ผู้หญิงหลายโลก : สตรีผู้รวมน้ำใจคนไกลบ้าน

[MHUNTHOW]

ไม่ต้องมีใครมาถามหรอกว่า ชอบเวปของหมูแดงหรือเปล่า บอกได้คำเดียวว่า ตื่นเช้ามาต้องเปิดก่อนเวปอื่นๆ แถมหาอะไรอ่านได้ทั้งวัน อ่านแล้วก็อ่านอีก ก่อนนอนยังต้องขอเปิดให้ชื่นใจอีกรอบ คิดดูว่าติดแค่ไหน คิดว่าน้องๆ พี่ๆ ทุกคนเป็นเหมือนกัน และแปลกมากเลยที่ทุกคนไม่เคยเห็นหน้าค่าตากัน แต่เหมือนรู้จักกันมานาน

แม่หมั่นโถเป็นเหมือนพี่พิมค่ะ..เช้าเย็น..ต้องเปิดเข้าเวป..ค่ะ.วันไหนไม่เข้ามานั่นคือไม่มีคอมให้เคาะ.เข้าบ้านได้เป็นว่าโลกนี้ไม่เหงา.เราไม่ได้อยู่คนเดียว.

[Phakdee]

พี่หมูแดงค่ะ...ขอบพระคุณมากๆ อย่างสุดซึ่งที่พี่ทำบ้านนี้ขึ้นมาให้พวกเราๆ ได้พบปะกัน, ได้ให้พวกคลายเหงา, ได้ให้พวกเรามีความรู้ ไม่ว่าจะเป็น การทำอาหาร เรื่องคอม ฯลฯ มีหลายท่านที่ไม่เก่งเรื่องทำอาหารหรือเล่นอินเตอร์เนท ก็ได้บ้านนี้สอนให้เรียนรู้ (ไหมเป็นต้น)
รักบ้านนี้มากมาย กับบทความนี้ยิ่งรักและนับถือพี่ในความเก่ง ความอดทน และความมีน้ำใจ

จริงๆก็ทราบที่มาของบ้านนี้แล้วจากที่พี่หมูแดงเคยตอบกระทู้ แต่เมื่อได้อ่านบทสำภาษณ์จากนิตยสารกุลสตรี ยิ่งมีความชื่นชมและปลื้มใจที่ได้มาเป็นส่วนหนึ่งของบ้านนี้ (มาใช้บริการ)
และชื่นชมในความคิดความอ่านที่พี่มีต่อประเทศไทยของเราค่ะ (พูดจริงไม่ได้อินเกินเหตุนะคะ เพราะเป็นคนตรง จนใครๆชอบว่าเป็นคนพูดไม่รักษาน้ำใจคน)

ถ้าวันไหนที่พี่หมูแดงได้ทำตามความฝันที่เมืองไทย ไหมขอไปแวะเยี่ยมนะคะ
และขอให้พี่หมูแดงผู้มีจิตใจงามพบแต่ความสำเร็จยิ่งๆขึ้นไปนะคะ

ปล. ไหมมีความผูกพันธ์กับจังหวัดบ้านเกิดพี่มาก เพราะเคยอยู่ 7 ปีเต็ม (มีเพื่อนดีๆที่นั้นแยะค่ะ)

[risa]

ดังใหญ่แล้วพี่เรา.....
ขอบคุณนะคะที่ทำเว็ปดีๆ ให้เราและ
เพื่อนๆสมาชิก...ได้รู้จักและแบ่งปันความรู้....
อยากบอกพี่หมูแดงว่ารักบ้านเล็กๆแต่อบอุ่นหลังนี้มากมาย....

