ครัวไกลบ้าน

ขนมอินทนินเป็นขนมไทยอย่างหนึ่ง ทำด้วยแป้งมัน สมัยก่อนแป้งมันราคาแพงมากเพราะต้องสั่งซื้อจากประเทศสิงคโปร์เลยมีแต่ชาววังที่ทำขนมนี้ทาน เลยทำให้ขนมชนิดนี้ไม่เป็นที่รู้จักแพร่หลาย แม้ต่อมาประเทศไทยจะผลิตแป้งมันได้เองแล้วก็ตาม เท่าที่รู้จะมีคนทำขายอยู่ที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งแถวบางลำภูและวังหน้า คงทำขายเฉพาะวันจันทร์เท่านั้น ปัจจุบันยังขายอยู่หรือเปล่าไม่รู้

ขนมนี้ถ้าทำแบบโบราณดูเหมือนจะต้องใช้เวลาในการทำมากสักหน่อย เพราะต้องกวนแป้งนานจนสุกเหนียวได้ที่ ส่วนน้ำกะทิก็ต้องอบควันเทียนให้หอมจนมีกลิ่นซึมเข้าเนื้อกะทิ เวลาทานจะได้กล่ินหอมหวาน

สำหรับการทำของเราได้ดัดแปลงทำง่ายๆตามแบบแม่บ้านต่างแดนซึ่งมีเครื่องมืออำนวยความสะดวกเลยใช้ให้เป็นประโยชน์ ทุ่นเวลาในการทำได้มากทีเดียว

เราโพสไว้เป็นแนวทางในการทำเท่านั้น ไม่ใช่มาตรฐานสากล ใครทำก็ดัดแปลงทำตามความสะดวกตามชอบใจ

(สำหรับ ๓ - ๔ ที่)
เครื่องประกอบด้วย:-
แป้งมันสำปะหลัง ๓/๔ ถ้วยตวง
น้ำใบเตย ๑ ๑/๔ ถ้วยตวง
น้ำกะทิ ๑ ถ้วยตวง (เป็นน้ำกะทิปานกลางไม่ใช่หัวหรือหางกะทิ)
น้ำตาลทราย ๖ ช้อนโต๊ะ (เพิ่มลดได้)
เกลือป่น ๑/๔ ช้อนชา

(รายการเก่าที่โพสไว้โหลดรูปจากคอมฯ ตอนนี้ไม่รู้ทำไมภาพหายหมดมีแต่กรอบสี่เหลี่ยม รายการนี้เลยโหลดรูปจาก
เว๊ปรับฝากรูปขนาดภาพจึงเล็กไปหน่อย เพราะเราฝากรูปขนาดเล็กๆ)

วิธีทำ:-
ตวงแป้งใส่ชาม ใส่น้ำใบเตยนวดจนแป้งละลายดี เทใส่กระทะ ยกตั้งไฟอ่อนถึงปานกลาง กวนไปทางเดียวกัน จนแป้งสุกใสและเหนียว ปิดไฟพักให้เย็น

สำหรับเราส่วนมากจะทำแบบรวดเร็วโดยใช้ไมโครเวฟทำดังนี้:-
ตวงแป้งใส่ชามที่เข้าไมโครเวฟได้ เติมน้ำใบเตยลงไป ๑ ถ้วยตวง

คนให้แป้งละลายดีไม่จับเป็นก้อนใช้ได้

เอาเข้าไมโครเวฟ ๓ นาที ทุกๆ ๑ นาทีให้เอาออกมาคนเพื่อให้แป้งไม่นอนก้นจะได้สุกทั่วถึงกัน
ผ่านนาทีแรกแป้งบางส่วนจะใสบางส่วนยังเป็นแป้งอยู่เอาออกมาคนถ้าแห้งไปเติมน้ำใบเตยที่เหลือลงไป ๒ ช้อนโต๊ะ แล้วไมโครเวฟต่อ



ผ่านนาทีที่สองแป้งยังสุกไม่ทั่วถึงเอาออกมาคนอีกครั้ง หากแห้งไปมาก เติมน้ำใบเตยที่เหลืออีก ๒ ช้อนโต๊ะ คนให้เข้ากันแล้วไมโครเวฟต่อ

ครบ ๓ นาทีแล้วแป้งจะใสทั้งหมด เอาออกมาและคนให้เข้ากันดี และพักให้เย็น หากต้องการให้เย็นเร็วเอาชามไปวางในอ่างใส่น้ำเย็นแล้วคนต่อให้แป้งคลายความร้อน




สำหรับน้ำกะทิเตรียมไว้ก่อนทำแป้ง
ตวงน้ำกะทิใส่หม้อ เติมน้ำตาลทรายและเกลือป่น ยกตั้งไฟปานกลางคนจนน้ำตาลละลายดีน้ำกะทิเดือดปิดไฟ และพักให้เย็น

เอาไปอบควันเทียนสองสามครั้งๆละ ๑๕ ถึง ๓๐ นาที หรือจะอบค้างคืนไว้ก็ได้ อบได้ที่แล้วน้ำกะทิจะหอมกล่ินควันเทียน (หากใครไม่มีเทียนอบขนมจะใช้กลิ่นวานิลาแทนก็ได้)

