ในที่ยามท้อแท้ คนไกลบ้านให้กำลังใจตัวเองอย่างไร

[noi007]

สวัสดีค่ะ
คือแบบว่า ปัญหามากมายจริงๆเลยค่ะ หน่อยเนี่ย อยากปล่อยวางเหมือนกันค่ะ แต่วางยังไม่ได้ เพราะถ้าวางตอนนี้คือพัง แต่หากถือต่อไปแบบนี้ไม่นานก็คงพังเหมือนกัน มองไม่ออก ตามัว ไม่เห็นทาง คิดไม่ออก หนังสือสวดมนต์ก็เปิดอ่านจนไม่รู้กี่ร้อยรอบแล้ว ยังไม่เย็นลงน่ะค่ะ

แม่ อยากคุยเหมือนกันค่ะ แต่เสียดายท่านด่วนจากไปเสียก่อน พ่อ ไม่อยากคุยด้วยค่ะ เพราะพ่อไม่เหมือนเดิมตั้งแต่เม่เสียไป (คุยทีไรเป็นทะเลาะทุกทีไป เลยไม่อยากคุย)

แฟน (สามี)ก็เรื่องของท่านนี่หละที่กลุ้มใจอยู่ ไม่ว่าจะพูดดี พูดร้าย ด้วยเหตุและผล ไม่ได้ผลสักที ไม่กระตือรือล้นใดๆ

พี่น้องวุ่นวายเหลือเกิน (ชีวิตของพวกเขาคงจะพอแล้วสำหรับความวุ่นวายและปัญหา)

เลยอยากรู้แม่บ้านครัวไกลบ้าน ทำยังไงคะ

อาจจะเหมือนเส้นผมบังภูเขา ฝุ่นเข้าตา มองไม่เห็น แก้เองไม่ได้ เลยอยากถามพี่ๆแม่บ้านว่าทำอย่างไรกัน

เผื่อหน่อยจะทำแล้วได้ผล

เพราะหน่อยมองไม่เห็นทางออกสำหรับตัวเองเลยค่ะ

[prettypass2000]

ถ้าคุณหน่อยทุกข์ใจหรือท้อแท้นะคะ มาคุยกันที่ครัวได้ค่ะ เพื่อนๆและตัวพี่จะเป็นเพื่อนคอยรับฟังได้นะคะ เวลาที่พี่ท้อแท้ พี่ก็ให้กำลังใจตัวเองนี่แหละค่ะว่าเราต้องผ่านมันไปให้ได้ หรือถ้าทุกข์ใจมากๆก็อ่านธรรมนะคะจนตอนนี้พี่ปล่อยวางแล้วค่ะ อันนี้พี่เอามาจากประสบการณ์ตัวเองนะคะ เมื่อสาวๆพี่ก็นิสัยเหมือนคุณหน่อยเลย แต่ตอนนี้พี่มาคิดได้แล้วว่าชีวิตคนเรามันสั้น ทำวันของเราให้มีความสุขที่สุดดีกว่า ส่วนเรื่องทุกข์ร้อนก็ปล่อยๆไปค่ะถ้ามันไม่หนักหนาหรือไม่สำคัญก็ไม่ใส่ใจ เพราะถ้าใส่ใจมากพี่ก็ทุกข์มาก แล้วพี่ก็จะไม่มีความสุข อันนี้ส่งผลถึงคนรอบข้างพี่ทุกคนค่ะ พี่คิดว่ามันช่วยพี่ได้มากเพราะมันทำให้ชีวิตพี่เป็นสุขขึ้นค่ะ โชคดีนะคะ พี่ก็แนะนำได้เท่านี้นะคะ เพราะเป็นวิธีของพี่แต่พี่ทำแล้วพี่มีความสุขใจมากขึ้น พี่ไม่ไปทุกข์ใจเหมือนตอนสมัยสาวๆ พี่ว่าการที่เราไม่ค่อยทุกข์ใจก็จะทำให้เรามีแต่ความสุข มีสติปัญญาที่แจ่มใส พี่ว่ามันดีกับตัวพี่เองและกับลูกๆของพี่เพราะเขาได้เห็นตัวอย่างแบบนี้ เขาก็จะทำตามและพี่ก็ดีใจมากเพราะลูกๆของพี่เป็นเด็กที่แจ่มใสและไม่ทุกข์ร้อนมากเกินไปค่ะ