[nongmaxi]

ขอบคุณค่ะพี่หมูแดง อ้อมมีความสขที่สุดเลยที่ได้เจอ ครัวไกลบ้าน อาจมาช้าไปหน่อย แต่ได้รับมิตรภาพ จากเืพื่อนคนไทยทั่วทุกมุมโลก สาระความรู้ ทั้งการใช้ชีวิตต่างแดน ประสบการณ์ชีวิต ทั้งดีแลร้าย คำปลอบใจ กำลังใจ คำแนะนำ การได้แสดงความคิดเห็น ความคิดสวนตัว สูตรอาหารที่สุดแสนอร่อย ที่สำคัญคือความเป็น ไทย มีความสุขมากๆเลยค่ะ ขอบคุณ พี่หมูแดงอีกครั้งค่ะ

[ปอ.ปลาตากลม]

<span style='color:red'>มาร่วมแสดงความยินดี และภาคภูมิใจกับพี่หมูแดงด้วยคนค่ะ

อ่านแล้วก็ปลื้มใจแทนพี่หมูแดงจัง

ขอลงท้ายด้วยการขอบคุณพี่หมูแดงที่ให้ความรู้ ให้เวปที่มีแต่ความรักความอบอุ่นแก่เรา

ขอบคุณเวปที่ดีที่สุด '' ครัวไกลบ้าน '' ขอบคุณจากใจจริงค่ะ </span>

[Mooyong]

ว้าว พี่หมูแดง ดังหนักเข้าไปอีก อิอิ ไม่เคยขอบคุณเป็นทางการ ขอถือโอกาสนี้เลยนะคะ ขอบคุณที่ทำเวปดีๆนี้ขึ้นมาให้คนไทยไกลบ้านมีที่พึ่งทั้งทางปากท้อง ทั้งทางจิตใจ ติดหนี้บุญคุณพี่หมูแดงเยอะเลย แล้วยิ่งปีติที่ได้อ่านว่าพี่จะทำโรงเรียนให้เด็กมาเรียนฟรี อนุโมทนาล่วงหน้าด้วยเลยนะคะ หนิงก็อยากกลับไปทำอะไรเพื่อบ้านเกิดบ้างเหมือนกันค่ะ ถ้าได้กลับไปคงว่างมากกว่าอยู่ที่นี่ ถ้ามีอะไรให้ช่วยได้ เรียกใช้ได้เลยนะคะพี่ ยินดีอย่างยิ่งค่ะ

[puy2]

ทั้งปลื้ม ทั้งดีใจ ทั้งศรัทธา อย่างบอกไม่ถูก ขอบคุณมากค่ะ คุณหมูแดง สำหรับมิตรภาพ และ น้ำใจงามๆ ที่แบ่ง ปันให้พวกเราได้รับกันอย่างถ้วนหน้า

[หมูแดง]

ดังใหญ่แล้วพี่เรา.....
ขอบคุณนะคะที่ทำเว็ปดีๆ ให้เราและ
เพื่อนๆสมาชิก...ได้รู้จักและแบ่งปันความรู้....
อยากบอกพี่หมูแดงว่ารักบ้านเล็กๆแต่อบอุ่นหลังนี้มากมาย....

แอบเนียนนะเนี่ย คนที่พี่และสมาชิกครัวไกลบ้านจะต้องขอบคุณให้มากๆก็คือริสานี่แหละ เพราะถ้าไม่มีริสาช่วยโฮสท์เว็บให้ วันนี้ก็ไม่มีครัวไกลบ้านหรอกค่ะ

<span style='font-size:14pt;line-height:100%'><span style='color:red'>สมาชิกช่วยปรบมือให้กำลังใจริสาหน่อยนะคะ จะได้ช่วยโฮสท์เว็บเราไว้นานๆ ฝากคำขอบคุณไปยังคนข้างเคียงด้วยนะ เขียนอีเมลล์ได้หวานมาก</span></span>

[pannaporn]

เข้ามาขอบคุณพี่หมูแดงอีกคนค่ะ
เวปนี้ดีจริงค่ะ เข้าเวปไหนก็ไม่ถูกใจเท่าเวปนี้
ครบวงจรหมดเลย เป็นอีกคนนึงที่ติดครัวนี้มาก
ถ้าไม่ได้ทำงานหรือไปไหนก็อยู่ในครัวนี้ทั้งวัน ออกห้องนั้นเข้าห้องนี้มิมีเบื่อค่ะ

