เจอแฟนกันยังไง แฟนขอแต่งงานยังไง

[pimlapas]

มากระทู้นี่เริ่มยิ้มได้หน่อย ไปกระทูโปลิศมา ใจแฟ๊บเลย อ่านก่อนนะคะ แล้วค่อยแสดงความคิดเห็น น่ารักกันทุกคู่เลยค่ะ แต่ขอไปดมยากับกระทู้โน้นแป๊บนึง

[pamie]

มาเล่าบ้างนะคะพี่ปุย เจี๊ยบเจอกะแฟนทางเน็ทเหมือนกัน แต่ตอนนั้นแค่คุยกันเป็นเพื่อน แล้วแถมชีวิตตินนั้นของเจี๊ยบมันยุ่งเหยิงมากๆค่ะ ปัญหาชีวิตเข้ามารุมเร้า(ขอไม่เอ่ยเรื่องเก่าๆที่ผ่านมานะคะเพราะยังทำใจไม่ค่อยได้อยู่) เครียสมากๆเหมือนคนใกล้บ้าไปเลยค่ะ แต่ก้อได้เค้าน่ะล่ะคะ ที่ช่วยเป็นที่ปรึกษาและเป็นเพื่อนคุย ทีแรกก้อไม่ไ้ว้ใจหรอกค่ะ แต่เค้าทำเซอร์ไพรซ์วันเกิดโดยส่ง ipod มาไห้ตอยวันเกิดเจี๊ยบที่สก๊อตแลนด์ ก้อเลยซึ้งในน้ำใจว่าขนาดแค่คุยกันมาทางอินเตอร์เน็ทแต่เค้าก้อมีน้ำใจ แถมไว้ใจเราด้วย เลยเริ่มคุยกันทางโทรศัพท์ แต่ก้อยังไม่คิดอะไรนะคะ ก้อยังคุยกันทางโทรศัพท์เหมือนเดิม กว่าจะได้คุยกันก้อรอกันนานมากๆเลย รอเค้าเลิกงาน เค้าก้อรีบขับรถกลับบ้านมาถึงมาก้อรีบกดโทรศัพท์มาหาเจี๊ยบเลย เพราะตอนนั้นที่สก๊อตแลนด์ดึกมากแล้วประมาณ ๕ทุ่มกว่าๆได้ค่ะ ก้อคุยกันเป็นปีๆเลยค่ะ ๒ปีผ่านไป เค้าถามว่าเมื่อไรจะมาเที่ยวที่นี่ ถ้ามาเค้าจะพาเที่ยว เจี๊ยบก้อบอกว่ายังไม่มีโอกาศเลย แต่พอดีไม่กี่เดือนหลังจากนั้น เค้าก้อถามมาทางเน็ทว่าถ้าชีวิตอยู่ที่สก๊อตแลด์ไม่มีอะไรดีขึ้นมา แล้วจะอยู่ไปทำไม ย้ายมาอยู่กับเค้ามั้ยแล้วเค้าจะดูแลเราเอง เค้าสาบานเลยนะคะ เค้าขอแต่งงาน แต่เจี๊ยบปฏิเสธไปเลย เค้าถามทำไม เราก้อได้แต่บอกว่าฉันกลัว พอหลังจากนั้น ครึ่งปี ก้อเลยตัดสินใจมาเที่ยวที่นี่เพื่อผ่อนคลายความเครียสและถือโอกาศหาทำเลย้ายที่อยู่ด้วย เลยมาเที่ยวโดยมีเค้ามาบริการ รับและส่งที่โรงแรม ก่อนวันกลับได้สองวันกะลังนั่งดูหนังกันที่บ้านเค้า เค้าเอากล่องแหวนสีขาวอันน้อยๆยื่นมาไห้ แล้วถามเจี๊ยบว่าเธอจะเป็นภรรยาฉันได้มั้ย เลยตกลงใ หลังจากนั้นเลยตัดสินใจย้ายมาอยู่ที่นี่ค่ะ แต่ยังแยกบ้านกันอยู่ตอนแรก เพราะลูกเจี๊ยบเค้ายังไม่เคยรู้จักคุ้นเคยกับเค้าเลยค่ะ กลัวเค้าเกลียดลูกเรา แต่พอ๑เดือนผ่านไปเจี๊ยบไม่สบายมากแถมเศร้าเพราะคิดถึงที่เก่า เรื่องเก่าๆที่ผ่านมาเลยทำไห้ล้มหมอนนอนเสื่อ พี่อ้วนเค้าเลยลางานมาดูแล พาลูกกินข้าว อาบน้ำ แล้วไปส่งที่โรงเรียน กลับมาทำกับข้าว(ซุป)ไห้เจี๊ยบ แล้วคอยมาเช็ดตัวไห้ด้วย ทำอยู่หลายวันเหมือนกัน เลยใจอ่อนย้านมาอยู่บ้านเดียวกันและก้อแต่งงานกันแบบเล็กๆแค่เพื่อนและคนในครอบครัวค่ะ
ซึ้งแค่ที่เค้าดแลลูกเรา รักและเป็นห่วงลูกเรา อดทนมากๆดูและลูกเราและเราไม่มีบ่นเลยสักคำแถมสอนการบ้านลูกไห้อีกด้วย ลูกเค้าก้อไม่ใช่ แฟนคนก่อนยังไม่ดูแลลูกเราขนาดนี้แถมเกลียดลูกเราอีกเพราะลูกเราเป็นเมกัน แต่ดีที่มาเจอคนนี้เข้าเห็นแบบนี้เลยรีบตกลงปลงใจ เดี๋ยวหลุดมือไปล่ะแย่เลย ไม่รวยไม่เป็นไรแค่รักเรากะลูกก้อพอ

