ครัวไกลบ้าน

สวัสดีค่ะ วันนี้ แจนแจน มาชวนเพื่อน ร่วมแชร์เรื่องราวแอบยิ้ม...แอบประทับใจกันค่ะ
เป็นคนตั้งกระทู้ ตามธรรมเนียมก็ต้องเป็นคนเปิดใช่ไหมค่ะ
เรื่องราวแอบยิ้มของแจน เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 1 มกราคม ปี2553 นี้ล่ะค่ะ
ปาร์ตี้ส่งท้ายดึกไปหน่อย...ส่งผลให้ตื่นสาย พอตื่นปุ๊บก็รีบหยิบโทรศัพท์เลยค่ะ เพราะจะโทรสวัสดีปีใหม่ คุณนายที่บ้าน(แม่แจนเองค่ะ) โทรเท่าไรก็ไม่ติด เลยลองโทรหาหลวงน้าแทนว่าจะติดไหม ถ้าติดก็จะได้สวัสดีปีใหม่ท่านเลย ปรากฏว่า...โทรติด ก็สวัสดีปีใหม่หลวงน้า เรียบร้อย
ลองโทรหาคุณนายเค้าใหม่ สายไม่ว่างอีกล่ะ โอเคๆ ไว้โทรเข้าเครื่องพี่ชายตอนเย็นของที่นี่ก็มืดแล้วล่ะของที่ไทย เพราะคุณพี่ชาย ชอบเข้าบ้านเย็น จากนั้นเพื่อนสนิท โทรมาชวนไปทานข้าวที่บ้านเค้า ถามคุณสามีแล้วเค้าตกลง เลยต้องรีบโทรหาคุณนายใหม่ เดี๋ยวจะต้องออกบ้านแล้ว มันจะเลยวัน พยายามโทรอยู่ 2-3 ครั้ง ในที่สุดก็ติดซะที พี่สาวรับสาย พร้อมเสียงโวยวายเล็กน้อย นี่คุณน้อง คุณน้องไปอยู่ไหนมา ทำไม ไม่โทรหา คุณนายเค้าสักที รู้ไหม ตั้งแต่เมื่อวานแล้ว เค้าถือโทรศัพท์ติดตัวตลอดเลย ขนาดจะนอนเค้ายังเอามันเข้านอนด้วยเลย พอตื่นเช้ามาก็รีบเอาโทรศัพท์มาให้คนอื่นๆดูให้ว่ามีใครโทรเข้ามาไหม กลัวหลับแล้วไม่ได้ยิน โทรศัพท์ ก็ถือติดตัวตลอดเวลา ปาก็พร่ำบ่นหาลุกสาวคนสวย....(อันนี้ ยกหางตัวเองน่ะค่ะ) ว่าทำไมไม่โทรมาสักที ได้ฟังแค่นี้ก็แอบยิ้มแล้วค่ะ น้ำตาคลอเล็กน้อย ในใจน่ะอยากตะโกนดังๆว่ารักแม่มากที่สุดเลย....นี่ล่ะค่ะเรื่องราวแอบยิ้มของแจนๆ

โถ คุณแม่คงคิดถึงลูกสาวมากเลยนะคะ อ่านแล้วก็พลอยปลื้มไปด้วยคน
พี่ขอสวัสดีปีใหม่ไปยังน้องแจนและครอบครัวย้อนหลังด้วยจ๊ะ

ainsworth เขียน: โถ คุณแม่คงคิดถึงลูกสาวมากเลยนะคะ อ่านแล้วก็พลอยปลื้มไปด้วยคน
พี่ขอสวัสดีปีใหม่ไปยังน้องแจนและครอบครัวย้อนหลังด้วยจ๊ะ

แจนก็ขอสวัสดีปีใหม่คุณพี่ainsworthและครอบครัวย้อนหลังด้วยน่ะค่ะ สุขสมหวัง ทุกสิ่งอย่างน่ะค่ะ

