แม่บ้านเบลเยียมอยากหางานทำค่ะ

[futuremaman]

แฟนเราต้องยอมรับเลยค่ะว่าเป็นยิ่งกว่าลูกแหง่
จะหาคำใดๆมาเปรียบไม่ได้เลย

ตั้งแต่เกิดมาในชีวิตมีครั้งนี้ล่ะค่ะการตัดสินใจผิดพลาดครั้งใหญ่
ใหญ่ที่สุดในชีวิตเลย ตอนแรกอะไรสิงเราให้เรามองเค้าเป็นคนดีได้น้อ
ตอนนี้ แทบจะไม่ได้คุยกันเลย พอเราอ้าปากก็จะจบลงด้วยการทะเลาะกันทุกครั้งไป
แล้วก็จะเสริมด้วยการเอาเรื่องเล็กๆน้อยๆไปฟ้องพ่อฟ้องแม่
ชีวิตหาความสุขไม่ได้เลยค่ะ เครียดจนปวดท้อง
เพราะเราทนเยอะเกินไป จะหกปีแล้วที่เราอยู่กับเค้า
มีแต่แฟนที่ชี้นิ้วจะเอาอะไรก็ได้ ยิ่งกว่าเด็กสองขวบอีก

จนป่านนี้ก็ยังไม่มีใบขับขี่ แต่ก็ไปซื้อรถมาจอดทิ้งไว้ห้าปีแล้ว
แล้วจะด่าเราว่า ที่เค้าไม่มีใบขับขี่เพราะเราใช้เค้าให้เลี้ยงลูก
เวลาที่เค้าจะอ่านหนังสือ แรงงงงมาก
ขอบอกว่าเค้าไม่เคยช่วยเลี้ยงลูกอย่างเป็นเรื่องเป็นราวเลย
แต่พอเวลาเค้าล้างขวดนมให้ลูกหนึ่งครั้ง พ่อแม่เค้าจะเอาแต่เรื่องนี้มาชื่นชม
ว่าลูกเค้าช่างเป็นพ่อที่แสนดีที่สุดในโลกเลย

ครั้งหนึ่งคุณแม่แฟนเคยเขียนจดหมายยาวห้าหน้า หลังจากที่ทะเลาะกัน
แล้วเรากล้าเถึยงเค้าไปสองสามคำ ในจดหมายเขียนมาดูถูกคนไทยด้วย ว่า
ถ้าเธอจะเอาคนที่รวยๆ ที่มีบ้านมีรถให้เธอ เธอก็ต้องไปหาคนแก่ๆ
แต่ลูกชายชั้นนะเค้ายังเด็กนัก แต่เธอรู้มั้ยว่าถ้าชั้นตายไป
ลูกชายชั้นจะรวยกว่าคนพวกนั้นอีกนะ เพราะชั้นมีบ้านหลังใหญ่
แรงมั้ยคะ

ในจดหมายห้าหน้านั่น เขียนถึงลูกชายสองประโยคว่า ควรจะมีใบขับขี่
และหางานทำ แต่ชั้นก็เข้าใจเพราะว่ามันไม่ง่ายนักหรอก
ลูกชายชั้นก็พยายามแล้ว

และด่าเราประมาณว่าทำไมเราไม่เคยพอใจอะไรเลย เธออยู่บ้านนี้ประดุจเจ้าหญิง
เธอไม่ต้องทำงาน (กรูทำตลอดยกเว้นตอนท้องนี่แหละ)
และอีกหลายสิ่ง มากมาย

ใครมีเส้นมีสายรู้จักทนายดีๆที่เบลเยียม ช่วยด้วยเถอะคะ ไม่อยากจะอยู่ในนรกนี้อีกต่อไปแล้ว
อยากออกไปเลี้ยงลูกให้ดี ไม่ใช่เอาเวลามาเสียไปกับเรื่องสาระและคนไร้สาระเยี่ยงนี้
เฮ้ออออออ

[Anne_in_Holland]

เอาใจช่วย คุณเก๋ ให้หางานได้ไวๆๆนะคะ

ไม่รู้ว่า แอนโชคดี หรือไร แต่แอนก้ออยู่บ้านเดียวกับ แม่ของแฟนค่ะ เราอยู่กันสามคน แม่เป็นแม่หม้าย แต่แก ยังวัยรุ่น อายุ 55 เอง ทำงานบ้านให้ทุกอย่าง มีพาแอนไปดูคอนเสิร์ตด้วยบางที

แต่อันนี้ ก้อนา นา ทัศนะ อยู่ที่คุณแม่ สามี แต่ละท่าน นะจ๊ะ..