ปอมมาอ่านเรื่องคุณเจี๊ยบแล้ว ดีใจไปด้วยดูเหมือนคุณเจี๊ยบจะผ่านชีวิตคู่ที่ขมขื่นหนักหนาสาหัส และยิ่งกว่านั้นดี่ใจกับลูกชายสุดหล่อ(ชื่ออะไรเอ๋ย)ทีเขาได้มีความครัวที่อบอุ่น พรั่งพร้อมไปด้วยความรักที่คุณและสามีให้กับเขา เนี๊ยะแหละที่ทำให้ปอมชื่นใจที่สุด เพราะปอมก็ม่ายลูกหนึ่งมาก่อนถ้าผู้ชายที่ปอมรักแต่เขาไม่รักลูกเรา ปอมก็ say no และ ลาก่อนคะ ไม่ต้องเรียกคุณก็ได้ ปอมว่าเราคงรุ่นใกล้ๆกัน เรียกปอมเฉยๆก็ได้คะ

[Jeab77]

มาเล่าบ้างนะคะพี่ปุย เจี๊ยบเจอกะแฟนทางเน็ทเหมือนกัน แต่ตอนนั้นแค่คุยกันเป็นเพื่อน แล้วแถมชีวิตตินนั้นของเจี๊ยบมันยุ่งเหยิงมากๆค่ะ ปัญหาชีวิตเข้ามารุมเร้า(ขอไม่เอ่ยเรื่องเก่าๆที่ผ่านมานะคะเพราะยังทำใจไม่ค่อยได้อยู่) เครียสมากๆเหมือนคนใกล้บ้าไปเลยค่ะ แต่ก้อได้เค้าน่ะล่ะคะ ที่ช่วยเป็นที่ปรึกษาและเป็นเพื่อนคุย ทีแรกก้อไม่ไ้ว้ใจหรอกค่ะ แต่เค้าทำเซอร์ไพรซ์วันเกิดโดยส่ง ipod มาไห้ตอยวันเกิดเจี๊ยบที่สก๊อตแลนด์ ก้อเลยซึ้งในน้ำใจว่าขนาดแค่คุยกันมาทางอินเตอร์เน็ทแต่เค้าก้อมีน้ำใจ แถมไว้ใจเราด้วย เลยเริ่มคุยกันทางโทรศัพท์ แต่ก้อยังไม่คิดอะไรนะคะ ก้อยังคุยกันทางโทรศัพท์เหมือนเดิม กว่าจะได้คุยกันก้อรอกันนานมากๆเลย รอเค้าเลิกงาน เค้าก้อรีบขับรถกลับบ้านมาถึงมาก้อรีบกดโทรศัพท์มาหาเจี๊ยบเลย เพราะตอนนั้นที่สก๊อตแลนด์ดึกมากแล้วประมาณ ๕ทุ่มกว่าๆได้ค่ะ ก้อคุยกันเป็นปีๆเลยค่ะ ๒ปีผ่านไป เค้าถามว่าเมื่อไรจะมาเที่ยวที่นี่ ถ้ามาเค้าจะพาเที่ยว เจี๊ยบก้อบอกว่ายังไม่มีโอกาศเลย แต่พอดีไม่กี่เดือนหลังจากนั้น เค้าก้อถามมาทางเน็ทว่าถ้าชีวิตอยู่ที่สก๊อตแลด์ไม่มีอะไรดีขึ้นมา แล้วจะอยู่ไปทำไม ย้ายมาอยู่กับเค้ามั้ยแล้วเค้าจะดูแลเราเอง เค้าสาบานเลยนะคะ เค้าขอแต่งงาน แต่เจี๊ยบปฏิเสธไปเลย เค้าถามทำไม เราก้อได้แต่บอกว่าฉันกลัว พอหลังจากนั้น ครึ่งปี ก้อเลยตัดสินใจมาเที่ยวที่นี่เพื่อผ่อนคลายความเครียสและถือโอกาศหาทำเลย้ายที่อยู่ด้วย เลยมาเที่ยวโดยมีเค้ามาบริการ รับและส่งที่โรงแรม ก่อนวันกลับได้สองวันกะลังนั่งดูหนังกันที่บ้านเค้า เค้าเอากล่องแหวนสีขาวอันน้อยๆยื่นมาไห้ แล้วถามเจี๊ยบว่าเธอจะเป็นภรรยาฉันได้มั้ย เลยตกลงใ หลังจากนั้นเลยตัดสินใจย้ายมาอยู่ที่นี่ค่ะ แต่ยังแยกบ้านกันอยู่ตอนแรก เพราะลูกเจี๊ยบเค้ายังไม่เคยรู้จักคุ้นเคยกับเค้าเลยค่ะ กลัวเค้าเกลียดลูกเรา แต่พอ๑เดือนผ่านไปเจี๊ยบไม่สบายมากแถมเศร้าเพราะคิดถึงที่เก่า เรื่องเก่าๆที่ผ่านมาเลยทำไห้ล้มหมอนนอนเสื่อ พี่อ้วนเค้าเลยลางานมาดูแล พาลูกกินข้าว อาบน้ำ แล้วไปส่งที่โรงเรียน กลับมาทำกับข้าว(ซุป)ไห้เจี๊ยบ แล้วคอยมาเช็ดตัวไห้ด้วย ทำอยู่หลายวันเหมือนกัน เลยใจอ่อนย้านมาอยู่บ้านเดียวกันและก้อแต่งงานกันแบบเล็กๆแค่เพื่อนและคนในครอบครัวค่ะ
ซึ้งแค่ที่เค้าดแลลูกเรา รักและเป็นห่วงลูกเรา อดทนมากๆดูและลูกเราและเราไม่มีบ่นเลยสักคำแถมสอนการบ้านลูกไห้อีกด้วย ลูกเค้าก้อไม่ใช่ แฟนคนก่อนยังไม่ดูแลลูกเราขนาดนี้แถมเกลียดลูกเราอีกเพราะลูกเราเป็นเมกัน แต่ดีที่มาเจอคนนี้เข้าเห็นแบบนี้เลยรีบตกลงปลงใจ เดี๋ยวหลุดมือไปล่ะแย่เลย ไม่รวยไม่เป็นไรแค่รักเรากะลูกก้อพอ

