โดย A m M » จันทร์ ก.พ. 01, 2010 1:57 pm
โดย MHUNTHOW » จันทร์ ก.พ. 01, 2010 3:41 pm
โดย rungjarus » จันทร์ ก.พ. 01, 2010 4:22 pm
โดย naddyswiss » จันทร์ ก.พ. 01, 2010 4:31 pm
โดย A m M » จันทร์ ก.พ. 01, 2010 5:36 pm
โดย naddyswiss » จันทร์ ก.พ. 01, 2010 6:18 pm
โดย nutti_hannah » จันทร์ ก.พ. 01, 2010 6:35 pm
โดย A m M » จันทร์ ก.พ. 01, 2010 9:06 pm
naddyswiss เขียน: แกคิดไรมากวะ สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ต่อให้เราจะรักมันมากแค่ไหน สักวันมันก้อต้องมีวันพลัดพรากอ่ะแก
ไว้กะแม่แกอ่ะดีแว๊ว อีกอย่างนะมันเคยกินปลาทูเงี๊ยะ ปลาทูเมืองไทยเข่งละสิบห้าบาท
แบบจะมากินปลาทูที่เยอรมัน ห่อตั้งหลายยูโร อิอิ
มันไม่อยากมาหรอกแกแมวแกอ่ะ มันอาจจะไม่คิดถึงแกก้อได้นะ
จากประสบการณ์แมวมันไม่ค่อยรักเจ้าของสักเท่าไหร่ ฉันว่าบาปกรรมพามันมาเดี๋ยวมันตายเปล่าๆ
แกไปหาแมวใหม่ดีกว่า หมาที่บ้านฉันนะ มันรักฉันมากเลยอ่ะ ชื่อนังมะหมี่ มันได้อาบน้ำปีละครั้งเพราะใครอาบให้มันไม่ได้นอกจากฉันคนเดียว
แล้วโคตรหนังเหนียวเลยแก ไม่เคยฉีดวัคซีนใดๆเลย แต่ชีไม่เคยป่วย อยู่มาแปดปีได้แล้ว ไม่มีแววว่าจะรีบตายเลย
ส่วนอีกตัวไอ้ฟลุ๊ก หมาประจำตำแหน่งตาแดงเค้า พันชิสุ ตั้งแต่มีมันนี่ตูสิ้่นเนื้อประดาตัว ปีก่อนไปอาบน้ำตัดขน ดันแร่ดวิ่่งตามพ่อ หล่นจากโต๊ะตัดขน สรุปกามหัก เพราะมันมีหินปูน ฟันเลยกร่อน ตอนแรกก้อไม่รู้ ทำไมไอ้ฟลุ๊กปากแปลกๆว่ะ แบบอ้าปากไม่ได้ ลิ่่นห้อยออกมาข้างนอก
พ่อพาส่งโรงพยาบาลสัตว์ตลิ่งช้น พี่แกต้องดามปาก ตรวจพบพยาธิในเลือดอีกๆ สรุปรักษามันไปเป็นหมื่นเลย หลายทีแระ เป็นขี้เรื้อนที ก้อเจ็ดร้อยบาท พ่อไงกระแดะจะให้หมาขนยาว แล้วที่บ้านก้อร้อน อาบน้ำเป่าขนไม่ดี ขี้เรื่้อนเลยแหลก ซะถ้วนทั้งตัวตน อิอิ
โดย A m M » จันทร์ ก.พ. 01, 2010 9:08 pm
nutti_hannah เขียน: ลองหาข้อมูลและคิดดูดีดีก่อนนะคะ ก่อนที่จะเอาสัตว์เลี้ยงเข้ามาในยุโรปโดยเฉพาะประเทศที่ไม่ใช่ EU รับรองโดนกักกันโรคแน่กว่าจะได้ไปอยู่กับเจ้าของ สภาพจิตใจเค้าคงจะแย่
ที่เยอรมันหนูไม่รู้ว่าโดนกักกี่เดือน แต่ที่อังกฤษโดนกักกันโรค 6 เดือนแล้วช่วงที่กักกัน เราก็ต้องจ่ายค่าดูแลรักษา และสถาณที่อีก ตกเดิอนละ 300 ปอนด์เป็นอย่างต่ำ ไม่ลองหาใครที่รักแมว มารับเค้าไปดูแล เผื่อจะเป็นทางเลือกที่ดีค่ะ
ตอนนี้กำลังมีแพลนจะพาน้องแมวกลับไทยถาวร เลยต้องหาข้อมูลกันเต็มที่ เอาใจช่วยค่ะ
โดย tawud » อังคาร ก.พ. 02, 2010 8:30 pm
โดย singha » อังคาร ก.พ. 02, 2010 8:51 pm
โดย naddyswiss » อังคาร ก.พ. 02, 2010 9:00 pm
A m M เขียน:naddyswiss เขียน: แกคิดไรมากวะ สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ต่อให้เราจะรักมันมากแค่ไหน สักวันมันก้อต้องมีวันพลัดพรากอ่ะแก
ไว้กะแม่แกอ่ะดีแว๊ว อีกอย่างนะมันเคยกินปลาทูเงี๊ยะ ปลาทูเมืองไทยเข่งละสิบห้าบาท
แบบจะมากินปลาทูที่เยอรมัน ห่อตั้งหลายยูโร อิอิ
มันไม่อยากมาหรอกแกแมวแกอ่ะ มันอาจจะไม่คิดถึงแกก้อได้นะ