อีกเรื่องแอบยิ้มของแจนค่ะ เกิดช่วงปีใหม่เช่นกันเลยค่ะ
คุณลูกชายสุดหล่อ(จริงๆแล้วเป็นหลานชายน่ะค่ะ ลูกพี่สาว แต่แจนเลี้ยงของแจนมาตั้งแต่เกิดเลยอุ๊บอิ๊บเอามาเป็นลูกเจ้าของเลย)
ที่วัดข้างบ้านมีสวดมนต์ข้ามปีค่ะ คุณลุกชายก็ไปสวดมนต์กับเค้าด้วย ไม่รู้สวดเป็นกับเค้าไหมหรือว่าไปกวนก็ไม่รู้ เพราะเพิ่งจะ 10 ขวบหน่อยๆเอง ไปกับคุณยายค่ะ แต่คุณยายง่วงนอนก่อนเพราะไม่ค่อยสบายด้วย เลยกลับก่อนหลาน พระที่นำสวดท่านบอกว่า หลังจากสวดเสร้จแล้วจะแจกพระให้คุณโยมรับปีใหม่ ด้วยความยากได้คุณหลานก้อยู่จนเค้าสวดกันเสร็จน่ะค่ะ ได้พระมา 2 องค์ มาถึงบ้านมาปลุกยาย บอก ยายๆ โฟลค์ได้พระมา 2 องค์ ยายนึกว่าหลานจะเอามาให้ยาย แต่ไม่ใช่ค่ะ โฟลค์บอกว่า..... ยายๆ ยายเก็บไว้ให้หน่อยน่ะ โฟลค์กลัวทำหาย อีก 3 เดือนแน่ะกว่าแม่แจนจะมา โฟลค์จะเก็บไว้ให้แม่ เป็นของขวัญปีใหม่ นี่ก็เป็นอีกเรื่องที่ทำให้แจนแจนแอบยิ้มรับปีใหม่ค่ะ
แล้วเพื่อนๆล่ะค่ะ เอามาแจมกันบ้างสิค่ะ เหงาแล้วน่ะ

บูมมาเล่าเรื่องขำๆของบูมเป็นเพื่อนพี่เจนนะคะ

เรื่องมีอยุ่ว่า วันคริสมาสต์ที่ผ่านมา หลานๆและลูกชายสามีมาฉลองกันที่บ้าน

หลานบูมอายุ 3ขวบ พูดเป็นต่อยหอยค่ะ พอดีวันนี้บูมซื้อลำไยมา3กิโล เวลาหลานอยากกินเราก็แกะเปลือกให้ คราวนี้ไอ้เราขี้เกียจละค่ะ เค้าเลยพยายามแกะเอง..

**หลานเลยบอกเราว่า บูมๆ พาฉันไปใส่รองเท้าหน่อย**

เราก็งง **หนูจะใส่ไปไหน??**

หลานคะยั้นคะยอบูมอยู่หลายครั้ง บูมก็ถามแบบเดิม
เค้าคงโกรธและรู้สึกหงุดหงิดในใจ
ไม่ทันใดนั้น..

**เค้ากระทืบลำไยเลยค่ะ เสียงปุ้กก**
55555+บูมเลยgetเลยค่ะ อ๋อออ แกะเองไม่ได้นี่เอง **กระทืบซะเลย*

<span style='color:green'>พี่ปุยมาเล่าเป็นเพื่อนน้องแจนนะคะ พี่ไม่มีลูก แต่มีหลานชายชื่อปีเตอร์แพน ตอนยังไม่แต่งงานพี่ก็ช่วยพี่สาวเีลี้ยงเขามาตั้งแต่เด็กจน 5 ขวบ เพราะพ่อเขาทำงานต่างจังหวัด กลับมาแค่วีคเอนด์ พี่กับหลานก็สนิทกันมากเหมือนเป็นแม่คนที่สองของเขา

ตัดเข้าเรื่อง ตอนนี้เขาอายุ 15 ค่ะ เป็นร็อคเกอร์หนุ่มน้อยด้วย เมื่อวันคริสต์มาสที่ผ่านมา เขามีประกวดดนตรีที่โรงเรียนดนตรี นร. ที่เรียนดนตรีทุกคนเข้าประกวดหมด น้องแพนได้ที่ 2 และได้เงินรางวัลมา 3 พันบาท แม่เขา (ซึ่งเป็นพี่สาวพี่) ก็ถามว่าน้องแพนจะทำอะไรกับเงินก้อนแรกที่ได้นี้ เขาบอกว่าจะให้ตา 1 พันบาท (เขาสนิทกับตามากด้วย คุณยายเสียแล้ว) ให้พ่อกับแม่ 1พันบาท และให้น้าปุย (คือตัวพี่เอง) อีก 1 พันบาท แม่เขาก็บอกว่าทำไมไม่เก็บไว้เอง เขาก็บอกว่าก้อนแรกต้องให้คนที่เขารักที่สุดในชีวิตก่อน ก้อนต่อไปค่อยเก็บ... พี่ปุยก็ปลื้ม แอบยิ้มแก้มปริ... ดีใจที่เลี้ยงหลานได้อย่างใจ ถึงจะเป็นร็อคเกอร์ เล่นดนตรีร็อค ร้องเพลงแหกปากดังลั่น แต่ในใจเขาอ่อนโยน มีความกตัญญูแบบที่เราอยากให้เขาเป็น ค่ะ