ปอมมาอ่านเรื่องคุณเจี๊ยบแล้ว ดีใจไปด้วยดูเหมือนคุณเจี๊ยบจะผ่านชีวิตคู่ที่ขมขื่นหนักหนาสาหัส และยิ่งกว่านั้นดี่ใจกับลูกชายสุดหล่อ(ชื่ออะไรเอ๋ย)ทีเขาได้มีความครัวที่อบอุ่น พรั่งพร้อมไปด้วยความรักที่คุณและสามีให้กับเขา เนี๊ยะแหละที่ทำให้ปอมชื่นใจที่สุด เพราะปอมก็ม่ายลูกหนึ่งมาก่อนถ้าผู้ชายที่ปอมรักแต่เขาไม่รักลูกเรา ปอมก็ say no และ ลาก่อนคะ ไม่ต้องเรียกคุณก็ได้ ปอมว่าเราคงรุ่นใกล้ๆกัน เรียกปอมเฉยๆก็ได้คะ

ปอมจ๋า ขอบคุณมากมายที่เข้าใจ ที่รักเค้าเพราะเค้ารักและให้เกรียตลูกเราน่ะล่ะค่ะ ไม่โรมานสส์ไม่เป็นไร จริงใจไม่จิงโจ้ก้อพอใจแล้วค่ะ ผ่านมาครึ่งชีวิต มีแฟนมาก้อหลายคน เพิ่งมาเจอคนที่ใช่ก้อตอนที่เกือบจะแก่ซะแล้ว อิอิอิ ปอมก้อไม่ต้องเรียกเจี๊ยบว่าคุณเหมือนกันนะคะ

[prettypass2000]

คุณเจี๊ยบ สามีดีมากเลยค่ะ ดีใจด้วยที่มีครอบครัวที่สมบูรณ์และมีความสุขค่ะ จากที่การได้เป็นแม่เลี้ยงก็ขอบอกว่าตอนแรกก็ต้องปรับตัวเหมือนกันแต่โชคดีที่สองสาวยังเด็กตอนแต่งงานกับสามีค่ะ แล้วถ้ามองในอีกแง่หนึ่งซึ่งคิดว่าสามีของคุณเจี๊ยบคิดเหมือนกันคือ เด็กเป็นผู้บริสุทธิ์ จะให้ไปเกลียดหรือไม่ชอบเพราะไม่ใช่ลูกเราก็เกินไป และที่สำคัญคือเขาไม่รู้เรื่องอะไร ถ้าเราให้ความรักความเมตตากับเขาก็จะเป็นผลดีกับเขาในภายหน้าคือทำให้เขาเติบโตมาเป็นคนที่อบอุ่น รู้จักที่จะรักผู้อื่นค่ะ และก็เข้าตำราฝรั่งที่ว่า love me, love my dogน่ะค่ะ มดคิดว่าสำคัญมากๆเพราะยอมรับเลยว่ามดรักสองสาวมากและก็สงสารเขามากที่ต้องมีพ่อแม่ที่แยกทางกัน เลยคิดว่าหากเราสามารถให้ความรักเขาได้ก็ควรให้และควรให้แบบไม่มีจำกัดด้วยคือการให้ความรักที่เท่าเทียมกับลูกของเราเองค่ะ มันเป็นการช่วยให้เขาเรียนรู้ด้วยว่าความรักในครอบครัวนั้นไม่จำเป็นจะต้องมาจากเลือดเดียวกันแต่สามารถมาจากเลือดหลายสายที่หลอมรวมกันได้ค่ะ

[Puimek]

ก็ไม่ได้ดูใจกันนานเลยคะ แต่ปอมเชื่อว่าคนเราถ้าเขาเป็นคนที่ใช่เหมือนที่แฟนบอกปอมไว้ตอนขอแต่งงานถ้าคุณคิดว่าคุณรักเขาและอยู่กับเขาแล้วเรามีความสุขแล้วจะให้เวลามาตัดสินใจแทนเราทำไมหละคะ ชีวิตคนเราสั้นนักถ้าเราคิดดีแล้วก็ควรลงมือทำเลย ปอมไม่ยึดติดกับระยะเวลา แล้วหลังจากปอมแต่งได้หนึ่งปี zeb เพื่อนรักของสามีและบุคคลที่เป็นส่วนหนึ่งในชีวิตรักของปอมก็เสียชีวิตในหน้าที่จากการวางระเบิดในอิรัค ยิ่งทำให้ปอมรู้จริงๆว่าชีวิตคนมันสั้นจริงๆ

จบแล้วจ้า ขอบคุณพี่ปุยให้มาขโมยซีนฮ่าๆๆๆ

น้องปอมจ๋า พี่อ่านแล้วน่ารักจริงๆ ชอบตอนที่น้องตะโกนตอบ Yes! โดยไม่สนใจใคร พี่อ่านแล้วน้ำตาซึมเลยรู้มั้ย เป็นคนที่อินกับความโรแมนติกมากๆ และเห็นด้วยมากเลยค่ะ ว่าเวลาไม่ใช่สิ่งสำคัญที่สุด พี่ยังอิจฉาคนที่ไม่ต้องใช้เวลามากแล้วได้เจอคนที่ใช่จริงๆ... ของพี่เนี่่ย อ่านจบน้องๆ จะรู้ว่าทำไมไดโนเสาร์ถึงสูญพัีนธุ์ (ฮา)... เล่นจีบกันสิบปีแบบพี่ก็ไม่ต้องมีกันแล้ว ลูก เลิก... จริงนะ..