คุณหน่อยอย่าโกรธนะถ้าพี่พูดตรงๆ คือพี่ว่าคุณหน่อยแบกความทุกข์และความรู้สึกที่ท้อแท้ไว้มากเกินไปนะคะ ถ้าคุณหน่อยปล่อยวางบ้างก็จะทำให้คุณหน่อยสบายใจขึ้นเยอะเลยนะคะ อย่างเรื่องพี่น้องที่เขาวุ่นวาย ถ้าเขามาวุ่นวายกับคุณหน่อยก็บอกเขาไปตรงๆว่าไม่อยากยุ่งและอย่าเอาเรื่องวุ่นวายมาให้เราอีก แต่ถ้าเขาวุ่นวายกับชีวิตเขาเองก็อย่าไปยุ่งค่ะ ปล่อยให้เขาคิดหาทางสงบของเขาเอง ฟังดูเหมือนเห็นแก่ตัวแต่ไม่หรอกค่ะ ปัญหาหรือความวุ่นวายที่ใครก่อนั้นเราไปแก้ไขให้ไม่ได้นอกจากเจ้าตัวจะแก้ไขเองนะคะ ส่วนเรื่องสามีก็ถ้าเขาเป็นอย่างนี้ก็คงต้องปล่อยนะคะ เพราะนิสัยเขาอาจจะเป็นอย่างนี้ก็ได้ ไปบ่นเขามากๆเดี๋ยวทะเลาะกันก็ไม่ดีกับสุขภาพจิตใจนะคะ พี่ว่าคุณหน่อยคงต้องมานั่งตรองโุนะคะว่าเรื่องไหนที่คุณหน่อยควรให้ความสำคัญและเรื่องไหนที่ควรปล่อยไปไม่ไปสนใจค่ะ จะทำให้คุณหน่อยมีความสุขขึ้นเยอะเลยนะคะ

[chiangmai]

ปัญหาทุกอย่างมันมีทางแก้ไขค่ะคุณหน่อย
แต่ก็คงต้องใช้เวลาค่อยๆๆคิดอย่าท้อแท้นะคะ
ยิ่งถ้าเราท้อมันก็ย่ิงแย่ค่อยๆๆแก้ปัญหาไปที่ละอย่าง
มนุษย์ทุกคนก็ต้องมีปัญหาในชีวิตแม้แต่องค์พระพุทธเจ้า
ยังมีปัญหาเหมือนกันแต่ท่านก็ยังสามารถหาทางออกท่ีดีได้
ใจเย็นๆๆค่อยๆๆคิดค่อยๆๆตัดสินใจแก้ปัญหาค่ะดิฉันเช่ือว่า
คุณหน่อยต้องทำได้นะคะเป็นกำลังใจให้ค่ะแต่ถ้าปัญหามันมี
ีมากมายก็วางเฉยซักพักแล้วเม่ือรู้สึกดีขึนก็กลับหันมาสู้กับ
ปัญหาอย่าหนีค่ะเพราะถ้าหนีมันก็ช่วยอะไรไม่ได้สู้ค่ะๆๆๆๆ
มันต้องมีทางค่ะคุณหน่อยเป็นกำลังใจให้ค่ะ
<span style='font-family:Impact'><span style='color:red'><span style='font-size:14pt;line-height:100%'>คุณหน่อยสู้ๆๆๆเพ่ือลูกสู้ๆๆๆๆ</span></span></span>

[modnoi]

ปัญหาคืออะไรค่ะคุณหน่อย ไม่ใช่อยากรู้อยากเห็น
แต่ไม่ทราบว่าจะแนะนำอย่างไร เพราะไม่รู้ปัญหาค่ะ

[เจ้าหญิงของแม่]

เป็นกำลังใจให้นะคะ ทุกครอบครัว และทุกคนต่างก็มีปัญหาต่างกัน อยู่ที่ตัวเราจะแบกมันไว้ หรือปล่อยวางเพื่อความสบายใจของเรานะคะ

[pimlapas]

