ท้อกับสามี(เซ็ง)

[ป้าแตง]

ใกล้คลอดก็เหนื่อและท้อแท้....หงุดหงิดง่าย...โมโหในเรื่องเป็นเรื่องก็มีนะคะ
เป็นของธรรมดาธรรมชาติ..
พอคลอดแล้ว.....อารมณ์กับความนึกคิดจะเปลี่ยนไปค่ะ....


อย่าเครียดมาก....เดี๋ยวลูกออกมาไม่สวย....ไม่หล่อน๊ะ...จะบอกให้....คริ..คริ

[Karn]

เดี๋ยวพอคลอดน้อง ดีไม่ดีสามีพี่จะนอนไม่หลับก้อได้นะคะ แบบว่ามีลุกคอยช่วย(ร้อง)ปลุกน่ะค่ะ แหะๆๆ ทำใจสบายๆ นะคะ หรือไม่ก้อพอมีลุกที่แสนน่ารัก พี่อาจจะลืมหรือมองข้ามสามีไปเลยก้อได้น๊าา ฉะนั้น น้องที่เกิดมาจงน่าร๊ากกก ที่สุดนะคะ รักษาสุขภาพนะคะ เพื่อลุกค่ะ

[Nok HI]

ใจเย็น ๆ จ้า...ต้องคิดอยู่เสมอนะคะว่าปัญหาทุกอย่างมีทางออก และอะไร ๆ ก็ต้องดีขึ้นตามลำดับ..
จริง ๆ สามีคุณหน่อยก็ดีนะคะ...ได้อ่านจากระทู้นินทาสามี (คิดว่าใช่นะคะ) เค้าน่ารัก ใจเย็น ดีนะคะ..
เพียงแต่เค้า....ขาดความกระตือรือร้น ไปเท่านั้นคะ...

อย่างที่เพื่อน ๆ ว่ามา....พอคลอดลูกแล้วเค้าอาจจะเปลื่ยนเพราะต้องช่วยกันเลี้ยงลูก...

[แม่น้ำฟ้า]

พี่หน่อย ค่ะ ลองปล่อยวางแล้วทำใจให้สบาย หากเค้าอยากนอนก็ปล่อยให้เค้านอนไปเถอะค่ะ บางที่ ยิ่งเราบอก เค้ายิ่งฝืน

บางอย่างเค้าอาจจะทำไม่ได้อย่างที่เราอยากให้เค้าเป็น รั้งแต่จะทำให้เราหงุดหงิด รำคาญใจ เก็บมาคิดให้ทุกข์ไปซะเปล่าๆค่ะ

หากหน้าที่อื่นๆเค้าไม่ได้ขาดตกบกพร่องอะไร ลอง บวก ลบ คุณ หาร ข้อดีและข้อเสียของเค้าดูนะคะ หากข้อดีเยอะกว่าก็ปล่อยไปเถอะค่ะ

อย่าเพิ่งคิดเรื่องหย่าเลยค่ะ การเป็น single mum สมัยนี้ค่อนข้างยาก
ทั้งสภาวะ เศรษฐกิจ สังคม โดยเฉพาะบ้านเรา ตอนนี้แย่มากๆ

ทำใจให้สบาย อารมณ์ของคุณแม่มีผลกับการเจริญเติบโตของน้องในท้องมากนะคะ

อีกไม่นาน พี่ก็จะเห็นน้องแล้ว

ออยก็อป มาฝากค่ะ กำลังจะเป็นคุณแม่มือใหม่เหมือนกัน บางทีแฟนก็ทำให้หงุดหงิด ใจบ่อยๆ แต่เป็นเพราะเค้าห่วงเรามากเกินไป อันนี้ก็เข้าใจ ค่ะ

คุณแม่ตั้งครรภ์ ตามปกติจะมีการเปลี่ยนแปลงทางด้านอารมณ์และจิตใจ
ซึ่งในปัจจุบันพบว่ามีผลต่ออารมณ์และนิสัยใจคอของลูกในครรภ์ด้วย

คุณแม่ที่มีความเครียดมากตลอดการตั้งครรภ์ ลูกที่คลอดออกมาจะมีน้ำหนักน้อย ตกใจง่าย งอแง และเลี้ยงยาก