[naddyswiss]

เจอกับคุณสามีมีลูกติดมาสองแล้วค่ะ เดทครั้งแรกก็มีสองสาวไปด้วย สนุกมากเลยแถมสองสาวพูดต่อยหอยมากจนคุณสามีกลัวว่าเราจะรำคาญ อิอิอิอิ แล้วก็เดทกันต่อเรื่อยๆ มีครั้งหนึ่งไปเที่ยวที่ Richmond, VA แล้วคุณลุงแก่เข้ามาทักว่าเป็นสามีภรรยาเล่นเอาอายม้วนเลยค่ะ แล้วตอนนั้นมดใกล้จะต้องกลับเมืองไทยแล้วแต่ก็ไม่แน่ใจว่าความสัมพันธ์จะก้าวหน้าไปถึงไหนเลยคุยกันว่าจะเอาอย่างไรเพราะตอนนั้นมดไม่รู้ว่าคุณสามีวางแผนจะขอหมั้นและแต่งงานสองอาทิตย์หลังจากนั้น ทีนี่อีกสองอาทิตย์ถัดมาเราต้องไปงานเลีัยงคริสต์มาสที่ทำงานสามี เขาจัดที่ Old Town of Alexandriaซึ่งมีศาลาริมแม่น้ำค่ะ แล้วคุณสามีแกก็ซุปซิบกะเพื่อนสนิทตลอดเลยจะกินเสร็จเขาเลยพาไปเดินเล่นที่ศาลาริมน้ำ หนาวจะตายแล้วยังอยากไปเดินอีก ไปก็ไป พอไปแล้วพี่แกพาเดินไปดูวิวที่ศาลาริมน้ำแล้วก็ไม่ยอมไปไหน เราก็หนาวจะตายแล้วเลยคิดว่าจะชวนกลับแต่พอจะอ้าปาก พี่แกก็คุกเข่าแล้วพูดสาธยายความรักที่มีต่อเราและตบท้ายด้วยภาษาไทยว่า "พรรษชล คุณจะแต่งงานกับผมไหมครับ" ตอนนั้นทั้งหนาว ทั้งอึ้ง ทั้งซึ้งมาก แล้วก็ตอบตกลงใจว่าแต่ง เขาสวมแหวนแล้วเราทั้งสองก็ร้องไห้ด้วยความตื้นตันค่ะ แล้วเราก็แต่งงานกันสามเดือนหลังจากนั้น แต่งานแต่งยังไม่ได้จัดเลยค่ะ กะว่าจะหอบลูกๆไปจัดที่เมืองไทยริมทะเลตอนเด็กๆโตกว่านี้หน่อยเพราะมดอยากให้สองสาวเป็น Maid Of Honorsน่ะค่ะ

แต่ความจริงพี่อยากได้โมเม๊นท์นั้นมากเลยนะคะ เพราะว่าสามีพี่ไม่เคยขอแต่งงานมีแต่พี่บังคับมันให้มาแต่งงาน กร๊ากๆๆๆ ตอนแต่งอเล้กก้องง พี่ก้องง แบบตอนนั้นกำลังดังเลย แหม่มเบนโล ส่วนพี่ "โหน่ง สตรีเพ็ญภาค"

แต่งานแต่งงานในฝันของพี่นะ พี่อยากเดินเข้าโบสถ์ ถือดอกไม้สีขาว พ่อเจ้าสาวเดินมาส่ง ที่มือเจ้าบ่าง มีเพลงบรรเลง "แต่น แต๊น แต่น แต่น" วี๊ว อยากได้แบบนั้นเลยฮ่ะ แต่อเล็กทำให้พี่ไม่ได้ เพราะเราจัดแต่ที่ไทย

อืมไม่เป็นไรเดี๋ยวงานหน้าก้อได้ จะทำให้ความฝันเป็นจริงเสียที ฮ่าๆๆๆ

[prettypass2000]

พี่โหน่ง หนูคิดถึงทีไรก็มีแต่ความสุขค่ะ เหมือนกับเนื้อเพลงท่อนหนึ่งที่ว่า

A Moment like this.
Some people wait a lifetime for a moment like this.
Some people search forever for that one special kiss.
I cant believe its happening to me.
Some people wait a lifetime for a moment like this.

ตอนแรกหนูกับเคิร์กก็อยากจัดงานแต่งงานแต่หนูยังไม่มีเพื่อนมากในตอนนั้นแถมอยู่ไกลด้วยเลยไม่ได้จัด เลยวางแผนคร่าวๆว่าคงจะจัดพิธีแบบไทยริมทะเลที่เมืองไทย และเข้าโบสถ์ที่นี่น่ะค่ะ แต่คงรอให้ลูกๆโตก่อนนะคะ ว่าแต่ถ้าพี่โหน่งจัดใหม่นี่หนูอยากไปร่วมงานด้วยน่ะค่ะ

[Puimek]

