noi007 เขียน: ส่วนตัวหน่อยเห็นว่า ภาพที่ออกมาออกแนวไม่สวยเท่าไรค่ะ แต่ก็ไม่ได้น่าเกลียดอะไร รับได้ค่ะ เพราะคิกว่าเขากล้า กล้าที่จะออกมาเปล่าประกาศว่าอะไรคือสิ่งที่เขาต้องการ อะไรคือสิ่งที่เขาชอบ ถึงแม้ว่าเธอเองคงจะรู้ดีว่าสังคมคนไทยเป็นอย่างไร
อันนี้จากที่หน่อยฟังนะคะ (ภาษาเยอรมันอยู่ในอันดับ งูๆปลาๆ อิอิ)
ยังไงซะรบกวนพี่มาราตี หรือท่านอื่นๆที่แตกฉานภาษาแล้วมาต่อยอดให้นิดนะคะ เพราะอาจมีการแปลผิด อิอิ
"ฉันชื่อรัตนา อายุ24 ปี ฉันบินมาเยอรมันได้ 6 เดือนแล้วค่ะ ฉันได้มีโอกาสได้รู้จักกับสามีฉันที่ร้านขายรองเท้า (ในร้านขายรองเท้า)เขาเมานิดหน่อย แล้วเขาก็เดินมาที่ฉันแล้วว่า
"รองเท้านี้ไม่เหมาะกับเธอเลย เอาอีกคู่สิ (ที่เขาชอบ)" ฉันตกใจนิดหน่อยแต่สุดท้ายฉันก็ซื้อรองเท้าคู่นั้นที่เขาชอบจากร้านไป
ในตอนเย็นฉันได้มีโอกาสนัดเจอและนั่งดื่มกับเขาอีกครั้งในย่าน(ร้านขายรองเท้า)นั้น แล้วเราก็คุยกันเรื่องรองเท้า เขาบอกว่า เธอเลือกซื้อรองเท้าที่ฉันชอบ ฉันคิดว่าเราคงมีบางอย่างที่สือกันได้ ตั้งแต่วันนั้น เราก็นัดเจอกัน (แต่ไม่บ่อยนัก) และแล้วเขาก็ตัดสินใจขอฉันแต่งงาน ซัมเมอร์ที่แล้วเราก็แต่งงานกันค่ะ
ฉันไม่ได้ติดต่อแม่มาประมาณ ปีครึ่งแล้ว
<span style='color:red'>เมื่อก่อนฉันได้รู้จัก......(พูดคุย)กับ มาโค (มาโก้)........</span>
ผู้ชายอีกคนหนึ่ง ฉันบอกเขาว่าฉันหวังว่าจะได้อยู่กับเขา แล้วฉันก็บินมาอยู่ที่เยอรมันนีกับเขา
ฉันไม่เคยได้ติดต่อพ่อกับแม่เลย เพราะฉันกลัว กลัวว่าเขาจะไม่อาจยอมรับในสิ่งที่เราชอบตรงนี้ได้ แต่ฉันก็ยังทำ (ฝันเป็นจริง)
ปล. ตรงตัวหนังสือสีแดงอันนี้ไม่แน่ใจค่ะ เพราะไม่แน่ใจว่าแปลอย่างอื่นใหม แต่หน่อยเข้าใจว่าเป็นชื่อคนค่ะ(ชื่อผู้ชาย)
หลังจากที่ฟังเธอแล้ว หน่อยว่าผิดชอบชั่วดี เธอคงรู้อยู่หละคะ แต่เพราะเธอรักที่จะทำ สังคมไทยไม่ได้เปิดกว้างในเรื่องนี้ เธอเลยต้องมาแสวงหาโอกาสเพื่อแสดงหรือทำในสิ่งที่เธอต้องการ
คนที่เยอรมันนีไม่ได้เหมือนบ้านเรานะคะ เรียนกันตะบี้ตะบัน อายุ 22 -23 ต้องจบป.ตรี ที่นี่ไม่ไช่นะคะ 24 เรียนป.ตรี ยังถือว่าอายุเธอยังน้อยค่ะ บางคนจบตอน30 ก็มีค่ะ อย่างน้องสาวคุณสามีหน่อย เธอจบตอนอายุ32ค่ะ อิอิ เป็นไงคะ
น้องอีกคนที่มาจากเมืองไทย เธออายุ24 เพิ่งเรียนวิศวะปีแรกที่นี่ค่ะ ยังไม่ได้จบจากบ้านเรานะคะ แฟนน้องเขาที่มาเจอกันที่นี่ อายุ29 แล้ว เพิ่งมาเริ่มเรียนเหมือนกันค่ะ
ฉะนั้น คนเรียนหนังสือไม่ได้อยู่ที่อายุนะคะ มองให้กว้างนิดหน่อยค่ะ อิอิ(แอบกัดเล็กๆ)
ขอบคุณนะคะที่ช่วยแปลให้ฟัง ได้รู้ซักทีว่าหมายความว่าอะไร
เกดอายุจะยี่สิบยี่แล้วก็ยังเรียนไม่จบเลยค่ะ ก็เลยสงสัยว่า ทำไมอายุยี่สิบสี่แล้วถึงเป็นนักเรียนไม่ได้ ในคณะเกด อายุจะสามสิบแล้วอยู่ปีสี่ก็ยังมีเลยค่ะ เกดว่าถ้าคนเราอยากจะเรียนอายุไม่สำคัญหรอกเนอะ
เกดไม่มองว่าการที่เค้าจะทำความรู้จักกัน ชวนกันไปนั่งซิมนั่งกินหลังจากเจอกันร้านรองเท้าเป็นเรื่องใจง่าย มันขึ้นอยู่ที่เจตนามากกว่าว่า เจตนาที่จะไปเจอกันเป็นแบบไหน มีเยอะแยะไปค่ะ เจอกันที่ซุปเปอร์ เจอกันตามป้ายรถเมลล์ ถูกชะตากัน เดินชนกัน หรือว่าช่วยเหลืออะไรกันเล็กๆน้อยๆ แล้วอยากจะทำความรู้จัก ก็ชวนไปนั่งกินกาแฟ กินชา กินขนม
เกดกับเพื่อนเกดเวลาไปไหนมาไหน เจอคนแปลกหน้าชวนเค้าคุยหรือเค้าชวนเราคุยแล้วเกิดถูกคอ ก็นัดไปกินข้าว ไปเที่ยว ไปเจอกันได้ เกดว่ามันเป็นเรื่องของมนุษยสัมพันธ์แล้วก็เจตนาว่าเราคิดไปในทางไหนมากกว่าค่ะ
<img src='http://i105.photobucket.com/albums/m227/roziiniite/ged1.jpg' border='0' alt='user posted image' />