ที่สำคัญ หนึ่งในคนที่เขารักที่สุดในชีวิตสามคนนั้น มีพี่ปุยอยู่ด้วย...ก็แอบยิ้มดีใจอีก ที่เรามาอยู่ไกล แต่หลานก็ยังรักเราเหมือนเดิม...


สวัสดีปีใหม่นะคะ</span>

สวัสดีปีใหม่ค่ะน้องแจน สบายดีนะจ๊ะน้องเข้ามาอ่านเรื่องราวของน้องแจน และเพื่อน ๆ ก็ยิ้มได้ด้วยความสุขค่ะ น่ารักจัง
มา เรื่องของพี่บ้างนะ มันเป็นยิ้มที่ออกจะเปิ่น ๆ เขินๆ ฮาๆๆ คือลุงมายื่นเงินให้ พันห้าร้อยยูโร แล้วไม่บอกอะไรเลย ไอ้เราก็ดีใจ แหมปีนี้ให้เงินสดภรรเมีย ทีแท้ มันเงินเราเก็บสะสมเอาไว้ ที่ละเล็กละน้อย คือจิ๊กจากค่ากับข้าว แอบลุงนั้นเอง ดันไปค้นเจอจนได้ ทำเอาเราหลงดีใจ ว่าลุงให้เงินปีใหม่ ที่แท้เงินเราเอง กร๊ากกก หมดกันเลยรู้ว่าเราแอบเงิน และที่ซ่อนเงินเราซะได้
เลยนึกขำนังลุง ว่าหาเจอได้ไง อุตส่าห์ซ่อนในกระเป๋าเสื้อกันหนาวตัวเก่าที่สุดในตู้ กรรม

อ่านแล้วยิ้มปลื้มกันทุกคนเลยนะคะ โดยเฉพาะของพี่พิม หมดกัน ฮิๆๆ

ของตัวเองช่วงนี้ไม่มีอะไรพิเศษเลยค่ะ คริสมาสต์ปีใหม่ก็ฉลองกันสนุกสนานตามปรกติ
จะมีก็อยู่ครั้งเดียวที่เราอดยิ้มเล็กๆที่มุมปากไม่ได้คือช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมา
อีเมลล์ไปบอกน้องสาวให้บอกแม่ว่า จะให้เงินไปทัวร์เมืองจีนกันสามคนพ่อแม่และตัวน้องสาวเอง
น้องสาวเมล์กลับมาบอกว่า แม่ยิ้มดีใจมากเลย เพราะแม่ฝันอยากไปเมืองจีนมานานแล้วตั้งแต่เด็ก
ปีที่แล้วส่งไปฮ่องกง แต่ก็ไม่ดีใจเท่ากับได้ยินว่าจะได้ไปเมืองจีน ได้รู้แบบนี้ก็ทำเอาเราปลื้มในใจลึกๆเหมือนกันค่ะ ตัวเองเสียตังค์แต่กลับรู้สึกดีใจซะงั้น

ไม่มีคำบรรยาย แต่มีภาพรอยยิ้มประทับใจ
มาแบ่งกันดูค่ะ

modnoi เขียน: ไม่มีคำบรรยาย แต่มีภาพรอยยิ้มประทับใจ
มาแบ่งกันดูค่ะ

ว๊ายยยย กรี๊ดดด เปิดมาดูอ่านเรื่องคุณแจนประทับใจคุณแม่อยู่ดีๆ มาเห็น <span style='font-size:14pt;line-height:100%'><span style='color:blue'>หนุ่มน้อยรูปหล่อ</span></span> ขวัญใจคนครัว และปอมที่สุดเลยคะ คุณมดน้อย หล่อม๊ากกกก เลยหนูคนนี้ ปอมยังเรียกแฟนมาดูเลย เขาน่ารัก น่าตี น่าหยิกแก้มดี เหลือเกิน ชื่ออะไรคะ ยังไงปอมก็ขอสวัสดีปีใหม่ด้วยนะคะ หนูน่าฟัดจริงๆเลยลูก สวัสดีปีใหม่คุณแจนเจ้าของกระทู้ด้วยคีะ และยินดีที่ได้รู้จักคะ