เมื่อได้น้ำกะทิและตัวแป้งที่กวนไว้เย็นแล้ว ให้เด็ดแป้งเป็นก้อนไม่เล็กหรือใหญ่เกินไป เอามือจุ่มน้ำให้เปียกก่อนกันแป้งติดมือ

คลึงแป้งให้กลมสักหน่อย แล้วหย่อนใส่ในน้ำกะทิ ทำจนหมดแป้ง

หรือจะดึงแป้งออกให้เป็นท่อนยาวสักหน่อยแล้วใช้ช้อนหรือมีดตัดเป็นท่อนเล็ก คลึงให้กลมก่อนใส่ในกะทิ

เวลาจะทาน ตักขนมและน้ำกะทิใส่ถ้วย



เติมน้ำแข็งทุบใส่ลงไป เสริฟได้

วันไหนน้ำใบเตยหมด เราดัดแปลงใช้น้ำดอกอันชัญแทน ซึ่งขนมที่ทำจากน้ำดอกอันชัญจะมีสีน้ำเงิน หากต้องการให้เป็นสีม่วงก็บีบน้ำมะนาวใส่ลงไปที่น้ำอันชัญก่อนผสมกับแป้ง

จบท้ายด้วยข้อคิดเล็กๆน้อยๆ วันนี้เป็นข้อความที่อ่านเจอของท่านอาจารย์วศิน อินทสระ เลยเอาบางส่วนมาให้ลงให้อ่าน

".......ผู้ที่ทำใจได้เหมือนแผ่นดิน คือ คนที่ไม่หวั่นไหวต่อสมบัติและวิบัติ ต่อคำยกย่องและคำติเตียน เหมือนแผ่นดินที่รับได้ทั้งสิ่งดีและไม่ดี ทั้งสิ่งโสโครกและสิ่งสะอาด อีกอย่งหนึ่ง ท่านสอนให้มีจิตใจกว้างขวางเหมือนแผ่นดิน ซึ่งใครจะขุดให้หมดไม่ได้ เหมือนท้องฟ้า ซึ่งใครจะเผาให้ไหม้ไม่ได้ เหมือนแม่น้ำซึ่งใครจะเอาไฟไปจุดให้ติดไม่ได้ ก็จะมีชีวิตอยู่อย่างสงบสุข เมื่อคนทั้งหลายมีเวรกันอยู่ เราไม่มีเวรต่อใคร เมื่อคนทั้งหลายทะเลาะกันอยู่ เราไม่ทะเลาะกับใคร เรามีชีวิตอยู่เป็นสุขดีหนอ.........."

ทานขนมเย็นๆแล้วทำใจเย็นๆ

น่าทานจังค่ะคุณแตง เวลาเคี้ยวขนมเค้าจะออกเหนียวหนึบๆหน่อยหรือเปล่าค่ะ จะเอาไปลองทำดูแล้วจะเอาการบ้านมาส่งน่ะค่ะ คุณแตงค่ะวิธีทำแป้งแบบนี้เป็นวิธีทำขนมที่ใส่น้ำแข็งใสตัวสีออกชมพูหรือเปล่าค่ะ อธิบายไม่ถูกค่ะ เคยกินน้ำเเข็งใสใส่ลูกชิดแล้วใส่แป้งตัวใสๆสีชมพูด้วย เลยคิดว่าถ้าเราตัดเค้าเป็นเส้นๆน่าจะเหมือนกัน
ขอบคุณสำหรับสูตรน่ะค่ะ

เวลาเคี้ยวขนมจะเหนียวนุ่ม ส่วนกะทิเมื่อใส่น้ำแข็งลงไปแล้วจะมีรสหวานเล็กน้อยไม่หวานจัด

ขนมที่ทำเป็นเส้นสีชมพูใส่น้ำแข็งใส ใช้แป้งมันผสมน้ำอุ่นแป้งจะได้เหนียวเกาะกันได้ดีเวลานวด แล้วรีดให้แบน ตัดเป็นเส้น และใส่ในน้ำเดือดต้มจนแป้งสุกจะลอยตัวขึ้นมา

เริดมากเลยค่ะ ไม่เคยพบเคยเห็นมาก่อนเลยค่ะ จะลองทำกินดูนะคะ น่าจะอร่อย

raivath ขนมนี้หาทานยากมาก หากมีเวลาลองทำทานได้

น่ากินเป็นที่สุดเลยล่ะคะ เครื่องมีครบแล้ว ต้องทำซะหน่อย ขอบคุณมากนะจ๊ะที่นำขนมของโปรดยามเด็กมาให้เราได้ทำกินในต่างแดน

Mrs.Braz แวะไปดูขนมที่คุณพิม ทำแล้ว อยู่ไกลบ้านไกลเมืองแบบนี้หาซื้อไม่ได้ อยากทานต้องทำเอง เลยหาวิธีทำง่ายๆเหมาะสำหรับแม่บ้านต่างแดน

วรรณมาตามหาสูตรขนมหวานทานเล่นเย็นนี้ ได้สูตรดีๆทำง่ายๆของพี่แตงอีกหนึ่งสูตร ขอบคุณมากๆค่ะ สำหรับวิธีทำ

Jop_Jaruwan ดีนะที่น้องวรรณ ทานขนมหวานเป็นของทานเล่น ถ้าทานเป็นของหลักรับรองน้ำหนักขึ้นแน่ๆ พี่ทานเล่นเหมือนกัน แต่ทานบ่อยๆ เพราะติดของหวาน