อย่างไรก้อตาม แอนก้อคิดเรื่องย้ายมาอยู่เอง อยู่แล้ว เพราะอยากมีความเป็นส่วนตัว และได้สร้างอะไร ด้วยตัวเองด้วยค่ะ

ยังไง ก้อเป็นกำลังใจให้ นะคะ
สู้ๆๆจ้า

[naddyswiss]

น้องเก๋อยู่บ้านเดียวกะพ่อแม่สามีแบบไหนคะ

แบบอยู่กันคนละชั้น หรือว่าอยู่ชั้นเดียวกันแต่แบ่งเป็นห้องใครห้องมัน

คือตัวพี่เองอยู่บ้านเดียวกันค่ะ แต่บ้านเดียวแบบที่เป็นห้องชุดน่ะค่ะ เค้าก้อมีห้องชุดของเค้า

พี่ก้อมีห้องชุดของพี่ อยู่กันแบบเป็นสัดส่วนตัวใครตัวมัน

แม่สามีพี่เค้าเจ้าระเบียบมากนะคะ เวลาเค้ามาเห็นบ้านเรารกๆ มีอะไรเหนียวๆเยิ๊ม เค้าก้อจะมอง

แต่เค้าไม่กล้าพูด เพราะพูดไปพี่ก้อแกล้งโง่ ทำเป็นว่าแปลไม่ออก อิอิ แต่ความจริงพี่รู้ว่าเค้าแอบด่า อิอิ

อย่างบ้านพี่ผ้าเยอะมากๆเลย ส่วนมากเป็นเสื้อผ้าเด็ก และของสามีพี่

ทีนี้แม่สามีพี่ก้อไปด่าสามีพี่ว่าอย่าใส่เสื้อผ้าเยอะได้ไหม สามีพี่เลยตอบไปว่าแม่ผมไปเจอลูกค้าทุกวันจะให้ตัวเหม็นๆไปหรือไงเนี่ย เพราะฝรั่งที่นี่เค้าไม่ค่อยเปลี่ยนเสื้่อผ้ากันไง

แต่อย่างเด็กบางทีมันก้อกินเลอะเทอะ เสื้อผ้าเลยซักบ่อย

แม่สามีพี่ชอบบอกว่าลูกๆพี่เสื้อผ้าเยอะเกินไป อิอิ

แต่พี่ก้อเหมือนเดิม แอบมึน

พอมองไปบางเรื่องเค้าก้อเป็นคนดีคนนึง เค้าชอบช่วยเหลือน่ะ พี่จะใช้งานอะไรแกก้อทำให้

เนี่ยอาทิตย์นี้เค้าขนผ้าพี่ไปซัก รีดซะเกลี้ยงเลยนะ คือพี่ว่าเค้ารำคาญที่เห็นกองผ้าบ้านพี่มากกว่า อิอิ

พี่เกรงใจ๊ เกรงใจ (แอบดีใจ เย้ๆๆ ผ้าตูซักหมดแว๊ว) อิอิ

แต่พี่เข้าใจความรู้สึกน้องเก๋นะคะ เพราะว่าตอนพี่คลอดลูกน่ะ ที่ปรึกษาคุณแม่มักจะถามว่าเธอมีปัญหากะแม่สามีไหม เค้ามาวุ่นวายไหม เค้ากลัวเราจะไม่มีความสุขหลังคลอดน่ะ แต่เผอิญพี่บอกไม่มีหรอก

ยังไงพี่ขอให้น้องเก๋หางานได้ไวๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆๆ น้องเอ๊ย ขนาดเวลาแม่พี่มาอยู่ในบ้านด้วยที่สวิสเนี่ย แม่พี่เค้ายังอึดอัดเลย เค้าบอกเหมือนเป็นส่วนเกินในชีวิตครอบครัวคนอื่นน่ะ เค้าก้อรู้สึกอยากอยู่แบบส่วนตัวของเค้าเองมากกว่าที่จะมาอยู่รวมกันในบ้าน

[ตนคอน]

ขอให้น้องเก๋ได้งานเร็วๆค่ะ น้องเก๋ไม่ลองติดต่อ บ้านเพื่อนหญิง
บ้านที่ช่วยเหลือผู้หญิงที่ต้องการแยกทางกับสามีนะคะ ถ้าเรายังไม่มีงานทำ และมีลูกด้วย

พี่ไม่รู้ว่าที่เบลเยี่ยมเป็นแบบไหน รู้แต่ในเยอรมันนะคะ ขอให้ผ่านเรื่องร้ายๆเร็วๆค่ะ

[ตนคอน]

ถ้าทะเลาะกัน สามารถอัดเสียงได้มั้ย แล้วน้องเก๋ต้องใช้จิตวิทยา ช่วงอัดเสียง
คือทำยังไงให้เค้าด่าเรามากๆ แรงๆ คือเวลาขึ้นศาล เราจะได้เป็นพยานในศาล

