โพสต์แล้ว: พุธ ม.ค. 20, 2010 10:49 pm<span style='font-size:14pt;line-height:100%'>เมื่อวันที่18มกราคมที่ผ่านมา เป็นวันครบรอบแต่งงานปีแรกของเปิ้ลและชอนค่ะ
ไม่น่าเชื่อว่า หนึ่งปีผ่านไปเร็วเหลือเกิน
อยากจะเล่าให้ฟังตั้งแต่ก่อนครบรอบสองสามวัน แต่ว่าไม่รู้ว่าเพื่อนๆพี่ๆน้องๆจะอยากรับรู้กันมั้้ย
ยังไม่ค่อยได้รู้จัก หรือสนิทกับใครเลย
แต่ก็อดไม่ไหว ขอเล่าๆ นี่อาจจะทำให้ทุกคนได้รู้จักเปิ้ลมากขึ้นก็ได้
โชคดีค่ะที่วันครบรอบแต่งงานปีนี้ตรงกับวันหยุดพิเศษ ชอนเลยไม่ต้องลาหยุด
มีวันหยุดยาว แต่ก็ไม่รู้จะไปไหน เลยหาอะไรทำกันอยู่แถวนี้
วันเสาร์เราก็ออกไปทำธุระกันกับป้าของชอน ตอนเย็นก็มาเล่นเกมกันที่บ้าน กับพี่ชายพี่สะใภ้ชอน แล้วก็ดริ้งค์กันนิดหน่อย
วันอาทิตย์ ปรกติเค้าจะติดอเมริกันฟุตบอลมากๆ อยู่ก็ชวนเราออกไปหาอะไรทำดีกว่า
ตอนแรกว่าจะไปเล่นโรว์เลอร์เบรดที่ลานเสก็ต แต่ด้วยความที่ไม่ได้เล่นมานานมากกกกกก อายเค้า เลยแพลนสอง ไปตระเวนหาซื้อโรว์เลอร์เบรดมือสอง ไว้เล่นที่พาร์ค กว่าจะหาได้ไปหลายต่อหลายที่
ได้มาคู่ละ$15 ชอนบอกราคาจริงประมาณเกือบร้อย ดูสภาพดีค่ะ
แล้วก็แวะไปเล่นโบว์ลิ่งกันสองเกม ไปกินบุพเฟต์ ร้านอาหารจีนเปิดใหม่
กลับมาแถวบ้านก็ไปลองโรว์เลอร์เบรดคู่ใหม่ มะงอกมะแงก แต่ไม่ล้มนะ
แล้วก็กลับมาเตรียมตัวไปฉลองกัน
ตกค่ำให้พี่ชายชอนมารับไปส่งไว้ที่บาร์แถวบ้าน จริงๆบาร์นีมีกิจกรรมเยอะ เราก็คิดว่านะ วันหยุดสามวัน ถึงจะเป็นวันอาทิตย์ก็น่าจะมีอะไรบ้าง อย่างน้อย ขึ้นชื่อว่าบาร์นะก็ควรจะมีเพลงเปิด แต่ปรากฏว่าไม่มีเพลงเปิดเลย เปิดแต่ทีวีให้ดู ส่วนตู้เพลงต้องจ่ายตังค์อย่างเดียว ไม่มีแรนด้อม ชอนเลยโทรไปอีกร้านฝั่งตรงข้าม เค้าบอกมีตู้เพลงเปิดเพลงไปเรื่อยๆ
เราเลยตัดสินใจ หลังจากกินอะไรนิดหน่อยจากร้านแรก เลยเดินฝ่าลมเย็นข้ามถนนใหญ่ไปอีกร้าน
ไอ้เราก็แต่งตัวนะ กะว่าออกไนท์ไลฟ์ เมืองเรามันเล็กก้องี้แหละ
ปรากฏร้านที่สองดีกว่าเยอะ บาร์เทนเดอร์เป็นกันเอง แถมถูกกว่าด้วย