คนเราทุกคนค่ะ เขาว่ามีสุขและมีทุกข์แต่มันมักจะมาต่างวาระกันนะคะ แต่ทั้งสุข และทุกข์มันไม่นานหรอกค่ะ ผสมปนเปกันไปจนกว่าเราจะดับสูญไปเท่านั้นเอง และพี่ก็เชื่อว่า เราทุกคน มีความสุข ทุกข์กันทั้งนั้น อยู่ที่ว่าใครจะปล่อยวาง และรับมันได้มากน้อยแค่ไหน ทุกอย่างต้องดำเนินต่อไปค่ะน้องหน่อย ทำอะไรไม่ได้ ก็จงทำใจเถอะนะคะ พี่พิมบางวันท้อมากมาย เรื่องใหม่ เรื่องเก่า ประเดประดังเข้ามา พี่ก็จะคิดของพี่เอง (คิดดังบ้าง ค่อยบ้างตามแต่อารมณ์) <span style='color:red'>ตรูเลือก(ทางนี้)แล้วนี่หว่า จะมาเศร้าเสียใจอะไรกันฟ๊ะ</span> แล้วพี่ก็จะสบายใจขึ้นเสมอค่ะ คือ<span style='color:red'> ใจเราเป็นนาย กายเราเป็นบ่าว</span> เพราะงั้น อย่าเอาปัญหาต่างๆ มาสุมๆๆ มันหนัก และแก้ไขยากเข้าไปใหญ่ค่ะ เหมือนง่ายแต่มันก็ยากมากเลย <span style='color:red'>ปัญหาเขามีไว้ให้เราแก้</span>ค่ะ

[Orr]

<span style='color:red'>เคยเป็นเหมือนกันค่ะ ยิ่งตอนแรกๆ นี่เป็นหนักเลย คือรู้สึกว่า อะไรๆ ก็มามะรุมมะตุ้มเอากับเราคนเดียว ไม่ว่าจะปัญหาทางบ้าน ปัญหาการเงิน เพื่อนฝูง ญาติ พี่น้อง แล้วยังมารวมกับปัญหาที่นี่อีก ผู้คน อากาศ สังคม เก้าลอเก้าค่ะ

แต่ตอนนี้บอกตามตรงว่า สบายขึ้นเยอะเลย ลอยตัวค่ะ...ทำยังไงเหรอคะ "ปล่อยวาง" ค่ะ คำนี้คำเดียวจริงๆ

แต่ก่อนคิดว่า ไม่ได้ ยังไงฉันก็ปล่อยไม่ได้... พอ ณ วันนึงมันเต็มที่ มันล้นเกินจะรับไหวแล้ว ก็เลยลองดู ปล่อยก็ปล่อย พอทำแล้วก็ เออ.. ดีขึ้นเยอะ ดีขึ้นมากจริงๆ ค่ะ ก็ในเมื่อการที่เรา แบกเอาไว้ มันก็ไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้น แล้วกับการที่เราปล่อยวางล่ะ มันก็ไม่ได้ทำให้อะไรเลวลงด้วย ชั่งน้ำหนักแล้ว ก็สู้ปล่อยวางดีกว่าค่ะ ปล่อยแล้วสบายใจ รับไว้แล้วหนัก ปล่อยเถอะค่ะ ปล่อยวาง ไม่ใช่ ปล่อยทิ้ง ปล่อยวางไว้ก่อน ไหวเมื่อไหร่ ก็ค่อยแบกขึ้นมาใหม่นะคะ พี่คิดแบบนี้ค่ะตอนนี้ ยิ่งในเมื่อเรามาอยู่ตรงนี้แล้ว ถ้ามีปัญหาทางบ้าน เราช่วยอะไรไม่ได้ตอนนี้ ก็คิดมากไปเสียแรงเปล่าค่ะ ช่วยได้แล้วค่อยมาคิดจะดีกว่า

ส่วนปัญหาทางนี้ พยายามคิดในแง่ Possitive ดูนะคะ อาจทำให้ดีขึ้น ในเมื่อคิดในแง่ลบแล้ว รังแต่จะเครียด แล้วจะไปคิดทำไม อธิบายไม่ถูกค่ะ บอกได้แค่นี้จริงๆ ว่า Think possitive! แล้วจะดีขึ้นค่ะ..