สำหรับคุณแม่ที่มีอารมณ์ดีมีความสุขในชีวิตแต่งงาน ความสัมพันธ์ในครอบครัวอบอุ่นและมีความรู้สึกที่ดีต่อการตั้งครรภ์

ไม่เครียด ไม่กังวล ลูกที่คลอดออกมาก็จะมีน้ำหนักดี เลี้ยงง่าย เนื่องจากเมื่อคุณแม่มีอารมณ์ดี จะมีผลให้สมองหลั่งฮอร์โมนเอ็ฯดอร์ฟิน

ซึ่งจะทำให้คุณแม่เกิดความสุขสบายและส่งผลสืบเนื่องไปถึงลูกในครรภ์ จะช่วยในการเจริญเติบโตและสร้างภูมิคุ้มกันให้กับลูก แต่ถ้าคุณแม่หงุดหงิดร่างกายก็จะไม่หลั่งสารนี้ออกมา

นอกจากนั้น ถ้าคุณแม่เคร่งเครียด การทำงานของร่างกายจะผิดปกติ เช่น หัวใจจะเต้นเร็วขึ้น

ทำให้การสูบฉีดของโลหิตเพื่อไปเลื้ยงทารกในครรภ์เป็นไปอย่างไม่ปกติ ซึ่งอาจมีผลกระทบต่อการเจริญเติบโตได้

ความวิตกกังวลของคุณแม่ในระหว่างตั้งครรภ์ เป็นธรรมดาที่จะต้องเกิดขึ้นบ้าง คุณแม่แต่ละคนอาจมีเรื่องที่จะต้องคิดแตกต่างกันออกไป

ปัญหาหนึ่งที่คุณแม่ทั่วไปคิดหนักและคิดกันแทบทุกคน คือปัญหาสภาพร่างกายเปลี่ยนแปลงไป ทั้งรูปร่างทรวดทรงที่ค่อย ๆ ตุ้ยนุ้ยขึ้นเรื่อย ๆ อาการแพ้ท้องไม่สบายตัวเหมือนแต่ก่อน

ซึ่งผลกระทบทำให้ประสิทธภาพในการทำงานลดลงจึงทำให้เครียดหนักขึ้นไปอีก


อ่านต่อ ตามลิ้งนี้นะคะ

<a href='http://www.md.chula.ac.th/th/public/medinfo/health/mom_new/mnew6.html' target='_blank'>http://www.md.chula.ac.th/th/public/medinf..._new/mnew6.html</a>

[kimmy]

คงใกล้คลอด ทำให้วิตกกังวล กับหงุดหงิดง่าย ทำใจให้สบายนะคะ
นั่งสมาธิ หรือ ลองอ่านหนังสือสวดมนต์ อ่านหนังสือ เกี่ยวกับเลี้ยงลูกนะคะ

อันไหน ที่สามีเราทำไม่ได้ดั่งใจ ก็อย่าเก็บไปคิดค่ะ อ่านจากกระทู้นินทาสามี ดูท่าคุณ จะเป็นคนอารมณ์ดี ตอนนี้อารมณ์อาจแปรปรวนอยู่

ใจเย็นนะคะ คิดถึงลูกน้อยค่า จะได้เห็นเขาแล้ว อีกไม่กี่วันนี้เอง

ขอบอกลูกคลอดแล้ว ปัญหาร้อยแปดจะตามมาคะ ยิ่งตอนลูกร้องไห้ไม่หยุดนะ สุดยอด ทำอะไรไม่ถูกเลยที่เดียว

เอาเวลาตอนนี้ อ่านหนังสือเกี่ยวกับเลี้ยงลูกไปเรื่อยๆนะคะ ถ้าสามีเราไม่สามารถพึ่งได้ในส่วนตรงนี้ คุณก็ต้องลงมือทำเองแล้วค่ะ

เรื่องนอนตื่นสาย ถ้าเปลี่ยนไม่ได้ คงต้องปลงค่า หรือ ลองพยายามฝึกให้ตื่นเร็วไปเรื่อยๆ อาจดีขึ้น

สามีเรานั้น วันหยุดเสาร์อาทิตย์ ถ้าไม่เที่ยงไม่ลุกจากที่นอนค่ะ แต่ก็เข้าใจเขา เพราะเขาทำงานเหนื่อยมาอาทิตย์ พอวันหยุดก็ปล่อยเขาไป