[หมูแดง]

ว้าว พี่หมูแดง ดังหนักเข้าไปอีก อิอิ ไม่เคยขอบคุณเป็นทางการ ขอถือโอกาสนี้เลยนะคะ ขอบคุณที่ทำเวปดีๆนี้ขึ้นมาให้คนไทยไกลบ้านมีที่พึ่งทั้งทางปากท้อง ทั้งทางจิตใจ ติดหนี้บุญคุณพี่หมูแดงเยอะเลย แล้วยิ่งปีติที่ได้อ่านว่าพี่จะทำโรงเรียนให้เด็กมาเรียนฟรี อนุโมทนาล่วงหน้าด้วยเลยนะคะ หนิงก็อยากกลับไปทำอะไรเพื่อบ้านเกิดบ้างเหมือนกันค่ะ ถ้าได้กลับไปคงว่างมากกว่าอยู่ที่นี่ ถ้ามีอะไรให้ช่วยได้ เรียกใช้ได้เลยนะคะพี่ ยินดีอย่างยิ่งค่ะ

เรื่องโรงเรียนนี่พี่คิดเป็นจริงเป็นจังมากๆเลยนะคะ นี่ก็คิดเอาไว้ว่าจะกั้นใต้ถุนบ้านนี่แหละเป็นห้องเรียน คือบ้านพี่น่ะเป็นบ้านใต้ถุนสูงไง ทุกวันนี้ก็มีโต๊ะเอาไว้นั่งเล่น นอนเล่น ลมมันก็เย็นดี เด็กๆมานั่งทำการบ้าน หรือมาเรียนหนังสือวันเสาร์-อาทิตย์ ก็ได้ แค่หาอุปกรณ์มาเสริมนิดหน่อย พวกกระดาน ปากกา อะไรทำนองนี้น่ะค่ะ แถวๆนั้นมีโรงเรียนประถม ก็ว่าจะไปคุยกับครูใหญ่ว่าจะรับสอนพิเศษให้เด็กๆ ตอนเย็น หรือวันหยุด ใครอยากเรียนก็มา สอนให้ฟรีๆ ไม่คิดเงินด้วย สอนภาษาอังกฤษ ภาษาไทย หรืองานฝีมือ เด็กๆจะได้ใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์ แล้วจะใช้พื้นที่ใต้ถุนส่วนหนึ่งกั้นห้องเอาไว้ทำเป็นห้องคอมพิวเตอร์ ซื้อคอมฯถูกๆซัก ๕ เครื่อง ใส่โปรแกรมออฟฟิศ สอนเด็กๆพิมพ์ดีด เรียนโปรแกรมง่ายๆที่ต้องใช้งานประจำวัน อย่างพิมพ์จดหมาย ทำรายงาน หาข้อมูลในอินเตอร์เน็ต อะไรพวกนี้น่ะค่ะ คุยกับเพื่อนเอาไว้ว่าจะไปขอสปอนเซอร์เขาถ้าเงินไม่พอ เพราะค่าคอมฯคงแพงหน่อย แต่อยากทำจริงๆ

สาเหตุุุุที่อยากทำโรงเรียนเพราะคิดถึงสมัยที่พี่ทำงานใหม่ๆ ตอนนั้นต้องไปเรียนคอมพิวเตอร์เพิ่ม เรียนภาษาอังกฤษเพิ่ม เพราะไม่อย่างนั้นจะแข่งขันกับคนอื่นเขาไม่ได้ มันทำให้ทำงานสะดุด แล้วส่อให้เห็นว่าเราเป็นคนไม่มีศักยภาพ ก็เลยต้องเจียดเงินส่วนตัวไปเรียนเพิ่ม แต่เพราะทุนไม่มี ก็เลยต้องเรียนๆ หยุดๆ เรียน ๑ คอร์ส หยุด ๑ คอร์ส เพื่อเก็บเงินก่อนแล้วค่อยไปเรียนต่อ ก็คิดว่าถ้าเรามีกำลัง เราจะสอนให้เด็กๆใช้คอมฯให้เป็นตั้งแต่เด็กๆเลย เพราะอย่างน้อยก็จะใช้ประโยชน์ในการศึกษาได้

