annaubon เขียน: ดีใจด้วยนะพี่ไหม อย่างน้อยๆๆ พ่อพี่ไหมก้ได้มาเยี่ยม
มารู้ มาเห็นว่าลูกสาวอยู่อย่างไร
ถึงแม้ว่าพี่ไหมอยากให้พ่ออยู่นานๆๆ แต่แกอยู่ไม่ได้
ต้องกลับก่อน ก็ถือว่าดีแล้วละพีไหม
พ่อแกติดที่ ติดทาง ก้เหมือนเรานะแหละพี่
เราอยังคิดถึงบ้านเลย
แกแก่แล้ว เอามาอยู่ต่างบ้านต่างเมือง
จะให้สะดวกดีเลิศ อย่างไร มันก็ไม่อุ่นใจ
เหมือนบ้านเรา นาเข้าใจแก
เพราะนาเคยเอาแม่มาอยู่ด้วย 3 เดือน
ช่วงนั้นคือช่วงที่นามีความสุข
แต่เป็นช่วงที่แม่มีความทุกข์
ทุกขืเพราะว่าแกคิดถึงบ้าน คิดถึงเพื่อนของแก
คิดถึงพ่อ คิดถึงอาหารที่แกเคยกิน
แต่ว่า นาก็ใจดำมาก ไม่สามารถที่จะส่งแกกลับ
ก่อนกำหนด เพราะว่า อดีตสามี เป็นคนจ่ายค่าตั๋ว
เขาก็บอกให้เรารอเขา กลับพร้อมกัน อีก3 เดือน
แม่แกกินข้าวก็ไม่อร่อย ถึงแม้ว่ากับข้าวจะเป็นข้าวเหนียว
หรือลาบ หรืออาหารอิสาน แกก็กินบ่แซ่บ
แกว่า นึ่งข้าวด้วยแก็ซ มันบ่แซ่บ เหมือนนึ่งถ่าน
แม่แกผอมเอาๆๆ นาก้สงสารแก แต่ก้กลับไม่ได้
นามาคิดๆๆดูตอนนี้ เหมือนตัวเอง เอาแม่มาทรมาน
นาเคยถามแกว่า จะมาเยี่ยมอีกไหม แกส่ายหัวเลย
บอกว่า หนาว ไม่ไปหรอก ถามพ่อ พ่อแกไม่เอาด้วย
แกว่า แม่บอกหนาวมาก อาหารไม่อร่อย อยู่บ้านดีกว่า
เอาเงินค่าเครื่องบิน มาให้แกซื้อเนื้อมาลาบดีกว่า คริคริ
พี่ไหมก็บินไปเยี่ยมแกบ่อยๆๆ ให้หานคิดฮอดได้น้อ
นาเอ่ย... พี่ไหมเข้าใจจ้า แต่ก็ไม่รู้จำทำอย่างไรกับความรู้สึกของตัวเองดี
คือจากที่เฝ้าสงเกตุแก พี่ไหม รู้สึกทำบาปกับพ่ออย่างมหันต์ ที่ให้แก่มาทรมาน
ตัวแกไม่อยากมาเท่าไร (เพราะเสียด้ายเงินแทนลูก) แต่ทางบ้านก็ยุแก และพี่ไหมก็อยากให้แกมาอย่างแรง
คิดว่าเมื่อได้เจอหลานสาว(คนเดียว) และมาเห็นความเป็นอยู่ของลูกๆที่นี้ คงทำให้แกมีความสุข
พ่อกับคิดมาก เพราะคงคิดว่าพี่คงไม่กลับไปอยู่เมืองไทยเร็วๆ
อากาศที่นี้ดีแต่แกกลับบอกว่ามันดูด (แกรู้สึกผิวแห้ง) หน้านี้เป็นหน้าร้อนอากาศแห้ง
แกพยายามที่จะบอกเป็นนัยๆ ให้พี่รู้ว่า แกต้องการให้พี่กลับไปอยู่บ้าน
แกว่าเวลาเจ็บ เวลาตาย มันลำบาก ไม่มีญาติพี่น้องมาดูแล หรือทำบุญให้
บ้างครั้งพี่บอกตรงๆ ว่าโมโหนะ ที่แกพูดแบบนี้ (เพราะสามีพี่ก็เลือกที่จะตายที่นี้ไม่เห็น)
คือพี่ไม่ค่อยจะห่วงชีวิตเท่าไหร่
พอพี่เลยสอนว่าอย่าเป็นคนประมาท มันไม่ดี
พี่ก็จะดื้ด ของพี่ไปตามเรื่อง
รู้ว่าพ่อพูดถูก แต่จะทำอย่างไรได้ พี่ก็โตแล้วทำไมจะอยู่คนเดียวและตายคนเดียวไม่ได้
เลยมานั่งเซ็งพ่อมาเยี่ยมแล้วยิ่งมาเป็นห่วงเราหนักเข้าไปอีก อยากให้พี่กลับไปอยู่เมืองไทยเร็วๆ
ถ้าหากพี่ยังมีสามีคงจะเป็นอีกแบบหนึ่งนะ (แต่พอดี ไม่คิดจะมีสามีใหม่ชะด้วยตอนนีำำำำำำำํํ้ํํ)
พ่อเลยเป็นห่วงอยู่นี้ไง
พูดเรื่องอาหารการกิน พ่ออยู่ที่นี้เราก็กินอาหารไทย+อีสานประจำ พี่ไหมทำสเต๊กให้พ่อครั้งหนึ่งแต่พ่อไม่ฟันเคี้ยวแล้ว แต่พอดีอบปลาซามอลด้วยเลยดีหน่อย อิอิ
วันนี้พี่สาวถึงกรุงเทพแล้ว พ่อพี่ไหม อยากจะกลับยโสธรเลย แกคิดถึงบ้านแกเอามากๆ วันเดียวก็ไม่นอนที่กรุงเทพ แต่พี่สาวเป็นห่วง เห็นนั่งตัวตรงในเครื่องบินไม่ยอมหลับยอมนอน เลยจะให้นอนเอาแรงก่อน แต่พี่คิดว่า แกคงนอนไม่หลับแน่ๆ เพราะอยากกลับบ้านเร็วๆ