จดหมายรักจากช่วงช่วง

[พริกขี้หนู]

<span style='color:red'>จดหมายรักจากช่วงช่วง </span>

ที่อยู่ โซนจัดแสดงแพนด้าแห่งสวนสัตว์เชียงใหม่
วันที่เฝ้า เดือนที่รอ พ.ศ.ที่คอย
ถึงหลินฮุ่ย..........แพนด้ายาใจ

สวัสดีจ้ะ หลินฮุ่ย
เธอเป็นยังไงบ้างจ้ะ หลินฮุ่ย สบายดีมั้ย
ตั้งแต่วันนั้นที่เธอเบื่ออาหารโดยไม่ทราบสาเหตุุ อาการเธอยังกะหมีแพ้ท้องเลยนะ หลังจากวันนั้นพวกมนุษย์ก็จับตัวเธอแยกไปจากฉัน วานนี้ตอนที่ฉันกำลังนั่งคิดถึงเธออยู่ ฉันก็ได้ยินพวกมนุษย์พูดคุยกันว่าเธอมีลูกแล้ว
เธอรู้มั้ยว่าตอนแรกที่ฉันได้ยิน <span style='color:red'>แต่ฉันก็คิดไม่ออกจริง ๆ หมีแพนด้าในประเทศไทยก็มีแค่เธอกับฉันเท่านั้น </span>
ฉันเสียใจกับการกระทำของเธอที่เธอนอกใจฉันจนฉันอยากจะร้องเพลง "น้ำตาจ่าโท" <span style='color:red'>(ช่วงนั้นฉันขอบตาคล้ำขึ้นด้วยล่ะ)</span> แต่ฉันก็คิดไม่ออกจริง ๆ หมีแพนด้าในประเทศไทยก็มีแค่เธอกับฉันเท่านั้น ฉันเองก็ไม่เคยอะไรกับเธอ แค่เกือบไปครั้งนึงเท่านั้น พูดถึงเรื่องนี้ ฉันเองต้องขอโทษเธอสำหรับวันนั้นด้วยนะ <span style='color:green'>วันที่ฉันเกือบล่วงเกินเธอไป อารมณ์ชั่ววูบเกือบจะทำพรหมจารีย์เธอพินาศ</span> หลินฮุ่ย เธอรู้ใช่มั้ยว่าตอนฉันอยู่ที่เมืองจีน ฉันได้รับสมญาจากหมีสาวทั้งหลายว่า <span style='color:orange'>" ช่วง ช่วง ร้อยลีลา" หรือไม่ก็ "คาสแนนด้า"</span> ดังนั้น เรื่องอย่างว่าเนี่ย ฉันไม่เป็นรองหมีแพนด้าใดในโลกอยู่แล้วล่ะ เรื่องตลกอยู่ที่หลังจากนี้ เธอรู้มั้ยว่าพวกมนุษย์แก้ปัญหาเรื่องนี้ยังไง

<span style='color:red'>แต่ฉันก็คิดไม่ออกจริง ๆ หมีแพนด้าในประเทศไทยก็มีแค่เธอกับฉันเท่านั้น </span>

พวกมนุษย์นอกจากจะมีคลิปแอบถ่ายพวกเดียวกันเองแล้ว ยังจะมาแอบถ่ายหมีแพนด้าอีก อนิจจา มนุษย์ พวกมันเป็นอะไรมากมั้ยเนี่ย!! มีเรื่องหนึ่งที่ฉันยังค้างคาใจ ถามเธอตรง ๆ แล้วกันนะ

หมีตัวไหนเป็นพ่อของลูกเธอ ??

ยังไงก็ตามฉันร้อนใจกับเรื่องนี้มากหวังว่าเธอคงรีบตอบกลับนะ ฉันไม่อยากตาคล้ำไปมากกว่านี้

I look forward to hearing from you na.
คิดถึง..........จนเธอคิดไม่ถึงเลยล่ะ

จาก ช่วง ช่วง ใน ห้วงหฤทัย

พ.ล. (แพนด้าลิขิต)

ฉันว่าวันที่ 12 สิงหาคมนี้ พวกมนุษย์ต้องให้ลูกเธอมามอบดอกมะลิกับเธอแน่ ๆ พนันกับฉันมั้ยล่ะ...