laboomguus เขียน: บูมมาเล่าเรื่องขำๆของบูมเป็นเพื่อนพี่เจนนะคะ

เรื่องมีอยุ่ว่า วันคริสมาสต์ที่ผ่านมา หลานๆและลูกชายสามีมาฉลองกันที่บ้าน

หลานบูมอายุ 3ขวบ พูดเป็นต่อยหอยค่ะ พอดีวันนี้บูมซื้อลำไยมา3กิโล เวลาหลานอยากกินเราก็แกะเปลือกให้ คราวนี้ไอ้เราขี้เกียจละค่ะ เค้าเลยพยายามแกะเอง..

**หลานเลยบอกเราว่า บูมๆ พาฉันไปใส่รองเท้าหน่อย**

เราก็งง **หนูจะใส่ไปไหน??**

หลานคะยั้นคะยอบูมอยู่หลายครั้ง บูมก็ถามแบบเดิม
เค้าคงโกรธและรู้สึกหงุดหงิดในใจ
ไม่ทันใดนั้น..

**เค้ากระทืบลำไยเลยค่ะ เสียงปุ้กก**
55555+บูมเลยgetเลยค่ะ อ๋อออ แกะเองไม่ได้นี่เอง **กระทืบซะเลย*

เฮ้อในที่สุดก็ได้รู้ซะที ว่าวิธีแกะเปลืกลำไย เค้าทำกันยังไง แอบโง่ ใช้มือแกะมาตั้งนาน อิอิ

Puimek เขียน: <span style='color:green'>พี่ปุยมาเล่าเป็นเพื่อนน้องแจนนะคะ พี่ไม่มีลูก แต่มีหลานชายชื่อปีเตอร์แพน ตอนยังไม่แต่งงานพี่ก็ช่วยพี่สาวเีลี้ยงเขามาตั้งแต่เด็กจน 5 ขวบ เพราะพ่อเขาทำงานต่างจังหวัด กลับมาแค่วีคเอนด์ พี่กับหลานก็สนิทกันมากเหมือนเป็นแม่คนที่สองของเขา

ตัดเข้าเรื่อง ตอนนี้เขาอายุ 15 ค่ะ เป็นร็อคเกอร์หนุ่มน้อยด้วย เมื่อวันคริสต์มาสที่ผ่านมา เขามีประกวดดนตรีที่โรงเรียนดนตรี นร. ที่เรียนดนตรีทุกคนเข้าประกวดหมด น้องแพนได้ที่ 2 และได้เงินรางวัลมา 3 พันบาท แม่เขา (ซึ่งเป็นพี่สาวพี่) ก็ถามว่าน้องแพนจะทำอะไรกับเงินก้อนแรกที่ได้นี้ เขาบอกว่าจะให้ตา 1 พันบาท (เขาสนิทกับตามากด้วย คุณยายเสียแล้ว) ให้พ่อกับแม่ 1พันบาท และให้น้าปุย (คือตัวพี่เอง) อีก 1 พันบาท แม่เขาก็บอกว่าทำไมไม่เก็บไว้เอง เขาก็บอกว่าก้อนแรกต้องให้คนที่เขารักที่สุดในชีวิตก่อน ก้อนต่อไปค่อยเก็บ... พี่ปุยก็ปลื้ม แอบยิ้มแก้มปริ... ดีใจที่เลี้ยงหลานได้อย่างใจ ถึงจะเป็นร็อคเกอร์ เล่นดนตรีร็อค ร้องเพลงแหกปากดังลั่น แต่ในใจเขาอ่อนโยน มีความกตัญญูแบบที่เราอยากให้เขาเป็น ค่ะ

ที่สำคัญ หนึ่งในคนที่เขารักที่สุดในชีวิตสามคนนั้น มีพี่ปุยอยู่ด้วย...ก็แอบยิ้มดีใจอีก ที่เรามาอยู่ไกล แต่หลานก็ยังรักเราเหมือนเดิม...