ถ้ากลับไปอยู่เมืองไทยจริงๆ โครงการนี้เป็นรูปเป็นร่างแน่นอน ถ้าทำที่บ้านไม่ได้ ก็จะไปยืมพื้นที่และอุปกรณ์ของโรงเรียนทำ เชื่อว่าโรงเรียนคงเต็มใจเพราะมีแต่ประโยชน์ให้เด็กๆทั้งนั้น

[Ruud]

ขอบคุณพี่หมูแดงมากๆๆๆนะคะ ที่ทำเวปดีๆให้คนไกลบ้าน ได้หายเหงา
ขอบคุณพี่ๆเพื่อนๆสมาชิกที่หน้ารักทุกคนด้วยนะคะ รักเวปนี้ที่สุดค่ะ

[pimlapas]

น้องหมูแดงค่ะ พี่พิมสนับสนุนเต็มทีเลยค่ะ ความคิดนี้พี่ก็เคยคิด ติดตรงที่ทุนเราน้อยนิด อยากทำอะไรให้เด็ก ๆ ที่เมืองไทยนะคะ นี่พอกลับไปทีก็ได้สอนการบ้านเด็กๆ แถวบ้านค่ะ มากันเต็มเลย ดีใจมาก ที่เด็กๆ เขาชอบที่จะเรียนหนังสือ หากเราได้กลับไปอยู่เมืองไทยถาวร ก็คงได้ร่วมมือกันแน่ๆเลยค่ะหมูแดง ชอบความคิดของน้องจัง

[poussin]

<span style='color:green'>พี่หมูแดงยินดีกับพี่หมูแดงด้วยนะคะ
แล้วก็ขอบคุณพี่หมูแดงมากๆ ที่สร้างเว็บนี้ขึ้นมา
ครัวไกลบ้านเป็นแหล่งความรู้ดีๆ หลายๆด้าน
รวมทั้งเป็นแหล่งสร้างรายได้ให้กับแม่บ้านหลายๆ ท่าน
และทำให้เกดรู้จักเพื่อนดีๆ จากที่นี่หลายคน
เกดก็เหมือนกับเพื่อนๆ หลายคน
คือตื่นเช้ามาต้องแวะเข้าครัวไกลบ้านก่อน
ถึงแม้จะมีเวลาน้อยนิดในแต่ละวัน
ขอบคุณ และยินดีด้วยมากๆ อีกครั้งค่ะ

พี่หมูแดงคะเรื่องโรงเรียนใต้ถุนบ้านเป็นความคิดที่ดีจริงๆ เลยค่ะ
เกดก็อยากทำอะไรแบบนั้นบ้างจัง เกดอยู่ชลบุรี พี่หมูแดงอยู่ฉะเชิงเทรา
ไม่ไกลกันเลย เกดยินดีช่วยเหลือ และให้การสนับสนุนนะคะ ถ้าพี่หมูแดงทำ
เมื่อไหรติดต่อมาบ้างนะคะ อยากช่วยเหลือตรงนั้นมากๆ ค่ะ
แล้วรวมไปถึงเรื่องเว็บครัวไกลบ้านด้วยนะคะ เกดไม่ได้ร่ำรวยอะไร
แต่ถ้าสามารถช่วยเหลืออะไรครัวไกลบ้านได้ ก็อยากจะช่วยค่ะ
ไม่อยากให้เว็บดีๆ แบบนี้หายไปจากโลกอินเตอร์เน็ตเลยค่ะ</span>

[Sasikarn]