จากนั้น เค้าก้อถามมาทางเน็ทว่าถ้าชีวิตอยู่ที่สก๊อตแลด์ไม่มีอะไรดีขึ้นมา แล้วจะอยู่ไปทำไม ย้ายมาอยู่กับเค้ามั้ยแล้วเค้าจะดูแลเราเอง เค้าสาบานเลยนะคะ เค้าขอแต่งงาน แต่เจี๊ยบปฏิเสธไปเลย เค้าถามทำไม เราก้อได้แต่บอกว่าฉันกลัว พอหลังจากนั้น ครึ่งปี ก้อเลยตัดสินใจมาเที่ยวที่นี่เพื่อผ่อนคลายความเครียสและถือโอกาศหาทำเลย้ายที่อยู่ด้วย เลยมาเที่ยวโดยมีเค้ามาบริการ รับและส่งที่โรงแรม ก่อนวันกลับได้สองวันกะลังนั่งดูหนังกันที่บ้านเค้า เค้าเอากล่องแหวนสีขาวอันน้อยๆยื่นมาไห้ แล้วถามเจี๊ยบว่าเธอจะเป็นภรรยาฉันได้มั้ย เลยตกลงใ หลังจากนั้นเลยตัดสินใจย้ายมาอยู่ที่นี่ค่ะ แต่ยังแยกบ้านกันอยู่ตอนแรก เพราะลูกเจี๊ยบเค้ายังไม่เคยรู้จักคุ้นเคยกับเค้าเลยค่ะ กลัวเค้าเกลียดลูกเรา แต่พอ๑เดือนผ่านไปเจี๊ยบไม่สบายมากแถมเศร้าเพราะคิดถึงที่เก่า เรื่องเก่าๆที่ผ่านมาเลยทำไห้ล้มหมอนนอนเสื่อ พี่อ้วนเค้าเลยลางานมาดูแล พาลูกกินข้าว อาบน้ำ แล้วไปส่งที่โรงเรียน กลับมาทำกับข้าว(ซุป)ไห้เจี๊ยบ แล้วคอยมาเช็ดตัวไห้ด้วย ทำอยู่หลายวันเหมือนกัน เลยใจอ่อนย้านมาอยู่บ้านเดียวกันและก้อแต่งงานกันแบบเล็กๆแค่เพื่อนและคนในครอบครัวค่ะ
ซึ้งแค่ที่เค้าดแลลูกเรา รักและเป็นห่วงลูกเรา อดทนมากๆดูและลูกเราและเราไม่มีบ่นเลยสักคำแถมสอนการบ้านลูกไห้อีกด้วย ลูกเค้าก้อไม่ใช่ แฟนคนก่อนยังไม่ดูแลลูกเราขนาดนี้แถมเกลียดลูกเราอีกเพราะลูกเราเป็นเมกัน แต่ดีที่มาเจอคนนี้เข้าเห็นแบบนี้เลยรีบตกลงปลงใจ เดี๋ยวหลุดมือไปล่ะแย่เลย ไม่รวยไม่เป็นไรแค่รักเรากะลูกก้อพอ

น้องเจี๊ยบ แสดงว่าเขาขอหนูแต่งงานสองหนเลยซิ ใช่ไหมคะ ยอดมากเลย น้องเจี๊ยบก็เป็นคุณแม่ที่ดีของลูกนะ ใครไม่รักลูกฉันฉันก็ไม่เอา ถ้าพี่เป็นน้องเจี๊ยบก็คงเหมือนกัน และก็ดีใจด้วยมากๆ ที่ได้คนที่ดี ที่รักทั้งเราและลูกเรา ดูแลยามป่วยไข้ไม่สบายด้วย ถึงชีวิตจะสะดุดในช่วงแรก แต่นับว่าโชคดีมากๆ ที่ภาคสองไปได้อย่างสวยงาม และแฮปปี้เอนดิ้ง... ต่อไปจะมีน้องอีกสักคนไหมคะ

[Puimek]

เราก็หนาวจะตายแล้วเลยคิดว่าจะชวนกลับแต่พอจะอ้าปาก พี่แกก็คุกเข่าแล้วพูดสาธยายความรักที่มีต่อเราและตบท้ายด้วยภาษาไทยว่า "พรรษชล คุณจะแต่งงานกับผมไหมครับ" ตอนนั้นทั้งหนาว ทั้งอึ้ง ทั้งซึ้งมาก แล้วก็ตอบตกลงใจว่าแต่ง เขาสวมแหวนแล้วเราทั้งสองก็ร้องไห้ด้วยความตื้นตันค่ะ แล้วเราก็แต่งงานกันสามเดือนหลังจากนั้น แต่งานแต่งยังไม่ได้จัดเลยค่ะ กะว่าจะหอบลูกๆไปจัดที่เมืองไทยริมทะเลตอนเด็กๆโตกว่านี้หน่อยเพราะมดอยากให้สองสาวเป็น Maid Of Honorsน่ะค่ะ

กรี๊ด...ชอบช้อตนี่ที่สุด พี่นึกภาพออกเลยนะคะ เพราะเคยไป Alexandria ที่ VA งานแต่งงานจัดเมื่อไหร่บอกนะ จะส่งปาปารัสซี่ไปจับภาพ ฮิฮิ

[Jeab77]

คุณเจี๊ยบ สามีดีมากเลยค่ะ ดีใจด้วยที่มีครอบครัวที่สมบูรณ์และมีความสุขค่ะ จากที่การได้เป็นแม่เลี้ยงก็ขอบอกว่าตอนแรกก็ต้องปรับตัวเหมือนกันแต่โชคดีที่สองสาวยังเด็กตอนแต่งงานกับสามีค่ะ แล้วถ้ามองในอีกแง่หนึ่งซึ่งคิดว่าสามีของคุณเจี๊ยบคิดเหมือนกันคือ เด็กเป็นผู้บริสุทธิ์ จะให้ไปเกลียดหรือไม่ชอบเพราะไม่ใช่ลูกเราก็เกินไป และที่สำคัญคือเขาไม่รู้เรื่องอะไร ถ้าเราให้ความรักความเมตตากับเขาก็จะเป็นผลดีกับเขาในภายหน้าคือทำให้เขาเติบโตมาเป็นคนที่อบอุ่น รู้จักที่จะรักผู้อื่นค่ะ และก็เข้าตำราฝรั่งที่ว่า love me, love my dogน่ะค่ะ มดคิดว่าสำคัญมากๆเพราะยอมรับเลยว่ามดรักสองสาวมากและก็สงสารเขามากที่ต้องมีพ่อแม่ที่แยกทางกัน เลยคิดว่าหากเราสามารถให้ความรักเขาได้ก็ควรให้และควรให้แบบไม่มีจำกัดด้วยคือการให้ความรักที่เท่าเทียมกับลูกของเราเองค่ะ มันเป็นการช่วยให้เขาเรียนรู้ด้วยว่าความรักในครอบครัวนั้นไม่จำเป็นจะต้องมาจากเลือดเดียวกันแต่สามารถมาจากเลือดหลายสายที่หลอมรวมกันได้ค่ะ