ยิ่งมีเสียงพ่อ แม่สามีด้วยยิ่งดีเลย เป็นต้นเหตุของการทำลายครอบครัว

ความคิดนี้อาจจะดูไม่ดี แต่บางทีอาจจะทำให้เราชนะคดีค่ะ

[PIM24]

มิได้อยู่เบลเยี่ยมแต่เข้ามาเอาใจช่วยด้วยอีกคนค่ะ พูดได้หลายภาษา น่าจะลองส่ง resume ไปให้ทั่ง ๆ เลย มันต้องได้ที่ไหนซักทีี่ี่หนึ่งละน่า สู้สู้นะคะ

[panrawee5]

อืม เรื่องงานและเรื่องเสด็จแม่ย่าเนี่ยมันมักจะมาพร้อมกันเสมอและเกือบจะทุกคนต้องเจอเป็นแน่แท้สิ่งเดียวที่จะทำได้คืออดและทนแต่อย่างว่าปัญหามันมีร้อยแปดพันเก้าในครอบครัวไม่เกิดกับใครก้อไม่รู้ สู้ๆๆเก๋ทุกคนต้องผ่านไปได้ ส่วนงานอาจใช้เวลาและประสบการณ์เป็นแน่นอน และที่เพื่อนๆพี่ๆเขาบอก ลองไปกรอกที่สำนักงานจัดหางานดูเผื่อฟลุ๊กอย่างปานได้งานอย่างประหลาดและคาดไม่ถึงแต่กระจอกหน่อยก็เอาวะจากที่ทำมาหกเดือนผ่านมรสุมในที่ทำงานมาทุกวัน และงานมีไห้ลุ้นทุกวันเป็นงานโรงงานรีดผ้าของบริษัทชื่อดังอยู่นา PAUL & SHARK ตอนแรกๆก็รีดๆๆๆๆตอนนี้เริ่มสบายแล้วจ้า รีดมั่ง ตัดขี้ด้ายสี่ชั่วโมง บางวันก็ไม่รู้เรียกอะไรเพราะแยกปกเสื้อและขอบแขนเสื้อสารพัด ปล ขออย่างเดียวอย่าไห้เดี้ยนไปเย็บจักรเพราะกลัวและทำไม่เป็น แต่ไงก็ตามขอไห้เก๋สู้และอดทนไม่นานก็จะสบายเองจ้า

[pamie]

เก๋เอ๋ย พี่อ่านแล้วของขึ้น น้องเอ๋ย ชีวิตคนเราก็งี้แหละไม่แน่ไม่นอน ไอ้ที่เราว่าดีที่สุดแล้วมันก็เปลี่ยนแปลงได้ <span style='color:red'>เริ่มที่ใจก่อนเก๋</span> ใจสู้ไว้ก่อน ว่าเราต้องยืนขึ้นด้วยลำแข้งตัวเองให้ได้ ด้วยการที่เก๋เริ่มคิดจะหางานทำเนี่ยะ ถูกทางแล้วน้อง ทนไปก่อน หางานทำ มีลู่ทางแล้วค่อยหาห้องเล็กๆ อยู่เลี้ยงลูกเราไป แล้วก็หาข้อมูลการรับผลประโยชน์จากรัฐไปด้วยว่าถ้าเราเป็นซิงเกิ้ลมัมแล้ว ทางรัฐมีอะไรช่วยไหม นี่สำคัญนะน้องเรียนรู้ให้เยอะๆ ว่าเราต้องติดต่อหน่วยงานไหน ต่อให้หนูยังไม่หย่าจะแยกออกมามันก็คือกัน แต่เราต้องไปรอดนะ พอมีเงินมึความรู้มั่งในเรื่องหย่าแล้ว ค่อยว่ากันก็ได้ สำคัญพี่ห่วงสุขภาพจิตใจ ต้องใจเข้มแข็งไว้นะคะ ใจสู้เต็มร้อยไว้ก่อนไม่ต้องรอซดกระทิงแดง (แอบ ฮา)

[เด็กชายข้าหลวง]

<span style='color:green'>น้องเก๋ พี่ตีไม่ค่อยได้คุยกับเก๋เท่าไรนัก แต่อยากให้น้องเก๋ใช้สติไตร่ตรองให้รอบคอบก่อนจะตัดสินใจทำอะไรนะคะ เรื่องงานขอให้ได้งานเร็วๆนะคะพี่ตีเอาใจช่วยด้วยอีกคนค่ะ ...</span>

[futuremaman]