<span style='color:blue'>*******************************************************************************************</span>

<span style='color:green'>จดหมายรักจากหลินฮุ่ย</span>

ที่อยู่โซนจัดแสดงแพนด้าแห่งสวนสัตว์เชียงใหม่
วันที่เคลื่อน เดือนที่หนี ปีที่ผ่าน

ฉันเห็น <span style='color:blue'>จดหมายฉบับที่แล้ว </span> เธอทักทายฉันด้วยคำว่า "สวัสดี" แบบพวกมนุษย์แล้วฉันรู้สึกใจคอไม่ค่อยดีเลย ฉันไม่อยากให้เธอรับค่านิยมของพวกมนุษย์มากจนเกินไป พวกเราเป็นหมีก็ไม่ควรลืมกำพืดหมี พวกเราก็น่าจะต้องอนุรักษ์ภาษาหมีเราไว้ อย่าให้ <span style='color:red'>ภาษาหมีของเราต้องวิบัติเหมือนกับภาษามนุษย์เลยเนอะ </span>
ต้องขอโทษเธอด้วยนะที่ฉันตอบจดหมายเธอช้าไปหน่อยต้องสาละวนอยู่กับการเลี้ยงลูก ลูกสาวของเรากำลังซนเลยทีเดียว
อ้อ พอพูดถึงเรื่องลูกแล้วนึกได้

จากจดหมายฉบับที่แล้วที่เธอส่งมาถามฉันว่า "ใครเป็นพ่อของลูกหมี" โถ โถ โถ โถ โถ โถ..........ช่วงช่วง ผู้น่าสงสารตลอดเวลาที่ผ่านมา ไม่มีใครบอกเธอเลยเหรอเนี่ย ว่า "เธอนี่แหละ ที่เป็นพ่อของเด็ก" ฉันเองไม่ถือโทษโกรธเธอหรอกนะที่เธอไม่รู้ว่าลูกหมีตัวนี้เป็นลูกของเธอ เพราะตอนแรก.....ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน ฉันไม่รู้มาก่อนเลยว่าฉันท้อง ฉันไม่รู้จนกระทั่งวันที่หมีน้อยตัวนี้ไหลปรุ๊ดออกมาจากหมีใหญ่ (ฉันหมายถึงตัวฉันเอง อย่าคิดลึก)
ตอนนั้นฉันงงมากว่าฉันมีลูกได้ยังไง เพราะ <span style='color:purple'>ตั้งแต่เล็กจนโตฉันก็ไม่เคยปั่มปั๊มกับหมีตัวไหน ฉันยังรักษาพรหมจรรย์อย่างบริสุทธิ์ผุดผ่องเสมอมา</span> จนกระทั่งวันนี้ ฉันนอนนึกถึงเรื่องนี้อยู่หลายคืน ว่าไอ้หมีน้อยตัวนี้มันมาอยู่ในท้องฉันได้ยังไง มีใครเล่นคุณไสยเสกหมีเข้าท้องฉันรึเปล่า แล้วคืนที่ 10 ฉันก็ได้รับคำตอบ ต้องเป็นฝีมือของพวกมนุษย์แน่ ๆ

อุ๊ย ขอโทษอีกทีนะจ๊ะ ช่วงช่วง ฉันเผลอเข้าโหมดเครียดอีกแล้ว (ฉันใช้ศัพท์วัยรุ่นไหม ฮิฮิ)
ตอนนี้ฉันเครียด ๆ น่ะ ไหนจะต้องเลี้ยงลูกของเราที่กำลังซน ไหนจะต้องรับมือกับพวกมนุษย์ที่เข้ามารบกวนฉันทั้งเช้าทั้งเย็น

<span style='color:red'>เธอรู้มั้ย พวกมันเอาลูกของเราไปวัดส้นตีนทุกวันเลย </span>