เรื่องบางเรื่อง หวังพึ่งพาเขา ก็ผลัดวันประกันพร่งเหมือนกัน จนบางทีทำเองดีกว่า ถ้ารอเขามันก็ไม่ได้ทำสักที แอบเซ็งเหมือนกัน แต่คิดในอีกแง่นึง เขาดูแลเรา หาเงินเข้าบ้าน ถ้าอันไหนทำได้ไม่เหนือบ่ากว่าแรงก็ลงมือทำเองเลย จะได้ไม่อารมณ์เสีย

สุดท้าย ขอให้คุณแม่และน้อง แข็งแรงทั้งคู่นะคะ

[noi007]

เฮ้ออออออ
สงสัยหน่อยต้องใจเย็นให้มากกว่านี้เหมือนพี่ๆว่าแล้วหละคะ
เพราะบางทีหน่อยก็ไม่รู้เหมอนกันว่าหน่อยทำมัยฉุนขาดได้ทุกทีกับการตื่นสาย

พรุ่งนี้หน่อยตื่นแล้วหน่อยจะเดินออกจากบ้านไปสักพัก กะเวลาให้กลับมาถึงสามีตื่นพอดี จะได้ไม่ต้องทนเห็นมันนอนตื่นสายอีก กลัวด่าสามีมากไป แล้วลูกออกมาเหมือนสามี ตาย หน่อยตายเลยตอนนั้น!!!

คุณโหน่ง
เก่งมากเลยอ่ะ หน่อยจะทำได้มั้ยก็ไม่รู้แม่สามีกับหน่อยอยู่คนละเมืองกันค่ะ ไม่กล้ารบกวนเค้าด้วยหละ รอให้เขาเสนอมา แล้วหน่อยจะรีบรับเลย ส่วนแม่หน่อยไปสบายแล้วค่ะ เมื่อสองปีที่แล้วน่ะค่ะ

คุณสามีหน่อยแกก็ทำงานออ๊ฟฟิสปกตินี่หละค่ะ ไม่ได้ทำงานเป็นกะหรือทำกลางคืน แต่แกไปทำงานสายเลยต้องทำต่อจนดึกดื่น เมื่อก่อนหน่อยท้องแกกลับโน่นเที่ยงคืน ตีหนึงตีสอง เดี๋ยวนี้หน่อยท้องกลับเร็วหน่อยสี่ห้าทุ่ม เมื่อก่อนหหน่อยรอทานข้าวได้ เดี๋ยวนี้รอไม่ได้แล้วทานก่อนทุกวัน มีบางวันแกก็กลับเร็วหน่อย บางวันกลับซะเช้าก็มีค่ะ

เพราะแบบนี้หน่อยเลยคิดอาเองว่าหากสามีหน่อยตื่นแต่เช้าไปทำงานแปดโมง กลับถึงบ้านสักสองทุ่ม เหมือนชาวบ้านคงดีไม่น้อย ยิ่งคิดหน่อยก็ยิ่งสติแตก เพราะสามีหน่อยแกไม่ยอมเปลี่ยนนิสัยการตื่นนอน

เมื่อเช้าก็ไปทำงาน เที่ยงแล้วค่ะ บ่ายสามครึ่งหน่อยมีนัดกะคุณหมอ ต้องถ่อกลับมารับหน่อยไปหาหมออีก หน่อยจะไปคนเดียวก็ไม่ยอม อยากไปด้วย อยากรู้ว่ามีอะไรเกิดหรือเปลี่ยนแปลงมั่ง แบบนี้น่ะค่ะ


นิรินธนา
หน่อยกลัวน่ะค่ะ เริ่มวิตกจริตแล้วค่ะ ทั้งสามี ทั้งหมอเริ่มเตือนแล้วว่าอย่าวิตกเกินเหตุ
ส่วนสามีเนี่ย หน่อยไม่รู้จะว่าไง อยากให้เขาตื่นแต่เช้า ไปทำงานแต่เช้า กลับบ้านเร็วหน่อยจะได้คุยได้ปรึกษากันได้บ้างน่ะค่ะ

[noi007]

