อมตะรักแท้ (วาเลนไทน์)

[sengjun]

<span style='color:purple'> คุณตากรุงเก่า อาลัยรักภรรยาที่อยู่ด้วยกันมากว่า 60 ปี เข็นรถไร้วิญญาณคู่ชีวิตติดกายไปด้วยทุกที่เพื่อดับความคิดถึง รับ เคยคิดฆ่าตัวตายตาม เพราะทนความเปล่าเปลี่ยวไม่ไหว...

เมื่อวันที่ 11 ก.พ.2553 ผู้สื่อข่าว จ.พระนครศรีอยุธยา ได้รับทราบเรื่องราวความรักอมตะในช่วงเทศกาลวาเลนไทน์ จากชาวบ้านที่เดินทางผ่านตลาดเจ้าพรหม หน้าเทศบาลนครพระนครศรีอยุธยา ว่า มีสองตายายอายุกว่า 80 ปี โดยสามีจะประคองภรรยาซึ่งป่วยเป็นอัมพาตท่อนล่างนั่งรถเข็นมาขายกล้วยปิ้ง มันเผา เป็นเวลานานกว่า 6 ปี แต่เมื่อ 2 เดือนที่ผ่านมา ยายได้เสียชีวิตลง แต่คุณตาก็ยังเข็นรถดังกล่าวมาขายของด้วยทุกวัน ราวกับคุณยายยังมีชีวิตอยู่ จึงเดินทางไปตรวจสอบ พบคุณตาจรูญ แสงอินทร์ อายุ 85 ปี เล่าให้ฟังว่า ยายทวน แสงอินทร์ อายุ 80 ปี ภรรยาของตนเป็นคู่ชีวิตกันมากว่า 60 ปี ดูแลกันมาตลอด ไม่มีลูกหลาน

เมื่อ 6 ปีก่อน ยายล้มป่วยเส้นโลหิตในสมองแตกเป็นอัมพาต ท่อนล่างเคลื่อนไหวไมได้ จึงนำยายมานั่งรถเข็นช่วยขายของที่หน้าตลาดทุกวัน หลังจากยายเสียชีวิตไป ทุกวันนี้คิดถึงยายมาก อยากจะฆ่าตัวตายตามแต่รู้ว่าเป็นบาป จึงได้แต่พกรูปและเข็นรถเข็นของยายมาเป็นเพื่อน เพื่อคลายความเหงา จะได้รู้สึกว่ายายอยู่ใกล้ๆตนตลอดเวลา ส่วนตนไม่รู้จักวันวาเลนไทน์ ว่ามีความหมายอย่างไร เพราะเป็นวันของพวกฝรั่ง พอทราบว่าเป็นวันแห่งความรักเท่านั้น สำหรับตนไม่มีวันแห่งความรัก เพราะทุกวินาที ทุกนาที ทุกชั่วโมง ทุกวัน ทุกปี และทั้งชาติ ตนเองรักยายตลอด ขณะตนเองยังมีลมหายใจ

คุณตาจรูญ เล่าถึงความหวานในอดีตว่า เดิมเป็นคน อ.ศรีประจันต์ จ.สุพรรณบุรี พอเป็นหนุ่มมีรักแรกของชีวิต ก็รักกับ ยายทวน สาวบ้านเดียวกันที่อ่อนกว่า 2-3 ปี และถือเป็นรักแรกรักเดียวของคนทั้งคู่ ในช่วงเริ่มรักกันใหม่ เวลาไปเที่ยวงานวัดที่ไหน โดยเฉพาะไปกราบไหว้หลวงพ่อโต วัดป่าเลไลย์ ก็จะสาบานรัก ว่าจะรักกันชั่วชีวิตและรักกันทุกชาติไป ต่อมาเมื่อไปทำบุญที่ไหน วัดไหนของประเทศก็จะสาบานรักแบบนี้ทุกครั้ง จนกระทั่งหลังบวชพระแล้ว ก็ไปสู่ขอแต่งงานตามประเพณี ด้วยเงินสู่ขอ 1,000 บาท และใช้ชีวิตคู่กันมาตลอดจนวันสิ้นลมหายใจของเมียรัก ที่สำคัญพวกตนเองไม่เคยห่างกันเลยตลอดเวลาที่ครองคู่ร่วมกันมานานกว่า 60 ปี กินด้วยกัน ทำงานด้วยกัน ไปไหนมาไหนก็ไปด้วยกัน ไม่เคยทะเลาะกันแม้แต่ครั้งเดียว และเข้าอกเข้าใจกัน