ฉันไม่ได้หยาบคายนะจ๊ะ ช่วงช่วง พวกมนุษย์เอาลูกของเราไปวัดส้นตีนจริง ๆ ไม่รู้ว่าจะไปวัดทำส้นตีนอะไร จดบันทึกทุกวัน ว่า ส้นตีนลูกเรายาวขึ้นเท่าไร ลืมตาซ้ายเมื่อไร ลืมตาขวาเมื่อไร ลืมตาไหนก่อนกัน ลืมตาซ้ายขวาห่างกันกี่วัน วันนี้ลูกเราขนขึ้นที่ไหน ขนสีขาวหรือสีดำ ขนตรงหรือหยักศก ฯลฯ ช่วงช่วง <span style='color:purple'>เธอคิดว่าพวกมนุษย์ วื่นวือ มั้ย</span>

ในฐานะที่ฉันเป็นแม่ ฉัน <span style='color:red'>โคตร</span> ดีใจเลยแหละที่มีมนุษย์สนใจตั้งชื่อให้ลูกเราขนาดนี้ บางชื่อฉันว่ามันก็น่ารักดีหรอก แต่บางชื่อนี่สิ คิดมาได้ไง มีใบนึงตั้งชื่อลูกของเราว่า " เห็น" ทุเรศ ใช้อะไรคิดเนี่ย <span style='color:green'>จะเรียกหมีเห็น ๆ เนี่ยนะ น่าเกลียดแย่</span> ลูกเราเป็นผู้หญิงซะด้วย จะตั้งชื่ออะไรก็ตามเถอะ ขออย่างเดียว หวังว่าคงไม่มีมนุษย์คนไหนเอาวันเดือนปีเกิดของลูกเราไปให้พระที่วัดตั้งชื่อให้นะ ฉันกลัวบาปเอาล่ะ ในที่สุดก็มี 4 ชื่อที่ได้เข้ารอบนั่นก็คือ

1. ขวัญไทย ฉันไม่ชอบชื่อนี้เลยอ่ะ ฉันว่าไอ้ชื่อ "ขวัญไทย" เนี่ย มันเหมือนชื่อนิตยสารแสดงแบบชุดผ้าไหมมากกว่าชื่อหมีแพนด้านะ
2. ไทยจีน อื้อ หือ ใช้ความคิดสร้างสรรค์มาก ๆ เลยล่ะ จีนส่งหมีมาไทย เลยชื่อไทยจีน
3. หญิง หญิง ฉันไม่ค่อยชอบชื่อนี้นะ มันธรรมดาไป
4. หลินปิง มนุษย์โหวตชื่อนี้กันแหละ เธอชอบมั้ย ฉันเฉย ๆ

<span style='color:orange'>พ่อชื่อช่วงช่วง แม่ชื่อหลินฮุ่ย ลูกของเราก็น่าจะชื่อ "ชุ่ยชุ่ย"</span>

นี่ ๆ ฉันมีเรื่องตลกจะเล่าให้เธอฟังด้วยล่ะ เธอรู้มั้ยว่าพวกมนุษย์ทำให้ลูกสาวของเรารู้จักเธอได้ยังไง
ติ้ก ต้อก ติ้ก ต้อก ติ้ก ต้อก พอแระ ฉันให้เวลาเธอแค่นี้ ฉันเหนื่อย
เฉลยก็คือ


พวกมนุษย์ติดรูปเธอไว้รอบ ๆ กรง เพื่อให้ลูกของเรารู้จักและคุ้นเคยกับเธอ
<span style='color:blue'>อนิจจา ปาจิงโกะ พวกมันคิดได้ไงเนี่ย!!</span> เธอรู้มั้ยหลังจากวันที่เธอได้เจอลูก พวกมนุษย์ลงข่าวในวันรุ่งขึ้นว่าอะไร

" แพนด้าน้อยปลื้มใจ พบหน้าพ่อ"

<span style='color:red'>... อุ๊ย.. คำนี้ถูกเซ็นเซอร์ค่ะ ... แพนด้านะ ไม่ใช่น้องเคอิโง๊ะ มาปลื้มใจพบหน้าพ่อเนี่ย ชั้นล่ะเบื่อพวกมนุษย์จริง ๆ </span>

ไม่ต้องส่งกลับมาแล้วนะ ฉันว่าพอถึงภาค 3 มันคงไม่ขำแล้วล่ะ

รักไม่แพ้ รักไม่ชนะ..........ก็ "รักเสมอ" ไง
จาก หลินฮุ่ย
ตะลุยเรื่องรัก

พ.ล. (แพนด้าลิขิต)

