โดย J@AHE » เสาร์ ก.ย. 20, 2008 11:32 am
หนังเรื่องนี้สร้างมาจากหนังสือ ถ้าจำไม่ผิดชื่อหนังสือน่าจะเป็นชื่อเดียวกัน
เขียนโดย ชาติ กอบกิติ (ถ้าหากผิดพลาดก็ต้องขออภัยและรบกวนผู้รู้แก้ไขให้ด้วยนะคะ เพราะเคยอ่านเมื่อยังเด็กมากๆ ชั้นประถมโน่น เฉียดๆ 20 ปีแล้วมั๊งคะ)
ผู้แต่งต้องการพยายามสื่อ และเปรียบเปรย กึ่งประชด และต้องการเป็นตัวแทน กระบอกเสียงของกลุ่มคนที่ไม่มีปากเสียง ถ่ายทอดให้ผู้อ่านได้ทราบถึงความจริงในสังคม (ขณะนั้น และเหมือนว่าจะยังคงมีมาถึงปัจจุบัน) ที่คนอ่อนแอ คนไม่มีการศึกษา หรือคนยากจน มักถูกเอารัดเอาเปรียบ ไม่ได้รับความยุติธรรมจากคนในสังคม เพื่อสักวันหนึ่งจะมีใครสักคนหรือหลายคนที่เปลี่ยนค่านิยม หันมาเห็นคุณค่าความเป็นมนุษย์ของกลุ่มคนเหล่านี้
ยิ่งในสมัยก่อน คนมีสี หรือข้าราชการ จะพูดจะจาอะไร ชาวบ้านตามชนบทมักให้ความเคารพนับถือ และเชื่อถือว่าเป็นความจริงเสียส่วนใหญ่
ถ้าหากหลายๆท่านเป็นคอนิยาย เรื่องสั้น วรรณกรรม หรือบทประพันธ์ ของนักเขียนสมัยเมื่อราวๆสักประมาณเกือบๆ 20 ปีก่อนหน้านี้ จะทราบดีว่ามีนักเขียนคุณภาพมากมายที่พยายามถ่ายทอดวิถีชีวิต ความเชือ และความจริงในสังคมชนบท สังคมไทยสมัยก่อนได้อย่างถึงแก่น และล้วนน่าอ่านทั้งนั้น
นวนิยายหรือบทประพันธ์แต่ละเรื่องสมัยนั้นมากมายหลายเรื่องล้วนยังได้รับความนิยมมาจนถึงปัจจุบันจากผู้ที่เห็นคุณค่าของวรรณกรรม
นิยายซึ่งถือว่าเป็นสิ่งปะโลมโลกของนักเขียนสมัยนั้น ไม่ใช่ให้แค่ความบันเทิงเพียงอย่างเดียวแก่ผู้อ่าน แต่สอดแทรกแนวคิด ปรัชญาในการดำเนินชีวิตที่ดีอีกด้วย
ตัวละครหลัก(ฝ่ายดี)แต่ละตัวต้องต่อสู้ความเลวร้ายและความเป็นจริงในสังคมแบบสมเหตุ สมผล
ส่วนฝ่ายร้ายก็ร้ายอย่างมีที่มาที่ไป และร้ายในแบบฉบับของคนร้าย คนใจดำที่มีจริงในสังคม
นวนิยายและวรรณกรรมหลายเรื่องจึงยังคงเป็นอมตะมาจนถึงทุกวันนี้
และลองหันมาดูบทประพันธ์และนวนิยายของนักเขียนรุ่นใหม่ จะเห็นได้ว่าแม้เนื้อหาไม่ได้ฉีกแนวไปจากสมัยก่อนมากนัก แต่แนวทางและศิลปะในการถ่ายทอดบทประพันธ์ ความละเมียดละมัยของภาษาที่ใช้ของนักเขียนแต่ละท่านสมัยนี้ ส่วนใหญ่ในความคิดของดิฉัน ถือว่าเสน่ห์ในส่วนนี้เลือนหายไปมาก ส่งผลให้อรรถรสที่ได้จากการอ่านด้อยลงเช่นกัน
อาจเป็นไปได้ว่า ค่านิยม สภาพสังคม และปัจจัยต่างๆในสมัยนี้เปลี่ยนแปลง และห่างจากความไทยดั้งเดิมมาก
นักเขียนที่สร้างผลงานคุณภาพ ที่พอคาดได้ว่าจะเป็นผลงานอมตะ เริ่มไม่มีให้เห็น ส่วนใหญ่อ่านครั้งเดียว ก็ไม่นึกหวนให้อยากหยิบขึ้นมาอ่านซ้ำ หรือว่าเก็บสะสม
และภาพยนตร์หรือละครที่สร้างมาจากงานเขียน อรรถรสที่ได้ก็ต่างกันอย่างลิบลับ แม้บางเรื่องจะทำได้ดีมาก น่าติดตาม สนุกมาก
แต่ถ้าใครเป็นนักอ่าน ถ้าได้ชมละครหรือภาพยนตร์แล้ว และไปหาอ่านบทประพันธ์แล้วจะรู้สึกทันทีว่า ความเข้มข้น จริงจัง ต่างกันมากจริงๆ ถึงแม้จะเป็นเพียงตัวหนังสือ