ในหลักของความรัก อธิบายไม่ได้ รู้แต่ว่าเข้าอกเข้าใจกัน และไม่เคยใช้อารมณ์ในชีวิตคู่ ถึงแม้จะยากจนแทบไม่มีกิน แต่พวกเราก็ไม่เคยใช้อารมณ์เข้าใส่กัน เมื่อแต่งงานกันใหม่ก็มาค้าขายที่ จ.พระนครศรีอยุธยา และพบว่าเราสองคนไม่มีลูก ช่วงที่อายุกว่า 35 ปี ยายสมัยนั้นก็แน่ใจว่าไม่มีลูกกันแน่นอน ยายก็บอกว่าให้ตนเองไปหาเมียใหม่ได้ เพื่อจะได้มีลูกเพื่อเลี้ยงยามแก่เฒ่า แต่ตนเองบอกยายไปว่า ไม่มีลูกก็ไม่เป็นไร เพราะมียายเป็นเมียแล้ว ถือว่าดีที่สุดในชีวิตแล้ว ไม่มีลูกก็ไม่เป็นไร ทุกวันนี้บอกตามตรง คิดถึงยายมาก 2 เดือนที่ผ่านมา ทรมานใจมาก เพราะไม่เคยที่จะไม่มียายอยู่ข้างกาย ความจริงก็อยากตาย แต่ไม่กล้าที่จะฆ่าตัวตายเพราะเป็นบาป ทางแก้ไขก็พกรูปยายติดตัวทุกวันและนำรถเข็นของยายที่เคยใช้มาด้วยทุกวัน ก็ผ่อนคลายความเหงาลงได้ เพราะเชื่อว่ายายยังอยู่ใกล้ ๆ

สำหรับ นายจรูญ แสงอินทร์ อายุ 85 ปี ปัจจุบันไม่มีลูก และอาศัยในห้องเช่าหลังตลาดเจ้าพรหมเดือนละ 1,500 บาท โดยจะมาขายกล้วยปิ้งฝั่งตรงข้ามเทศบาลนครพระนครศรีอยุธยา ทุกวัน มีรายได้วันละประมาณ 100 บาท และ มีชื่อในทะเบียนบ้านกลางของเทศบาล โดยได้เบี้ยยังชีพคนชราเดือนละ 500 บาท

ขอบคุณไทยรัฐออนไลน์</span>

[pimlapas]

ขอบคุณที่นำเรื่องราวดีๆ มาให้อ่านนะคะ นี่คือรักแท้แน่นอนเลยค่ะ กลับเมืองไทย ไปหาซื้อกล้วยปิ้ง คุณตายังขายอยู่หรือเปล่าน้า

[naddyswiss]

ขอบคุณมากค่ะ ที่เอาเรื่องราวดีๆแบบนี้มาเตือนสติ ผู้หญิงอารมณ์เลือดจะไปลมจะมาเยี่ยงอิฉัน

เพราะทุกวันนี้ไม่เคยคิดจะเอาใจใส่ดูแลปั๋วเลย

สามีถามวันนี้ทำอาหารเย็นอะไร โหน่งตอบ "อยากกินไรอ่ะ"

สามีตอบ "ผมอยากกินขนมปังจะชีสต์"

โหน่งตอบ "ขนมปังเมิงก้อซื้อมาแว๊วไง ชีสต์ก้ออยู่ในตู้เย็นเมิงหากินเองเป็นไหมเนี่ย"

สามี "--"

คนเรามักจะอยู่ด้วยกันแว๊วลืมที่จะดูแลเอาใจใส่กันฮ่ะ ไม่มีไรมากอีนังโหน่งเนี่ยแหละตัวดี คริๆๆๆ

แต่ก้อสำนึกตลอดเวลานะคะว่าควรทำดีกะสามีเราให้มากๆ

ก้ออยากที่บอกโหน่งอ่านวันน้ก้อสำนึก พอตื่นมาพรุ่งนี้โหน่งก้อลืมความสำนึกที่มีมา อิอิ