ส่วนวันจันทร์เราก็ไปกินมื้อเย็นกันที่ร้านอาหารอิตาลีในเมืองนี่แหละ ฉลอง!</span>
ยาวไปไหมเนี่ย
ไม่น่าเชื่อว่า หนึ่งปีผ่านไปเร็วเหลือเกิน
อยากจะเล่าให้ฟังตั้งแต่ก่อนครบรอบสองสามวัน แต่ว่าไม่รู้ว่าเพื่อนๆพี่ๆน้องๆจะอยากรับรู้กันมั้้ย
ยังไม่ค่อยได้รู้จัก หรือสนิทกับใครเลย
แต่ก็อดไม่ไหว ขอเล่าๆ นี่อาจจะทำให้ทุกคนได้รู้จักเปิ้ลมากขึ้นก็ได้
โชคดีค่ะที่วันครบรอบแต่งงานปีนี้ตรงกับวันหยุดพิเศษ ชอนเลยไม่ต้องลาหยุด
มีวันหยุดยาว แต่ก็ไม่รู้จะไปไหน เลยหาอะไรทำกันอยู่แถวนี้
วันเสาร์เราก็ออกไปทำธุระกันกับป้าของชอน ตอนเย็นก็มาเล่นเกมกันที่บ้าน กับพี่ชายพี่สะใภ้ชอน แล้วก็ดริ้งค์กันนิดหน่อย
วันอาทิตย์ ปรกติเค้าจะติดอเมริกันฟุตบอลมากๆ อยู่ก็ชวนเราออกไปหาอะไรทำดีกว่า
ตอนแรกว่าจะไปเล่นโรว์เลอร์เบรดที่ลานเสก็ต แต่ด้วยความที่ไม่ได้เล่นมานานมากกกกกก อายเค้า เลยแพลนสอง ไปตระเวนหาซื้อโรว์เลอร์เบรดมือสอง ไว้เล่นที่พาร์ค กว่าจะหาได้ไปหลายต่อหลายที่
ได้มาคู่ละ$15 ชอนบอกราคาจริงประมาณเกือบร้อย ดูสภาพดีค่ะ
แล้วก็แวะไปเล่นโบว์ลิ่งกันสองเกม ไปกินบุพเฟต์ ร้านอาหารจีนเปิดใหม่
กลับมาแถวบ้านก็ไปลองโรว์เลอร์เบรดคู่ใหม่ มะงอกมะแงก แต่ไม่ล้มนะ
แล้วก็กลับมาเตรียมตัวไปฉลองกัน
ตกค่ำให้พี่ชายชอนมารับไปส่งไว้ที่บาร์แถวบ้าน จริงๆบาร์นีมีกิจกรรมเยอะ เราก็คิดว่านะ วันหยุดสามวัน ถึงจะเป็นวันอาทิตย์ก็น่าจะมีอะไรบ้าง อย่างน้อย ขึ้นชื่อว่าบาร์นะก็ควรจะมีเพลงเปิด แต่ปรากฏว่าไม่มีเพลงเปิดเลย เปิดแต่ทีวีให้ดู ส่วนตู้เพลงต้องจ่ายตังค์อย่างเดียว ไม่มีแรนด้อม ชอนเลยโทรไปอีกร้านฝั่งตรงข้าม เค้าบอกมีตู้เพลงเปิดเพลงไปเรื่อยๆ
เราเลยตัดสินใจ หลังจากกินอะไรนิดหน่อยจากร้านแรก เลยเดินฝ่าลมเย็นข้ามถนนใหญ่ไปอีกร้าน
ไอ้เราก็แต่งตัวนะ กะว่าออกไนท์ไลฟ์ เมืองเรามันเล็กก้องี้แหละ
ปรากฏร้านที่สองดีกว่าเยอะ บาร์เทนเดอร์เป็นกันเอง แถมถูกกว่าด้วย
ส่วนวันจันทร์เราก็ไปกินมื้อเย็นกันที่ร้านอาหารอิตาลีในเมืองนี่แหละ ฉลอง!</span>
ยาวไปไหมเนี่ย