จากประสบการณ์แมวมันไม่ค่อยรักเจ้าของสักเท่าไหร่ ฉันว่าบาปกรรมพามันมาเดี๋ยวมันตายเปล่าๆ
แกไปหาแมวใหม่ดีกว่า หมาที่บ้านฉันนะ มันรักฉันมากเลยอ่ะ ชื่อนังมะหมี่ มันได้อาบน้ำปีละครั้งเพราะใครอาบให้มันไม่ได้นอกจากฉันคนเดียว
แล้วโคตรหนังเหนียวเลยแก ไม่เคยฉีดวัคซีนใดๆเลย แต่ชีไม่เคยป่วย อยู่มาแปดปีได้แล้ว ไม่มีแววว่าจะรีบตายเลย
ส่วนอีกตัวไอ้ฟลุ๊ก หมาประจำตำแหน่งตาแดงเค้า พันชิสุ ตั้งแต่มีมันนี่ตูสิ้่นเนื้อประดาตัว ปีก่อนไปอาบน้ำตัดขน ดันแร่ดวิ่่งตามพ่อ หล่นจากโต๊ะตัดขน สรุปกามหัก เพราะมันมีหินปูน ฟันเลยกร่อน ตอนแรกก้อไม่รู้ ทำไมไอ้ฟลุ๊กปากแปลกๆว่ะ แบบอ้าปากไม่ได้ ลิ่่นห้อยออกมาข้างนอก
พ่อพาส่งโรงพยาบาลสัตว์ตลิ่งช้น พี่แกต้องดามปาก ตรวจพบพยาธิในเลือดอีกๆ สรุปรักษามันไปเป็นหมื่นเลย หลายทีแระ เป็นขี้เรื้อนที ก้อเจ็ดร้อยบาท พ่อไงกระแดะจะให้หมาขนยาว แล้วที่บ้านก้อร้อน อาบน้ำเป่าขนไม่ดี ขี้เรื่้อนเลยแหลก ซะถ้วนทั้งตัวตน อิอิ
ดูนะ นั่งเพื่อนมันไม่ได้พูดให้กำลังใจเลย น้องเหมียวฉันมันก็ต้องคิดถึงฉันสิ นอนด้วยกันทุกวันเลยเฟ้ย ไปไหนก็ตามตูดกันไปตลอด เลี้ยงแมวเหมือนเลี้ยงหมาเลยนะเฟ้ย ยังเคยพาไปเดินเล่นเซนฯปิ่นเลยขอบอก แต่ก็อย่างอะ ถ้ามันต้องถูกกักตัวอยู่ ก็คงต้องขอนั่งคิดนอนคิดให้ดีก่อน ไม่ใช่พามาอยู่ไปตรอมใจตาย เพราะถูกขังนิก็เซง !!
โดย Puimek » อังคาร ก.พ. 02, 2010 9:01 pm
โดย naddyswiss » อังคาร ก.พ. 02, 2010 9:06 pm
Puimek เขียน: แวะมาคุยด้วยค่ะ ไม่รู้จักคนเอาน้องเหมียวมา แต่รู้จักคนที่เคยเอาน้องหมามาค่ะ
เพื่อนคนแคนาดานี่ล่ะ เขาตามสามีไปประจำอยู่ประเทศเนปาล 5 ปี
อยู่ที่นั่นเขาเลี้ยงน้องหมา เลี้ยงแล้วก็รัก เลยเอากลับมาแคนาดาด้วย
แต่ปรากฏว่าก่อนเข้าประเทศต้องโดนควอรันทีน (กักตัวไว้ตรวจเชื้อโรค) 3 เดือน
น้องหมาแทบคลั่ง... เจ้าของไปเยี่ยมก็ไม่ได้ เพราะเขากลัวติดเชื้อเข้าประเทศ
สุดท้าย...น้องหมาหัวใจสลาย พอได้ตัวกลับคืนมา เขาซึมลงไปมาก
เหมือนเข้าใจผิดว่าเจ้าของทิ้งเขา...
พอรับกลับมาอยู่บ้านก็เข้าหน้าหนาว น้องหมาปรับตัวไม่ได้
ก็เลยเฉา ตรอมกาย ตรอมใจ ทำยังไงก็ไม่ร่าเริงขึ้น
อาหารเม็ดของที่นี่เขาก็กินได้น้อยค่ะ เพราะอยู่เนปาลกินข้าวคลุกกับข้าวเหลือจากเจ้าของ
แต่คนที่นี่เขาเลี้ยงหมาแมวด้วยอาหารเม็ด หรืออาหารกระป๋อง
น้องหมาซึมลงเรื่อยๆ ทั้งที่เจ้าของก็พยายามดูแลดี
แต่กลางวันก็ต้องทิ้งเขาไว้บ้าน เพราะออกไปทำงาน
สุดท้าย 6 เดือนให้หลัง เขาก็หลับไปเฉยๆ และไม่ตื่นอีกเลย
ทั้งที่ไม่ได้เป็นโรคอะไรทั้งสิ้น แปลกไหมคะ...
เพื่อนพี่ปุยก็หัวใจสลายตาม...นี่ล่ะมั๊งคะ ที่เขาเรียกว่าตรอมใจตาย
ไม่อยากสนับสนุนให้เอาเขามาเลยนะคะ
พี่ปุยก็มีน้องหมาที่รักอยู่เมืองไทย...แต่เพราะเรื่องของเพื่อนคนนี้
เลยตัดสินใจไม่เอาเขามาทรมานค่ะ...
คิดดีๆ นะ...
โดย tawud » พุธ ก.พ. 03, 2010 4:35 pm
naddyswiss เขียน: ฉันพาแม่มาอยู่สวิสแค่สามเดือนแม่ฉันยังจะเฉาเลยแก
แม่ฉันเบื่อ อย่าว่าแต่แม่ตัวตูเองก้อใกล้แระ อิอิ