คุณมดคะ ที่แรกเจี๊ยบก้อกลัวค่ะ ขนาดตอบตกลงแต่งงานด้วยแต่ยังกลัวอยู่เลยทีแรก เพราะคนเก่าจะเป็นแบบ ลูกเธอ ลูกฉันไงคะ แล้วเค้าเกลียดลูกเจี๊ยบมาก ยังเคยถามว่าลูกฉันไปทำไรไห้เธอเหรอถึงเกลียดเค้า มันดันตอบว่าเพราะลูกเราเป็นคนเมกัน เอากะมันสิ
แต่พี่อ้วนนี้ก้อคุยๆกัน และก้อแอบเห็นการกระทำทั้งต่อหน้า และ ลับหลัง มีเพื่อนเค้าคอยสังเกตให้ด้วยตอนเจี๊ยบไม่อยู่บ้าน คือเค้าเหมือนเดิม ทั้งต่อหน้าและลับหลัง แถมเค้าเป็นคนโสดไม่เคยแต่งงานมาด้วยเจี๊ยบยิ่งกังวลใหญ่เลย แต่ที่ใจอ่อนคือ เห็นเวลาที่เค้าอบรมสั่งสอนลูกเรา เค้าเรียกมาอบรมธรรมดามาก ไม่มีการตะโกนตะคอกเลย ลงโทษก้อแบบฝรั่งเลยไห้ไปนั่งอยู่บนห้อง เจี๊ยบงี้ซะอีกที่โมโหลูก ทั้งดุลูก ตะคอกลูก แต่แฟนเจี๊ยบเค้าชอบมาห้ามบอกว่าเจี๊ยบทำผิดวิธี แต่ลูกเจี๊ยบจะฟังเค้ามากกว่าเจี๊ยบนะคะ เพราะวิธีที่เค้าอบรมลูกของเราไงคะ ไห้เกียรตมากๆถึงแม้ลูกเจี๊ยบจะเป็นแค่เด็กก้อเถอะ ลูกเจี๊ยบจะติดเค้ามากๆเลยค่ะ
ตอนนี้เจ้าแอนดี้เค้าจะเรียกแฟนเจี๊ยบว่าพ่อ เค้าเคารพแฟนเจี๊ยบมาก คิดว่าพ่อเค้าเป็นฮีโร่ แต่เค้าก้อรู้ว่าแฟนเจี๊ยบไม่ไช่พ่อแท้ๆของเค้า แต่ก้อรักพ่อเค้ามากๆเลยค่ะ เวลาวันอยุดแฟนเจี๊ยบเค้าจะพาลูกไปหัดโยนฟุตบอลกัน เมกันฟุตบอลนะคะ สอนไห้เล่นกีฬา สอนการบ้าน อ่านหนังสือไห้ฟัง สอนเวลาลูกทำผิดพูดผิด โอ๊ยสารพัด เหมือนเค้าเป็นพ่อลูกกันจริงๆน่ะคะ เนี่ยล่ะคะถึงได้แต่งงานด้วย พ่อปู่แม่ย่าก้อไม่เคยรังเกียจลูกเราเลย แถมตามใจเค้าเหลือหลาย ก้อได้แต่หวังไว้อย่างเดียวว่าเค้าจะคงเส้นคงวาแบบนี้เสมอไป กลัวแต่ก้อลูกเราน่ะสิ เริ่มจะเป็นหนุ่มแล้ว อีกไม่กี่ปีก้อจะถึงไวpre-teen กลัวจะสั่งสอนกันไม่อยู่ค่ะ
นับถือคุณมดมากมายเลยค่ะ ที่เป็นแม่ที่ประเสริทของลูกๆ เจี๊ยบคงทำได้ไม่ถึงครึ่งของคุณมดแน่ๆ

[Jeab77]

จากนั้น เค้าก้อถามมาทางเน็ทว่าถ้าชีวิตอยู่ที่สก๊อตแลด์ไม่มีอะไรดีขึ้นมา แล้วจะอยู่ไปทำไม ย้ายมาอยู่กับเค้ามั้ยแล้วเค้าจะดูแลเราเอง เค้าสาบานเลยนะคะ เค้าขอแต่งงาน แต่เจี๊ยบปฏิเสธไปเลย เค้าถามทำไม เราก้อได้แต่บอกว่าฉันกลัว พอหลังจากนั้น ครึ่งปี ก้อเลยตัดสินใจมาเที่ยวที่นี่เพื่อผ่อนคลายความเครียสและถือโอกาศหาทำเลย้ายที่อยู่ด้วย เลยมาเที่ยวโดยมีเค้ามาบริการ รับและส่งที่โรงแรม ก่อนวันกลับได้สองวันกะลังนั่งดูหนังกันที่บ้านเค้า เค้าเอากล่องแหวนสีขาวอันน้อยๆยื่นมาไห้ แล้วถามเจี๊ยบว่าเธอจะเป็นภรรยาฉันได้มั้ย เลยตกลงใ หลังจากนั้นเลยตัดสินใจย้ายมาอยู่ที่นี่ค่ะ แต่ยังแยกบ้านกันอยู่ตอนแรก เพราะลูกเจี๊ยบเค้ายังไม่เคยรู้จักคุ้นเคยกับเค้าเลยค่ะ กลัวเค้าเกลียดลูกเรา แต่พอ๑เดือนผ่านไปเจี๊ยบไม่สบายมากแถมเศร้าเพราะคิดถึงที่เก่า เรื่องเก่าๆที่ผ่านมาเลยทำไห้ล้มหมอนนอนเสื่อ พี่อ้วนเค้าเลยลางานมาดูแล พาลูกกินข้าว อาบน้ำ แล้วไปส่งที่โรงเรียน กลับมาทำกับข้าว(ซุป)ไห้เจี๊ยบ แล้วคอยมาเช็ดตัวไห้ด้วย ทำอยู่หลายวันเหมือนกัน เลยใจอ่อนย้านมาอยู่บ้านเดียวกันและก้อแต่งงานกันแบบเล็กๆแค่เพื่อนและคนในครอบครัวค่ะ
ซึ้งแค่ที่เค้าดแลลูกเรา รักและเป็นห่วงลูกเรา อดทนมากๆดูและลูกเราและเราไม่มีบ่นเลยสักคำแถมสอนการบ้านลูกไห้อีกด้วย ลูกเค้าก้อไม่ใช่ แฟนคนก่อนยังไม่ดูแลลูกเราขนาดนี้แถมเกลียดลูกเราอีกเพราะลูกเราเป็นเมกัน แต่ดีที่มาเจอคนนี้เข้าเห็นแบบนี้เลยรีบตกลงปลงใจ เดี๋ยวหลุดมือไปล่ะแย่เลย ไม่รวยไม่เป็นไรแค่รักเรากะลูกก้อพอ