โอ เรื่องหย่าที่หน่อยเล่าให้ฟังเนี่ย หน่อยไม่คิดจริงจรังหรอกค่ะ แต่ตอนนั้นโหโหมากกก เพราะสามีสัญญาจะตื่นเช้า ยังไม่ทันข้ามคืนเลยค่ะ แกตื่นมาเกือบเที่ยง นัดใครก็ไม่ได้ไป ทำตัวแย่ๆ หน่อยเลยระเบิดลงน่ะค่ะ
(คิดว่าขู่แล้วจะดีขึ้น แต่เปล่าเลยค่ะ สามีหน้าด้านพูดออกมาได้ เราเป็นคุ่กันนะเธอ)

ปกติหน่อยอารมณ์ดีค่ะ ไม่โมโหง่าย ไม่โกรธง่าย สังสัยอย่างพี่ๆว่านี่หละค่ะ ท้องแก่เลยวิตกมากไปหน่อย (บางทีก็ไม่หน่อยหละค่ะ มากเกินเหตุจริงๆ)

[นิรินธนา]

เมื่อเช้าก็ไปทำงาน เที่ยงแล้วค่ะ บ่ายสามครึ่งหน่อยมีนัดกะคุณหมอ ต้องถ่อกลับมารับหน่อยไปหาหมออีก หน่อยจะไปคนเดียวก็ไม่ยอม อยากไปด้วย อยากรู้ว่ามีอะไรเกิดหรือเปลี่ยนแปลงมั่ง แบบนี้น่ะค่ะ


นิรินธนา
หน่อยกลัวน่ะค่ะ เริ่มวิตกจริตแล้วค่ะ ทั้งสามี ทั้งหมอเริ่มเตือนแล้วว่าอย่าวิตกเกินเหตุ
ส่วนสามีเนี่ย หน่อยไม่รู้จะว่าไง อยากให้เขาตื่นแต่เช้า ไปทำงานแต่เช้า กลับบ้านเร็วหน่อยจะได้คุยได้ปรึกษากันได้บ้างน่ะค่ะ

<span style='color:purple'>อุ้ยน่ารักค่ะ ดีออก พี่อ่ะขับรถไปฝากท้องเองตลอด
สามีไปเฉพาะนัดใหญ่ๆสำคัญๆ
ดีนะเจ็บท้องตอนเช้ามืด หุ หุ ไม่งั้นนะได้โทรบอกสามีพร้อมกะเสียงลูกร้องแหง๋ๆ
อิ อิ มารพ.ด่วนจ้าลูกออกมาแว๊ว

อย่าคิดมากค่ะ ยิ่งคิดยิ่งกังวล
ทำใจปล่อยวางสบายๆค่ะจะได้คลอดง่ายๆลูกก็จะไม่เครียดด้วย แม่เครียดลูกก็เครียดค่ะ



</span>

[naddyswiss]

เสียใจด้วยกะคุณหน่อยนะคะที่คุณแม่คุณหน่อยไม่อยู่เสียแล้วค่ะ

แต่บอกอะไรให้ค่ะ พอลูกคลอดมาจริงๆแล้วนะ คุณหน่อยจะไม่อยากให้แม่สามีมาช่วยเลี้ยงหรอกค่ะ เพราะฝรั่งเค้าเลี้ยงเด็กไม่ค่อยเข้าอารมณ์เราหรอก สู้เลี้ยงเองดีกว่า หุๆๆๆ

โหน่งไม่ค่อยชอบหรอกค่ะ ถ้าใครมานั่งสอนว่าจับลูกแบบนี้นะ แบบนู้นนะ โหน่งเลี้ยงตามความรู้สึกค่ะ

คุณหน่อยโหน่งไม่ได้เก่งเรื่องการเลี้ยงเด็กอะไรเลยนะคะ ไม่ต้องเข้าอบรมดูแลทารกไรเลยค่ะ เดี๋ยวคุณหน่อยคลอดลูกมาแล้วจะบอกว่าจริงๆด้วยอ่ะ ปล่อยให้สัญชาตญานความเป็นแม่และผู้หญิงของเราเลี้ยงลูกดูสิคะ

ผู้ชายน่ะรับบทเลี้ยงลูกจริงๆสู้ผู้หญิงไม่ได้เลยค่ะ ตอนโหน่งก่อนคลอดแอนดี้กลัวมาก กลัวเจ็บ กลัวคลอด ถึงเวลาเด็กก้อออกมาเองน่ะค่ะ เพราะถ้ามีปัญหา เมืองนอกไม่ต้องห่วงเลย เค้าดูแลเราอย่างดีค่ะ โหน่งอ่ะคลอดลูกบ้านนอกนะคะ แบบอัพคันทรี่ อยู่กะฝูงวัวฝูงควายค่ะ แต่ตอนนาตาลีเนี่ยต้องผ่าด่วนในเมือง เค้าโทรเรียกเฮลิคอปเตอร์ สิบนาทีก้อเคลื่อนย้ายโหน่งไปถึงที่แว๊วค่ะ