น้องเก๋อยู่บ้านเดียวกะพ่อแม่สามีแบบไหนคะ

แบบอยู่กันคนละชั้น หรือว่าอยู่ชั้นเดียวกันแต่แบ่งเป็นห้องใครห้องมัน

คือตัวพี่เองอยู่บ้านเดียวกันค่ะ แต่บ้านเดียวแบบที่เป็นห้องชุดน่ะค่ะ เค้าก้อมีห้องชุดของเค้า

พี่ก้อมีห้องชุดของพี่ อยู่กันแบบเป็นสัดส่วนตัวใครตัวมัน

แม่สามีพี่เค้าเจ้าระเบียบมากนะคะ เวลาเค้ามาเห็นบ้านเรารกๆ มีอะไรเหนียวๆเยิ๊ม เค้าก้อจะมอง

แต่เค้าไม่กล้าพูด เพราะพูดไปพี่ก้อแกล้งโง่ ทำเป็นว่าแปลไม่ออก อิอิ แต่ความจริงพี่รู้ว่าเค้าแอบด่า อิอิ

อย่างบ้านพี่ผ้าเยอะมากๆเลย ส่วนมากเป็นเสื้อผ้าเด็ก และของสามีพี่

ทีนี้แม่สามีพี่ก้อไปด่าสามีพี่ว่าอย่าใส่เสื้อผ้าเยอะได้ไหม สามีพี่เลยตอบไปว่าแม่ผมไปเจอลูกค้าทุกวันจะให้ตัวเหม็นๆไปหรือไงเนี่ย เพราะฝรั่งที่นี่เค้าไม่ค่อยเปลี่ยนเสื้่อผ้ากันไง

แต่อย่างเด็กบางทีมันก้อกินเลอะเทอะ เสื้อผ้าเลยซักบ่อย

แม่สามีพี่ชอบบอกว่าลูกๆพี่เสื้อผ้าเยอะเกินไป อิอิ

แต่พี่ก้อเหมือนเดิม แอบมึน

พอมองไปบางเรื่องเค้าก้อเป็นคนดีคนนึง เค้าชอบช่วยเหลือน่ะ พี่จะใช้งานอะไรแกก้อทำให้

เนี่ยอาทิตย์นี้เค้าขนผ้าพี่ไปซัก รีดซะเกลี้ยงเลยนะ คือพี่ว่าเค้ารำคาญที่เห็นกองผ้าบ้านพี่มากกว่า อิอิ

พี่เกรงใจ๊ เกรงใจ (แอบดีใจ เย้ๆๆ ผ้าตูซักหมดแว๊ว) อิอิ

แต่พี่เข้าใจความรู้สึกน้องเก๋นะคะ เพราะว่าตอนพี่คลอดลูกน่ะ ที่ปรึกษาคุณแม่มักจะถามว่าเธอมีปัญหากะแม่สามีไหม เค้ามาวุ่นวายไหม เค้ากลัวเราจะไม่มีความสุขหลังคลอดน่ะ แต่เผอิญพี่บอกไม่มีหรอก

ยังไงพี่ขอให้น้องเก๋หางานได้ไวๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆๆ น้องเอ๊ย ขนาดเวลาแม่พี่มาอยู่ในบ้านด้วยที่สวิสเนี่ย แม่พี่เค้ายังอึดอัดเลย เค้าบอกเหมือนเป็นส่วนเกินในชีวิตครอบครัวคนอื่นน่ะ เค้าก้อรู้สึกอยากอยู่แบบส่วนตัวของเค้าเองมากกว่าที่จะมาอยู่รวมกันในบ้าน

<span style='color:blue'>อยู่บ้านหลังเดียวกันค่ะพี่โหน่ง คือ เจอหน้ากัน 24 ชั่วโมง
ห้องของเก๋มีด้วยกันหนึ่งห้องค่ะ คือ เอาไว้นอนอย่างเดียวเลย
ลูกๆก็เลยต้องนอนห้องเดียวกันหมด
ขอบอกว่านอกจากอยู่กับพ่อแม่สามีแล้วยังมีพ่อกับแม่ของแม่สามีอีกนะคะ
อยู่กัน 3 generations เลยทีเดียว พิเศษกว่าชาวบ้านเค้ามั้ยคะ
(ก็งงเหมือนกันค่ะ เพราะแค่พ่อแม่อยู่บ้านเดียวกับลูกมันก็แปลกแล้วสำหรับฝรั่ง
แต่นี่มีตากับยายอายุร่วมร้อยมาอยู่ด้วยกันอีก เอาเข้าไป)