แต่ภาษาที่ผู้เขียนถ่ายทอดออกมา ชวนให้เชื่อ และชักจูงให้เราเข้าไปอยู่ในเหตุการณ์นั้นได้อย่างง่ายดาย สมจริงยิ่งกว่าละคร
ยกตัวอย่างเช่น คู่กรรม ที่ประพันธ์โดย ทมยันตี
ละครหรือภาพยตร์ในยุคก่อนทำออกมาได้ดี ดูแล้วรู้สึกว่าไม่ห่างไกลจากบทประพันธ์มากนัก
แต่พอมาถึง คู่กรรม ภาค 2 ภาพยนตร์แม้ดำเนินเรื่องเช่นเดียวกันกับในบทประพันธ์ แต่ให้ความรู้สึกไม่ได้ใกล้เคียงกับบทประพันธ์เลย
ถ้าหากใครได้อ่าน คู่กรรมทั้ง 2 ภาค จะทราบดีว่า ความทุกข์ที่อังสุมาลินได้รับหลังจากที่สูญเสียโกโบรินั้นมันมากมายจนต้องหลั่งน้ำตาให้ต่อเนื่องมาถึงหน้าแรกของภาค 2 และตลอดทั้งเรื่องเลยทีเดียว แม้ตัวผู้ประพันธ์จะสร้างให้อังสุมาลินเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็งมาก แต่ในอีกด้านหนึ่งก็ถ่ายทอดเรื่องราวของเธอได้อย่างเศร้าเหลือเกิน น่าสงสารในความสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รักยิ่ง น่าชื่มชมในความเข้มแข็ง ความมีอุดมการณ์ของเธอ
ดิฉันอ่านไปร้องไห้ไป จนคิดว่าตัวเองบ้าไปแล้วหรือ
แต่เมื่อไปชมภาพยนตร์คู่กรรมภาค 2 แม้นักแสดงจะแสดงได้ดี แต่ก็รู้สึกว่ายังไม่สามารถถ่ายทอดความรู้สึกออกมาใกล้เคียงกับของบทประพันธ์เลย
เพราะฉะนั้นละครหรือภาพยนตร์ ถ้าหากดิฉันทราบว่าสร้างมาจากงานเขียนของนักเขียนฝีมือเยี่ยม ทั้งที่อยู่ประจำในใจ และนักเขียนที่ชื่นชอบในบางผลงาน ดิฉันจะไม่ลังเลเลยที่จะขวนขวายหาบทประภันธ์มาอ่านให้ได้ หรือถ้าเคยอ่านไปแล้ว ก็ขอหยิบมาอ่านทบทวนความทรงจำอีกหลายๆครั้ง
ดิฉันมีความสุขที่จะไขว่คว้า หาอ่านบทประพันธ์เพื่อซึมซับความนึกคิดของตัวละคร และบรรยากาศที่รายรอบตัวละครผ่านตัวหนังสือ เก็บเกี่ยวอรรถรสจากตัวอักษรทุกตัวที่ผู้เขียนถ่ายทอด ได้อย่างเต็มอิ่ม ไม่ขาด แต่ออกจะเกินๆ เพราะอ่านแล้ว มักอินมากไปเสียทุกคราว
และเมื่อดูละครหรือภาพยนตร์ ก็ดูเพื่อความบันเทิง สังเกตความสามารถของนักแสดงแต่ละคน การดำเนินเรื่อง ว่าสามารถถ่ายทอดให้ได้ใกล้เคียงกับบทประพันธ์แค่ไหน
ขอโทษนะคะ ที่ดิฉันร่ายมาเสียยาว อาจไม่เกี่ยวกับห้องนี้ ก็ต้องขออภัยนะคะ ไม่ได้เข้าครัวมานาน ตั้งแต่กลับจากเมืองไทย แถมทั้งคอมและคนป่วยอีก
พอทุกอย่างโอเค เลยขออนุญาตคุณดาและเพื่อนๆที่นี่เขียนอะไรซักหน่อย ให้สมกับความคิดถึง อิ อิ อิ...
คิดถึงครัว คิดถึงเพื่อนๆคอหนังคอละคร และนักโพสต์ทุกท่านค่ะ
เพราะหนังสือหาอ่านทุกวันอย่างในเมืองไทยไม่ได้ ก็ได้หนัง ละครจากเพื่อนๆผู้ใจดีในห้องนี้คลายเหงา คลายเครียด
ขอบคุณค่ะ
<span style='color:red'><b><a href='http://www.weloveshopping.com/template/w24/shop.php?shopid=236539' target='_blank'>ร้านวัสดุดอกไม้ผ้าใยบัวในเยอรมนี โปรโมชั่นล้างสต๊อก (แม่ค้าจะย้ายกลับไทย) ลด 50 % ด่วนนะจ๊ะ โปรแรงๆแบบนี้ ของมีจำกัด จัดส่งทั่วยุโรป คลิ๊กจ้า</a></b></span>