นผู้ชายแต่สงสัยเขาคงยังไม่เห็น
ตัดสินใจไม่ถูกอีกใจก็อยากไปแจ้งความ
หว่งตัวเองในวันที่ต้องเดินไปเรียนหรือถ้าน้องสาวเราเขาต้องเดินไปแถวนั้น
แต่คิดแล้วคิดอีกก็ยังไปไม่ถึงโรงพักเลย
อีกอย่างถนนเส้นนี้เคยเจอเมื่อเปีก่อนที่เราไม่ได้เอารถไปต้องเดินเอา
มันก็มาทำนองนี้ล่ะ
แต่มันขับมอไซ โชว์ ทั้งไปและกลับเลย น่ากลัวอ่ะ
ไม่ค่อยมีคนยิ่งเป็นวันหยุดถนนเส้นนี้เงียบมากเลย
บ่นๆๆๆแต่ก็ยังเจ็บใจทำไมเราไม่ไปแจ้งความ ก็ได้แต่บอกตัวเองว่าเอ็งถ้าข้าเจอเอ็งอีกเมื่อไรเอ็งไม่รอดแน่
นี้ขนาดจะพกกล้องไปด้วย ผ่านตรงนี้นทีไรกล้องพร้อมมม