แม่แฟนชีบอกว่า เธอทนเห็นพ่อแม่ตัวเองไปอยู่บ้านพักคนชราไม่ได้
ชีรักพ่อแม่มาก แต่ชีไม่เคยทำกับข้าวหรือพาพวกท่านไปเที่ยวเลย
(เป็นเง็งง)
พวกท่านก็เลยเป็นคนมองโลกในแง่ร้าย น่าสงสารมากๆค่ะ
เมื่อก่อนตอนเก๋ไม่ค่อยเครียดก็จะพยายามชวนเค้าคุยและทำอาหารให้ทาน
แต่เดี๋ยวนีั้ไม่ค่อยไหวค่ะ ลำพังตัวเองก็จะแย่แล้ว
เวลาเข้าไปคุยกับพวกท่านต้องเตรียมใจไว้ก่อนเลยค่ะว่าต้องเครียดเพิ่มกลับมาอีก
แต่ก็รู้สึกดีนะคะ เวลาได้คุยกับท่าน เพราะว่าอย่างน้อยก็คงจะทำให้หายเหงาได้บ้าง

แล้วแม่สามีก็จะประมาณว่า เช่น มีอยู่ครั้งหนึ่งเก๋เปรยว่าอยากตัดผมสั้น
ชีก็โพล่งขึ้นมาเลย ว่าเธอถามลูกชายชั้นแล้วเหรอว่าเค้าจะชอบมั้ย (อะไรฟระ)

ส่วนเจ้าสามีนี่ก็เรียกได้ว่าไม่มีมือมีเท้าสุดๆ ทำอะไรไม่เป็นเลย เมื่อก่อนตอนที่เรามาใหม่ๆ
ก็ขอให้เค้าโทรไปถามที่อำเภอให้หน่อยว่าได้บัตรยัง ฮีบอกว่า
โทรเองเลย (อ้าวเหรอ) สุดท้ายเก๋ต้องโทรไปเองจริงๆค่ะ
โชคดีนะเนี่ยที่พูดฝรั่งเศสได้
แล้วเวลาต้องกรอกเอกสาร โอนเงิน ติดต่อราชการ นัดหมอ หาหมอ
สารพัด ต้องเก๋คนเดียวค่ะ อย่าได้ไปบังอาจไปพึ่งเจ้าประคุณเด็ดขาด
บางทีเจ้าหน้าที่ยืนงงเป็นไก่ตาแตกเลยค่ะ
เพราะว่าเวลาที่เค้ายื่นเอกสารอะไรให้กรอก ฮีพาสมาให้เราเฉยเลย
แล้วเวลาที่เขียนเอกสารอะไร เก๋จะต้องเป็นคนให้เค้าเขียนตามคำบอกค่ะ
เรียกว่า ฮีไม่เป็นอะไรเลยจริงๆ (แต่อย่าลืมว่าพ่อแม่ฮี บอกว่าลูกชายเค้าเป็นอัจฉริยะอยู่เสมอ ตรงไหนฟระ กรูละเง็ง)

แล้วที่บ้านฮีเลี้ยงหมาไว้หนึ่งตัวค่ะ แต่ฮีไม่เคยเล่น ไม่เคยให้อาหาร
ไม่เคยพาออกไปเดินเล่น ถ้ามันเห่า มันจะโดนตะโกนด่าให้เสียหมากันเลยทีเดียว
เป็นหน้าที่ของพ่อเค้าที่ให้อาหารหมา บางทีก็เก๋บ้าง
แต่เค้าบอกว่าเค้ารักหมาเค้ามาก ถ้าใครมาแตะหมาเค้าเอ็งตายแน่ (ฮีว่าอย่างนั้นจริงๆ โหย กลัวน่าดู) น่าสงสารหมาตัวนี้มากๆ (เหมือนกรูเลยอ่ะ คอนเซ็ปต์เดียวกัน) บอกว่ารัก แต่ไม่เคยเหลียวแลเลย
ตอนเช้ามาแม่เค้าก็จะปรี๊ดแตก เพราะอึและฉี่หมาเต็มบ้านไปหมด (แน่นอนล่ะ ไม่เคยพามันออกไปไหนนี่) และก็จะโมโห ก็จะมาพาลด่าเราอีกว่า ทำไมไม่ช่วยเค้าทำความสะอาดบ้าง (อะไรวะ)

อ้อ จะขอบอกว่า คุณแม่ชีป่วยเป็นโรค depression ค่ะ ไม่ได้ไปทำงานมาจะเป็นปีแล้ว
จริงๆก่อนที่เราจะเข้ามาอยู่ที่นี่ ชีก็เคยถูกพักงานมาแล้วเกือบปีด้วยโรคเดียวกัน
เพราะชีทะเลาะกับคนที่ทำงานไปทั่ว (แสดงว่าบ้านานแล้ว ไม่ได้เพิ่งบ้า)

แต่เมื่อก่อนชีก็เป็นคนดีนะคะ ชีจะย้ำเสมอว่ารักเราเหมือนลูกสาว
แต่ลูกสาวอะไร ทำไมโดนด่าตลอดเลย(ว่ะ)
ทีลูกชายไม่เห็นเคยถูกแตะต้องเลย มันอะไรกันนี่