</span>

[BabyMuffin]

ไม่ทราบปัญหาจริงๆ ของคุณหน่อยเลยไม่รู้จะแนะนำไปในทางไหนค่ะ
เวลาเรามีปัญหา หลายต่อหลายคนก็บอกเราให้ปล่อยวาง
ทำสมาธิ ไปทำบุญ ทำใจให้สบาย
แต่เราเข้าใจว่าเวลามีปัญหาสุมอกมากมายนั้นมันเป็นทุกข์จริงๆ

ลองคิดไตร่ตรอง และเพ่งมาที่ตัวเราว่า
เหตุใดตัวเราจึงเป็นทุกข์ ทุกข์เพราะพ่อ ทุกข์เพราะสามี ทุกข์เพราะญาติ
และเหตุใดเราจึงทุกข์เพราะคนเหล่านั้น
ถ้าหากรู้ว่าคุยกับพ่อไม่ค่อยได้ เพราะทะเลาะกันทุกที
ก็หลีกเลี่ยงปัญหานั้นเสีย ถ้าคุยๆ กันอยู่แล้วเหมือนว่า
การสนทนาจะมีแนวโน้มไปว่าจะทะเลาะกัน ก็ลองเปลี่ยนเรื่องคุย

ทุกข์เรื่องสามี เหตุใดจึงทุกข์ ทุกข์เพราะเขาไม่กระตือรือร้น
ลองนึกอีกด้านว่า แล้วทำไมเราต้องไปรีบเร่งเขาให้กระตือรือร้น
หรือคาดหวังให้เขามีความกระตือรือร้น เหตุใดเราจึงทำแบบนั้น

เราแนะนำในสิ่งที่เราเคยผ่านมาแล้วค่ะคุณหน่อย
เพราะเมื่อก่อนเราเคยคิด มีแต่เรื่องยุ่งๆ มากมายเหมือนคุณหน่อย
หรือว่าอาจจะแย่กว่าด้วยซ้ำ รู้สึกเหมือนมีแต่ปัญหารอบด้าน
แต่พอเราลองพิจารณาสักพัก ตามหลักของพระพุทธเจ้า
ที่ให้หาต้นเหตุแห่งความทุกข์ แล้วก็หาวิธีดับทุกข์
เราก็เริ่มจะมองแยกออก เป็นอย่างๆ ไปไม่ปะปนเหมือนก่อน

อยู่คนเดียวเงียบๆ สักพักก็ช่วยได้เหมือนกันนะคะ
เพราะเวลาที่เรามีเวลาอยู่คนเดียวเงียบๆ
บางครั้งแสงสว่างแห่งปัญญาจะส่องขึ้นมาให้เราประหลาดใจ

ให้กำลังใจคุณหน่อยผ่านเรื่องยุ่งๆ ไปด้วยดีค่ะ

[BabyMuffin]

<span style='color:blue'><span style='font-size:14pt;line-height:100%'>เอาเพลงมาฝากค่ะ</span></span>

เคยมีใครสักคนได้บอกฉันมา ว่าเวลาใครทำกับเรา ให้เจ็บช้ำใจ

ลองไปเก็บก้อนหินขึ้นมาสักอัน เธอเหมือนอยู่อย่างนั้นและบีบมันไว้

บีบให้แรงจนสุดแรง ให้มือทั้งมือ มันเริ่มสั่น

ใครคนนั้นยิ้มให้ฉัน ถามว่าเจ็บมือใช่ไหม

ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ได้เท่ากับเธอ ทำตัวของเธอเอง

ให้เธอคิดเอาเองว่าชีวิตของเธอเป็นของใคร

ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ถ้าเธอไม่รับมันมาใส่ใจ

ถูกเขาทำร้าย เพราะใจเธอแบกรับมันเอง

ใครมาทำกับเธอ ให้เจ็บหัวใจ ก็แค่ให้ก้อนหินก้อนนั้นที่เธอรับมา

เพียงเธอจับมันโยนให้ไกลสายตา หรือเธอปรารถนาจะเก็บมันไว้

หากยิ่งยอมยิ่งบาดใจ หัวใจของเธอก็ต้องสั่น

หากยิ่งทำตัวแบบนั้น ถามว่าปวดใจใช่ไหม

ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ได้เท่ากับเธอ ทำตัวของเธอเอง