น้องเจี๊ยบ แสดงว่าเขาขอหนูแต่งงานสองหนเลยซิ ใช่ไหมคะ ยอดมากเลย น้องเจี๊ยบก็เป็นคุณแม่ที่ดีของลูกนะ ใครไม่รักลูกฉันฉันก็ไม่เอา ถ้าพี่เป็นน้องเจี๊ยบก็คงเหมือนกัน และก็ดีใจด้วยมากๆ ที่ได้คนที่ดี ที่รักทั้งเราและลูกเรา ดูแลยามป่วยไข้ไม่สบายด้วย ถึงชีวิตจะสะดุดในช่วงแรก แต่นับว่าโชคดีมากๆ ที่ภาคสองไปได้อย่างสวยงาม และแฮปปี้เอนดิ้ง... ต่อไปจะมีน้องอีกสักคนไหมคะ

พี่ปุยคะ เค้าขอสองครั้งค่ะ โดนปฎิเสธไปหนึ่งครั้งเต็มๆ จ๋อยไปพักนึงเหมือนกันค่ะ น่าสงสาร แต่อย่างว่านะคะ เจี๊ยบกลัวไปเจอคนไม่ดีอีก เพราะชิวิตนี้ที่ผ่านมาเจอแต่คนเลวๆ ไม่ดี ทั้งนั้นเลยค่ะ รวมถึงพ่อแท้ๆของลูกด้วย
เรื่องของพี่ปุบก้อทรหดอดทนเหลือเกินนะคะ แต่งหนังสือออกมาเป็นนิยายได้เลยค่ะพี่ปุย คงหวานซึ้งน่าดูเลยอ่ะ

[prettypass2000]

พี่ปุย รับทราบค่า เชิญแน่นอนค่าแต่คงรอให้สองสาวอยู่ไฮสคูลหรือไม่ก็เข้ามหาลัยปีแรกเลย[อีกหลายปีเลยค่า]เพราะอยากให้เด็กๆเป็น maid of honorsเลยอยากให้เขาเป็นสาวก่อนค่ะ และจะให้ชาร์ลอตต์เป็น flower girl และไข่แดงเป็น ring bearerค่ะ เล่าให้ใครฟังก็มีแต่คนบอกว่าสามีเลือกที่ขอแต่งงานได้โรแมนติคมากเพราะที่ตรงนั้นตอนกลางคืนสวยมากๆๆเลยค่ะ ทุกปีเราพยายามหนีลูกๆไปรำลึกความหลังกินข้าวกันที่นั่นแต่ปีที่แล้วไม่ได้ไปเพราะท้องแก่น่ะค่ะ ปีนี้ก็อดไปเพราะหาพี่เลี้ยงเด็กไม่ได้ อิอิอิอิ

[Jeab77]

พี่โหน่ง หนูคิดถึงทีไรก็มีแต่ความสุขค่ะ เหมือนกับเนื้อเพลงท่อนหนึ่งที่ว่า

A Moment like this.
Some people wait a lifetime for a moment like this.
Some people search forever for that one special kiss.
I cant believe its happening to me.
Some people wait a lifetime for a moment like this.

ตอนแรกหนูกับเคิร์กก็อยากจัดงานแต่งงานแต่หนูยังไม่มีเพื่อนมากในตอนนั้นแถมอยู่ไกลด้วยเลยไม่ได้จัด เลยวางแผนคร่าวๆว่าคงจะจัดพิธีแบบไทยริมทะเลที่เมืองไทย และเข้าโบสถ์ที่นี่น่ะค่ะ แต่คงรอให้ลูกๆโตก่อนนะคะ ว่าแต่ถ้าพี่โหน่งจัดใหม่นี่หนูอยากไปร่วมงานด้วยน่ะค่ะ

แฟนคุรมดชื่อเดียวกันกะพี่อ้วนเจี๊ยบเลยค่ะ อิอิอิ อ้วนแต่ใจดีนะคะ

[prettypass2000]

พี่ปุย ขอยืมพืื้นที่คุยกับคุณเจี๊ยบหน่อยนะคะ

คุณเจี๊ยบ สองสาวเรียกมดว่าแม่ค่ะ เขาขอเรียกแม่ตั้งแต่วันที่แต่งงานกับสามีเพราะเขาไปเป็นสักขีพยานที่พิธีแต่งต่อหน้า court clerkน่ะค่ะ แต่มีข้อแม้ที่บอกเด็กๆไว้คือห้ามเรียกแม่ต่อหน้าแม่เขาเพราะไม่อยากให้แม่เขาเสียใจค่ะ แล้วเด็กๆไม่ชอบให้บอกใครว่าเขาไม่ใช่ลูกจริงๆ มดไม่ได้เป็นแม่ที่ประเสริฐหรอกนะคะ มีบางเวลาที่ปรี๊ดแตกเหมือนกันแต่ไม่ทำต่อหน้าเด็กๆ แต่จะไปปรี๊ดแตกในห้องน้ำแทนน่ะค่ะ อิอิอิ มดชอบวิธีการทำโทษของฝรั่งนะคะ มันทำให้เด็กเขาเข้าใจในเหตุผลของการกระทำผิดได้ดีค่ะ