ตอนมีแอนดี้คนแรก เค้าเอาลูกมาให้เลี้ยง ก้ออุ้มไปเถอะค่ะ ธรรมชาติมันสอนเราเองทุกอย่าง ตอนโหน่งไม่มีลูกน่ะ ให้ไปล้างตูดเด็กไม่เอานะคะ แต่เดี๋ยวนี้ขี้ลูกอืม เอามือล้วงจกดากลูกล้างก้นให้มัน ไม่อยากจะบรรยายเราทำไปได้ไงเนี่ย ธรรมชาติสอนอีกค่ะ แล้วโหน่งก้อไม่รังเกียจขี้ลูกเลยสักนิด

ส่วนไอ้เจ้าคุณพ่อเหรอ ขี้ลูกมันได้กลิ่นก้อวิ่งกระจายแตกกระเจิง หาหัวไข่ดาวไม่เจอแล้วค่ะ แต่เราก้อต้องแลกกันค่ะ สามีเหนื่อยงานนอกบ้าน โหน่งก้อต้องรับหน้าที่ในบ้านไปนะคะ ขอให้คุณหน่อยสบายใจขึ้นนะคะ เอาเวลาไปนึกถึงน้องที่จะเกิดมาดีกว่า ว่าเราจะเตรียมอะไรดีหนา จัดห้องนอนให้ลูกไงดี สามีเค้าไม่มีเวลามาช่วยเลือกก้อปล่อยไปเหอะค่ะ ทำไรได้ดีก้อทำไปเองค่ะ เดี๋ยวลูกคลอดนะ จะลืมเรื่องที่คิดมากเรื่องสามีไปเลยค่ะ เชื่อโหน่งดิ

[noi007]

ยังไงซะหน่อยขอบคุณพี่ๆแม่บ้านทุกคนที่ให้กำลังใจมา ณ ที่นี้ค่ะ
รู้สึกดีขึ้นมาก กำลังใจดีขึ้นมาก อย่างน้อยก็รู้หลายอย่างมากขึ้น


(วันนี้สามีกลับบ้านเร็วค่ะ เพิ่งมาถึงเมื่อกี้ 22.10น.) อิอิ ไม่ตายง่ายหรอก นินทาอยู่ก็มาพอดี

ส่วนพี่ป่าน (หน่อยก็เรียกใครเขาพี่หมดหละค่ะ) อย่าไปมองตัวเองแง่ลบค่ะ ถามสามีเราสิ เขาให้คำตอบว่าเราดีแค่ไหนได้ค่ะ เขาถึงเลือกเรา (จริงๆนะ)

[kimmy]

กลับมาอีกรอบ

ขอนอกเรื่องหน่อย ชอบอ่านการตอบกระทู้ของคุณโหน่งจัง อ่านทุกครั้ง พายิ้มได้ตลอด

[naddyswiss]

เมื่อเช้าก็ไปทำงาน เที่ยงแล้วค่ะ บ่ายสามครึ่งหน่อยมีนัดกะคุณหมอ ต้องถ่อกลับมารับหน่อยไปหาหมออีก หน่อยจะไปคนเดียวก็ไม่ยอม อยากไปด้วย อยากรู้ว่ามีอะไรเกิดหรือเปลี่ยนแปลงมั่ง แบบนี้น่ะค่ะ


นิรินธนา
หน่อยกลัวน่ะค่ะ เริ่มวิตกจริตแล้วค่ะ ทั้งสามี ทั้งหมอเริ่มเตือนแล้วว่าอย่าวิตกเกินเหตุ
ส่วนสามีเนี่ย หน่อยไม่รู้จะว่าไง อยากให้เขาตื่นแต่เช้า ไปทำงานแต่เช้า กลับบ้านเร็วหน่อยจะได้คุยได้ปรึกษากันได้บ้างน่ะค่ะ