ว้าว พี่หมูแดง ดังหนักเข้าไปอีก อิอิ ไม่เคยขอบคุณเป็นทางการ ขอถือโอกาสนี้เลยนะคะ ขอบคุณที่ทำเวปดีๆนี้ขึ้นมาให้คนไทยไกลบ้านมีที่พึ่งทั้งทางปากท้อง ทั้งทางจิตใจ ติดหนี้บุญคุณพี่หมูแดงเยอะเลย แล้วยิ่งปีติที่ได้อ่านว่าพี่จะทำโรงเรียนให้เด็กมาเรียนฟรี อนุโมทนาล่วงหน้าด้วยเลยนะคะ หนิงก็อยากกลับไปทำอะไรเพื่อบ้านเกิดบ้างเหมือนกันค่ะ ถ้าได้กลับไปคงว่างมากกว่าอยู่ที่นี่ ถ้ามีอะไรให้ช่วยได้ เรียกใช้ได้เลยนะคะพี่ ยินดีอย่างยิ่งค่ะ

เรื่องโรงเรียนนี่พี่คิดเป็นจริงเป็นจังมากๆเลยนะคะ นี่ก็คิดเอาไว้ว่าจะกั้นใต้ถุนบ้านนี่แหละเป็นห้องเรียน คือบ้านพี่น่ะเป็นบ้านใต้ถุนสูงไง ทุกวันนี้ก็มีโต๊ะเอาไว้นั่งเล่น นอนเล่น ลมมันก็เย็นดี เด็กๆมานั่งทำการบ้าน หรือมาเรียนหนังสือวันเสาร์-อาทิตย์ ก็ได้ แค่หาอุปกรณ์มาเสริมนิดหน่อย พวกกระดาน ปากกา อะไรทำนองนี้น่ะค่ะ แถวๆนั้นมีโรงเรียนประถม ก็ว่าจะไปคุยกับครูใหญ่ว่าจะรับสอนพิเศษให้เด็กๆ ตอนเย็น หรือวันหยุด ใครอยากเรียนก็มา สอนให้ฟรีๆ ไม่คิดเงินด้วย สอนภาษาอังกฤษ ภาษาไทย หรืองานฝีมือ เด็กๆจะได้ใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์ แล้วจะใช้พื้นที่ใต้ถุนส่วนหนึ่งกั้นห้องเอาไว้ทำเป็นห้องคอมพิวเตอร์ ซื้อคอมฯถูกๆซัก ๕ เครื่อง ใส่โปรแกรมออฟฟิศ สอนเด็กๆพิมพ์ดีด เรียนโปรแกรมง่ายๆที่ต้องใช้งานประจำวัน อย่างพิมพ์จดหมาย ทำรายงาน หาข้อมูลในอินเตอร์เน็ต อะไรพวกนี้น่ะค่ะ คุยกับเพื่อนเอาไว้ว่าจะไปขอสปอนเซอร์เขาถ้าเงินไม่พอ เพราะค่าคอมฯคงแพงหน่อย แต่อยากทำจริงๆ

สาเหตุุุุุที่อยากทำโรงเรียนเพราะคิดถึงสมัยที่พี่ทำงานใหม่ๆ ตอนนั้นต้องไปเรียนคอมพิวเตอร์เพิ่ม เรียนภาษาอังกฤษเพิ่ม เพราะไม่อย่างนั้นจะแข่งขันกับคนอื่นเขาไม่ได้ มันทำให้ทำงานสะดุด แล้วส่อให้เห็นว่าเราเป็นคนไม่มีศักยภาพ ก็เลยต้องเจียดเงินส่วนตัวไปเรียนเพิ่ม แต่เพราะทุนไม่มี ก็เลยต้องเรียนๆ หยุดๆ เรียน ๑ คอร์ส หยุด ๑ คอร์ส เพื่อเก็บเงินก่อนแล้วค่อยไปเรียนต่อ ก็คิดว่าถ้าเรามีกำลัง เราจะสอนให้เด็กๆใช้คอมฯให้เป็นตั้งแต่เด็กๆเลย เพราะอย่างน้อยก็จะใช้ประโยชน์ในการศึกษาได้