ส่วนเรื่องลูกเข้าสู่พรีทีนนั้นเราต้องใจเย็นมากๆเลยค่ะ เพราะสองสาวเป็นพรีทีนแล้วเลยเรียนรู้ว่าการอบรมพรีทีนที่โตมาในสังคมฝรั่งนั้นเราต้องใจเย็นค่ะ เหมือนกับที่เขาว่า น้ำเชี่ยวอย่าเอาเรือไปขวางน่ะค่ะ ถ้าเขาอารมณ์ร้อนมาก็อย่าไปดุหรือตะคอกเขานะคะ ให้เขาสงบสติอารมณ์ได้ก่อนแล้วค่อยคุยด้วยเหตุผลค่ะไม่งั้นเขาจะต่อต้านเรามากเลย ค่ะ มดพยายามเลี้ยงเขาให้เป็นในแบบที่เราสามารถคุยและเล่นได้ แต่ในขณะเดียวก็ให้เขารู้ว่าถ้าเขาทำผิดเราก็อบรมเขาได้เช่นกันค่ะเพราะคิดว่าการเลี้ยงพรีทีนนั้้นอย่างแรกเราต้องทำให้เขาเชื่อม้่นได้ก่อนว่าพ่อและแม่จะเป็นคนที่เขาสามารถเดินมาหาได้ในยามที่เขาต้องการความรัก ต้องการคำปรึกษาค่ะ เพราะไม่อยากให้ลูกๆโตไปเป็นแบบเด็กฝรั่งหลายคนที่หลงผิดน่ะค่ะ

[Jeab77]

พี่ปุย ขอยืมพืื้นที่คุยกับคุณเจี๊ยบหน่อยนะคะ

คุณเจี๊ยบ สองสาวเรียกมดว่าแม่ค่ะ เขาขอเรียกแม่ตั้งแต่วันที่แต่งงานกับสามีเพราะเขาไปเป็นสักขีพยานที่พิธีแต่งต่อหน้า court clerkน่ะค่ะ แต่มีข้อแม้ที่บอกเด็กๆไว้คือห้ามเรียกแม่ต่อหน้าแม่เขาเพราะไม่อยากให้แม่เขาเสียใจค่ะ แล้วเด็กๆไม่ชอบให้บอกใครว่าเขาไม่ใช่ลูกจริงๆ มดไม่ได้เป็นแม่ที่ประเสริฐหรอกนะคะ มีบางเวลาที่ปรี๊ดแตกเหมือนกันแต่ไม่ทำต่อหน้าเด็กๆ แต่จะไปปรี๊ดแตกในห้องน้ำแทนน่ะค่ะ อิอิอิ มดชอบวิธีการทำโทษของฝรั่งนะคะ มันทำให้เด็กเขาเข้าใจในเหตุผลของการกระทำผิดได้ดีค่ะ

ส่วนเรื่องลูกเข้าสู่พรีทีนนั้นเราต้องใจเย็นมากๆเลยค่ะ เพราะสองสาวเป็นพรีทีนแล้วเลยเรียนรู้ว่าการอบรมพรีทีนที่โตมาในสังคมฝรั่งนั้นเราต้องใจเย็นค่ะ เหมือนกับที่เขาว่า น้ำเชี่ยวอย่าเอาเรือไปขวางน่ะค่ะ ถ้าเขาอารมณ์ร้อนมาก็อย่าไปดุหรือตะคอกเขานะคะ ให้เขาสงบสติอารมณ์ได้ก่อนแล้วค่อยคุยด้วยเหตุผลค่ะไม่งั้นเขาจะต่อต้านเรามากเลย ค่ะ มดพยายามเลี้ยงเขาให้เป็นในแบบที่เราสามารถคุยและเล่นได้ แต่ในขณะเดียวก็ให้เขารู้ว่าถ้าเขาทำผิดเราก็อบรมเขาได้เช่นกันค่ะเพราะคิดว่าการเลี้ยงพรีทีนนั้้นอย่างแรกเราต้องทำให้เขาเชื่อม้่นได้ก่อนว่าพ่อและแม่จะเป็นคนที่เขาสามารถเดินมาหาได้ในยามที่เขาต้องการความรัก ต้องการคำปรึกษาค่ะ เพราะไม่อยากให้ลูกๆโตไปเป็นแบบเด็กฝรั่งหลายคนที่หลงผิดน่ะค่ะ

พี่ปุยคะ ขอยืมพื้นที่คุยนิดหน่อยนะคะ

คุณมด ขอบคุณมากเลยค่ะสำหรับคำแนะนำ เจี๊ยบเป็นพวดปรี๊ดแตกง่ายค่ะ คราวหลังจะพยายามใจเย็นไห้มากกว่านี้ค่ะ เด็กน๊อเด็ก สมัยนี้โตเร็วกันจริงๆเห็นแค่๗ขวบนะคะ แต่เค้ามีความคิดเป็นผู้ใหญ่มากๆเลยค่ะ แต่เค้าชอบเถียงนะคะ เพราะถูกสอนไห้หัดพูดตามความคิดอิสระมาจากที่โรงเรียน เนี่ยยังดีหน่อยยังไม่ได้ยินคำด่าเลย คำไม่สุภาพยังไม่มีมา แต่อีกหน่อยคงอาจจะมี