แต่เรื่องราวของคุณลุงอ่านแล้วซึ้งมากจริงๆค่ะ หายากนะคะที่จะเกิดมาเพื่อรักใครได้สักคนได้มากขนาดนี้

ไอ้คุณเฒ่าสามีที่บ้านโหน่ง ถ้าโหน่งตายอย่างมากพี่แกก้อคงเอารูปโหน่งใส่ในลังสมบัติแว๊วฝังไว้น่ะฮ่ะ วันรุ่งขึ้นก้อรีบหาเมียใหม่ทันที

ดีไม่ดีพี่แกเลี้ยงฉลองทั้งหมู่บ้านด้วย "เย้ๆ เมียตูตายเสียที"

[prettypass2000]

อ่านแล้วค่ะ ซึ้งใจในความรักที่คุณตามีให้คุณยายมาก เมื่อคืนนอนอ่านนวนิยายไทยนะคะ เจอข้อความดีทีเดียวค่ะ ยังบอกสามีเลยว่า ถ้าเปรียบรักเรากับสัตว์ ขอเปรียบรักเราดั่งหงส์นะคะ เพราะว่าหลังจากหงส์เลือกคู่แล้ว มันจะเป็นแค่สามีเดียวภรรยาเดียวไปจนวันตายค่ะ

[sengjun]

ขอบคุณที่นำเรื่องราวดีๆ มาให้อ่านนะคะ นี่คือรักแท้แน่นอนเลยค่ะ กลับเมืองไทย ไปหาซื้อกล้วยปิ้ง คุณตายังขายอยู่หรือเปล่าน้า

<span style='color:purple'>ยินดีค่ะ คุณพี่พิม
ถ้าเพื่อนๆไปเที่ยว
อยุธยา ก็ไปอุดหนุน คุณตา กันค่ะ
และ ช่วยกันส่งความรักและกำลังใจให้คุณตากันค่ะ</span>

[sengjun]

ขอบคุณมากค่ะ ที่เอาเรื่องราวดีๆแบบนี้มาเตือนสติ ผู้หญิงอารมณ์เลือดจะไปลมจะมาเยี่ยงอิฉัน

เพราะทุกวันนี้ไม่เคยคิดจะเอาใจใส่ดูแลปั๋วเลย

สามีถามวันนี้ทำอาหารเย็นอะไร โหน่งตอบ "อยากกินไรอ่ะ"

สามีตอบ "ผมอยากกินขนมปังจะชีสต์"

โหน่งตอบ "ขนมปังเมิงก้อซื้อมาแว๊วไง ชีสต์ก้ออยู่ในตู้เย็นเมิงหากินเองเป็นไหมเนี่ย"

สามี "--"

คนเรามักจะอยู่ด้วยกันแว๊วลืมที่จะดูแลเอาใจใส่กันฮ่ะ ไม่มีไรมากอีนังโหน่งเนี่ยแหละตัวดี คริๆๆๆ

แต่ก้อสำนึกตลอดเวลานะคะว่าควรทำดีกะสามีเราให้มากๆ

ก้ออยากที่บอกโหน่งอ่านวันน้ก้อสำนึก พอตื่นมาพรุ่งนี้โหน่งก้อลืมความสำนึกที่มีมา อิอิ

แต่เรื่องราวของคุณลุงอ่านแล้วซึ้งมากจริงๆค่ะ หายากนะคะที่จะเกิดมาเพื่อรักใครได้สักคนได้มากขนาดนี้

ไอ้คุณเฒ่าสามีที่บ้านโหน่ง ถ้าโหน่งตายอย่างมากพี่แกก้อคงเอารูปโหน่งใส่ในลังสมบัติแว๊วฝังไว้น่ะฮ่ะ วันรุ่งขึ้นก้อรีบหาเมียใหม่ทันที

ดีไม่ดีพี่แกเลี้ยงฉลองทั้งหมู่บ้านด้วย "เย้ๆ เมียตูตายเสียที"

<span style='color:purple'> ยินดีค่ะ คุณโหน่ง
sengjun เชื่อว่าหลายคนที่ได้อ่าน
ความรักของคุณตาแล้ว
ตอ้งน้ำตา ซึมแน่ๆ
นี้แหละค่ะคู่แท้</span>

[Kularb]