ที่เล่ามานี่ยังไม่หนึ่งเปอร์เซ็นต์ที่ต้องเจอมาเลยค่ะ เรื่องนี้อีกยาววววว</span>

ยิ่งเล่าก็ยิ่งมันส์ เบรคไม่อยู่

[เด็กชายข้าหลวง]

<span style='color:green'>เก๋ ไม่สนใจบ้านเจ้ที่ออสเต็น กะ บรีทดีน่า บ้างเหรอ กำลังงานงอกเลย 555
เจ้ถูกยูโรล็อตโต้รางวัลที่1 เดี๋ยวซื้อบ้านงามๆ ให้เก๋หลังนึงเลย
สู้ว้อย ...</span>

<span style='color:green'>ขอแอบแซวน้องเกดหน่อยท่าทางจะถูกยูโรล็อตโต้รางวัลที่1 จริงๆ เพราะงวดนี้ที่อังกฤษไม่มีใครถูกเลย สงสัยไปอยู่ที่บ้านน้องเกด...</span>

[taew]

อ่านแล้วใจหายจริงๆ ชีวิตแม่ลูกอ่อน 2 คน เลี้ยงลูกคนเดียวก็หนักหนาอยู่แล้ว เจอปัญหาเรื่องแฟนกับพ่อแม่แฟนด้วยแล้ว ยอมรับว่าหนักมากสำหรับเก๋ ลองไปกรมแรงงานอย่างพี่เพื่อนๆ แนะนำหนะคะ ถึงงานจะหายากมากสมัยนี้ เราต้องสู้ ดีกว่าอยู่เฉยๆ รอไปวันๆ ขอให้ได้งานทำไวๆๆ นะ จะได้ไม่พึ่งใคร

[Jeab77]

หวัดดตีจ๊ะน้องเก๋ พี่ขอไห้น้องเก๋หางานได้ไวๆนะคะ ถ้าไม่เลือกมากคิดว่าคงได้ไม่นานนักหรอกค่ะ เรื่องพ่อแม่สามี และ สามีที่ไม่ยอมโตสักทีนี่เข้าใจเลยค่ะ แฟนคนเก่าของพี่เองเนี่ยล่ะ แต่เลิกกันไปได้พักใหญ่แล้ว พี่แต่งงานไหม่ละ แต่กว่าจะผ่านมาได้ก็แทยหล๋อนเหมือนกัน
พี่ขอแนะนำนะคะ ลองเสร็ทหาข้อมูลอินเตอร์เน็ทดู ว่าเค้ามีสมาคมช่วยผู้หญิงมั้ย ส่วนใหญ่จะมาจากทางรัฐนะคะ หาเบอร์แล้วลองหาโอกาศโทรไปปรึกษาเค้าดู
เรื่องงาน ก็เหมือนกะคนอื่นพูดนะคะ ถ้าน้องไม่เลือกมาก ภาษาพูดได้ ลองเอากระดาษมาร่ายดูว่าที่ผ่านมากี่ปี เราทำงานที่ไหนมาบ้าง จำที่อยู่ และชื่อผู้จัดการได้มั้ย เพราะเวลาเราเอาลงไน resume นายจ้างบางคนเค้าจะโทรไปถามว่าเราทำงานเป็นไงบ้าง
เมื่อไดด้แล้วลองคิดว่า ความสามรถเรามีอะไรบ้าง ไช้คอมได้ระดับไหน โปรแกรมอะไร แล้วเรามีความอดทน สามารถทำงานภายในความกดดัน และสารถทำงานคนเดียวได้ เมื่อเขียนใส่กระดาษและตรวจเรื่องความถูกต้องแล้ว ไห้เราพิมใส่คอมและก๊อผเอาไว้ ปริ้นออกมาเยอะๆ มันง่ายกะการที่พอเราเจองานที่เราคิดว่าเราทำได้ไห้เราจัดใส่ซองเตรียมส่งได้เลย
ส่วนเรื่องสามีนี่คงต้องคุยกันจริงจังซะทีนะคะ ยื่นข้อเสนอไปเลยค่ะถ้าเค้าไม่คิดจะเปลี่ยนแปลงในทางที่ดี และพูดจาอะไรรักษาน้ำใจกันมั่งนั้น ก็ขอไห้จบกันแค่นี้ เป็น single mom นั้นเหมือนจะน่ากลัวนะตอนแรก แต่พอเราออกมาแล้วเราจะรู้สึกแย่ตอนแรกๆ เป็นเรื่องปรกกระติ แต่พอเราทำงานได้เงินเดือน เราจะรู้เลยว่าเราก็สามารถยืนด้วยลำแข่งของตนเองได้นี่ พี่เคยเป็นมาแล้วจ๊ะ พี่ภูมิใจในตัวเองมาก คนรอบข้างที่ไม่มาเห็น มาอยู่กะเราเค้าไม่เข้าใจหรอก ไห้เข้มแข็งไว้นะจ๊ะ คิดว่าน้องต้องทำได้ ถ้าคิดตัดสินใจแล้วอย่ามองกลับหลัง
ขอไห้น้องเก๋โชคดีนะจ๊ะ