ถ้ากลับไปอยู่เมืองไทยจริงๆ โครงการนี้เป็นรูปเป็นร่างแน่นอน ถ้าทำที่บ้านไม่ได้ ก็จะไปยืมพื้นที่และอุปกรณ์ของโรงเรียนทำ เชื่อว่าโรงเรียนคงเต็มใจเพราะมีแต่ประโยชน์ให้เด็กๆทั้งนั้น

เคยคุยกะแฟนแล้วค่ะ ว่าถ้าเรากลับไปอยู่ไทย เราจะไปสอนเด็กๆที่บ้านให้ เอบีซีดี ให้ถูกต้องซะที ....จะทำโดยใช้ทุนของตัวเอง และไม่คิดตังเลยซักบาท เหตุเพราะว่า ตัวศศิเอง ตอนแรกๆ ที่อยากพูดอังกฤษ แล้วมันยากมากๆๆๆๆๆ ไปลงเรียนหลายที่แต่ยัง "กลัวฝรั่ง" อยู่ร่ำไป เลยเข้าใจความรู้สึกของคนไทย

อิ๊งค ที่ๆศศิเรียนมาคือ แค่พอสอบผ่าน (เรียนจบแค่ ปวส. ค่ะ)

อีกอย่างที่เป็นแรงบรรดาลใจก็คือ เป็นเพระศศิเป็นคนบ้านนอก เคยปั่นจักรนยานไปเรียน (แรกๆไม่มีจักรยานซะด้วยซ้ำ) เรียนจนถึง ป.4 จนจะขึ้น ป.5 ครูบอกว่า โรงเรียนนี้ไม่มีสอนภาษอังกฤษนะ ถ้าจะเรียนอังกฤษด้วย ตอ้งย้ายโรงเรียน ถึงวันนั้น ถึงแม้ว่ายังเด็กอยู่ แต่ยังจำได้แม่นยำค่ะ วันทีเพื่อนๆในห้องย้ายไปเรียนโรงเรียนอื่นกัน คิดถึงเพื่อน อยากย้ายไปเรียนด้วย แต่ตอนนั้นไม่รู้อะไรเลย .....ศศิและเพื่อนอีก 24 คน ในห้องเลยยังอยู่ที่โรงเรียนเก่าอยู่


ด้วยความมุมานะ อยากรู้อยากเห็น อยากแสดงออก .......ตอนอยู่ป6 ศศิได้เป็นประธานนักเรียน ตอนร้องเพลงชาติหน้าเสาธง สวดมนต์ แผ่เมตตา ศศิต้องกล่าวนำตลอด ถึงตอนนี้ยังไม่อยากเชื่ออยู่เลยค่ะ เพระว่า ออกจะขี้อาย

ตอนนี้นี้ชีวิตศศิดีขึ้นมาก แต่ไม่เคยลืมวันเก่าๆ.....ปีที่แล้วตอนกลับไทย เอาคอมพ์ไปให้โรงเรียน แต่ปีนี้ไม่ได้อะไรไปเลยค่ะ ด้วยเพราะเหตุการณ์ไม่อำนวย ครังหน้าขอแก้ตัวค่ะ

[Thai-Sakhon]

เข้ามาชื่นชม พร้อมทั้งของคุณสำหรับน้ำใจที่เอื้ออาทรณ์ และความคิดสร้างสรรค์ที่สร้างเว็ปนี้ขึ้นมาเพื่อเราคนไทยทั้งไกล และใกล้ได้ใช้ประโยชน์อย่างต่อเนื่องเสมอมาตั้งแต่บ้านหลังแรก จนถึงบ้านหลังปัจจุบันนี้ค่ะ เป็นแฟนพันธ์แท้ ตั้งแต่สมัยใช้ชื่อ ศุภนิตา จนเข้าชื่อไม่ได้ต้องเปลี่ยนเป็นไทย-สกลฯ