อ่านเรื่องของคุณตาแล้วละอายใจตัวเองจัง กุนมีคนบอกรักอยู่ทุกวันแต่ไม่มีซักวันจะบอกว่า Also, I love you ซักที ไม่รู้ว่าปากมันจะหนักอะไรนักหนาว้า ระวังเถอะเมิงไว้ให้แกไปไม่กลับแล้วจารู้สึก เฮ้อออ กรำ

[Kat UK]

โห................... อ่านแล้วซึ้งมากเลย ขนลุกเลยทีเดียวค่ะคุณSengjun

ขอบคุณนะคะที่นำเรื่องราวความรักที่ไม่มีเงื่อนไขนี้มาแบ่งปันกัน น่ารักมากจริงๆค่ะ

[tawud]

<span style='color:red'>สำหรับตนไม่มีวันแห่งความรัก เพราะทุกวินาที ทุกนาที ทุกชั่วโมง ทุกวัน ทุกปี และทั้งชาติ ตนเองรักยายตลอด ขณะตนเองยังมีลมหายใจ</span>

อ่านแล้วซึ้งมาก แล้วที่สำคัญตอนแปลท่อนนี้ให้มิเชลฟังน้ำตาผมมันไหลมาเป็นสายเลย

[sengjun]

อ่านเรื่องของคุณตาแล้วละอายใจตัวเองจัง กุนมีคนบอกรักอยู่ทุกวันแต่ไม่มีซักวันจะบอกว่า Also, I love you ซักที ไม่รู้ว่าปากมันจะหนักอะไรนักหนาว้า ระวังเถอะเมิงไว้ให้แกไปไม่กลับแล้วจารู้สึก เฮ้อออ กรำ

<span style='color:purple'>บอกตอนนี้ก็ยังไม่สาย น่ะค่ะ
บอกเถอะค่ะ ถ้าบอกครั้งแรกแล้วเดี๋ยวครั้งตอ่ๆไป
ก็ชินจนบอกกันทุกวันเองค่ะ</span>

[sengjun]

<span style='color:red'>สำหรับตนไม่มีวันแห่งความรัก เพราะทุกวินาที ทุกนาที ทุกชั่วโมง ทุกวัน ทุกปี และทั้งชาติ ตนเองรักยายตลอด ขณะตนเองยังมีลมหายใจ</span>

อ่านแล้วซึ้งมาก แล้วที่สำคัญตอนแปลท่อนนี้ให้มิเชลฟังน้ำตาผมมันไหลมาเป็นสายเลย

<span style='color:purple'>ค่ะคุณ tawud
sengjun ก็ซึ้ง ตอนนี้ เลย ขีดเส้นใต้ไว้ค่ะ</span>

[sengjun]

โห................... อ่านแล้วซึ้งมากเลย ขนลุกเลยทีเดียวค่ะคุณSengjun

ขอบคุณนะคะที่นำเรื่องราวความรักที่ไม่มีเงื่อนไขนี้มาแบ่งปันกัน น่ารักมากจริงๆค่ะ

<span style='color:purple'>ดว้ยความยินดีค่ะ
แบ่งๆกันซึ้งค่ะ</span>

[beem]

อยากมีความรักเหมือนคุณตากับคุณยายจังเลยค่ะ ไม้รู้ว่าคนข้าง ๆ จะรักเราเท่านี้บ้างไหมหนอ หรือว่าพอเราตายก็รีบหาใหม่ทันทีเหมือนคุณโหน่งก็ไม่รู้ ขอบคุณนะคะที่เอาเรื่องดี ๆ อย่างนี้มาให้อ่านในวันแห่งความรักอย่างนี้

[แตง]

รักแท้และอมตะแบบนี้เป็นรักที่เกิดจากใจจริงๆ อ่านแล้วซึ้งกับความรักของคุณตา มากๆ
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ ที่นำมาฝากกัน

[sengjun]

อยากมีความรักเหมือนคุณตากับคุณยายจังเลยค่ะ ไม้รู้ว่าคนข้าง ๆ จะรักเราเท่านี้บ้างไหมหนอ หรือว่าพอเราตายก็รีบหาใหม่ทันทีเหมือนคุณโหน่งก็ไม่รู้ ขอบคุณนะคะที่เอาเรื่องดี ๆ อย่างนี้มาให้อ่านในวันแห่งความรักอย่างนี้

<span style='color:purple'>ยินดีค่ะ
ขอให้มีความสุขในความรักค่ะ</span>