สวัสดีปีใหม่นะคะ</span>

สวัสดีค่ะพี่ปุย แอบเลี้ยงเด็ก เหมือนแจนเลย แจนก้ดีใจกับพี่ปุยด้วยค่ะที่มีคุณหลานน่ารักแบบนี้

pimlapas เขียน: สวัสดีปีใหม่ค่ะน้องแจน สบายดีนะจ๊ะน้องเข้ามาอ่านเรื่องราวของน้องแจน และเพื่อน ๆ ก็ยิ้มได้ด้วยความสุขค่ะ น่ารักจัง
มา เรื่องของพี่บ้างนะ มันเป็นยิ้มที่ออกจะเปิ่น ๆ เขินๆ ฮาๆๆ คือลุงมายื่นเงินให้ พันห้าร้อยยูโร แล้วไม่บอกอะไรเลย ไอ้เราก็ดีใจ แหมปีนี้ให้เงินสดภรรเมีย ทีแท้ มันเงินเราเก็บสะสมเอาไว้ ที่ละเล็กละน้อย คือจิ๊กจากค่ากับข้าว แอบลุงนั้นเอง ดันไปค้นเจอจนได้ ทำเอาเราหลงดีใจ ว่าลุงให้เงินปีใหม่ ที่แท้เงินเราเอง กร๊ากกก หมดกันเลยรู้ว่าเราแอบเงิน และที่ซ่อนเงินเราซะได้
เลยนึกขำนังลุง ว่าหาเจอได้ไง อุตส่าห์ซ่อนในกระเป๋าเสื้อกันหนาวตัวเก่าที่สุดในตู้ กรรม

สวัสดีค่ะพี่พิม แจนสบายดีค่ะ พี่พิมล่ะค่ะ สบายดีไหมเอ่ย
วิธีแอบซ่อนตังค์นี่ต้องมาถามแจนค่ะ อิอิ ล้อเล่น แจนไม่เคยซ่อนน่ะค่ะ เพราะ...
มันไม่มีจะซ่อนน่ะค่ะ สามีแจนรู้ค่ะว่าแจนไม่มีวันซ่อนเงินหรอกค่ะ เพราะ เงินเดือนแจนออก แค่ช๊อปปิ้งกับส่งกลับบ้านนี่ก็ไม่พอแล้วค่ะ ต้องคอยแบขอคุณสามีอยู่เรื่อยๆ

ainsworth เขียน: อ่านแล้วยิ้มปลื้มกันทุกคนเลยนะคะ โดยเฉพาะของพี่พิม หมดกัน ฮิๆๆ

ของตัวเองช่วงนี้ไม่มีอะไรพิเศษเลยค่ะ คริสมาสต์ปีใหม่ก็ฉลองกันสนุกสนานตามปรกติ
จะมีก็อยู่ครั้งเดียวที่เราอดยิ้มเล็กๆที่มุมปากไม่ได้คือช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมา
อีเมลล์ไปบอกน้องสาวให้บอกแม่ว่า จะให้เงินไปทัวร์เมืองจีนกันสามคนพ่อแม่และตัวน้องสาวเอง
น้องสาวเมล์กลับมาบอกว่า แม่ยิ้มดีใจมากเลย เพราะแม่ฝันอยากไปเมืองจีนมานานแล้วตั้งแต่เด็ก
ปีที่แล้วส่งไปฮ่องกง แต่ก็ไม่ดีใจเท่ากับได้ยินว่าจะได้ไปเมืองจีน ได้รู้แบบนี้ก็ทำเอาเราปลื้มในใจลึกๆเหมือนกันค่ะ ตัวเองเสียตังค์แต่กลับรู้สึกดีใจซะงั้น

คนเป็นลูกน่ะค่ะ ต่อให้เสียเท่าไร เหนื่อยแค่ไหน ถ้าเพื่อครอบครัว พ่อแม่ แล้วถึงไหนถึงกัน ใช่ไหมค่ะ

modnoi เขียน: ไม่มีคำบรรยาย แต่มีภาพรอยยิ้มประทับใจ
มาแบ่งกันดูค่ะ

ขอบคุณที่เอารูปหนุ่มหล่อเข้ามาช่วยส่งแรงใจน่ะค่ะ เห็นแล้วใจละลายเลยค่ะ