<span style='color:purple'>อุ้ยน่ารักค่ะ ดีออก พี่อ่ะขับรถไปฝากท้องเองตลอด
สามีไปเฉพาะนัดใหญ่ๆสำคัญๆ
ดีนะเจ็บท้องตอนเช้ามืด หุ หุ ไม่งั้นนะได้โทรบอกสามีพร้อมกะเสียงลูกร้องแหง๋ๆ
อิ อิ มารพ.ด่วนจ้าลูกออกมาแว๊ว

อย่าคิดมากค่ะ ยิ่งคิดยิ่งกังวล
ทำใจปล่อยวางสบายๆค่ะจะได้คลอดง่ายๆลูกก็จะไม่เครียดด้วย แม่เครียดลูกก็เครียดค่ะ



</span>

พี่หญิงใหญ่คะ สามีเดี๊ยนตอนจะคลอดลูกนะ รักเมียมากเลยค่ะ เข้ามากอดเมีย โลมเลียประหนึ่งหนูเป็นแม่ไก่กำลังจะออกไข่ให้น่ะค่ะ พอถึงเวลาลูกจะคลอดดันเจือกไปรับประทานอาหารกลางวัน กลับมาช้าไปหน่อย แอนดี้ออกมาเชยชมโลกแว๊ว สายสะดือก้อไม่ได้ตัด อิอิ

แต่ตอนหนูท้องเนี่ยสามีไปด้วยตลอดเลยค่ะ โนแม๊ตเตอร์ วอท แกก้อต้องไป ตอนนาตาลีแกก้อไปหาหมอด้วยช่วงแรกๆน่ะค่ะ หลังๆไม่ไปแระ แต่ไม่ใช่ไรหรอกที่ไปแรกๆ หนูว่าคนแก่บ้าเห่อลูกคนแรกไง อยากเห็นหมอซาวด์เด็กให้ดู​ หุๆๆๆ

สงสัยต้องลองท้องคนที่สามดูเนอะ เผื่อสามีจะได้ตัดสายสะดืิอลูกน่ะค่ะ ลูกสองคนพี่ท่านไม่ได้ตัดไรเลยน่ะค่ะ

[naddyswiss]

กลับมาอีกรอบ

ขอนอกเรื่องหน่อย ชอบอ่านการตอบกระทู้ของคุณโหน่งจัง อ่านทุกครั้ง พายิ้มได้ตลอด

อุ๊ยตายว๊ายกรี๊ด ขอบคุณฮ่ะที่ชมนะคะ จะเก็บไว้เป็นกำลังใจดีๆ ฮ่ะ

อิฉันมันก้อแค่แม่ลูกสองที่คะนองรัก ไปตามประสา เหอๆๆๆ เกี่ยวกันไหมนี่

[noi007]

อิอิ ใครอยากบ่นอยากชมใครเอาเลยค่ะ ไม่มีนอกเรื่องหรอกค่ะ เพราะเรื่องของหน่อยมันจริงอย่างพี่ๆแม่บ้านบอกนั่นหละ หน่อยอาจกังวลมากไป ลูกออกมาจะเป็นไงก็ไม่รู้

พี่นก ยังจำกระทู้นินทาสามีของหน่อยได้ขอบคุณค่ะ (จริงๆไม่ใช่ขาดความกระตืรือล้นไปหน่อยนะคะ ขาดไปมากเลยหละ)

ปล. ที่นี่หน่อยยังไม่มีใบขับขี่เลยค่ะ ถ้ามีสงสัยสามีให้ขับไรถปเองแน่ๆเลยน่ะค่ะ

[Pan299]

ใจเย็นค่ะ พี่หน่อยทนอีกนิดเดียวค่ะ เดี๋ยวลูกก็คลอดแล้วค่ะ อย่าไปกังวลหรือคิดมากนะคะ นึกถึงหน้าลูกเอาไว้ เดี๋ยวพอสามีพี่เห็นหน้าลูก เค้าก็คงปรับเปลี่ยนนิสัยได้ค่ะ ตอนนี้ก็ยอมๆ ไปก่อน เพราะระเบิดไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา เซ็งตัวเองเปล่าๆ รอให้เค้าเห็นหน้าลูกก่อนค่ะ คอยดูว่าเค้าจะเป็นยังไง


อยากเห็นหน้าลูกพี่จังเลย อย่าลืมเอามาให้ชมนะคะ