ฮิ ฮิ เธอแพ้พนันฉันแหละ เมื่อวันที่ 12 สิงหาคมที่ผ่านมา พวกมนุษย์ไม่ได้จับลูกของเรามาให้ดอกมะลิฉัน (ฉันว่าถ้าทำ ก็เกินไปจริง ๆ แหละ) พวกมนุษย์แค่ยกย่องให้ฉันเป็น "แม่ตัวอย่าง" เท่านั้นเอง เธอช่วยคิดหน่อยสิว่า ฉันควรเป็นตัวอย่างให้กับคนหรือหมีดี ฉันงง


<span style='color:blue'>ได้รับFW.จากเพื่อนมาค่ะ</span>

[fawn]

ขำดีค่ะขอบคุณค่ะที่นำมาให้อ่าน

[มดดำ]

ถูกใจมากค่ะ กับประโยคข้างล่างนี้
<span style='color:green'>พวกมนุษย์นอกจากจะมีคลิปแอบถ่ายพวกเดียวกันเองแล้ว ยังจะมาแอบถ่ายหมีแพนด้าอีก อนิจจา มนุษย์ พวกมันเป็นอะไรมากมั้ยเนี่ย!!

พวกเราเป็นหมีก็ไม่ควรลืมกำพืดหมี พวกเราก็น่าจะต้องอนุรักษ์ภาษาหมีเราไว้ อย่าให้ ภาษาหมีของเราต้องวิบัติเหมือนกับภาษามนุษย์เลยเนอะ

ฉันไม่ได้หยาบคายนะจ๊ะ ช่วงช่วง พวกมนุษย์เอาลูกของเราไปวัดส้นตีนจริง ๆ ไม่รู้ว่าจะไปวัดทำส้นตีนอะไร จดบันทึกทุกวัน ว่า ส้นตีนลูกเรายาวขึ้นเท่าไร ลืมตาซ้ายเมื่อไร ลืมตาขวาเมื่อไร ลืมตาไหนก่อนกัน ลืมตาซ้ายขวาห่างกันกี่วัน วันนี้ลูกเราขนขึ้นที่ไหน ขนสีขาวหรือสีดำ ขนตรงหรือหยักศก ฯลฯ

พวกมนุษย์ติดรูปเธอไว้รอบ ๆ กรง เพื่อให้ลูกของเรารู้จักและคุ้นเคยกับเธอ
อนิจจา ปาจิงโกะ พวกมันคิดได้ไงเนี่ย!! เธอรู้มั้ยหลังจากวันที่เธอได้เจอลูก พวกมนุษย์ลงข่าวในวันรุ่งขึ้นว่าอะไร

" แพนด้าน้อยปลื้มใจ พบหน้าพ่อ"

พวกมนุษย์แค่ยกย่องให้ฉันเป็น "แม่ตัวอย่าง" เท่านั้นเอง เธอช่วยคิดหน่อยสิว่า ฉันควรเป็นตัวอย่างให้กับคนหรือหมีดี ฉันงง</span>

ฮ่า ๆๆๆ ตลกดีค่ะ พวกหมีแพนด้า คงไม่รู้ว่า มนุษย์มีหลายประเภท และก็แทบจะไม่มีอะไร ที่มนุษย์ทำไม่ได้ ขอบคุณค่ะที่นำมาฝาก

[pimlapas]

นั่งหัวเราะจน น้ำหมากกระจายเลยน้องปุ๊ก ขำมากๆ

[พริกขี้หนู]

<span style='color:blue'>คุณ fawn,พี่มดดำ,พี่พิมพ์

ปุ๊กเห็นมีคนเข้ามาอ่านจดหมายช่วงช่วง แล้วยิ้มได้บ้าง ก็ดีใจด้วยค่ะ

แต่คนน่าเป็นห่วงหนักสุดรู้สึกจะเป็นพี่พิมพ์ หัวเราะจนน้ำหมากกระจายเลย อิอิ

เอามาโพสต์ไว้เพื่อคลายเครียดค่ะ ไม่ค่อยได้เข้ามาตอบ

เพราะมีธุระสำคัญต้องกลับไปทำที่เมืองไทย อาจไม่ค่อยได้เข้าเว็บ

ก็ต้องขออภัยไว้ล่วงหน้าด้วยนะคะ</span>