[lola]

เข้าใจและเป็นกำลังให้ แบบ หมดหัวใจเลยนะคะ เราก็อยู่บ้านแม่ย่า เพิ่งมาอยู่ได้ เกือบๆ จะ 2 ปี ก่อนหน้าเช่าบ้านอยู่กันเอง มาแค่วันหยุด หรือเสาร์ อาทิตย์ ... ไม่เคยมีปัญหา ... แต่ ณ บัดนาว มากมาย ก่ายกองจนเกินจะทนเช่นกัน แต่ปัญหา ต่างกันค่ะ ของเรา รักมาก ห่วงมาก จัดการจัดแจง ทุกสิ่งทุกอย่าง จนกลายเป็นวุ่นวาย จนทำให้เราอึดอัด เลยสุดๆ ค่ะ ...

สามีก็ทำงาน กลับแค่เสาร์ อาทิตย์ เรารับเต็มๆ 24 ชั่วโมง ไม่ได้ทะเลาะหรือ ด่ากันนะคะ แต่ออกแนว ทำแบบนั้นซิ กินอันนี้ อันนั้นห้ามน่ะ ดูช่องนี้ซิทีวี และอื่นๆ อีกมากมาย ค่ะ ความรัก ความห่วงที่มากเกิน มันล้นค่ะ... ตอนนี้ท้องด้วย ยิ่งไปกันใหญ่ เหมือนเราเป็นเด็กอนุบาลทีนี้ ตามทุกฝีก้าว ดีหน่อยที่สามีเข้าใจ และ พูดให้อยู่บ่อยๆ พูดทีก็ดีขึ้นที ซักพัก ลืม เอาอีกแล้ว...

ทางออกของเราตอนนี้ เลยกำลังทำโรงรถเก่า ปรับปรุงตกแต่งใหม่ ให้เป็นบ้าน ซึ่งอยู่ในรั้วเดียวกัน อย่างน้อย ก็ยังได้ดูแลท่าน ยังเห็นท่านทุกวัน แต่ขอแยกแบบเป็นสัดส่วน ครัวใคร ครัวมัน แยกตัวบ้านออกไปเลย แฟนก็ไม่ต้องห่วงแม่เค้าเพราะ ชะโงกหน้าต่าง ก็ เห็นประตูบ้านแม่แล้ว ... เพราะคิดว่า คนเดียวยังสุดจะทนแล้ว ถ้ามีลูกอ่อนอีก มาจุกจิ๊ก จุ้จี้กับเรามากแบบนี้อีก คงทะเลาะกันแน่ๆ ....

คุณเก๋ ขอให้เข้มแข็ง และขอให้หางานให้ได้นะคะ ทางออกจะต้องมีค่ะ สู้ๆ นะคะอย่าหมดหวัง พอคุณเก๋ ตั้งหัวข้อขึ้นมา เห็นมั้ยค่ะ ว่าไม่ใช่คุณเก๋ที่มีปัญหาคนเดียว เราเองก็มีค่ะ และอีกหลายๆ คนก็อาจจะมี... เป็นกำลังใจให้กันและกันนะคะ...นี่ถ้าอยู่ในหมูบ้านเรา สบายเลย พูดภาษาได้อย่างนี้ งานแม่บ้าน งานร้านค้า ยิ่งงานทำความสะอาดบ้าน คนแก่น่ะ มีคนมาตามให้ทำเลย แต่เราพูดภาษาไม่ได้ ก็เลยไม่ทำน่ะ สื่อสารกับเค้าไม่ได้อ่ะ .... สู้ๆ นะคะ มีไรก็หลังไมค์มาคุยกันได้น่ะ เป็นกำลังใจให้ หมดใจจริงๆ เจอกับตัว นี่ขนาดสามีเราเข้าใจ และหาทางแก้ปัญหาตลอด เรายังทุกข์มากมาย คุณเก๋ คงหนักกว่าเราหลายเท่า แต่อย่างไรก็ อย่ายอมแพ้ค่ะ สู้ๆๆๆ....