ให้เธอคิดเอาเองว่าชีวิตของเธอเป็นของใคร

ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ถ้าเธอไม่รับมันมาใส่ใจ

ถูกเขาทำร้าย เพราะใจเธอแบกรับมันเอง

[หมูแดง]

กำลังใจเป็นสิ่งสำคัญที่สุดค่ะ คนเราถ้าเมื่อไหร่ขาดกำลังใจแล้วละก็ อะไรๆมันก็จะถดถอยไปหมด เชื่อว่าคนทุกคนต้องมีวันที่ระทดท้อ เหนื่อย หมดหวัง รู้สึกว่าไม่ไหว แต่ถ้าเรายังมีกำลังใจที่ดีอยู่ จะทำให้เราผ่านช่วงเวลาที่เลวร้ายไปได้ กำลังใจไม่จำเป็นต้องไปหาจากคนอื่น ตัวเราเองก็สามารถให้กำลังใจตัวเองได้

เมื่อ ๙ ปีที่แล้ว เราก็เคยเสียกำลังใจจนถึงกับอยู่กับเมืองไทยไม่ได้ ไม่อยากพบ ไม่อยากเจอ ไม่อยากพูดคุยกับใคร จนตัดสินใจหลบมาพักเหนื่อยและสร้างกำลังใจให้ตัวเองใหม่ที่อังกฤษ จากความตั้งใจที่จะมาแค่ ๑-๒ เดือน กลับทำให้ต้องอยู่มาจนเข้าปีที่ ๙ นี่แล้ว ผ่านหนทางแห่งความยากลำบากมาตลอด ท้อแท้หลายต่อหลายครั้ง หมดหวัง หมดแรงทั้งกายและใจ จะหันหน้าไปหาใครก็ไม่มี ต้องใช้ความอดทนอย่างสูงเพื่อให้ผ่านไปได้ ต้องให้กำลังใจตัวเองสุดๆ ต้องคิดเสมอว่ามันยังไม่ใช่เวลาของเรา เราต้องอดทน เวลาของเราจะมาถึงในไม่ช้า อย่าท้อเสียก่อน ต้องให้โอกาสตัวเองในการเริ่มต้นใหม่ อย่าเสียกำลังใจเด็ดขาด

ถ้าเหนื่อยนักก็หยุดพักเสียก่อน หยุดคิด หยุดทำอะไรซักวัน ปล่อยสมองให้ว่างๆ ไม่คิด ไม่บ่น ไม่กลุ้ม ไม่กังวลอะไรทั้งสิ้น พอสมองเราโปร่ง อะไรๆที่เคยติดๆขัดๆ อะไรที่เคยคิดไม่ออกมันก็จะคิดได้เอง

ใครที่หมดกำลังใจอยู่ หมูแดงขอให้กำลังใจนะคะ เพราะนี่คือชีวิต มีขึ้น ก็ต้องมีลง เมื่อลงมาแล้ว สักวันหนึ่งเราก็ต้องกลับขึ้นไปให้ได้อีก

[Phailin]

มองหน้าลูกแล้วก็เล่นกับเขาค่ะ ถ้าเราเห็นเขายิ้มหรือหัวเราะ โลกก็สดใสขึ้นมาทันทีเลยค่ะ
เปิดฟังเพลงที่เราชอบ แล้วอารมณ์เราก็จะเย็นลงค่ะ ปัญหาทุกอย่างมีทางแก้ ค่อยเป็นค่อยไปค่ะ เป็นกำลังใจให้อีกคนนะคะ

[kimmy]

ปล่อยวางค่ะ อย่าไปเครียดกับมัน และพยายามอย่าไปรับมันเพิ่ม

แต่ว่าคุณหน่อยมีปัญหาอะไรค่ะ ระบายให้เพื่อนๆๆฟังสิ จะได้สบายใจขึ้น
ส่วนตัว คิดว่าชีวิตคุณหน่อยน่าอิจฉามากกก สามีก็ยอมเราทุกอย่าง ลูกก็น่ารัก งานก็ไม่ต้องทำ พ่อปู่แม่ย่าก็รักเรามากมาย

