แอบไปเมียงๆมองๆที่่เอเชียช็อปก็หลายหน แต่ด้วยความงก ตัดใจหยิบติดมือมาไม่ลง...
ก็น๊อ...อยู่เมืองไทย หมูยอแท่งเบ้อเริ่ม สนนราคาค่าอิ่มแค่ 35 บาท
แต่ ณ เมืองเบียร์ แท่งนึงกระจิ๊ดรี๊ด ปาไป 200 กว่าๆ ตีลังกาม้วนตัวกลมๆกลับแทบไม่ทัน เอิ๊กๆๆๆ...
อยู่มาก็นานพอดู แต่ไม่ยักชินกะราคาข้าวของที่นี่...นิสัยนี้แก้ยังไงก็ไม่หาย...
เลยจำใจอดอยาก ให้คุณสามีแอบดีใจที่เงินทองไม่ค่อยกระเด็นออกจากกระเป๋า 555...
แต่ข้อดีของความงก กะความไม่พร้อมเำพรียงเหล่านี้กลับส่งผลดีประการหนึ่งก็คือ
ทำให้เราขวนขวายทำมาหารับประทานเองได้มากโข...อะไรที่ทำไม่เป็น ก็ดั้นด้นจนเป็น
เรียกว่าต่างจากที่อยู่ไทย "หน้ามือ เป็นหลังเท้า" เลยทีเดียว...
วันนี้ อีกหนึ่งผลิตผลที่ภูมิใจทำและนำเสนอ ก็คือหมูยอนั่นเองค่ะ
ขอบคุณคุณครูนุช "ตนคอน" อย่างมากมาย ที่กรุณาเอื้อเฟื้อสูตรแสนง่าย อร่อยถูกปาก ถูกใจ แถมถูกตังค์
หน้าตาหมูยอ ที่เอ๋ทำอาจไม่สวยเลิศเลอ น่าจับเข้าปาก แต่รับประกันค่ะ ถ้าได้เผลอหยิบสักชิ้น รับรองไม่อิ่มไม่เลิก อิอิ...
มาดูเลยค่ะ คุณครูขา...ให้สักกี่คะแนนดี... แท่งใหญ่บึ้มเลย...