[pamie]

หวัดดตีจ๊ะน้องเก๋ พี่ขอไห้น้องเก๋หางานได้ไวๆนะคะ ถ้าไม่เลือกมากคิดว่าคงได้ไม่นานนักหรอกค่ะ เรื่องพ่อแม่สามี และ สามีที่ไม่ยอมโตสักทีนี่เข้าใจเลยค่ะ แฟนคนเก่าของพี่เองเนี่ยล่ะ แต่เลิกกันไปได้พักใหญ่แล้ว พี่แต่งงานไหม่ละ แต่กว่าจะผ่านมาได้ก็แทยหล๋อนเหมือนกัน
พี่ขอแนะนำนะคะ ลองเสร็ทหาข้อมูลอินเตอร์เน็ทดู ว่าเค้ามีสมาคมช่วยผู้หญิงมั้ย ส่วนใหญ่จะมาจากทางรัฐนะคะ หาเบอร์แล้วลองหาโอกาศโทรไปปรึกษาเค้าดู
เรื่องงาน ก็เหมือนกะคนอื่นพูดนะคะ ถ้าน้องไม่เลือกมาก ภาษาพูดได้ ลองเอากระดาษมาร่ายดูว่าที่ผ่านมากี่ปี เราทำงานที่ไหนมาบ้าง จำที่อยู่ และชื่อผู้จัดการได้มั้ย เพราะเวลาเราเอาลงไน resume นายจ้างบางคนเค้าจะโทรไปถามว่าเราทำงานเป็นไงบ้าง
เมื่อไดด้แล้วลองคิดว่า ความสามรถเรามีอะไรบ้าง ไช้คอมได้ระดับไหน โปรแกรมอะไร แล้วเรามีความอดทน สามารถทำงานภายในความกดดัน และสารถทำงานคนเดียวได้ เมื่อเขียนใส่กระดาษและตรวจเรื่องความถูกต้องแล้ว ไห้เราพิมใส่คอมและก๊อผเอาไว้ ปริ้นออกมาเยอะๆ มันง่ายกะการที่พอเราเจองานที่เราคิดว่าเราทำได้ไห้เราจัดใส่ซองเตรียมส่งได้เลย
ส่วนเรื่องสามีนี่คงต้องคุยกันจริงจังซะทีนะคะ ยื่นข้อเสนอไปเลยค่ะถ้าเค้าไม่คิดจะเปลี่ยนแปลงในทางที่ดี และพูดจาอะไรรักษาน้ำใจกันมั่งนั้น ก็ขอไห้จบกันแค่นี้ เป็น single mom นั้นเหมือนจะน่ากลัวนะตอนแรก แต่พอเราออกมาแล้วเราจะรู้สึกแย่ตอนแรกๆ เป็นเรื่องปรกกระติ แต่พอเราทำงานได้เงินเดือน เราจะรู้เลยว่าเราก็สามารถยืนด้วยลำแข่งของตนเองได้นี่ พี่เคยเป็นมาแล้วจ๊ะ พี่ภูมิใจในตัวเองมาก คนรอบข้างที่ไม่มาเห็น มาอยู่กะเราเค้าไม่เข้าใจหรอก ไห้เข้มแข็งไว้นะจ๊ะ คิดว่าน้องต้องทำได้ ถ้าคิดตัดสินใจแล้วอย่ามองกลับหลัง
ขอไห้น้องเก๋โชคดีนะจ๊ะ

มาแซวคุณนายเจี๊ยบ เป็นไงบ้างจี๊จ๋า ช่วงนี้เดี้ยนหยุดเลยมีเวลามาจ๊อะแจ๊ะ บ้านทาสีเสร็จยังอะ อาการป่วยดีขึ้นแล้วรึเปล่า หายไวๆ นะจ๊ะ อู๊ยเพื่อนบอกอาทิตย์นี้วันมาฆะใช่อะเป่า ไปทำบุญก็ดีนะเจี๊ยบสบายใจดี วันสองวันนี้ฉันไม่ค่อยสบายใจแต่ต้องทำใจให้สบายเยอะๆหน่อย เดี๋ยวนอนไม่หลับงะ ห่วงเพื่อน เขาก็มีปัญหาอย่างน้องเก๋นี่แหละ แต่เด็ดขาดคงต้องหย่า เพราะผู้ชายเอ๋ยปากเอง เพื่อนฉัน งงตาแตกตั้งสติยังไม่ได้เลย มันขอหย่าตอนเพื่อนกลับมาเที่ยวไทย เขาคงต้องกลับไปเคลียร์เอง เพื่อนอยู่ มิชิแกน ยังบอกให้เขาหาข้อมูลการช่วยเหลือหญิงไทยไว้ เราก็มีให้แต่กำลังใจ ปลงง ไม่มีอะไรแน่นอนหรอกชีวิตนี้ ต้องตั้งสติรอรับมัน