บางคนนะคะคุณหน่อย มาอยู่เมืองนอกใช่ว่าจะสบาย ทำงานหามรุ่งหามค่ำ มีลูกก็ต้องเลี้ยงไปด้วยทำงานไปด้วย
บางทีเจอสามีขี้เมาซ้อมเช้าซ้อมเย็น เงินทองไม่ให้ใช้ ขี้เหล้า ดุด่าใช้อย่างกับทาส

ฉะนั้นพยายามมองคนที่ด้อยกว่า มีปัญหาเยอะกว่าเราสิ จะได้รู้สึกดี

เอาวิดีโอนึงมาฝาก เผื่อจะทำให้สบายใจขึ้น

<a href='http://www.youtube.com/watch?v=xYWPLxVJca0&feature=related' target='_blank'>http://www.youtube.com/watch?v=xYWPLxVJca0&feature=related</a>

[phimmanee]

น้องหน่อยลองไปคุยกับจิตแพทย์ดูซิคะ บางทีคําแนะนําที่จิตแพทย์บอกเรามามันก็ไอ้เส้นผมบังภูเขาที่เรานึกไม่ถึงนี่เอง พี่มีเพื่อนคนหนึ่งเขามีปัญหามากโดยไม่ทราบสาเหตุุ ลูกทําอะไรนิดหน่อยก็โมโหดุด่าลูก สามีพูดหรือทําอะไรก็ขัดลูกหูลูกตาไปหมด เขาไม่เข้าใจตัวเองทําไมเป็นแบบนั้น พอไปให้หมอตรวจพบว่าฮอร์โมนในร่างกายไม่สมดุลย์ ต้องกินยาแก้เครียดแล้วก็หาจิตแพทย์ทุกอาทิตย์ ไม่นานก็ดีขึ้น การหาจิตแพทย์ไม่ได้หมายความว่าเราเป็นบ้า จิตแพทย์จะดูว่าถ้าเราเครียดมากก็จะสั่งยาแก้เครียดให้ซึ่งช่วยได้มาก พอเราดีขึ้นหมอก็จะเริ่มถอยตัวยา แต่การหาจิตแพทย์นั้น you have to find the right one for you,because not every psychiatrist is the right one for you. If the first one is not the right one for you then you have to find another one.

[jayla]

my life just like you, wished you for the best. take care

[Knight]

แวะเข้ามาให้กำลังใจค่ะ กำลังใจจับต้องไม่ได้
และมองด้วยตาเปล่าไม่เห็น แต่น่าจะรับรู้ได้นะคะ สู้ สู้ค่ะ
ส่วนตัวพี่เอง ตอนนี้ก็เหนื่อยกับการเลี้ยงลูกค่ะ บางทีท้อก็หาเพลงฟัง
ชอบมากค่ะเพลงนี้ ลองหาฟังดูนะคะ...


"เมื่อวันที่ชีวิต เดินเข้ามาถึงจุดเปลี่ยน จนบางครั้งคนเราไม่ทันได้ตระเตรียมหัวใจ
ความสุขความทุกข์ ไม่มีใครรู้ว่าจะมาเมื่อไหร่ จะยอมรับความจริงที่เจอได้แค่ไหน

เพราะชีวิตคือชีวิต เมื่อมีเข้ามาก็มีเลิกไป
มีสุขสมมีผิดหวัง หัวเราะหรือหวั่นไหว เกิดขึ้นได้ทุกวัน

อยู่ที่เรียนรู้ อยู่ที่ยอมรับมัน ตามความคิดสติเราให้ทัน
อยู่กับสิ่งที่มีไม่ใช่สิ่งที่ฝัน และทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด

สุขก็เตรียมไว้ ว่าความทุกข์คงตามมาอีกไม่ไกล
จะได้รับความจริงเมื่อต้องเจ็บปวดไหว

เพราะชีวิตคือชีวิต เมื่อมีเข้ามาก็มีเลิกไป
มีสุขสมมีผิดหวัง หัวเราะหรือหวั่นไหว เกิดขึ้นได้ทุกวัน

อยู่ที่เรียนรู้ อยู่ที่ยอมรับมัน ตามความคิดสติเราให้ทัน
อยู่กับสิ่งที่มีไม่ใช่สิ่งที่ฝัน และทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด!!!!!!!!!